NovelToon NovelToon

The Three Of Life

หญิงสาวที่ไม่อาจหวนคืน

[ณ tree of life]
NovelToon
(ตู้มม!!!)
เสียงดังคล้ายระเบิดดังขึ้น!
ต้นไม้ยักษ์ถูกโค่นลงพร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของหญิงสาว...
ความเงียบความหนาวค่อยๆเข้าปกครุมทุกอย่างอย่างช้าๆ...
ชายผมสีขาวราวกับหิมะกำลังนั่งประคองร่างหญิงสาวขึ้นมาดูอาการด้วยความเป็นห่วงและตกใจในเวลาเดียวกัน..เสื้อฮู้ดสีขาวของเขาถูกชะโลมด้วยสีแดงราวกับสีของดอกกุลาบ..
เลือดของหญิงสาวค่อยไหลออกมาหยั่งกับน้ำที่ล้นทะลัก...
ดราก้อน
ดราก้อน
ไม่…ไม่นะไม่!
ชายหนุ่มผมขาวพูดด้วยสีหน้าที่ตกใจและช็อกในเวลาเดียวกัน
ชายหนุ่มใช้มือกุมเลือดที่ท้องของหญิงสาวเบาๆแล้วเริ่มใช้พลังรักษา
NovelToon
ดราก้อน
ดราก้อน
อย่าพึ่งตายนะ! แข็งใจไว้!
เลือดของหญิงสาวค่อยๆหยุดไหล
แผลก็ค่อยๆสมานจนหายกลายเป็นปกติ
ชายหนุ่มค่อยๆเอามือสำผัสแก้มของหญิงสาวอย่างเบามือ
ถึงแม้ว่าตอนนี้เลือดของเธอจะหยุดไหล..
แผลของเธอจะหายดีสักเพียงใด...
แต่หญิงสาวก็ไม่อาจฟื้นขึ้นมาแล้วเธอไม่หายใจแล้ว
และเธอก็ไม่อาจพูดคุยตอบโต้กับชายหนุ่มได้
ดราก้อน
ดราก้อน
นี่..ลุกขึ้นมาสิ! อย่าพึ่งตายนะ!
ชายหนุ่มพูดเสียงดัง และเขย่าร่างที่ไร้วิญาญของอีกฝ่าย
ดราก้อน
ดราก้อน
ข้ายังไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าเลย! ตื่นขึ้นมาสิ!
ชายหนุ่มพูดทั้งน้ำตาเสียงของเขาราวกับจะขาดใจตายตายตามหญิงสาวไป
ดราก้อน
ดราก้อน
ข้าหน่ะ! ข้าหน่ะ!
ดราก้อน
ดราก้อน
ข้าเองก็รักเจ้าเหมือนกันนะ!
ดราก้อน
ดราก้อน
ลุกขึ้นมาก่อนสิ!
ดราก้อน
ดราก้อน
เจ้าเคยบอกว่าจะอยู่เคียงข้าง
ดราก้อน
ดราก้อน
เจ้าเคยบอกว่าเจ้าจะไปกับข้าในทุกๆที่ไม่ใช่เหรอ!
ดราก้อน
ดราก้อน
แล้วตอนนี้มาทิ้งกันแบบนี้เนี่ยนะ อย่าพึ่งตาย! ลุกขึ้นมาเดียวนี้!!!
ชายหนุ่มตะโกนสุดเสียงก่อนที่ภาพจะค่อยๆตัดไป

