เกิดใหม่ทำไมเป็นงี้?
บทที่1
ตปก.
กุมีอะไรเเนะนำเว้ยย เห็นมึงบอกเบื่อๆ//เดินมานั่งข้างๆ
ฮง(ชาติก่อน)
อ่าาา//เหม่อมองท้องฟ้า+ฟังเพลง
ฮง(ชาติก่อน)
ชีวิตแม่งหน้าเบื่อชิบหาย อยากตาย//หน้าไร้ความรู้สึก
ฮง(ชาติก่อน)
มีงาน มีเงิน มีทุกอย่างเเล้ว แต่กูไม่มีความสุขวะ..
ฮง(ชาติก่อน)
อยากนอนแล้วไม่มีวันตื่น//หลับตา
ฮง(ชาติก่อน)
//มองเเบบไร้ความรู้สึก
ตปก.
หนังสือเล่มโปรดกูเลยนะเว้ยย
ตปก.
กูจะให้มึงลองไปอ่านดูเว้ยๆๆ
ฮง(ชาติก่อน)
ของไร้สาระเเบบนั้น...เนี่ยนะ//ไม่ได้สนใจ+มองท้องฟ้า
ฮง(ชาติก่อน)
ไม่ละ เอาคืนไปสะ
ตปก.
กูจะเอาวางไว้ตรงนี้แหละ ให้มึงลองอ่าน ลองอ่านดูก็ไม่เสียหายนะเว้ย
ฮง(ชาติก่อน)
อืม//ไม่ได้สนใจ
ฮง(ชาติก่อน)
น่าเบื่อชะมัด..
ฮง(ชาติก่อน)
//เหลือบไปมองนิยายที่เพื่อนของตนให้มา
ฮง(ชาติก่อน)
ของแบบนี้จะสนุกจริงๆหรอ...??
ฮง(ชาติก่อน)
เห้อ//หยิบขึ้นมาอ่าน
ฮง(ชาติก่อน)
จบแบบนี้ได้ไงวะนั่น ตัวร้ายนี่กะเลวร้ายเกิ้นนน ขนาดตัวเองจะตายอยู่แล้ว ยังคิดจะเเค้นคนอื่นอีกโดยเฉพาะนางเอกเอ้ย!นายเอกอีก
ฮง(ชาติก่อน)
เห้อออ อ่านเเล้วก็มีความสุขขึ้นมาบ้าง//มองหนังสือ
ฮง(ชาติก่อน)
เห้อออ//นั่งมองท้องฟ้าอีกรอบ
ฮง(ชาติก่อน)
ได้นอนหลับเเบบไม่ต้องตื่นสักที ขอบคุณ:) //ตุย
ลั่วซิน(พระเจ้า)
//นั่งจ้อง
ลั่วซิน(พระเจ้า)
นี่จะไม่ตื่นจริงๆหรอ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เฮ้ยๆๆ//เอามือสกิดเล็กน้อย
ลั่วซิน(พระเจ้า)
(มันจะต้องพูดที่นี่ที่ไหนชัวร์)
ฮง(ชาติก่อน)
คิดว่าผมจะพูดว่าที่นี่ที่ไหนสินะ
ฮง(ชาติก่อน)
โทษนะ ผมไม่ได้โง่
ฮง(ชาติก่อน)
นี่ที่คือสวรรค์สินะ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
นรกจ้าา!!
ลั่วซิน(พระเจ้า)
คิดหรอว่าคนอย่างคุณจะขึ้นสวรรค์อะ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ทำกรรมทำชั่วไว้เยอะเเยะ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ฆ่/าคนไว้ก็มากมาย
ลั่วซิน(พระเจ้า)
แต่เอาเถอะๆที่นี่ก็คือสวรรค์นั่นเเหละน้าาา
ฮง(ชาติก่อน)
//มองด้วยสายตายช.
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เอ่อ อะเเฮ่มๆๆ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เเต่ก็เถอะนะ
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ผมดันทำเรื่องผิดพลาดไว้
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ว่าจะให้คุณไปเกิด-
ฮง(ชาติก่อน)
เหนื่อยเเล้ว อยากนอน
ลั่วซิน(พระเจ้า)
คุณทำชั่วไว้เยอะ ต้องไปเกิดใหม่เพื่อชดใช้เวรใช้กรรม
บทที่2
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เพราะฉะนั้นปฏิเสธไงก็ไม่ได้หรอกนะ
ฮง(ชาติก่อน)
อืม งั้นก็ตามนั้น
ฮง(ชาติก่อน)
ไปเกิดก็ไปเกิด//มองลั่วซิน
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ไม่ขอพรหรอ//ตั้งหน้าตั้งตารอ
ฮง(ชาติก่อน)
ไม่//มองด้วยสายตายช.
