"มาร์ค​เป็นแฟนกับพี่นะ" พี่เหนือพูดเพื่อขอผมเป็นแฟนที่หลังมหาลัย

"ครับ... เป็นครับ" ผมตอบรับเพราะผมก็ชอบพี่เขามานาน

พี่เหนือดีใจมากซะจนเข้ามากอดผม

เมื่อพี่เหนือรู้สึกตัวก็เดินขยับไปข้างเล็กน้อยและปล่อยผมออกจากออมกอด

ผมมองไปที่หน้าแดงๆของพี่เหนือและอมยิ้มเล็กน้อย

"มาร์ค​กลับหอพัก​ก่อนมั้ย" พี่เหนือพูดถามผมทั้งที่แก้มของพี่เหนือเป็นสีแดงเหมือนมะเขือเทศ

"กลับก่อนครับ"ผมอมยิ้มที่เห็นพี่เหนือถามผมแก้เขินและแก้มแดงของพี่เหนือ

"หรอ.. เสียดายจัง"พี่เหนือพูดด้วยเสียงงอยๆงอนๆ

"มีอะไรหรอครับจะชวนผมไปเดทหรอ"ผมพูดถามพี่เหนือด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง

"ไม่รู้สิ... ว่างรึป่าวล่ะ"พี่เหนือตอบผมป่นถามผม

"ว่างสิครับ... ถ้าพี่เหนือว่างตลอดเลย"ผมตอบ

"พูดแบบนี้กับหลายคนป่ะเนื่ย"พี่เหนือถามผม

"ไม่ครับ.... พี่คนแรก"ผมตอบพี่เหนือที่คาดหวังคำตอบของผม

"เดี๋ยวพี่ไปติวให้"พี่เหนือพูดบอกผม

"ครับ"ผมพูดตอบรับ

"แล้ว... วันใหนครับ"ผมถามพี่เหนือ

"พรุ่งนี้​แล้วกัน"พี่เหนือพูดตอบผม

"เดี๋ยว.. พี่กลับหอก่อนนะ"พี่เหนือพูดบอกผม

"อืม.. ครับ"ผมตอบรับ

ผมมองร่างกายนึงกำลังเดินหันหลังให้ผมเพื่อกลับหอ

ผมว่ากลับหอดีกว่า

...คอนโดมาร์ค...

(พี่เหนืออาจจะไม่รู้ว่าบ้านผมรวยผมไม่ใด้อยู่หอแต่ผมอยู่คอนโดสุดหรู

(่ผมแอบสงสัยเพื่อนพี่เหนือชอบบอกผมว่าพี่เหนือเจ้าชู้นะผมก็เชื่อใจพี่เหนือนะแต่ก็แอบคิด)

รับสายโทรศัพท์

"ใอมาร์ค​"เพื่อนผมใอเติร์ดมันพูดทันทีหลังผมรับสายด้วยเสียงตกใจ

"มีไร"ผมถามใอเติร์ดอย่างสงสัยและอยากรู

"กูไม่รู้นะว่ามึงจะเชื่อมั้ย"มันพูดด้วยเสียงเหมือนรู้อะไรมา

"อะไรว่ะ"ผมพูดอยากรู้และไม่รู้ว่ามันรู้อะไรมา

"คือ.. กูเห็นพี่เหนือพาผู้ชายที่ใหนไม่เข้าโรงแรมว่ะ"มันพูดด้วยเสียงที่กลัวผมเจอคนเจ้าชู้

"... "ผมเงียบไปคำที่เพื่อนของพี่เหนือพูดมันเข้ามาในหัวผมไม่รู้ว่าจริงรึป่าวแต่ในหัวผมมีคำถามเป็นล้านคำถามจะถามพี่เหนือ

"ใอมาร์ค... มึงโอเครึป่าวว่ะ"เพื่อนผมถามขึ้นในตอนที่ผมเงียบไปกว่า5นาทีมันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงผม

"แค่นี้ก่อนนะ"ผมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเจ็บขนาดนี้ผมตอบมันด้วยเสียงสั่นเหมือนคนจะร้องไห้ผมไม่รู้ว่าจะทำให้น้ำตาไม่ออกมายังไงแต่ก็ทำไม่ใด้

ผมวางสายโทรศัพท์

(หลังผมวางสายน้ำตาของผมก็หลั่งไหล​ออกมาทันทีผมเหมือนคนโง่ไช่มั้ย)

