เซียวจ้านไม่เคยคิดเลยว่าเพียงเพราะเหตุการณ์เดียว จะทำให้ชีวิตของเขาวุ่นวายได้มากขนาดนี้ และชีวิตในวงการบันเทิงของเขาอาจจบลงตั้งแต่นี้เป็นต้นไป

ในฐานะน้องใหม่ของวงการบันเทิง เซียวจ้านเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง บริษัทของเขาเล็งเห็นถึงรูปลักษณ์ที่ดีของจึงต้องการที่จะปั้นเขาให้กลายเป็นดาราดัง ทางบริษัทได้จึงพยายามป้อนงานที่จะสร้างความโด่งดังให้เขาได้

เซียวจ้านได้เป็นแขกรับเชิญในรายการ Talk with Mr. Lu รายการวาไรตี้ชื่อดังที่ดำเนินด้วยพิธีกรมากความสามารถอย่างลู่เว่ยเหยา การได้ออกรายการวาไรตี้ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากขนาดนี้เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับดาราหน้าใหม่ ดังนั้นผู้จัดการของเซียวจ้านจึงย้ำเรื่องการวางตัวและการพูดเพื่อให้เขาได้กลายเป็นที่รักของทุกคน

ด้วยภาพลักษณ์ของเซียวจ้านนั้นที่ทั้งหล่อ สวย และน่ารักรวมอัดแน่นภายในคนเดียวยิ่งตกแฟนคลับทั้งหนุ่ม ๆ และสาว ๆ เป็นแฟนคลับได้อย่างง่ายดาย ทัศนคติของเขายิ่งไม่ต้องพูดถึง มันแปรผันตรงกับใบหน้าของเขาเป็นอย่างมาก

ทำให้คอมเมนต์กระสุนมีแต่คำชมที่ว่า “คนอะไรจะทั้งหน้าตาดีและมีความคิดที่ดีเป็นคนดีได้มากขนาดนี้” วิ่งลอยไปมาเต็มหมด

รายการ Talk with Mr. Lu ดำเนินไปอย่างราบรื่น อย่างไรก็ตามพอถึงช่วงเล่นเกมเซียวจ้านทำไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาเลยกลายเป็นผู้แพ้ บทลงโทษของเขาคือเขาต้องโทรหาบุคคลที่มีรายชื่อในโทรศัพท์ของเขาที่อยู่เพื่อสารภาพรัก

ทางทีมงานได้ขอโทรศัพท์มือถือจากผู้จัดการของเซียวจ้านเพื่อฉายหน้าจอ พิธีกรชำเลืองมองที่เซียวจ้านและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มีผู้ติดต่อน้อยมากในสมุดที่อยู่ของจ้านจ้าน”

เซียวจ้านเกาคออย่างเขินอาย “เออ...ตอนเรียนผมค่อนข้างเป็นคนขี้อายน่ะครับ ทำให้มีเพื่อนน้อย” เซียวจ้านหัวเราะแห้ง

“รายชื่อ Mr. W นี้ดูพิเศษมากเลย ทำไมมีแค่ชื่อนี้ที่เป็นตัวย่อละครับ?” พิธีกรหันไปถามเซียวจ้าน

เซียวจ้านชะงักไปครู่หนึ่ง ทำไมเขาถึงลืมลบเบอร์ของผู้ชายคนนั้นกันนะ เซียวจ้านถูมือเข้าหากันด้วยความเขินอายและความประหม่า

“งั้นเราโทรหา Mr. W กันเถอะครับ” ลู่เว่ยเหยาพูดจบก็กดโทรหาอีกฝ่ายเลยทันทีโดยไม่ได้ขออนุญาตเซียวจ้านก่อน

ตู๊ด.....ตู๊ด.....

เซียวจ้านภาวนาขอให้อีกฝ่ายไม่รับสาย หรือไม่ก็ตัดสายของเขาทิ้งไปเลย

ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ 

เซียวจ้านถอนหายใจอย่างโล่งอกที่อีกฝ่ายไม่รับสาย บนใบหน้าของเขากำลังจะปรากฏรอยยิ้ม แต่แล้วเขาก็ต้องหุบลงอย่างรวดเร็ว

“โอ้ เมื่อกี้ Mr. W ไม่รับสายแต่ตอนนี้โทรกลับมาทันทีเลย รับเลยครับ” สิ้นเสียงลู่เว่ยเหยาทางทีมงานก็กดรับสายทันที