บ้านแสนสุข

[ในห้องนอนที่รกๆในบ้านหลังหนึ่ง]
NovelToon
ชายหนุ่มตื่นขึ้นบนเตียงงัวเงียสะลึมสะลือ
พลางมองออกไปที่หน้าต่างเป็นเวลาเช้า
เขายังงงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่แต่แล้วมันก็เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้นเอง
เบส
เบส
อืม...//งัวเงีย
เบส
เบส
//ลูบหน้า
เขาใช้มือลูบหน้า แต่กลับสัมผัสได้ว่ามีน้ำอะไรบางอย่างติดมือมา เขามองดูก็พบว่าเป็นน้ำตาของเขาเอง
เบส
เบส
เอ๊ะนี่มัน..อีกแล้วสินะ
เบส
เบส
ทุกครั้งที่เราฝันถึงผู้หญิงคนนั้น...//นอนคิดในใจ
เบส
เบส
ทำไมเพราะอะไรกันนะ..น้ำตามันถึงไหลทุกครั้ง...
เบส
เบส
นี่ก็ปาเข้าไปสามเดือนแล้วสินะ ที่เรายังคงฝันถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่...
เบส
เบส
//ถอนหายใจ
เบส
เบส
นี้เรายังฝันอะไรเด็กๆแบบนี้อยู่อีกหรอเนี่ย อ่า…
เบส
เบส
สงสัยเราคงจะดูอนิเมะเยอะไปหรือปล่าวนะ แต่ทำไมกันนะ...
(ก๊อกๆๆ)
แม่เอ้
แม่เอ้
เบสซึโตะจ๊ะตื่นหรือยังจ๊ะลูกอาหารแม่เตรียมไว้แล้วนะ
เสียงของหญิงสาววัยกลางคนพูดขึ้นเพื่อปลุกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขา
เพื่อให้ตื่นขึ้นมาชิมอาหารฝีมือรสคุณแม่ที่เธออุส่าทำเตรียมไว้
ในทุกๆเช้าเธอมักจะตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมอาหารไว้ให้ลูกชายและลูกสาวของเธอ
ในทุกๆครั้งที่ลูกทั้งสองของเธอได้กินอาหารฝีมือของเธอแล้วพูดคำว่า"อร่อย"แค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับความสุขเล็กของเธอแล้วล่ะ
เบส
เบส
ค้าบแม่เดี๋ยวผมลงไปนะ//หันไปตอบแม่ที่อยู่นอกประตู
แม่เอ้
แม่เอ้
จ้า~เร็วๆนะเดี๋ยวอาหารเย็นหมด
เบส
เบส
ค้าบแม่อาหารที่แม่ทำอร่อยอยู่แล้วผมไม่พลาดหรอกค้าบ//ค่อยๆลุกออกจากเตียงอุ่น
แม่เอ้
แม่เอ้
จ้าๆ//เดินลงไปด้านล่าง
เบส
เบส
อึบ~อื้อ~ย้าาาา~อ่า~//บิดขี้เกียด
หลังจากที่เขารู้สึกว่าความขี้เกียดเริ่มไหลออกไปจนหมดสิ้น เขาจึงเดินไปที่อ่างล้างหน้า
เบส
เบส
อืมมม...หน้าโทรมทุกเช้าเลยแฮะ//ยืมมองตัวเองในกระจก
เบส
เบส
//เปิดน้ำ เอามือรองน้ำมาล้างหน้า
ในขณะที่เขากำลังเอาน้ำมาลูบหน้าเพื่อให้ตื่นตัวเตรียมพร้อมไปเรียนที่มหาลัยเหมือนทุกๆวัน
แต่ทว่าครั้งนี้เขากลับเห็นว่ามีร่างใครบางคนกำลังเสียใจกับอะไรบางอย่างยื่นอยู่ข้างหลังของเขา!
เบส
เบส
เชี่ย!!//สะดุ้งโหยง
เบส
เบส
//ขยี้ตาแล้วมองดูอีกที
ชายหนุ่มตกใจอยู่ไม่น้อยก่อนจะขยี้ตาแล้วมองดูอีกที แต่เขากลับพบเพียงความว่างปล่าว
เบส
เบส
เห้ย! ไปไหนแล้วว่ะ!//พยามมองหา
เบส
เบส
สงสัยคงจะเบลอ//มองไปรอบๆ
เบส
เบส
หรือว่า...ห้องกูจะมีผีว่ะ! แม่!~~
เขาร้องเรียกหาแม่ก่อนจะรีบหุนหันออกไป แล้วเช้านี้เขาก็ยังบ้าๆบ้อๆอยู่เหมือนเดิม