ในตอนทีผมร้องไห้อยู่ก็มีสายเพื่อนผมดูจะเป็นห่วงผมมันโทรมาไม่หยุด

ผมก็หยิบโทรศัพท์​มาตัดสายเพื่อนและปิดเครื่อง

มาร์ค​ลุกขึ้นไปนั่งบนเตียงแล้วคิดว่าพี่เหนือนอกใจจริงๆไช่มั้ยมาร์ค​หยิบโทรศัพท์​และเปิดเครื่องเพื่อดูเฟสของพี่เหนือ

เฟสของเหนือ

มันเป็นอะไรที่มาร์ค​เจ็บที่สุดมาร์ค​วาง​โทรศัพท์​ลงที่เตียงและน้ำตาของคนที่แอบชอบมา4ปีมันหล่งใหลออกมาภาพที่มาร์ค​เห็นคือเตียงที่พี่คเหนือกับเพื่อนสนิทอีกคนของมาร์ค​ที่ชื่อฟ้าที่เติร์ดมันทำเป็นไม่รู้เพราะแบบนี้สินะ

มันเป็นอะไรที่โคตรเจ็บถ้าเช้าแล้วไปที่มหาลัยค่อยคุยกับพี่เหนือแล้วกัน

ตอนเช้า

มาร์ค​ตื่นเช้ามากับตาที่บวมเพราะร้องไห้หนักมากทั้งคืนมาร์ค​ลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำผ่านไปเวลาไม่นานมาร์ค​ก็ออกมาแล้วเน็บผ้าเช็ดตัว​ไว้ที่เอว

มาร์ค​เดินไปเอาเสื้อและกางเกงมาใส่เมื่อเสร็จ​แล้ว​ก็เดินออกจากห้อง

มหาลัย

พี่เหนือเดินมาหาทันทีเมื่อเห็นมาร์ค​"มาร์ค​มาแล้วหรอ"พี่เหนือถามผม

"อืม.. ครับ"ผมตอบด้วยคำสั้นๆ

"ทำไมตาบวมล่ะ.. เป็นอะไรรึป่าว"พี่เหนือถามปมเมื่อสังเกตเห็นตาของผม

"ป่าวครับ.. ผมไปก่อนนะ"ผมตอบพี่เหนือโดยที่ไม่รอพี่เหนือถามอะไรต่อผมก็รีบเดินออกไป

พี่เหนือมองตามหลังผมอย่างสงสัยว่าเป็นอะไรรึป่าว

มาร์ค​เดินไปหาเพื่อนทรยศ​เขาเมื่อคืนแต่เขาก็ต้องหยุดเพราะเห็นเติร์ดที่ยืนอยู่กับฟ้า

"ฟ้า.. มึงทำทำไมว่ะ"เติร์ดถามฟ้าด้วยใบหน้าจริงจังและท่าทีที่จริงจัง

"ทำไร"ฟ้าตอบเติร์ดด้วยใบหน้ากวนๆ​อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

"ก็มึงไปเอากับพี่เหนือ... มึงก็รู้นิว่ามาร์ค​มันชอบพี่เหนือมานาน"เติร์ดพูดด้วยอาร์​มที่โกรธเพื่อนตัวเองและน้ำเสียงโมโหและแข็ง

"ทำไม.. ก็พี่เหนือเลือกกู"ฟ้าพูดด้วยใบหน้าคนชนะและเสียงเยาะเย้ย

เติร์ดที่ทนไม่ไหวกับฟ้าที่ทำแบบนี้กับเพื่อนสนิทใด้ลงเลยเอามือที่อดทนมานานตบไปที่หน้าของฟ้าจนเป็นรอยแดง

"โอ้ยยยย... มึงทำเหี้ยไรเนื่ย"ฟ้าพูดด้วยความเจ็บใบหน้าและน้ำเสียงโกรธ

"ถ้ามึงไม่รู้... กูจะทำให้มึงรู้"เติร์ดพูดหลังที่พูดจบก็ตบไปที่หน้าของฟ้าอีกครั้ง

"กูฟ้องพี่เหนือแน่"ฟ้าพูดด้วยเสียงโกรธและกน้าขุ่นเคือง

"เอาสิ... กูก็อยากรู้เหมือนกันผัวมึงจะทำไรกูใด้"เติร์ดพูดด้วยใบหน้ามั่นใจ​และน้ำเสียงเยาะเย้ย​