เซียวจ้านรู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกจ้านอยู่ที่คอ

[สวัสดี] เสียงของ Mr. W ดังขึ้นในสตูดิโอ และเซียวจ้านอย่างคงนิ่งด้วยความไม่รู้จะทำยังไงดี 

เนื่องจากเซียวจ้านยังไม่ตอบอะไร ทำให้ได้ยินเสียงเบื้องหลังที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ และดูเหมือนว่า Mr. W จะยุ่งอยู่ไม่น้อย [เจอกันพรุ่งนี้ครับผู้อำนวยการหลิว] เสียงปลายสายต่ำแต่ดูมีนุ่มนวลเป็นอย่างมาก ทำเอาแฟนคลับสาว ๆ ต่างก็รัวคอมเมนต์ถึง Mr. W 

-กรี๊ดดดดด เสียงหล่อมากกกก 

-เพื่อนของจ้านจ้านต้องหน้าตาดีมากแน่ ๆ เลย เพราะขนาดจ้านจ้านก็ยังหน้าตาดีเลย

-ทำยังไงดีแค่ได้ยินเสียงคุณ W ฉันก็ใจเต้นแรงแล้ว

-เปลี่ยนวิดีโอคอลได้ไหม Mr. Lu ขอวิดีโอคอล

-ใช่ ๆ ขอวิดีโอคอล

-วิดีโอคอล!

-วิดีโอคอล!

[นี่ โทรมาแล้วทำไมไม่พูด]

“เอ่อ ผม...” เซียวซานอ้าปากและมองไปที่พิธีกร แขกรับเชิญ และทีมงานด้วยความลำบากใจ

ลู่เว่ยเหยาเตือนเซียวจ้านให้รีบทำบทลงโทษ เพราะเวลาที่มีค่อนข้างที่จะจำกัด ฝ่ามือของเซียวจ้านมีเหงื่อออก เขาเม้มปากกำหมัดแน่น 

[ถ้าไม่มีอะไรงั้น…] ในที่สุดก่อนที่ความอดทนของ W ก็หมดลง ในเมื่ออีกฝ่ายโทรมาแล้วไม่พูดอะไร เขาก็ควรวางสาย เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอาจจะเผลอกดโทรหาเขาก็ได้ 

เซียวจ้านสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพูดออกไปว่า “ผะ ผมชอบคุณ”

[เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร พูดดังกว่านี้หน่อยได้ไหม หรือว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า] น้ำเสียงของ Mr. W ต่อให้ไม่เห็นหน้าก็พอเดาได้ว่าอีกฝ่ายคงกำลังจะขมวดคิ้วและเป็นกังวลเกี่ยวกับเซียวจ้านไม่น้อยเลย

“พูดดัง ๆ หน่อยครับ” ลู่เว่ยเหยาขยับปากส่งสัญญาณให้เซียวจ้าน

“เมื่อกี้ผมพูดว่าผมชอบคุณ!”

ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ 

ไม่ใช่แค่ Mr. W ที่เงียบ ในห้องอัดก็เงียบไม่ต่างกัน ทุกคนต่างเฝ้ารอว่า Mr. W จะตอบอะไรกลับมา

และแล้ว Mr. W ก็ตอบกลับ

“เรากลับมาคบกันไหม?”

เมื่อกี้ Mr. W พูดว่าอะไรนะ?

กลับมาคบ?

กลับมาคบอย่างนั้นเหรอ?!!!!!

เซียวจ้านกับ Mr. W เคยคบกันอย่างนั้นเหรอ?!!!!

โอ้ นี่มันข่าวด่วนเลยไม่ใช่รึไง!

เซียวจ้านตัดสายของ Mr. W ทิ้งทันที ลู่เว่ยเหยาเห็นท่าทางของเซียวจ้านไม่ค่อยดี เขาเลยตัดจบรายการแต่เพียงเท่านี้

เซียวจ้านถูกผู้จัดการลากลงจากเวทีอย่างรวดเร็ว 

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมนายถึงไม่เคยบอกบริษัทว่าเคยมีแฟนมาก่อน แถมแฟนของนายยังเป็นผู้ชายอีก!” 

เซียวซานตกตะลึงกับคำถาม เขานั่งอยู่บนเก้าอี้และไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี ผู้จัดการยังคงถือโทรศัพท์ของเซียวจ้านที่ตอนนี้มันสั่นไม่หยุดเพราะว่า Mr. W โทรมาไม่หยุด

ตั้งแต่จบรายการเซียวจ้านก็ได้รับโทรศัพท์จาก Mr. W ไม่หยุด แต่เขาไม่เคยได้รับสายเลยสักครั้ง 

ผู้จัดการหมิงกดวางสายโทรศัพท์ของเซียวจ้านและสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “ฉันไม่สนใจว่าหมอนั้นจะเป็นใคร นายต้องโพสต์ย้ำอีกครั้งว่าพวกนายเป็นแค่เพื่อนกัน และมักจะล้อเล่นกันแบบนี้เป็นประจำ!” 

