...ประเทศไทยตอน 16:05 นาฬิกา...

แบด: เห้อ....วันนี้ไม่รู้จะไปทำไรดีเลยแฮะ งั้นกลับบ้านแล้วกัน

จากนั้นแบดก็ได้เดินกลับบ้านในเส้นทางใหม่เพื่อหาไรน่าสนใจระหว่างกลับบ้าน

แบด: เอ๋? ร้านหนังสือในซอยลับ...นี่มันอะไรกัน...ทำไมมาตั้งร้านในที่ลับตาผู้คนล่ะ? ขายออกป่าวเนี่ย?

แบดนั้นได้ไปเจอร้านหนังสือร้านหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ในซอยเล็กๆ โดยแถวนั้นไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านมากเท่าไหร่ จากนั้นแบดก็ได้เดินเข้าไปดูร้านหนังสือทันที

แบด: โอ้ว ที่นี่มีแต่หนังสือแปลกๆ ทั้งนั้นเลย น่าสนใจดีแฮะ

จากนั้นแบดก็ได้หันไปเจอหนังสือเล่มหนึ่งที่ตกลงมาจากชั้น

แบด: เอ๋? แล้วนนั่นหนังสืออะไรน่ะ? ดูแปลกตาจัง ไมมันดูเก่าขนาดนี้กันล่ะเนี่ย แถมทำมาจากการเขียนด้วยลายมือล้วนๆ แล้วไม่มีบอกชื่อผู้เขียนไรเลยแฮะ ลองอ่านดูสักหน่อยแล้วกัน

และแล้วแบดก็ได้เริ่มเปิดหนังสือเล่มนั้นอ่าน

แบด: มีแต่คำพูดแปลกๆ ทั้งนั้นเลย อย่างกับพวกเวทย์มนต์แหนะ...

แบด: แต่เอาเถอะ ถึงยังไงถ้าชั้นใช้เวทย์ได้ก็ไม่อยากมาเสียเวลายืนร่ายเวทย์หรอกนะ

แบด: แล้วอันนี้คือไรน่ะ...? เวทย์เทเลพอร์ต?

ไหนดูซิ

และแล้วแบดก็ได้เผลอไปอ่านเวทย์ที่ต้องทำให้เขานั้นเข้าไปสู่ในโลกของการเดินทางครั้งใหม่

แบด: ไม่ว่าข้าจะอยู่ในที่แห่งใด ไม่ว่าข้าจะมีพลังหรือไม่ ไม่ว่าข้าจะเป็นคนธรรมดาก็ตามแต่หากข้าได้ร่ายเวทย์นี้ จงขอให้ท่านเทพจงช่วยข้าให้ได้ไปในที่แห่งนั้นในฐานะเทพที่่กลับมาจุดติด้วยเถิด...ข้าขอร่ายเวทย์ ณ บัดนี้!

...เวทย์เทเลพอร์ตชั่น!...

...(ร่ายตั้งนานพูดแค่เนี่ย?)...

จากนั้นก็มีวงแหวนโผล่ขึ้นมาที่ใต้เท้าของแบด แล้วทำการเทเลพอร์ตแบดไปโผล่ในโลกใหม่ (ก็ตามสไตล์แนวไปต่างโลกอะนะ...)

แบด: อ้ากกกกกก!!! //ตุบ* ตกมาจากท้องฟ้า และหัวทิ่มดิน

แบด:เฮื้อกกก นึกว่าจะตายซะแล้ว ถ้าตายตอนนี้นิยายจบแน่

(แหงสิ...ถ้าตายตั้งแต่ต้นเรื่อง ชั้นจะไปเอาไรแต่งให้คนอ่านกันล่ะห๊ะ?)

แบด: นี่ชั้นอยู่ในป่าหรอเนี่ย ให้ตายสิ ต่างโลกมีจริงสินะ

แบด: โอ้ว ตรงนั้นเป็นหน้าผาแฮะ ลองไปดูวิวของโลกนี้สักหน่อยแล้วกันนะ

แบด: ว้าว! สวยจัง! นี่สินะจุดเริ่มต้นใหม่ของชั้น! ถ้าในเมื่อในมาต่างโลกแล้วชั้นจะต้องเทพให้ได้เลย!!!

^^^โปรดติตามตอนต่อไป....^^^

แบด: ว้าว! สวยจัง! นี่สินะจุดเริ่มต้นใหม่ของชั้น! ถ้าในเมื่อในมาต่างโลกแล้วชั้นจะต้องเทพให้ได้เลย!!!

