โรคใบนี้ชั่งโหดร้าย
ชีวิตของทุกคน
ตอน นางเอกไร้ค่ามากในชีวิตเเต่ถูกชายคนนึงดึงสติเอาไว้อยู่หมัด
เลยสติกลับคืนมาสู่พบพานำ
ทางเขามาเจอเรื่องดีเพราะพระเอก
โจจิ(นางเอก)
ทำไมเจอเเต่เรื่องร้ายนะ
โจจิ(นางเอก)
พ่อก็ทิ้ง เเม่ก็ทิ้ง โถ่เว้ย
โจจิ(นางเอก)
ชีวิตเเม่งไร้ค่า
โจจิ(นางเอก)
กำลังจะกระโดด//
มีชายรูปนึงโพลามาจากไหนไม่รู้
มาอุ้มตัวนางเอก
คุณน้าเดช(พระเอก)
เอ๊ะคุณ!!ทำไมเเบบนี้
คุณน้าเดช(พระเอก)
รู้มั้ยมันเสี่ยงชีวิตคุณ
คุณน้าเดช(พระเอก)
คุณมีชีวิตเดียวนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
อย่าลืมสิครับ
โจจิ(นางเอก)
พลักพระเอกออกไป
คุณน้าเดช(พระเอก)
ดื้อจริง!
โจจิ(นางเอก)
ตัวฉันได้เข้าไปอยู่ใกล้ชิดกับพระเอก.
คุณน้าเดช(พระเอก)
หืม!! ที่หลังทำอะไรอย่าทำเเบบนี้
คุณน้าเดช(พระเอก)
ว่าเเต่คุณอยู่พักอาศัยที่ไหน
คุณน้าเดช(พระเอก)
ผมจะพาไปส่งที่นั้น
โจจิ(นางเอก)
ไม่เอา ฮึก..ร้องไห้ ตระโกน.
คุณน้าเดช(พระเอก)
โอ๋ๆนะ กอดตอบ
โจจิ(นางเอก)
ทำไมนายถึงมาก่อกวนฉันกำลังจะ
กระโดดสะพาน
คุณน้าเดช(พระเอก)
ผมไม่อยากให้คุณต้องเป็นอะไรครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
อย่าทำเเบบนี้อีกเลยครับ
มันจะทำให้คุณเจ็บยิ่งกว่าอะไรสักอีกครับ
โจจิ(นางเอก)
ทำไมน..นายถึงเอาชีวิตมาช่วยฉันล่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
เห้อ...ตอบยังไงดีน่ะ ผมน่ะ มีเเต่
ซวยกับซวยผมอยากจะเป็นคนไร้ค่าเเบบคุณเเต่ไม่ดีกว่า กลายเป็น
เเบบงี้เเหละดีเเล้ว
โจจิ(นางเอก)
อื้อ..อย่างงี้นี่เอง
คุณน้าเดช(พระเอก)
เชื่อผมชีวิตคุณยังมีค่านะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าคิดเเบบนี้เด็ดขาด
คุณน้าเดช(พระเอก)
อุ้มนางเอก//ไปอยู่บ้าน
คุณน้าเดช(พระเอก)
เชื่อผมคุณจะได้เห็นสิ่งที่ดีมากด้วย
ยายของพระเอก
ลูกพาใครมาย่ะ
ยายของพระเอก
อ๋อ..พาเพื่อนมาเหรอย่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ใช่ครับเเม่
ยายของพระเอก
ตบหน้าลูก// หนอยเเกนะ
มีเเต่เที่ยวไม่ดูเเม่หน่อยหรอย่ะ
มีเเต่เสียกับเสียเว้ย เหนื่อยจริง
ที่ต้องมาเลี้ยงดูเเก
คุณน้าเดช(พระเอก)
อืม..เเม่ทำเลยก็ไปทำเถอะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
เอาเงินให้เเม่//
ยายของพระเอก
เออ เเบบนี้สิดี
ยายของพระเอก
เดินไปช้อบปี้
คุณน้าเดช(พระเอก)
เห้อ..เห็นอย่างที่ผมเห็นมั้ยครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
นั้นล่ะผม ก็ทนกับท่านมานานครับ
โจจิ(นางเอก)
ทำเเผลให้พระเอก
คุณน้าเดช(พระเอก)
ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ผมชื่อน้าเดช อายุ22ปีครับ
โจจิ(นางเอก)
โห นายห่างกับฉันเเค่2ปีเอง
โจจิ(นางเอก)
เเล้วทำไมนายถึงโดนเเม่ตีล่ะ
โจจิ(นางเอก)
เเล้วก็บ่นด้วยอ่ะ
พระเอกจึงเล่าให้นางเอกฟัง
ชีวิตเขาเเย่กว่านางเอกอีก
พ่อตาก็เสียเเม่ตัวจริงก็เสีย
มีเเต่ยายที่อยู่ด้วยกัน
เเล้วก็เเฟนก็ทิ้งไปมีคนอื่น
โจจิ(นางเอก)
เเบบนี้นี้เอง
โจจิ(นางเอก)
นายนี้รำบากกว่าฉันอีกนะ
นางเอกจึงเล่าทุกอย่างให้ฟัง
เขาก็ถูกเเฟนทิ้งภาระเป็นของเขา
พ่อเเม่ก็เสีย เงินทองก็หายาก
คุณน้าเดช(พระเอก)
โห้ว คุณนี้ต่างจากผมอีกนะครับ