ผู้จัดการหมิงจะไม่โมโหเลยถ้าหากว่า รายการที่มีการค้นหามากที่สุดของเซียวจ้านเป็นไปในทางที่ดี แต่นี้มันกลับเป็นการค้นหาเรื่องแฟนเก่าของเซียวจ้านซะอย่างนั้น แถมยังอยู่อันดับที่สองอีกต่างหาก

เซียวจ้านถือว่าเป็นหน้าใหม่ของวงกรบันเทิง การโปรโมตตัวเขาในครั้งนี้จะว่าเป็นไปด้วยดีก็ได้ แต่จะว่าไม่เป็นไปตามความต้องการของบริษัทก็ได้ เด็กใหม่ที่เพิ่งเข้าวงกรได้แค่หนึ่งปีแต่กลับมีแฟนหนุ่มซะอย่างนั้น หากเป็นแฟนสาวพวกเขาจะไม่ว่าอะไรเลย แต่นี่เป็นแฟนหนุ่ม!

เซียวจ้านเป็นเกย์อย่างนั้นเหรอ?!

แต่จะว่าไปแล้วเสียงของ Mr. W ก็คล้ายกับซูเปอร์สตาร์หวังอี้ป๋อเลยไม่ใช่รึไง?

ไม่กี่วินาทีต่อมา Mr. W ก็โทรอีกครั้ง ครั้งนี้เซียวจ้านไม่คิดจะวางสายของอีกฝ่ายแล้ว เซียวจ้านแย่งโทรศัพท์คืนจากผู้จัดการแล้วกดรับทันที 

[คุณกล้ามากที่วางสายฉัน] น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด 

“ผมไม่ได้เป็นคนวางสาย แต่ผู้จัดการวางสาย... เอ่อ..ก่อนหน้านี้ที่ผมพูดไป คือผมไปอัดรายการมาก อย่าไปคิดมากนะครับ” 

[ฉันเห็นแล้ว] ปลายสายเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ [สนุกมากไหม?]

“ขอโทษที่รบกวนคุณนะครับ” 

ปลายสายเงียบลงอีกครั้งก่อนจะกดวางสายลง เซียวจ้านถอนหายใจด้วยความโล่งอก นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ได้พูดคุยกับอีกฝ่าย

กลางดึกหวังอี้ป๋อที่นอนไม่หลับก็ลุกขึ้นมาโพสต์อะไรบ้างอย่าง

เซียวจ้าน: ผมกับ Mr. W เราเป็นเพื่อนกันนะครับ พวกเรามักจะล้อเล่นกันแบบนี้บ่อย ๆ 

Svuf****: ทั้งหมดมันก็แค่อดีต ใครบางจะไม่มีแฟนเก่า จริงสิ มันก็คงมีคนที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน คงเป็นเพราะพวกเธอหน้าตาไม่ดีหรือไม่ก็ทัศนคติแย่เอามาก ๆ จนไม่มีใครเอา ขอพื้นที่ให้ศิลปินหน่อยได้ไหม ดาราก็คนเหมือนกันนะ

Hfog****: เพื่อน? แต่น้ำเสียงกับท่าทางที่ดูเป็นกังวลของคุณคืออะไรกันแน่ ผู้ชายที่เป็นเมียควรออกจากวงการ

Aoud****: นี้มันปีอะไรกันแล้ว ควรแยกแยะระหว่างผลงานกับเรื่องส่วนตัวได้แล้วนะ

หวังอี้ป๋อได้ตอบกลับV: @TalkwithMrLu ผมได้ออกรายการของคุณแล้วนะครับ สนุกมากเลย @เซียวจ้าน ขอบคุณที่โทรมานะ

เมื่อตอบกลับอย่างพอใจแล้วหวังอี้ป๋อก็นอนหลับอย่างสบายใจ เขาไม่สนใจว่าชาวเน็ตจะแสดงความคิดเห็นอย่างไร เขาสนใจแค่เซียวจ้านเท่านั้น 

ภรรยาหมายเลข 85: ฉันเป็นภรรยาของเขา พูดบ้าอะไร เลิกกันแล้ว อย่าเอามาโพสต์ให้มันเป็นข่าวสิ! 

