ใบเฟิร์น

สาวน้อยหน้าหวานที่ต้องปลอมตัวไปเป็นผู้ชาย เพื่อทำภารกิจจับตัวคนที่ค้ายาเสพติดให้ได้

"ยังไง ฉันก็สงสัยนายนะ"

รินลดา เธอก็เป็นหนึ่งอีกคนในภารกิจนี้ แต่เธอไม่ได้ปลอมเป็นผู้ชายหรอกนะ เธอปลอมไปเป็นคุณครูสุดสวยในโรงเรียนชายล้วน ที่มีการเปิดนโยบายใหม่ให้รับครูผู้หญิง แต่กลับไม่มีใครสมัครแม้แต่น้อยเธอเลยเป็นครูสาวคนเดียวในโรงเรียน

"นี่ไอ้เด็กบ้า ฉันเป็นครูนะหัดเคารพกันบ้างสิ"

โจชัวส์ ลูกชายนายพลตำรวจที่มาเรียนที่โรงเรียนนี้ตั่งนาน เพราะโรงเรียนที่มีแต่เด็กเกเรเค้ายิ่งชอบ และไม่คิดที่จะถูกกับใครเลยตั่งแต่ที่เข้ามา

"เธอเป็นผู้หญิงหรอ"

ัีเจแปน ชายหนุ่มที่มีฐานะดีและมีนิสัยที่ไม่เคยนับถือรุ่นเลยสักครั่ง และเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุดในโรงเรียน ไม่ถูกกับพวกของโจชัวส์

"ก็แค่ครูนิครับ ไม่ใช่แม่สักหน่อยทำไมต้องเคารพ"

______________________________________________

สวัสดีค่ะ นี่คือเรื่องแรกของเรานะ สาเหตุที่เราไม่คิดจะแต่งแบบแชทก็เพราะเราไม่ถนัดค่ะ แต่ก็จะพยายามแต่งแบบแชทให้ได้นะ ฝากติดตามผลงานแรกของเราด้วยนะ

"อะไรนะคะ" รินลดาที่เป็นคนพูดขึ้นมาก่อนที่จะฟังอีกรอบ

"พวกเธอฟังกันไม่ผิดหรอก เพราะฉันจะให้เธอสองคนปลอมตัวไปอยู่ในโรงเรียนชายล้วน"หัวหน้าของพวกเธอพูดย้ำอีกครั่ง

"แล้วฉันต้องปลอมเป็นผู้ชายหรอคะ?"ใบเฟิร์นที่งุนงงและถามออกไป

หัวหน้า : ใช่เธอต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย เพราะเธอเด็กสุดแล้ว

ใบเฟิร์น : แล้ว.. พี่รินละคะ // เธอถามออกไปพร้อมกับชี้ไปที่รินลดาที่นั่งอยู่ด้านซ้ายมือของเธอ

รินลดา : นั้นสิค่ะ แล้วฉันจะต้องปลอมเป็นใคร //รินลดาถามซ้ำอีกรอบเพื่อความชัดเจน

หัวหน้า : ง่ายๆ เลย เธอก็ปลอมเป็นครูชะสิ // หัวหน้าพูดได้อย่างหน้าตาเฉยเลยทีเดียว

รินลดา : ห๊ะ นี่หัวหน้าจะว่ารินแก่หรอคะ รินไม่ได้แก่นะ //มีหรือที่เธอจะยอม เพราะใบเฟิร์นเด็กใหม่ขององค์กรที่เข้ามาทำงานไม่ถึงปีก็ได้อะไรมากกว่าเธอเยอะ

ใบเฟิร์น : พี่รินใจเย็นๆค่ะ //ใบเฟิร์นเอยปากห้ามรินออกไปเพราะหัวหน้าที่กำลังจะอธิบาย