เรื่องวุ่นๆคู่หูคู่ฮา

[ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง]
NovelToon
ในห้องเรียน 203 ชายหนุ่มใส่ชุดนิสิตนักศึกษาสีขาวผูกไทด์ กำลังนั่งเก็กหล่ออย่างเท่ มือกอดอกมองออกไปนอกหน้าต่าง
เบส
เบส
หื้มม~เห้อ~//ถอนหายใจ
เขาคิดถึงความฝันอันน่าสลดอย่าเคย เขามักจะนั่งทบทวนความฝันของเขาและตั้งคำถามในหัวมากมายว่าทำไมเขาถึงฝันเรื่องเดิมซ้ำๆอยู่ทุกวัน ขณะที่เขากำลังนั่งคิดเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น...
(ปึก!)
เบส
เบส
เชี้ยย!//สะดุ้ง
เสียงตบโต๊ะก็ดังขึ้น เสียงนั้นปลุกให้เขาตื่นจากภวังค์ เขาตกใจหันขวับไปมอง
เบส
เบส
อะไรของมึงเนี่ย เอก!//มองอีกฝ่าย
เขาถามเพื่อนรักนามว่าเอกด้วยสีหน้าตกใจไม่น้อย
เขาทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกันมานานตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นปีที่หนึ่ง จนตอนนี้เขาทั้งสองก็อยู่ปีสามกันแล้ว
เขาทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกันผ่านทุกข์สุขและความลำบากมามากมาย และทำเรื่องอะไรต่อมิอะไร หลุดๆฮาๆบ้าๆเพี้ยนๆ หลายสิ่งหลายอย่างด้วยกัน จนตอนนี้เขาสามารถที่จะตายแทนกันได้เลยทีเดียว
เอก
เอก
มึงนั่นแหละอะไรของมึงเนี่ยห๊ะ
เอก
เอก
กูถามว่าจะกินไหมข้าวน่ะข้าวววเหม่อเชี่ยไรเนี่ยตั้งแต่เมื่อกี้ละ//ยืนตบโต๊ะอยู่ข้างๆ
เอกพูดและยืนตบโต๊ะสองสามทีก่อนจะถามเบสเพื่อนรักด้วยสีหน้าโกธรไม่น้อยหลังจากเรียกอยู่นานสองนานแต่เพื่อนของเขากลับนิ่งเฉย
เบส
เบส
กินแต่ไม่ไป มึงไปซื้อมาละกันเลี้ยงด้วยนะเค๊~//ยิ้มหวานกวนตีน
เบส
เบส
//หยิบปากกามาควงเล่น
ด้วยความสงสัยว่าทำไมต้องเลี้ยงเพื่อนที่นิสัยกวนทรีนๆแบบนี้ด้วย เอกจึงพูดกับเพื่อนรักไปว่า
เอก
เอก
ทำไมกูต้องเลี้ยงมึงด้วยห๊ะ! บักปรอบ!//มองอีกฝ่าย
เอกพูดกับเพื่อนรักแต่ก็ยังไม่ลืมประโยคฮิตติดปาก ขณะนั้นเบสจึงพูดสวนกลับไปแบบกวนตีนๆว่า
เบส
เบส
เห้ยๆมึงอย่าลืมดิว่าเมื่อวานมึงแพ้พนันกูอะ//ยิ้มหวานกวนตีน
เอก
เอก
ตอนไหนมิทราบ!//นั่งลงข้างๆ
ในเมื่อเอกเพื่อนรักจำไม่ได้ ชายหนุ่มจึงช่วยเตือนความจำให้ โดยการ...
เบส
เบส
นี่แน่~//ตบหัวเอก
เอก
เอก
โอ้ย~//โดนตบหัว
เอก
เอก
มันเจ็บนะ!//เอามือจับหัว ลูบๆหัวตัวเอง
เบส
เบส
ดีแล้วไงนั้นแหละที่กูต้องการ~//ขำ
เบส
เบส
ไอ้นี่ทำเป็นลืมนะมึง
เอก
เอก
ลืมอะไรจำไม่เห็นจะได้ง่ะ
เบส
เบส
ก็เมื่อวานนี่ไงที่มึงท้ากูทำเป็นลืม
เอก
เอก
ท้า?
เบส
เบส