ป๋อป๋อน่ารักจังเลย: ลูกชายของเรามีเพื่อนกับเขาเพิ่มอีกหนึ่งนแล้ว ว่าแต่ไปรู้จักกันได้ยังไงล่ะเนี่ย

มะนาวเปรี้ยวหวานอร่อยนะชิมไหม: ทำไมสาววายอย่างฉันหุบยิ้มไม่ได้เลยล่ะ ได้กลิ่นตุ ๆ อะไรก็ไม่รู้ [ยิ้มกรุ่มกริ่ม]

เธอไม่ใช่เจ้าหญิงอย่างในนิยาย: เอาล่ะ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน แฟนเก่า หรืออะไรก็ตาม ฉันก็จะจิ้น!

จ้านจ้านสามขวบตลอดไป: ฉันอยากดูรายการวาไรตี้ของพวกเขาทั้งสองคน ใครก็ได้ทำให้หน่อยไหม คุกเข่ายกมือไหว้ ๆ ๆ ๆ ๆ 

วันต่อมาเซียวจ้านตื่นขึ้นมาก็พบความตลึง เขามีสายที่ไม่ได้รับ 37 สายจากผู้จัดการหมิงและข้อความในวีแชท 99+ สิ่งแรกที่เซียวจ้านคิดก็คือโพสต์ของเขามีอะไรผิดปกติอย่างนั้นเหรอ เขารีบเข้าเว่ยป๋ออย่างรวดเร็วและพบว่าชื่อของเขาและหวังอี้ป๋ออยู่อันดับหนึ่งในการค้นหาร้อนแรง

เซียวจ้านรีบโทรกลับผู้จัดการของเขาทันที

[โอ้ พ่อบรรพบุรุษตัวน้อยของฉัน คุณตื่นได้แล้วเหรอ ฉันนึกว่าจะต้องแจ้งตำรวจซะอีก] น้ำเสียงของผู้จัดการหมิงเต็มไปด้วยความโกรธ เด็กนี้พอบอกว่าไม่มีงานเมื่อไหร่ก็มักจะปิดเสียงโทรศัพท์ตลอด ทั้ง ๆ ที่เธอก็บอกเอาไว้ว่าอย่าปิด เผื่อมีงานด่วนเข้าจะได้เตรียมตัวได้ทัน

“ขอโทษครับพี่หมิง พี่มีอะไรหรือเปล่าครับ?”

[ฉันมีเวลาให้นายหนึ่งชั่วโมง จัดการอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยซะ ฉันกำลังเข้าไปรับนายที่คอนโด เรามีงานด่วนเข้า] พูดจบผู้จัดการหมิงก็วางสายของเซียวจ้านทันทีโดยไม่รอให้เด็กหนุ่มได้ตอบรับหรือถามคำถามอะไรกลับเลย

เซียวจ้านเกาหัวด้วยความงงก่อนรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว เข้าไม่อยากโดนผู้จัดการหมิงบ่นแม้แต่คำเดียวหรอกนะ เพราะแค่เรื่องเมื่อวานเขาก็โดนผู้จัดการหมิงบ่นจนหูชาไปแล้ว

เพราะกระแสของเซียวจ้านที่ถูกกระเพื่อมด้วยหวังอี้ป๋อทำให้มีรายการวาไรตี้ชื่อดัง บทละคร และพรีเซนเตอร์หลาย ๆ เจ้าติดต่อเข้ามาไม่หยุด เช่นเดียวกับรายการวาไรตี้แนวเอาตัวรอด 3 Days 2 Nights 

ผู้จัดการหมิงรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก เด็กน้อยที่เธอดูแลปกติไม่เคยงอแงเรื่องงาน แต่ตอนนี้กำลังงอแงว่าไม่อยากเข้าร่วมรายการนี้ “เราค่อยคุยกันเรื่องนี้อีกครั้งได้ใช่ไหมคะ จ้านจ้านอยากไปแน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้จ้านจ้านกับคุณหวังเขากำลังมีประเด็นสด ๆ ร้อน ๆ กันเลย อีกอย่างจ้านจ้านก็ค่อยข้างที่จะเป็นโรคกลัวสังคมอยู่หน่อย ๆ การไปอยู่กับคนแปลกหน้าตั้งสามวันมันค่อนข้างทำให้เขาลำบากใจน่ะค่ะ” 

“ลำบากใจอะไรกัน นี่ไงหวังอี้ป๋อก็เข้าร่วมด้วย กว่าผมจะได้คิวเข้ามาไม่ใช่งานง่าย ๆ เลยนะ” ผู้อำนวยการซูมองไปที่เซียวจ้าน 