โจจิ(นางเอก)
ไม่นานก็ถูกทิ้งให้ไปอยู่กับชาย
โรคจิตค่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ไม่งั้นคุณก็จะเกิดมาโดนขายตัวสินะ
ผมเข้าใจครับ ชีวิตมันเเย่มากด้วย
ดีนะ คุณมาเจอผมนะครับ
ผมก็ชีวิตเเย่มากด้วย
โจจิ(นางเอก)
ฉันนี่สิเเย่กว่า
โจจิ(นางเอก)
ถ้าอย่างงั้นเรามาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมั้ยค่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ก็ได้ครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ถ้าอย่างงั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะครับ
โจจิ(นางเอก)
ต่อจากนี้ไปนายคือเเฟนฉันนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ครับๆ ต่อจากนี้คือผมจะจริงจังกับคุณ
อย่าคิดจะทำเเบบนั้นที่ผมมาเจอคุณอีกนะครับ ผมเป็นห่วงรู้มั้ย
พระเอกได้กอดนางเอก
จึงนางเอกปลดปล่อยความทุกข์
คุณน้าเดช(พระเอก)
ครับด้วยความยินดี
คุณน้าเดช(พระเอก)
ไม่ว่าสิ่งไหนจะเกิดขึ้นกับคุณ
ผมจะช่วยคุณเองครับ
โจจิ(นางเอก)
ค่ะ ขอให้มันจริงน่ะค่ะ
คอยพบตอนต่อไปนะครับทุกคน!!
ตอนนางเอกทำข้อสอบ
โจจิ(นางเอก)
เราขอทำข้อสอบที่นายบอกค่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
อ่อได้ครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
อะยื่มให้///
โจจิ(นางเอก)
โห ข้อนี้ยากยิ่งกว่าอะไรซะอีก
นางเอกดูข้อ10.เมดของเจ้านาย
โจจิ(นางเอก)
นี่เราอยู่สภานะ:เมดงั้นหรอ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ลูบหัวโจจิ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ทำข้อสอบเสร็จยังครับ
โจจิ(นางเอก)
ข้อ10.ไม่คอยเข้าใจเลยค่ะ
โจจิ(นางเอก)
มันคืออะไรหรอค่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
คนที่อยู่จดข้อสอบอันนี่คือ
สถานะเมดครับ เจ้านายต้องสั่งเมด
โจจิ(นางเอก)
เข้าใจเเล้วค่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ดีมากครับ
พระเอกจึงเล่าเรื่องชายคนนึงให้ฟัง
เล่าถึงตอนที่พระเอกต่อสู้ชายคนนั้น
เเต่ชายคนนั้นคือวิ่งเร็วมาก
โจจิ(นางเอก)
เเสดงว่าคุณก็นี่มันนะสิ
คุณน้าเดช(พระเอก)
หนีมาตลอดครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
หนีไม่คอยสำเร็จ
ยายของพระเอก
โอ้ยลูกโม้เเต่ทำไมอะไรอยู่วะ
ไม่ไปช่วยเเม่ทำงาน
คุณน้าเดช(พระเอก)
ขอโทษครับเเม่
คุณน้าเดช(พระเอก)
เดะผมไปทำงานก่อนนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ทำงาน///
ยายของพระเอก
เเกว่าฉันหรอย่ะ
โจจิ(นางเอก)
ป๊าเเก่อย่าพูดเเบบนี้กับลูกของป๊าสิ
โจจิ(นางเอก)
หนูไม่ชอบคนเป็นป๊าด่าลูกตัวเอง
ยายของพระเอก
ตบหน้านางเอก//
คุณน้าเดช(พระเอก)
จับมือเเม่ทัน//
คุณน้าเดช(พระเอก)
เเม่หยุดเถอะ
ยายของพระเอก
ดึงหัวลูก.มานี้
ยายของพระเอก
มันคืออะไรกันเเน่ย่ะลูกพาเพื่อน
อะไรมาให้ยายฟังย่ะ เดะตบหัว
คุณน้าเดช(พระเอก)
คุณไม่ควรทำเเบบนี้กับเเม่ผมนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ขอโทษเเทนเพื่อนผมด้วยนะครับ
โจจิ(นางเอก)
ฮึก..(ร้องไห้)
คุณน้าเดช(พระเอก)
อย่าร้องไห้นะครับโอ๋ๆ
โจจิ(นางเอก)
ค..ค่ะ โฮ้วว ฮึก.ร้องไห้
โจจิ(นางเอก)
