บูรพา...ไม่แพ้
ไปเรียนวันแรก
ความร้อนของดาวดวงนี้กำลังถึงจุดสูงสุด
สิ่งมีชีวิตที่เหลือรอดชุดสุดท้ายกำลังถูกส่งไปยังดินแดนแสนไกล
แม่ของเนส
โอ้ย!!!!เนสเอ๊ย...ตื่นได้แล้วลู้กกกก
แม่ของเนส
แกจะนอนกินบ้านกินเมืองเหรอ
แม่ของเนส
มันทำหน้าที่ของมันน่ะสิ
แม่ของเนส
แกน่ะ..ลุกมาทำหน้าที่ของแกมั่ง..เหอะ
แม่ของเนส
ตั้ง7โมงตะหากล่ะ
แม่ของเนส
วันนี้เป็นแรกที่ไปเรียนนะ
แม่ของเนส
ลุกๆๆแม่จะไปทำงานละ
แม่ของเนส
รีบแต่งตัวลงไปกินข้าวเช้า
เนส
แม่จะดึงผ้าห่มก้อไม่บอก
แม่ของเนส
แล้วแกไมไม่ใส่ผ้า
แม่ของเนส
นอนกลางคืนแอร์ก้อเย็น
แม่ของเนส
3องศาเนี่ยนะแกร้อน
แม่ของเนส
แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
แม่ของเนส
แกเปิดแอร์ขนาดนี้ได้ไง
แม่ของเนส
ดูสิขนาดน้ำจนจะเป็นน้ำแข็งแล้ว
เนส
ไม่รู้ตอนผมนอนก้อเปิด25องศานะแม่
แม่ของเนส
แกบ้ารึชั้นบ้าเนี่ย
แม่ของเนส
โอ้ย!!นึกว่าขั้วโลกเหนือ
แม่ของเนส
แกเปิดอีกนิดหมีขั้วโลกคงตามมาอยู่นี่ละ
แม่ของเนส
ลูกคนนี้ประหลาดคน
เนส
แล้วนี่แม่ไม่รีบแล้วเหรอครับ
เนส
งั้นก้อออกไปสิ..ผมจะลุก
แม่ของเนส
อายไรแม่เห็นของแกมาตั้งแต่เกิดปะ!!
แม่ของเนส
ได้ๆๆ..แกรีบๆเข้านะ
เนส
เฮ้ย!!เข้าทางนี้ก้อได้เหรอ
เนส
มึงอยู่ชั้นไร..ห้องไหน
เพื่อนร่วมโต๊ะ
อ.จุนเน่
นร...วันนี้มีนร.ใหม่ห้องเรามาคนนึงนะครับ
เนส
หวัดดี..เราชื่อเนส นฤดล
อ.จุนเน่
สั้นไปปะ...พูดยาวๆดิ
อ.จุนเน่
ดีๆรู้จักทำให้เพื่อนๆหัวเราะ
อ.จุนเน่
ที่ว่างไง..ตรงไหนว่างก้อตรงนั้น
อ.จุนเน่
อ้าว!!แล้วนี่ใครล่ะ
อ.จุนเน่
ขยับให้เพื่อนหน่อย
อ.จุนเน่
เธออยู่ห้องนี้เหรอ
อ.จุนเน่
ตอบสิ..พูดไม่ได้รึไง
อ.จุนเน่
หา!!!!เธอพูดไม่ได้
อ.จุนเน่
แล้วตกลงเราชื่ออะไร.
อ.จุนเน่
ช่างเหอะ...ขยับให้เพื่อนนั่งหน่อย
อ.จุนเน่
อะไรนอนซะเต็ม2โต๊ะเลย
อ.จุนเน่
เปิดหนังสือหน้า...