“ฉันรู้ค่ะแต่...” ผู้จัดการหมิงรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“คุณก็รู้ชื่อเสียงของหวังอี้ป๋อดี ไม่ใช่แค่จ้านจ้านของคุณที่กลัวการเข้าสังคม หวังอี้ป๋อเองก็เป็นเช่นกัน แต่เขาก็เปิดใจที่จะมารายการของเรา” ผู้อำนวยการซูส่งสายตาไปกดดันเซียวจ้าน

เซียวจ้านยิ้มแห้ง “ครับ ผมตกลงเข้าร่วมรายการครับ”

หลังจากพูดคุยเรื่องสัญญากับผู้อำนวยการซูเสร็จ เซียวจ้านก็กลับมาที่คอนโด เขาเดินไปที่ห้องนอนหยิบกล่องขนาดกลางที่ซ่อนเอาไว้ใต้เตียงออกมา ในนั้นมีสมุดบันทึก รูปภาพเก่า ๆ รวมถึงของขวัญชิ้นเล็ก ๆ มากมาย แต่ที่โดดเด่นคือโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่อยู่ในกล่องนั้นด้วย 

เซียวจ้านหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู เข้ากดเข้าดูโพสต์ที่แฟนคลับของหวังอี้ป๋อ เขาใช้อีกบัญชีสำหรับติดตามความเคลื่อนไหวของหวังอี้ป๋อโดยเฉพาะ แม้เขาจะเป็นฝ่ายบอกให้ต่างคนต่างอยู่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก แต่เขากลับทำไม่ได้เลยสักนิด 

“ทำไมจู่ ๆ ถึงได้บินไปญี่ปุ่นกะหันทันแบบนี้ล่ะ มีงานด่วนอย่างนั้นเหรอ แต่พี่เมิ้งบอกว่าช่วงนี้พี่เขาไม่ได้รับงานเลยไม่ใช่รึไง” เซียวจ้านยังคงเลื่อนดูรูปถ่ายสนามบินของหวังอี้ป๋อไปเรื่อย ๆ จนเขาเผลอหลับไปในที่สุด

ทางด้านหวังอี้ป๋อที่พอถึงประเทศญี่ปุ่นเขาก็ได้รับข่าวดีอย่างรวดเร็ว

“เซียวจ้านตกลงเข้าร่วมรายการแล้วนะ” ผู้จัดการเมิ้งเอ่ยบอกแก่ซูเปอร์สตาร์แสนเย็นชาที่เธอดูแลอยู่

“มีใครบ้างที่โดนผู้อำนวยการซูเกลี่ยกล่อมแล้วไม่ใจอ่อน” หวังอี้ป๋อตอบกลับพร้อมกับหยิบขนมใส่ตะกร้าไม่หยุด

“ถามได้ ก็นายยังไงล่ะ ผู้อำนวยการซูตามจีบนายไปถ่ายวาไรตี้นี้มาตั้งสองปี เหอะ ถ้าฉันเป็นผู้อำนวยการซูคงอยากชกหน้านายแรง ๆ ติดต่อมาถ่ายรายการกี่รอบก็ไม่เคยมา แต่พอบอกว่าจะติดต่อจ้านจ้านมาเข้าร่วมด้วยก็รีบตกลงทันทีเลยนะ” น้ำเสียงของผู้จัดการเมิ้งเต็มไปด้วยความหมั่นไส้หวังอี้ป๋อเป็นอย่างมาก

“มันไม่เกี่ยวกับเขา ฉันแค่ว่างเฉย ๆ” หวังอี้ป๋อตอบกลับอย่างเฉยชา

ผู้จัดการเมิ้งกลอกตามองบน ว่าง? หมอนี้กล้าพูดออกมาได้ยังไง ในหนึ่งเดือนหมอนี้มีวันหยุดกับเขาที่ไหนกัน ทำงานทุกวัน เวลานอนยังแทบจะไม่มีเลย นี่เธอก็ต้องเคลียร์ตารางใหม่เพื่อแทรกรายการวาไรตี้ของผู้อำนวยการซูเข้าไป

ปากบอกว่าไม่เกี่ยวกับเซียวจ้าน แล้วที่ตัวเองจองตั๋วบินมาญี่ปุ่นกะทันหันเพียงเพื่อซื้อขนมที่อีกฝ่ายชอบ แบบนี้เรียกว่าไม่เกี่ยวเลยสินะ 

เฮ้อ คนกลางแบบเธอนี้ช่างลำบากจริง ๆ