แบด: เอิ่ม...แต่จะว่าไปจะกลับโลกเดิมยังไงเนี่ย?

แบด: ว่าแต่ต่างโลกเนี่ย? จะใช้พลังเวทย์ยังไง? จะดูสเตตัสตัวเองยังไง? จะเรียกพลังออกมายังไง? จะหาอาหารยังไง? จะหาน้ำยังไง? จะสู้มอนสเตอร์ยังไง? จะเอาตัวรอดได้ไหม?

(ถามเยอะไปแล้วโว้ยย คนเขียน ขก. แต่งง!)

???: นี่เจ้าบ้า! มายืนบ่นไรคนเดียวตรงนี้ฮะ! ชั้นเห็นนายยืนบ่นมาสักพักแล้วนะ!

แบด: เอ๋? เสียงใครอะ? เอเลนอ๋อ!?

โซเฟีย: เอเลนไรกันเจ้าบ้า! ชั้นโซเฟียภูติน้อยผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกวิซาร์ดเลยนะ!

แบด: อ้อ...โซเฟีย....ใครอะ? แล้วทำไมตัวจิ๋วจัง?

โซเฟีย: ...

โซเฟีย: ชั้นจะฆ่านายตอนนี้นี่แหละ

แบด: เดี๋ยวๆ ล้อเล่นๆ อย่าฆ่าชั้นสิ ชั้นพูดเล่น

โซเฟีย: ชิ! นายนี่นะ...

แบด: ฮ่าๆ...

โซเฟีย: แล้วนี่นายแต่งตัวยังไงเนี่ย แปลกตาชะมัด

แบด: ก็ชั้นไม่ได้มาจากโลกนี้ไงเล่า....

โซเฟีย: เอ๊ะ! จริงหรอ!?

แบด: แหงสิ....

โซเฟีย: แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกย๊ะ!

แบด: ก็นึกว่าเธอจะรู้นี่หน่า...

โซเฟีย: ถึงว่าแท่นหินแห่งการทำนายได้บอกชั้นมาว่า จะมีผู้กล้าคนใหม่มาจุติ ที่แท้ก็นายนี่เอง เห้อ...

แบด: แล้วไอการที่ถอนหายใจนั่นหมายความว่ายังไงกันห๊ะนั่น!?

โซเฟีย: ชั่งเถอะ เดี๋ยวชั้นบอกข้อมูลเบื้องต้นบนโลกนี้ให้ฟังแล้วกันนะ

โซเฟีย: บนโลกใบนี้น่ะ จะมีความยากที่หลากหลายระดับมากๆ ซึ่งเริ่มต้นอยู่ที่ D จนไปถึง SSS+ เลยล่ะ ซึ่งแต่ละโซนก็ขึ้นอยู่กับว่านายโชคดีเกิดที่ไหนเท่านั้นแหละ และที่ที่นายอยู่ตอนนี้คือ ระดับ A+ นะ

แบด: ระดับ A+ เลยหรอ!?

โซเฟีย: อื้มๆ //พยักหัว

แบด:แล้วชั้นจะรอดไปได้ไหมเนี่ยย!?!!?!

โซเฟีย: ต้องวัดระดับนายอะนะ ว่าอยู่ระดับอะไร

แบด: วัดระดับ? ยังไงกัน ชั้นยังไม่รู้วิธีดูระดับตัวเองเลย

โซเฟีย: ชั้นจะสอนนายเอง

แบด: หืมม?

โซเฟีย: นายพูดว่า Open Status สิ

แบด: โอเค Open Status

...Status On...

ระดับ: God+

ค่าพลัง: ไม่สามารถวัดค่าได้

ความเร็ว: ไม่สามารถวัดค่าได้

ความฉลาด: เอิ่ม.... -999 หยอกๆ 100

ภูติ: โซเฟียภูติลมในตำนาน

เวทย์มนต์: การสร้างสรรค์อันไร้ขอบเขต

(หมอนี่โดนคนแต่งอวยแล้ว~)

โซเฟีย: บะ...บ้าน่า....ระดับพระเจ้า! นี่มันไม่ควรเป็นไปได้ด้วยซ้ำ! แถมเวทย์มนต์นี้มันโหดมากๆ อีก!

แบด: เห...ระดับพระเจ้า? นี่อวยกันไหมเนี่ย?

แล้วเธอเป็นภูติระดับตำนานหรอ!?

