"กรี๊ดดดด!!" เสียงหญิงสาวปริศนาที่กรี๊ดร้องด้วยความหวาดกลัวและเจ็บปวดได้ดังขึ้นมาในยามราตรี แต่ดูเหมือนว่าคนในระแวกนั้นกลับไม่ได้ยินเสียงของเธอเลยแม้แต่น้อย ยามอรุณรุ่งขึ้นทุกคนต่างมุงดูอะไรสักอย่าง ทำให้นักสืบที่มีนามว่า เจมส์ สวิทซ์ตี้ เค้าเป็นนักสืบที่พึ่งจะทำงานเป็นครั้งแรก
พอเค้านั้นได้เข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถึงกับตกใจที่มีศพหญิงสาวปริศนานอนเสียชีวิตอยู่ พอเค้ามองไปที่ข้างๆตัวหญิงสาวนั่นเค้าก็พบพันธุ์ไม้ที่มีหนามแหลมคมสีแดงดั่งโลหิต วางอยู่ในสถานที่เกิดเหตุ เจมส์ได้เดินไปดูศพนั้นพบกับร่องรอยการต่อสู้ ร่างหญิงสาวปริศนาโดนแทงที่คอของเธอ เจมส์คาดการณ์ว่าหญิงสาวปริศาสนาได้ขัดขืนฆาตกร แต่ด้วยเธอเป็นผู้หญิงจึงไม่สามารถสู้แรงฆาตรได้ทำให้เธอโดนแทงเข้าที่คอจังๆ เจมส์นั้นได้จดบันทึกไว้ในสมุดของเขา และเจมส์จึงเดินไปดูที่ดอกกุหลาบนั้นว่ามีอะไรน่าสงสัยรึไม่
แต่พอเค้าเดินไปดูดอกกุหลาบนั้นเค้ากลับเจอข้อความปริศนาซ่อนไว้ ในข้อความเขียนไว้ว่า
" ดั่งกุหลาบที่มีสีเหมือนโลหิต ชั้นก็ไม่นึกคิดว่ามันจะสวยงามได้เท่านี้ ตัวตนของเธอมันช่างสง่างามยิ่งกว่ากุหลาบจนชั้นอยากฆ่าเธอแม่นางน้อย "
ข้อความทำเอาเจมส์ถึงกับขนลุกขึ้นมาทัันที
ดูเหมือนว่าฆาตกรจะคลั้งไคร้ดอกกุหลายขนาดนี้
ในตอนนั้นในหัวของเขาคิดต่างๆน่าๆไปไกล
จนเขาเผลอไปเดินชนกับชายปริศนาเข้าอย่างจังๆ
" เอ่อ ผมขอโทษนะครับเป็นอะไรมา "
ชายปริศนาคนนั้นได้เดินหนีเจนส์ไป ทำให้เจนส์นั้นยืนงงไปสักพัก
" วันนี้เจอแต่คนแปลกๆเฮอะ
เขาบ่นสิ่งต่างๆนาๆไปจนถึงร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
เขาได้เดินเข้าไปในร้านแกแฟแล้วเดินไปสั่งกาแฟมาสองที่ แล้วเขาจึงเดินไปนั้งที่โต๊ะริมหน้าต่าง ทำให้เขาเป็นวิวข้างนอกอย่างชัดเจน และในขณะนั้นเค้าก็เจอชายที่เค้าเดินชนทำตัวดูมีพิรุจแต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากขึ้นนั้งรอกาแฟต่อไป
'' กาแฟมาแล้วค่ะ "
หนักงานำกาแฟมาวางให้เขา เขายิ้มให้พนักงานก่อนจะหยิบกาแฟขึ้นมาจิบเหมือนจะรอใครสักคน
" อ่ะคุณเจมส์!! ผมมาแล้วครับ
" หึ มาแล้วหรอ มาสายนะเนี่ย
ตัดจบ
กดใจให้ด้วยน้าาา
เหม็นแบ้วว่ะ!!!