หัวหน้า : ใช่ริน ฉันว่าเธอใจเย็นๆก่อน เธอฟังฉันอธิบายนะ ที่ฉันให้เธอไปเป็นครูเนี้ยก็เพราะว่าเธอเหมาะที่สุดแล้ว ถึงเธอจะพึ่งอายุ25เองแต่ว่ายังไงเธอก็เหมาะที่จะเป็นครูเอามากๆ //หัวหน้าอธิบายได้อย่างใจเย็นเอามากๆ จนเธอก็เข้าใจ

รินลดา : ค่ะฉันเข้าใจแล้ว ว่าแต่ว่าหัวหน้าค่ะ โรงเรียนชายล้วนก็มีแต่พวกผู้ชาย ครูก็ผู้ชายนิคะ?"//เธอถามไปอีกครั่งในเมืองยังงุนงงที่หัวหน้าอธิบายมาไม่หมด

ใบเฟิร์น : นั้นสิค่ะ หัวหน้าจะให้พี่รินปลอมตัวเป็นครูผู้ชายหรอคะ?"// ใบเฟิร์นที่เงียบไปสักพักก็ถามขึ้นมาตามๆกัน

หัวหน้า : ไม่ๆ รินนะเป็นครูผู้หญิง เพราะตอนนี้โรงเรียนกำลังมีนโยบายให้ครูผู้หญิงมาสอนด้วยนะ และฉันก็คิดไว้ว่าให้เธอเป็นนะดีที่สุดรินลดาๆ และใบเฟิร์นเธอที่เก่งเรื่องของการปลอมตัวที่ดีที่สุดฉันเลยให้เธอปลอมตัวเป็นผู้ชายก็แค่นั้น // หัวหน้าอธิบายมายาวมากๆ ซึ่งทั่งสองก็เข้าใจกันอย่างรวดเร็ว

ใบเฟิร์น/รินลดา : ได้ค่ะหัวหน้า //ทั่งสองพูดพร้อมเพียงกันอย่างมาก

หัวหน้า : ก่อนที่จะไป ฉันขอบอกเลยนะว่า โรงเรียนนั้นมีแต่เด็กอัธพาล ถ้าพวกเธออยากจะอยู่กับแบบสงบสุขก็ไม่ต้องไปหาเรื่องใคร // หัวหน้าตอบออกไปอย่างเป็นห่วง

ใบเฟิร์น : ว่าแต่หัวหน้าค่ะ ถ้าสมมุติว่ามีคนรู้ว่าฉันคือผู้หญิงละคะ //ใบเฟิร์นถามออกไปเพราะตนเองคิดว่าจะต้องปกปิดได้ไม่นานแน่ๆ

แต่ก่อนที่หัวหน้าจะตอบรินลดาก็แย่งตอบทันที

รินลดา : เอ้า ง่ายๆฆ่าปิดปากไปเลย.//เธอตอบด้วยความเคยชิน เพราะเธอรวมทำงานแบบนี้มาก็เยอะใครที่รู้ความรับเธอ ก็แค่ฆ่าเท่านั้น

หัวหน้า : ใช้ๆรินลดาพูดถูก // หัวหน้าก็เห็นด้วยกับเธอด้วยจนทำให้ใบเฟิร์นอึ้งไปเลยทีเดียว

ใบเฟิร์น : แต่ว่า..ฉันไม่คิดที่จะฆ่าเลยนะคะ //เธอตอบออกไปอย่างจริงจัง ตั่งแต่ที่เธอเข้ามาอยู่ในองค์กรนี้เธอก็ไม่เคยได้ฆ่าใครเลย นอกจากเก็บกวาดลูกกระจอกก็เท่านั้น

รินลดา : เธอไม่ต้องทำ เพราะฉันจะทำเอง //รินลดาที่เหมือนรู้ว่าใบเฟิร์นไม่กล้าที่จะฆ่าใครเธอเลยอาสาทำเอง