ฟ้าเดินออกไปอย่างขุ่นเคือง

มาร์ค​เดินเข้ามาหาเติร์ด"มึง"มาร์ค​พูดเพื่อจะให้เพื่อนหันมาหาตนเอง

"ว่า"เติร์ดมองไปที่มาร์ค​ด้วยอาร์​มโมโหไม่หาย

"มึงไม่ต้องจองเวรมันหรอก"มาร์ค​บอกเติร์ดด้วยตาที่ยังบวมไม่หาย

"นี่มึง.. มึงไม่ไช่นายเอกในนิยายวายนะมันมาพูดแบบนี้ถ้ากูเป็นมึงกูคงเอาตีนกูยัดปากมันไปนานล่ะมั้ง​กูถามจริงๆมึงลืมความเป็นมาเฟียไปแล้วหรอ"เติร์ดถามมาร์ค​ด้วยคำยาวเยืยดและใบหน้าที่สงสัย

"กูไม่ใด้ลืม... ก็แค่ซ่อนไว้"มาร์ค​ตอบเติร์ดที่ทำหน้าสงสัยด้วยใบหน้ามาร์ค​โหดเหี้ยม​

"มึงจะไม่ฆ่ามันไช่มั้ย"เติร์ดถามเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนตัวเอง

"กูไม่รับรอง"มาร์ค​ตอบเพื่อนตัวเองด้วยใบยิ้มแย้ม

"ชิบหายแล้ว... ร่างเดิมเพื่อนกูกลับมา"เติร์ดพูดเมื่อเห็นหน้าของเพื่อนตัวเองยิ้มแย้ม

"มันคงเป็นเวรกรรมของฟ้าสินะ.. ที่มาเจอร่างจริงกูแบบนี้"มาร์ค​ฉีกยิ้มมากขึ้นจนน่ากลัว

"เติร์ด.. วันนี้ไม่ต้องโทรหากูนะกูต้งคุยกับพี่เหนือนิดหน่อย"เมื่อมาร์ค​พูดเสร็จเดินไปขึ้นรถสุดหรูและขับออกไป

"เห้ออ... มาร์ค​"เติร์ดถอนหายใจเล็กน้อยแล้วเดินกลับหอ

คอนโดมาร์ค

แชทพี่เหนือ

เหนืิอ:มาร์ค​ขาหออยู่ใหนหรอส่งโลมาให้หน่อย

มาร์ค​:ส่งโลเคชั่น​

เหนือ:เดียวพี่รีบไปหานะ

มาร์ค​:อืม.. เดี๋ยว​ลงไปรอนะ

เหนือเดินมาหน้าคอนโดมาร์ค​

"พี่เหนือ"มาร์ค​เรียกเหนือพร้อมเดินเข้าไปหา

"มาร์ค.. นี้คอนโดมาร์ค​หรอ?"เหนือถามมาร์ค​อย่างตกใจ

"อืม.. ขึ้นคอนโดกัน"มาร์ค​ตอบเสร็จก็รีบลากเหนือขึ้นคอนโด

ห้องมาร์ค​

มาร์ค​นั่งบน​โซฟา​ข้างเหนือ

"มาร์ค​เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำแปป"เหนือบอกมาร์ค​และรีบเดินเข้าห้องน้ำ

มองไปที่โทรศัพท์​เหนือ"ขอดูหน่อยละกัน"มาร์ค​พูดเบาๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์​เหนือขึ้นมา

และสายโทรศัพท์​โทรเข้ามาร์ค​รับสายในสายเป็นผู้หญิง​โทรมาเสียงในสายสะอื้น​ฟูมฟาย​"พี่เหนือรับผิดชอบหนูเถอหนูขอร้องพ่อแม่ไล่หนูออกจากบ้านน้าพี่หนูขอร้องเห็นแก่ลูกก็ใด้"เสียงในสายขอร้องให้เห็นใจ

"ใจเย็นนะผมเป็นแฟนพี่เหนือ"ผมตอบผู้หญิง​คนนั้น

"พี่เลิกกับพี่่เหนือใด้มั้ยหนูขอร้องหนูพลาดท้องกับพี่เหนือเขาไม่รับผิดชอบพี่เลิกกับพี่เถอะนะเห็นแก่ลูกหนูใด้มั้ยพี่จะให้หนูทำอะไรก็ใด้หนูขอร้อง"เสียงในสายขอร้องอ้อนวอนให้มาร์ค​เห็นใจ

"พี่ขอที่อยู่ใด้มั้ยอยากคุยนานกว่านี้เหนือจะออกจากห้องน้ำพี่สัญญา​จะเลิกให้"มาร์ค​ขอที่อยู่ผู้หญิง​คนนั้น

"บอกที่อยู่"เสียงในสายยังสะอื้น​

"แค่นี้ก่อนนะพี่จะไปหาเดียวพี่คุยด้วยนะ"มาร์ค​บอกผู้หญิง​คนนั้น