อาติยะ
มึง..อย่าไปยุ่งกะมันเลย
อาติยะ
กุชื่ออาติยะ..เรียกอาร์ตี้ก้อได้
เนส
เอ๊า!!ก้อนั่งข้างหน้า..ไม่เคยถามเหรอ
อาติยะ
ไม่อ่ะ...มันชื่อไรกุยังไม่รู้เลย
อาติยะ
ขนาดจารย์ยังไม่รู้จัก..มึงไม่เห็นเหรอ
อาติยะ
อ่า....เอ่อ...ปากกาครับจารย์
อาติยะ
กุบอกแล้วอย่าไปยุ่งกะมัน
อาติยะ
กุเรียนกะมันมา3ปียังจำหน้ามันไม่ได้ด้วยซ้ำ
เนส
แล้วจะเรียนรู้เรื่องเหรอ
อาติยะ
ไม่รู้มัน..แต่มันได้เกรดเฉลี่ย4.0ทุกเทอมนะ
อาติยะ
คงงี้แหละ..จารย์เลยไม่ว่า
อาติยะ
ที่นี่มีทุกอย่างที่มึงคาดไม่ถึง
อาติยะ
โรงเรียนเก่ามึงเป็นไงกุไม่รู้
อาติยะ
แต่ที่นี่จะทำให้มึงตะลึง
อาติยะ
และอึ้งได้ทุกวันเชียวแหละ
2มาตรฐาน
อาติยะ
ไม่รุ..กุก้อไม่ทันมอง
อาติยะ
มึงไม่เห็น..แล้วกุจะเห็นปะ!!
เนส
สาบานได้นะว่ากุนั่งอยู่กะคนธรรมดา
เนส
กุชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ะ
เนส
มันเป็นพวกนินจาเปล่าวะ
อาติยะ
กุก้อเห็นมันเป็นคนธรรมดาๆนะ
อาติยะ
แค่ไม่ชอบสุงสิงกะใครก้อแค่นั้น
เนส
แบบนี้กุว่า..กุนั่งคนเดียวดีกว่านะ
เนส
เห้ย!!ที่นี่ก้อไม่เห็นมันนะ
อาติยะ
ไม่รุกุก้อไม่เคยเห็น
เนส
นี่ตกลงว่ามัน..เป็นไรกันแน่วะ..กุงง
อาติยะ
แค่มึงมาเรียนก้อหนักละ
อาติยะ
มึงจะคิดเรื่องมันให้ปวดหัวทำไมวะ
อาติยะ
อยากเป็นบัดดี้กะมึงมั้ย
เนส
ก้อมันไม่เงยหน้ามาให้กุถามเลย
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
2คนนั้นน่ะ...มานี่ซิ
อาติยะ
พิทักษ์แม่งทุกอย่าง
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ไม่ได้ยินเหรอ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
มึง...ไอ้หัวแดงๆเนี่ย
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ใครใช้ให้มึงทำสีผมมาโรงเรียนวะ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ธรรมชาติ!!!
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุต้องเชื่อมึงปะ!!
เนส
ต้องให้แม่ผมมายืนยันด้วยมั้ย
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ได้ก้อดีนะ
อาติยะ
อย่าขนาดนั้นเลยครับพี่เพียว
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุชื่อเพียวคิยะ!!
อาติยะ
เราเป็นพี่น้องกันนะพี่
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
มึงค่อยกลับไปเป็นพี่น้องที่บ้านเหอะ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
อยู่นี่กุเป็นผู้พิทักษ์
เนส
อ้าว!!เป็นพี่น้องกันอีก
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ขั้วไร
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุก้อคือกุ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุก้อเป็นงี้ของกุตั้งนานละ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ตกลง..ผมมึง
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
มึงยืนยันใช่มั้ย
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
งั้นมึง..ให้แม่มาเซ็นรับรองพรุ่งนี้
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุจะส่งบันทึกไปห้องปกครองก่อน
อาติยะ
ไม่ต้องก้อได้มั้งพี่
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ไม่ได้ๆ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
มึงทำงี้กุก้อเสียการปกครองสิ
พี่เบส(ผู้พิทักษ์)
มึง...จะไรนักหนากะน้องใหม่
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
น้องใหม่ใครวะ
พี่เบส(ผู้พิทักษ์)
ก้อเนี่ย...น้องใหม่
พี่เบส(ผู้พิทักษ์)
พึ่งมาวันนี้
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ออ..กุไม่รู้
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุจะส่งเรื่องสีผมมันน่ะ
เนส
เดี๋ยวพี่...พี่คนนี้ก้อแดงนะ
พี่เบส(ผู้พิทักษ์)
กุชื่อเบส
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
แล้ว!!
เนส
พี่ส่งเรื่องพี่เบสด้วยมั้ย
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
ส่งไม
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
เรื่องของกุ
พี่เพียว(ผู้พิทักษ์)
กุพูดได้..กุผู้พิทักษ์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