หัวหน้า : เห้ย มั่วแต่คุยกันอยู่ได้ รีบไปเตรียมตัวได้แล้ว ภารกิจจะเริ่มตั่งแต่จากนี้แหละ // หัวหน้าสั่งคำสั่บออกมา ใบเฟิร์นและรินลดาก็ทำตามทันที

to be continued

วันต่อมา

โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่ง

ผอ. : เอ้าละนักเรียนทุกคน คือวันนี้ผอ.จะแนะนำให้รู้จักครูคนใหม่นะ ครูรินลดา // ผอ.ของโรงเรียนประกาศออกมาที่หน้าของอาคารอเนกประสงค์ จนพวกนักเรียนชายทุกคนที่เห็นเธอก็หวีดหวาดกันใหญ่เลยทีเดียย

รินลดา : สวัสดีค่ะนักเรียน ครูพึ่งมาใหม่อาจจะไม่ค่อยได้รู้จักที่นี้เยอะ ครูก็ขอฝากตัวกับนักเรียนด้วยนะ // เธอยิ้มออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมากๆแต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าในใจเธออยากจะกรี๊ดออกมาเลยทีเดียว

ผอ. : ยินดีต้อนรับครับครูริน เป็นครูผู้หญิงคนเดียวอีกด้วยนะครับ แหะๆ // ผอ.ของโรงเรียนยืนมือมาหาเธอพร้อมที่จะจับมือทักทายกัน แต่เธอรู้ทัน

รินลดา(คิดในใจ) : ไอ้แก่คิดจะแตะอังห์ฉันหรอย่ะ ฝันไปเถอะ // เธอแกล้งยืนมือให้ผอ.ไปจับและยิ้มออกมาเพื่อปกปิดความโมโห และพอที่ผอ.ปล่อยมือเธอแล้วเธอกลับเอามือไปเช็ดด้านหลังเสื้อของใบเฟิร์น..

ผอ. : เออ จริงสิ ลืมไปอีกคนเลย เรามีนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้ามาด้วยนะ แนะนำตัวเลยพ่อหนุ่ม // ผอ.พูดและหันหน้าไปหาใบเฟิร์นที่ยืนอยู่ข้างๆริน และเธอก็จะแนะนำตัวแต่ก็โดนพวกผช.นั้นโห่ออกมาทันที ก่อนที่จะมีคนตะโกนออกมา

..... : ผช.หรือเกย์ว่ะ หน้าหวานชิปหาย // ผู้ชายคนนึ่งตะโกนออกมาซึ่งยิ่งทำให้คนในอาคารนั้นโห่ขึ้นมาอีกเสียง ก่อนที่จะรู้สึกถึงรังสีอัมมหิตของรินที่ส่งสายตาออกมา ซึ่งก็ทำให้พวกเค้าหยุดเสียงดังกันทันที..

ใบเฟิร์น : เอ่อ..คือ.. สวัสดีครับผมชื่อเฟิร์น.. ย้ายย้ายมาจากโรงเรียน 3279 ครับ //เธอพูดออกไปอย่างตะกุกตะกักทันทีเพราะความไม่มั่นใจที่เธอปลอมตัวมาเป็นผู้ชายแบบนี้ และก็มีเสียงผช.อีกคนตะโกนออกมาอีกครั่ง

..... : เห้ยชื่อโคตรผู้หญิงเลยว่ะ 5555 เป็นกระเทยหรอมึง //เค้าตะโกนออกไปและก็ทำให้ทุกคนในอาคารหัวเราะกันออกมา ก่อนที่จะโดนรินด่า

รินลดา : นี่มันน่าหัวเราะกันหนักรึไงค่ะนักเรียน ! เพื่อนอุสาแนะนำตัวแล้วมาหัวเราะเยาะเค้าแบบนี้ไม่คิดบ้างหรอคะว่าถ้าครูหัวเราะพวกเธอบ้างละ //รินลดาหมดความอดทนทันทีที่มีแต่คนหัวเราะเยาะใบเฟิร์น เธอด่าพวกเค้าออกไปโดนไม่มีสักคำที่จะเถียงเธอแม้แต่น้อย ซึ่งทุกคนก็เงียบกันอย่างมาก

