...บทที่1 รอยยิ้ม...
คุณได้ตื่นมาในตอนเช้า คุณ กำลังมีความสุขกับแสงพระอาทิตย์ในตอนเช้า แต่แล้วความสุขของคุณก็หยุดลงเมื่อมองไปที่ นาฬิกา ของคุณ คุณได้นึกขึ้นได้ว่าวันนี้คุณมีนัดกับเพื่อนของคุณแต่ดูเมื่อว่ายังพอมีเวลาอยู่ คุณคงต้องรีบไปแล้วละ ก่อนที่เพื่อนของคุณจะ โกรธไปมากกว่านี้
คุณได้รีบทำทุกอย่าง แต่พอรู้ตัวอีกที่คุณก็ทำทุกเสร็จไปแล้ว แต่บางที่คุณก็คิดนะว่า เวลามันจะเร็วไปหน่อยไหม?
คุณรีบขึ้นรถทันที แล้วรีบตรงไปที่บ้านเพื่อนของคุณ หวังว่าเธอคงยังไม่ โกรธ คุณนะ แต่ทุกอย่างมันมีอะไรบางอย่างที่ผิด ปกติมาก อยู่ๆ คุณก็รู้สึกหน้ามืด คุณดูไม่เป็นตัวของตัวเองเลย คุณทำได้เพียงแค่หลับตาลง.........
...แต่เกินตายคุณกับนึกถึงเรื่องนิยายที่เคยอ่าน....สุดารัตน์ ที่เป็นนางเอกของเรื่องถ้าฉันได้เป็นบ่างคงดี..........
เมื่อคุณพึ่งรู้สึกตัวอีกทีคุณกลับได้ยินเสียงของใครบางคยที่กำลังร้องไห้ด้วยความดีใจ
!?
โอ้พระเจ้าขอบคุณที่ทำให้ลูกสาวของฉันปลอดภัย. นั้นคือเสียงแรกที่ฉันได้ยิน คุณได้มองไปที่ กระจก ......
เดี๋ยวนะนี้ฉันเป็นตัวร้ายเหรอเนี้ย!?
แม่: นี้ลูฉันพูดได้ตั้งเด็กเลยเหรอเนี้ย ลูกน้อยของแม่
!? แย่แล้วไม่น้าพูดออกไปเลยแต่ก็......ฉันเป็นตัวร้ายจริงๆสินะ....ผมที่มีสีแดงกล่ำ เหมือแร่ ruby ดวงตาสีม่วงที่ ที่ดูดุร้ายนั้น...........ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูเป็นตัวร้ายในเรื่องที่ฉันอ่านทั้งนั้นแต่ตอนนี้ ยังทำอะไรไม่ได้มากต้องรออายุ13 แล้วฉันจะได้รับพลังทำไมกันนะทุกคนที่อายุ13ต้องได้ รับพรจากนักบวช ให้ตอนนี้เลยไม่ได้เหรอ...
พออายุ 18 ก็ต้องส่งไปเรียนแล้วก็จะเข้าสู่เนื้อเรื่องนิยาย....
นางร้ายคนนี้จะไม่ตายให้ได้นางเอง สุดารัตน์ ถ้าฉันไม่ได้เป็นนางเอก ฉันเองก็จะไม่ไปยุ่งกับเนื้อเรื่องนิยายบ้าๆนั้นหรอกนะ!!!!!
แต่ว่าอยู่ในร่างเด็กนี้มัน.........ไม่ดีหรอกมั้งคงต้องทำตัวดีๆในร่างนี้ไปก่อนละกัน......แย่จัง......บางทีคงต้องแอบ ศึกษาเนื้อเรื่องในโลกนี้ให้มากขึ้น
แม่: คงต้องจัดงานเลี้ยงในเมื่อลูกได้เกิดมา ลูกรู้ไหมก่อนหน้านี้ที่ลูกเกดมาแม่เสียใจมากนะรู้ไหมที่ลูกนอนหลับไหลไปนานมากตั้ง6วันเลยนะที่ลูกรอดมาได้ ก็เป็นเรื่องที่แม่ดีใจที่สุดในชีวิตแล้วละ......
คุณได้เห็น รอยยิ้ม นั้นมันทำให้คุณยิ้มตามโดยไม่รู้ตัว....
คุณได้รู้เลยว่าการมีชีวิตในโลกนี้ไม่ได้แย่นักหรอก......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