โซเฟีย: ไม่หรอก เขาคงส่งนายมาให้แก้ไขโลกใบนี้แน่ๆ และใช่แล้วล่ะ ชั้นคือภูติระดับตำนานที่จะมาอยู่กับนายไงล่าา (⁠◠⁠‿⁠◕⁠)

แบด: ไม่อยากจะเชื่อเลย.....

โซเฟีย: หึๆ ก็นะชั้นเป็นถึงภูติลมหายากเลยล่ะนะ เพื่อจะมาเป็นพี่เลี้ยงนายยังไงล่ะ

แบด: งี้นี่เอง! อ้อ! แล้วก็ทำไมเขาให้ชั้นมาโลกนี้ล่ะ ปราบจอมมารหรอ? (มันจะเดิมๆ ไปแล้วมั้ง....?)

โซเฟีย: ไม่...จอมมารน่ะ ได้พ้ายแพ้ให้กับสิ่งที่มาจากท้องฟ้าไปนานแล้วน่ะ ระดับของเจ้านั่นน่ะ พอๆ กับนายเลยล่ะ แล้วตอนนี้ก็ไม่มีใครรู้เจ้านั่นไปอยู่ที่ไหนแล้ว แต่มีคนบอกว่า เจ้านั่นน่ะ ยังคงโดนผนึกอยู่ในดวงจันทร์

แบด: (ผิดคาด!)

...(หึๆ เดิมๆ มันน่าเบื่อแล้วเจ้าแบด~)...

แบด: แล้วเจ้านั่นมันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลย?

โซเฟีย: ใช่ ระดับของเจ้านั่นสร้างความเสียหายเป็นจำนวนมาก แล้วทำให้พี่ที่ตรงนั้นน่ะ กลายเป็นระดับ SSS+ เลยล่ะ เจ้านั่นเรียกตัวเองว่า ผู้ที่จะปรับสมดุลของทุกสรรพสิ่ง เจ้านั้นมีแผนที่จะทำให้เหล่าสิ่งมีชีวิตบนโลกแข็งแกร่งและเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่จะอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้านั่น ซึ่งกว่าเจ้านั่นจะถูกผนึกได้ ต้องสูญเสียผู้กล้าที่มาก่อนนายไปแล้วตั้ง 1 ครน่ะ... ขนาดเขาร่วมมือกับจอมมารแล้วนะ....

แบด: แล้วจอมมารล่ะเป็นไงบ้าง ตายยังอะ?

โซเฟีย: ยังน่ะ แค่ต้องเสียแขนและขาไปข้างหนึ่ง ขนาดจอมมารที่แข็งแกร่งระดับ SSS+ และมีเวทย์ฮิลที่รักษาทุกอย่างได้ ยังต้องมาเสียแขนและขาเพราะจากการฟันของเจ้านั่นเลย ล่าสุดตอนนี้จอมมารได้มีลูกแล้วน่ะ แล้วเป็นลูกสาวที่จะขึ้นครองบัลลังก์ต่อจากคนเป็นพ่อน่ะ

แบด: โอ้ว งี้นี่เอง...แล้วทีนี้เราจะเอายังไงต่อล่ะ?

โซเฟีย: เราต้องไปหมู่บ้านระดับ C ก่อนน่ะ เพื่อไปจัดการภัยคุกคามที่กำลังจะมาถึงก่อน

แบด: ได้เลย ว่าแต่ให้ชั้นแต่งตัวด้วยชุดนักเรียนนี่หรอ?

โซเฟีย: เอาน่า เดี๋ยวชั้นจะพาไปเปลี่ยนที่หมู่บ้านนั้นอยู่แล้ว จะปล่อยให้นายแต่งตัวอย่างงี้ไปมีหวังโดนจับได้แน่ๆ ว่า นายไม่ใช่คนของโลกนี้

แบด: ก็จริงอย่างที่เธอว่านะ โซเฟีย

โซเฟีย: ใช่แล้วล่ะ ถ้างั้นเราเริ่มออกเดินทางกันเถอะ

แบด: อื้ม! ไปกันเถอะ

^^^*จากนั้นทั้ง 2 ก็มุ่งหน้าไปที่หมู่บ้านระดับ C เพื่อไปรอจัดการภัยคุกคามที่กำลังจะมาถึง ทั้ง 2 จะเจออะไรกันบ้าง^^^

^^^ต้องรอมาติดตามกันตอนต่อไป*....^^^

แบดและโซเฟียก็ได้เดินทางมาถึง หมู่บ้านระดับ C ได้โดยใช้เวลามา 1 วันเต็มๆ กับการหลงทางของแบดที่ทำโซเฟียปวดหัวมากๆ

ณ หมู่บ้านระดับ C ที่แบดและโซเฟียตามหา

โซเฟีย: ในที่สุดก็ถึงสักที....