ขอบคุณนะค่ะ ที่ทำให้เข้าใจ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ไม่เป็นไรครับ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ที่หลังอย่าทำอีกน่ะครับ
พระเอกช่วยนางเอก
ยายของพระเอก
หึๆ พี่จ้างให้ไปจับนางเอกคนนั้นสะ
ยายของพระเอก
เรียกพี่สิย่ะ
ยายของพระเอก
ไปจับเจ้าโจจิไป
ชายโรคจิต
โจรได้วิ่งไปจับนางเอก
โจจิ(นางเอก)
ห๊ะ!!! ชายโรคจิต ปล่อยนะ
ชายโรคจิต
จับเเขนทั้งสอง//
ชายโรคจิต
หนีไม่รอดล่ะครับ
ชายโรคจิต
มาเป็นเมียผมสะดีๆ
โจจิ(นางเอก)
ช่วยด้วย...🖤😭
อีกไม่นานก็มีน้าเดชก็ได้มาโพล่
อยู่ตรงหน้าโจร
ชายโรคจิตที่เป็นโจรกับตกใจ
ชายโรคจิต
ห๊ะไอเจ้าหนุ่มคนนั้นนิ
คุณน้าเดช(พระเอก)
เจอกันอีกเเล้วนะ
มากับเพื่อนที่เก่งมวยที่สุดในโลกปะทะ
กับโจรโรคจิคอยู่ตั้งนาน
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
เตะปากไอโรคหื่นกาม//
คุณน้าเดช(พระเอก)
ต่อยสวมตรงค้างโจร//
โจจิ(นางเอก)
วิ่งไปอยู่หลังน้าเดช//
คุณน้าเดช(พระเอก)
ดีนะที่ผมตามหาคุณเจอ
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
นายปล่อยเรื่องนี้ให้ผมจัดการเอง
คุณน้าเดช(พระเอก)
อืมฝากด้วย
คุณน้าเดช(พระเอก)
อุ้มนางเอก
คุณน้าเดช(พระเอก)
ในสภาพสะบัดสะบอม
โจจิ(นางเอก)
น้าเดช นายได้ไงว่าเราอยู่เเถวนี้
คุณน้าเดช(พระเอก)
ผมติดเครื่องGTHเอาไว้ในเสื้อของคุณนั้นละครับ
ชายโรคจิต
เอามีดเเทงนาชุบิ
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
จับมือ//
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
เอามีดปาใส่พื้น
ชายโรคจิต
โห ไอนี้มันเวอร์
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
โจรอย่างเจ้าไม่รอดเเน่
ชายโรคจิต
หยิบปืนพร้อมจะมายิง
โจรตกใจเเล้วยิงที่พื้น//เเล้วก็มีหญิงคนนึงมาถีบโจรจนล้ม
ชิโนจิ(เพื่อนนางเอก)
ไอโจรหื่นกาม
ชิโนจิ(เพื่อนนางเอก)
โดนจนได้นะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
สภาพของมันน่าจะไม่ไหวเเล้วมั้ง
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
นั้นสิ
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
ร่วมท่าประสานเตะต่อย
ชิโนจิ(เพื่อนนางเอก)
ร่วมท่าประสานเอามือตบหัวโจร
คุณน้าเดช(พระเอก)
ร่วมท่าประสานกับมือต่อยท้องโจร
จนทั้งสามได้รุมต่อยโจรโรคจิต
จนสลบคาที่ เเล้วเพื่อนพระเอก
ได้ส่งตำรวจ
คุณน้าเดช(พระเอก)
เรียบร้อย
โจจิ(นางเอก)
พวกนายนี้เก่งกันจัง
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
โอ้ว ลืมบอกชื่อไปเลยเเหะ
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
พวกผมเป็นนักกังฟู่ชื่อดังครับ
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
เเต่พวกเขาทั้งสองคนเป็นนักมวย
ชิโนจิ(เพื่อนนางเอก)
ใช้เเร้ว
คุณน้าเดช(พระเอก)
พวกเองรีบไปทำก็ทำเถอะ
เดะโจรก็ตื่นหรอก
นาชุบิ(เพื่อนพระเอก)
อืมฝากด้วยนะ
โจจิ(นางเอก)
ขอบใจนายมากนะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
ครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่ล่ะ
คุณน้าเดช(พระเอก)
คุณไม่เป็นไรก็ดีละครับ
เเม่พระเอกจะตบหน้านางเอก
ตอนต่อไปนะครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