ผอ. : เออมันก็จริงตามที่ครูรินพูดละนะนักเรียน เราอย่าไปหัวเราะใครก็ได้สิ มันไม่ดีนะ //ผอ.พูดเหมือนเข้าข้างรินทันที แต่ที่จริงแล้วก็แค่อยากให้หล่อนสนใจตนก็เท่านั้นเอง และรินก็ยิ้มให้เชิงบอกว่าขอบคุณ

ผอ. : งั้นวันนี้ไม่ต้องเรียนละกันเนาะ พักผ่อนเอาไว้เรียนพรุ่งนี้ดีกว่านะ //ผอ.พูดและนักเรียนทุกคนกับแยกย้ายกันออกไปทันที

ตัดให้ขาดเลยฉับๆ✂✂✂

รินและใบเฟิร์นก็เข้ามาหาที่พักในหอพัก เพราะหอมันรวมทั่งอาจารย์และนักเรียนแต่ว่าเธอกับอยากอยู่ด้วยกันก่อนที่จะมีการเปลี่ยนนโยบายใหม่

ใบเฟิร์น : พี่รินค่ะ เฟิร์นขอเดินไปตรวจรอบๆก่อนแล้วกันนะคะ ถ้าได้เรื่องอะไรเฟิร์นจะโทรบอกนะ //ใบเฟิร์นที่เปลี่ยนชุดเหมือนผช.แล้วเดินออกจากห้องไป

รินลดา : ระวังด้วย //เธอพูดออกมาอย่างเป็นห่วงก่อนที่ใบเฟิร์นจะเดินออกจากห้องไป

ใบเฟิร์นที่เดินออกจากห้องมาเธอเดินชมบรรยากาศรอบๆก่อนที่จะเดินเข้าไปในชมรมอะไรสักอย่างก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงที่พวกเค้าคุยอะไรกัน

..... : เป็นไงบ้างรอบนี้ ยาส่งไปหมดไหม

..... : หมดเลยละครับ แล้วคิดที่จะสั่งขายเพิ่มอีกไหมครับ

..... : เอ้า ก็แน่นอนอยู่แล้ว ขายดีขนาดนี้ ฉันไม่วางมือหรอก // ใบเฟิร์นที่ได้ยินพวกนั้นคุยกันเธอเลยเอามือถือของเธออัดเสียงไว้และทันใดนั้นเองที่เธอกำลังอัดเสียงพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆเธอก็เผลอไปเดินเตะกล่องอะไรสักอย่างจนได้เสียงออกมานั้นมันก็ยิ่งทำให้เธอตกใจเอามากๆ

..... : ใครอยู่ตรงนั้นว่ะ!

มีชายคนนึ่งตะโกนออกมาและวิ่งออกมาตามๆกัน คิดหรือไงว่าคนอย่างใบเฟิร์นจะรอให้มันวิ่งออกมาจับตัวได้ เธอวิ่งหนีจนสุดชีวิตเลยทีเดียวก่อนที่จะได้ยินเสียงเท้าวิ่งตามมา เธอเลยเห็นประตูชมรมบาสเปิดอยู่ เธอเลยวิ่งเข้าไปในนั้นทันทีและเธอก็ปิดประตูอย่างไว

..... : แม่งหายไปไหนแล้วว่ะ

..... : ต้องหาตัวมันให้เจอ แล้วฆ่าทิ้งชะ อย่าให้มันรอยนวล

..... : ครับ //พอเสียงปลายเท้านั้นหายไปเธอก็โล่งใจทันที แต่ก่อนที่เธอจะหันไปเธอก็สังเกตุรอบๆห้องก็รู้ว่ามันมืดมิดชะเหลือเกิน ก่อนที่เธอจะเอื่อมมือไปกดสวิตไฟ และก็รู้สึกถึงคนที่อยู่ด้านหลังทันที

หมับ เค้าได้จับเธอไว้โดยที่เธอยังยืนกดสวิตไฟอย่างนั้น

"แกเป็น แล้วเข้ามาในนี้ได้ยังไง"

to be continued