แบด: ที่แท้ก็อยู่ไม่ไกลนี้เองนิ

โซเฟีย: ก็เพราะนายนั่นแหละที่เอาแต่เดินหลงอยู่ในป่าเห็ดยักษ์น่ะ!

แบด: ชั้นน่ะ ไม่เคยจำทางพลาดสักหน่อย!

โซเฟีย: แต่ชั้นนำทางนายนะ แล้วให้นายเดินตามชั้นมา แต่นายกับเดินไปคนละทิศกับชั้นตลอดเวลาเลยเนี่ยยย!

แบด: ก็....พอดีเห็นไรเตะตาก็อยากจะสำรวจนี่หน่า....

โซเฟีย: นายนี่จริงๆ เลย...

แบด: ชั้นว่าเราควรรีบไปซื้อเสื้อผ้านะ

โซเฟีย: จริงด้วย ตอนนี้คนเริ่มมองเราแล้วด้วยสิ...

ชาวบ้านระแวกนั้นต่างพากันคุยกระซิบกันถึงความแปลกของแบด

ชาวบ้าน: "ดูนั่นสิ...ใครกันน่ะ แต่งตัวพิลึกสุดๆ เลยล่ะ" "จริงด้วย แปลกมากๆ เลยคงไม่ใช่คนแถวนี้แน่นอน หวังว่าจะไม่ใช่ภัยร้ายที่ผู้เฒ่าคนนั้นทำนายไว้นะ" "ใช่ ชั้นก็หวังแบบนั้นเช่นกัน"

แบด: เราว่า...เรารีบไปดีกว่ามั้ง เดี๋ยวคงได้มีนินทายันลูกบวชแน่

โซเฟีย: ลูกบวชคืออะไร?

แบด:จริงสิชั้นไม่ได้อยู่โลกตัวเองนี่หน่า ฮ่าๆๆๆ

โซเฟีย: นายนี่มันจริงๆ เลยนะ

...ทั้ง 2 ได้เดินเติมหาร้านขายเสื้อผ้าจนเจอ...

แบด: นั่นคงเป็นร้านขายเสื้อผ้าสินะ

โซเฟีย: ใช่แล้วล่ะ เราเข้าไปกันเถอะ

แบด: โอเค ไปกัน

แบด: //เปิดประตูกรี๊ง* เสียงของกระดิ่งดัง

เจ้าของร้าน: ยินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบสนใจอยากได้ชุดอันไหนรึเปล่าคะ

แบด: งั้นขอเลือกดูก่อนแล้วกันนะ

เจ้าของร้าน: ได้ค่ะเชิญเลือกดูก่อนได้เลยนะคะ คุณผู้กล้า...

แบด/โซเฟีย: !?!?

แบด: คุณดูผิดรึเปล่าครับ ผมก็แค่คนแต่งตัวแปลกๆ เองนะ ไม่ใช่ผู้กล้าไรหรอก

เจ้าของร้าน: ไม่หรอกค่ะ เพราะผู้กล้าคนเก่าก็เคยพูดกับชั้นแบบนี้ค่ะ

แบด: อ่าว.... โซเฟียเธอก็รู้เรื่องนี้ด้วยหรอ?

โซเฟีย: ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ชั้นก็พึ่งรู้พร้อกับนายเลยนะ

เจ้าของร้าน: ใช่แล้วค่ะ คุณ 2 คนพึ่งมาที่นี่ครั้งแรก แล้วตัวชั้นก็รู้อยู่แล้วค่ะว่าทั้ง 2 คนจะมาที่นี่เพื่อหาซื้อเสื้อผ้า ซึ่งดิชั้นก็เตรียมไว้ให้คุณผู้กล้าแล้วนะคะ

แบด: เห๊ะ?

เจ้าของร้าน: นี่ค่ะชุด

...ชุดนักผจญภัยระดับ A+...

เกราะป้องกัน: ค่าป้องกัน ระดับ A+ ช่วยลดการโจมตี 20% ทางกายภาพ ลดความเสียหายทางเวทย์ 20% ป้องกันการโจมตีทางพิษ 40%

เสริม: ช่วยบวกการโจมตีทางกายภาพ 30%

ทางเวทย์อีก 25% เพิ่มค่ามานา 15% และความเร็วอีก 10%

แบด: โหว...ชุดนี้มันดีมากเลยนะครับผม โดยเฉพาะการต้านทานพิษน่ะ

เจ้าของร้าน: ไม่หรอกค่ะ สำหรับผู้กล้าแล้ว ชุดนี้ถือว่าอยู่ในระดับ เกือบล่างๆ นะคะ

แบด: นี่ขนาดล่างๆ นะเนี่ย...