ก็ที่มึงบอกว่าถ้ากูขโมยกางเกงในของน้องน้ำหวานชมรมว่ายน้ำมาให้มึงได้เนี่ยมึงจะทำตามที่กูบอกไง~
เบส
เบส
บักปรอบ~ ทำเป็นลืม
เอก
เอก
!!!!//ตกใจ ห้ามไม่ทัน
เอกตกใจก่อนจะรีบจับโทรศัพท์ขึ้นมากดวางสายน้องน้ำหวานแฟนรักด้วยความรีบร้อน
เอก
เอก
เชี้ยๆๆๆวางๆๆอื้อๆๆๆ ค้างหาแม่มึง~//กดวางสายรัวๆ
น้ำหวานเป็นสาวสวยเจ้าระเบียบที่ทั้งหวงตัว และยังเวอร์จิ้นอยู่ ด้วยความกลัวที่แฟนสาวจะรู้แผนโง่ๆที่ตนเองวางไว้กับเบสเพื่อนรัก เพื่อหวังจะได้กางเกงในสาวคนรักมาครอบครองเขาจึงกดตัดสายรั่วๆแต่โทรศัพท์ดันค้าง
เอก
เอก
ไอ้ชิบหายงานเข้าแล้ว!!มึง
เบส
เบส
???
เอก
เอก
กูโทรกับน้องเขาอยู่เฟ้ยยย ไอ้สาดดด
เบส
เบส
อะ!อ้าว ไม่บอกกูก่อนว่ะ! //ตกใจ
ใจหนึ่งเอกก็อยากจะตบกะบาลเพื่อนรักแรงๆสักทีสองทีแต่ทว่า
(ตึกๆๆ!!) เสียงฝีเท้าอันหนักอึ้งวิ่งลงมาทางบันไดจากชั้น3ด้วยความรีบร้อน
(ปัง!!!) เสียงประตูถูกเปิดอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง
สองหนุ่มหันขวับไปตรงต้นเสียง เห็นน้ำหวานชูโทรศัพท์ขึ้นกัดฟันหน้าแดงด้วยความโกรธอยู่!!!
น้ำหวาน
น้ำหวาน
ที่พูดมาหมายความว่ายังไงกันยะ!! //(กรอด)ยืนบีบโทรศัพท์แน่น
เมื่อวานตอนที่เธอกลับมาจากการว่ายน้ำเสร็จ เธอได้เปิดล็อคเกอร์เพื่อที่จะใส่ชุดของเธอ แต่กลับพบว่ากางเกงในลายน้องหมีตัวโปรดของเธอได้หายไปจากล็อคเกอร์ โดยที่ล็อคเกอร์ยังปิดอยู่
เธอคิดเพียงว่าใครกันมันช่างบังอาจมาขโมยกางเกงในตัวโปรดของเธอไป
แต่พอเธอรู้ความจริงว่าแฟนหนุ่มกับเพื่อนรักของเขาเป็นคนทำ มันจึงทำให้เธอโกรธขึ้นไปอีก
หญิงสาวยืนบีบโกรธเลือดขึ้นหน้า
ชายหนุ่มทั้งสอง หน้าซีด รีบขอโทษหญิงสาว ด้วยความกลัว เพราะผู้หญิงตอนโกรธหรือโมโหนั้นมันน่ากลัวสุดๆอย่างกับปีศาจที่หลุดออกมาจากในหนัง
เอก
เอก
นี่เบสเพื่อนรักตะกี้เราพูดเล่นกันเฉยๆใช่มะๆๆๆ😅//ยิ้มทำหน้าแหย่ๆสะกิดเบส
เอกหวังเพียงจะแถๆไปเพื่อเรื่องมันจบๆไปโดยไม่โดนแฟนสาวงอนเอา
เบส
เบส
ใช่ๆๆๆๆตะกี้พูดเล่นกันเฉยๆ กางเกงนงกางเกงในลายหมีอะไรไม่มี๊~ฮ่าๆๆๆ😅//พูดเสียงสูงพลางยิ้มหวานหลบตาน้ำหวาน
หญิงสาวเธอคงจะเอื่อมระอากับคำแก้ตัวของชายหนุ่มทั้งสองที่ฟังไม่ขึ้นเลยชักนิด เธอเลยพูดด้วยเสียงโกรธดังๆว่า..
น้ำหวาน
น้ำหวาน
ไปตายชะ!!ไอ้พวกบ้าลามก!!//วิ่งเข้าไปตบหน้าชายหนุ่มทั้งสอง
(เพี้ยะๆๆๆ)เธอวิ่งเข้าไปบันดาลฝ่ามือตบหน้าชายหนุ่มทั้งสองคนละทีสองทีด้วยความโกรธ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!