——————————————————————————
ต่อจากตอนที่แล้ว
———————————
"มาสเตอร์ นายมาแล้วหรอช้าจังเลยนะ" เจนส์ได้มองไปยังมาสเตอร์ที่กำลังวิ่งมาด้วยความรีบร้อนแถมเค้ายังดูเหมือนว่ามาสเตอร์เค้ากำลังถือของที่หิ้วรุงรังไว้เต็มไปหมด
"คุณเจมส์ครับ ผมขอโทษที่มาช้านะครับ!! คือพอดีว่าผมติดภารกิจนิดหน่อยหน่ะครับ"
มาสเตอร์ก้มหัวขอโทษเจมส์อย่างทุรนทุราย
แต่ดูเหมือนว่าเจมส์จะไม่ได้คิดอะไรมาจึงบอกให้มาสเตอร์นั้งลง แล้วในชั่วพริบตาบรรยากาศที่เมื่อกี้ยังดูปกติแต่ในตอนนี้บรรยากาศมันเงียบขรึมและมีแต่แรงกดดันต่อทั้ง2คน ทำเอาพนังงานถึงกับเหงื่อตกกันเลยทีเดียว
"คุณเจมส์ครับ ผมได้ยินข่าวมาว่าเจอศพหญิงสาวที่ตายอย่างปริศนาแล้วก็มีกุหราบแดงพร้อมกับข้อความงั้นหรอครับ" มาสเตอร์ถามให้น้ำเสียงที่เอาจริงเอาจัง
"ใช่หน่ะสิ มาสเตอร์นายพอที่จะรู้อะไรที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้บ้างหรือป่าว" เจมส์ทำหน้าเคร็งครึม
"ผมเคยได้ยินข่าวที่คล้ายกับคดีนี้อยู่เหมือนกันนะครับคุณเจมส์ นี่ครับ"มาสเตอร์ได้ยื่นกระดาษหนังสือพิมพ์ให้กับเจมส์ เจมส์ได้หยิบหนังสือพิมขึ้นมาอ่าน
———————
ข้อความในหนังสือพิม
————————————
ใน ค.ศ.1910 นายจอนส์ โรเบิร์ต ได้เดินเข้าไปในซอกตึกแล้วได้เจอกับศพหญิงสาวปริศนาแถมข้างๆศพหญิงสาวปริศานายังมีกุหราบสีแดงและมีข้อความซ้อนอยู่ซึ่งในข้อความเขียนไว้ว่า
"ในยามราตรีอันมืดมิด สิดสิ้นเสียงอันไพเราะ
สีเดือดอันเหมือนดอก กุหราบอันงามตา
ในใจชั้นเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง อันน่าประนีดประนอม ชั้นอยาก........"
—————————————————————
ในขณะนั้นก็มีชายปริศนาเดินมาชนแก้มกาแฟที่เค้ากำลังจะดื่มอยู่
"อ่ะ คุณครับขอโทษนะครับ"
ดูเหมือนพนักงานผู้ชายจะเดินมาชนมือเค้านะ
"อา ไม่เป็นไรครับ" เค้ายิ้มให้กับพนักงานชายคนนั้นถึงแม้ในใจเค้าจะโกรธเคืองมากแค่ไหนก็ตาม
แต่ดูเหมือนสิ่งที่ทำให้เค้าโกรธที่สุดคือกาแฟมันหกใส่เสื้อที่เค้ารักมากๆเลย แต่ถึงยังไงเค้าก็ต้องเก็บอาการไว้ก่อน
"อาคุณเจมส์ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับผมมีธุระที่ต้องทำอีกหน่ะครับ" มาสเตอร์ได้หยิบหนังสือไปพร้อมกับเดินออกจากร้านไป
ทำเอาเจมส์ถึงกับทำหน้างงไปสักพักเลย
——————————————————————
เอาหล่ะนะนักอ่านทุกค้นนนน
เห้อออเหนื่อยตังเลยแต่ถ้าทุกคนอยากเป็นกำลังใจให้นะก็อย่าลืม
กดไลค์
กดตืดตาม
เพื่อที่จะไม่พลาดงานดีๆของนักเขียนอีกต่อไปนะ
บายน้าทุกคนน^^
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