โซเฟีย: งั้นแสดงว่าชุดของผู้กล้ายังมีอีกมากมายเลยงั้นหรอ

เจ้าของร้าน: ใช่แล้วค่ะ แต่ว่าจะต้องไปตามหาเอาเองนะคะ ทางร้านเราทำดีที่สุดได้เท่านี้แล้วค่ะ

แบด: แค่นี้ก็พอแล้วครับ ว่าแต่ต้องจ่ายเท่าไหร่หรอครับ

เจ้าของร้าน: ไม่ต้องจ่ายหรอกค่ะ แล้วก็...

เจ้าของร้านได้ยื่นถุงเงินให้แบดมา 10,000 ทองคำ

แบด: แม่เจ้า! นี่มันเยอะเกินไปแล้วนะครับ!

เจ้าของร้าน: ไม่หรอกค่ะ ทางร้านเราแบ่งส่วนเล็กๆ นี้ไว้ให้ผู้กล้าไปดำเนินการต่อ และต้องไปเข้ากิลด์นักผจญภัยด้วยนะคะ ทางเราพร้อมสนับสนุนคุณค่ะ เรื่องนี้จะรู้ภายในกลุ่มของเราค่ะ หากอยากรู้ว่า คนไหนคือ คนของเรา ให้สังเกตุหน้าร้านนะคะ มันจะมีเครื่องหมายสัญลักษณ์คือ 🃏♦️ นะคะ

แบด: (นี่มัน...สัญลักษณ์ที่ชั้นชอบใช้ในโลกเก่านี่หน่า)

แบด: ครับผม รับทราบครับ จะสังเกตนะครับผม

เจ้าของร้าน: ไม่ต้องห่วงค่ะ พวกเรากลุ่ม Black hole หรือชื่อย่อคือ BH พร้อมสนับสนุนผู้กล้าอย่างคุณค่ะ

แบด: Black hole สินะ...ขอบคุณนะครับที่สนับสนุนผมครับ!

เจ้าของร้าน: ค่ะ

แบด: ว่าแต่ทำไมต้องสนับสนุนผมด้วยล่ะ?

เจ้าของร้าน: เพราะประธานใหญ่ของเราเคยถูกผู้กล้าแบบคุณปกป้องมาหลายรอบเลยค่ะ เขาเลยนับถือและเถิดทูลผู้กล้าอย่างคุณมากๆ ค่ะ

แบด: งี้นี่เอง ถ้างั้นผมขอตัวไปหาโรงแร....

เจ้าของร้าน: ทางเราเตรียมโรงแรมไว้ให้แล้วค่ะ

แบด/โซเฟีย:เห!!

แบด: มันจะเยอะไปแล้วไหมครับนั่นนนน!

เจ้าของร้าน: ไม่หรอกค่ะ เทียบกับการได้ช่วยชีวิตพวกเราแล้ว มันคุ้มค่าที่จะยอมจ่ายค่ะ

โซเฟีย: ถึงอย่างงั้นพวกเราคง....

แบด: ตกลงครับ

โซเฟีย: ห๊ะ! เจ้าบ้านี่ตอบแบบไม่ลังเลเลยหรอ!?

แบด: เพื่อปกป้องทุกคน!

โซเฟีย: ยังจะมาแถอีกนะเจ้าบ้า!

เจ้าของร้าน: ค่ะ ถือว่าเป็นคำตอบที่ดีสำหรับเราเลยค่ะ //ยิ้มมุมปากและหัวเราะเล็กน้อย

เจ้าของร้าน: จากนี้พวกเรากลุ่ม BH จะคอยสนับสนุนคุณผู้กล้าตลอดไปนะคะ คุณผู้กล้า

แบด: ครับผมฝากตัวด้วยนะครับ

โซเฟีย: ชั้นด้วยยยย!

เจ้าของร้าน: ค่ะ แล้วก็ดิชั้นขอแนะนำตัวนะคะ ตัวชั้นมีนามว่า โอรีเวีย เป็นคนส่งสารหรือนินจาของคุณ โรอิจิ ค่ะ!

แบด: อ้อ.....เห๊ะ!?

โซเฟีย: นินจา?!

โอรีเวีย: ค่ะ!

^^^โปรดติดตามตอนต่อไป...^^^