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เอ่ออ ไปทางนั้นอะ//ชี้
ฮง(ชาติก่อน)
จะไปเกิดใหม่เป็นอะไร
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ไม่รู้ เดี๋ยวมันก็เเลนด้อมไปเองอ่าาา
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เอาตามที่เหมาะสมไรงี้
ฮง(ชาติก่อน)
อืม//เดินออกไป
ลั่วซิน(พระเจ้า)
ชั่งเเตกต่างจากคนอื่นๆจริงๆเเฮะ
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//ค่อยๆลืมตา
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เจ็บคอจัง//มองร่างกายตัวเองที่มีเเต่ผ้าพันแผล
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//มองรอบๆ
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ไอ้นั่นมันให้เรามาเกิดที่ไหนวะ?//เสียงเเหบเเห้ง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เเต่จะว่าไปไม่น่าจะใช่เกิดละมั้ง ให้มาชดใช้เวรใช้กรรมในร่างคนอื่นมากกว่า//มองไปรอบๆ
ซินอี๋(สาวรับใช้)
ว๊าย!!!!
ซินอี๋(สาวรับใช้)
คุณชายท่านฟื้นเเล้ว!!//รีบวิ่งมาดู
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
....
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
(นางผู้นี้รูปร่างหน้าตาคุ้นๆ)
ซินอี๋(สาวรับใช้)
เดี๋ยวซินอี๋ไปตามท่านประมุขมานะเพคะ//รีบเดินออกไป
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
งง?? งงไปหมด?
ลั่วซิน(พระเจ้า)
อยากจะถามสินะว่านี่ที่ไหน
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อืม
ลั่วซิน(พระเจ้า)
เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้าเห็น//ยิ้ม
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก! ปวดหัว!!
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//ไอ
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ซินอี๋ ข้าอยากตายเสียจริง
ซินอี๋(สาวรับใช้)
อะไรนะเจ้าคะ!
ซินอี๋(สาวรับใช้)
ทำไมคุณชายถึงคิดเช่นนี้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อยู่แบบนี้ช่างทรมานเสียจริง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อยู่แบบนี้ยังไม่ทรมานเท่ากับ ไม่มีคนรักข้า มีเเต่คนเกียจชัง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//ไอ
ซินอี๋(สาวรับใช้)
คุณชาย//สงสาร
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ข้าน่าเวทนาเสียจริง//ไอ
เยว่ชิง(นายเอก)
คุณชายหลิน!!//รีบวิ่งมาหา
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//มองด้วยสายตาเย็นชา
เยว่ชิง(นายเอก)
ข้าเห็นว่าท่านป่วยหนัก ท่านพ่อของข้าเลยให้นำสมุนไพรมาให้ท่านน่ะ//คุกเข่า
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เอากลับไปซะ//ยช.
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า//ยช.
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ข้าบอกให้เจ้ากลับไป!//พยายามยืนขึ้น
ซินอี๋(สาวรับใช้)
อ๊ะ! คุณชาย//พยุง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ไม่ต้องพยุงข้าเเล้ว//สะบัดแขนออก
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ทำไมเจ้าต้องเสเเสร้งกันห้ะ!!
เยว่ชิง(นายเอก)
ส...เสเเสร้งอะไรกันคุณชาย//กลัว
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ฮึ่ย!!//จะเข้าไปตบ
เยว่ชิง(นายเอก)
ฮึก ฮึกก อย่าทำข้า ข้าเจ็บแล้วข้ากลัว//กลัว
ห่าวหลาน(พระเอก)
//เข้าไปช่วยเยว่ชิง+ผลักหลินเซวียนอี้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก!//ล้มลงอย่างเเรง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ท่านพี่!//เสียงเเหบ
ซินอี๋(สาวรับใช้)
คุณชาย!//เข้าไปพยุง
ห่าวหลาน(พระเอก)
เจ้าทำเกินไปแล้วนะ//มองหลินเซวียนอี้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ข้ายังไม่ทันได้ตบมันเลย มันเอาเเต่ร้องแหกปาก!
เยว่ชิง(นายเอก)
ขะ..ข้าเเค่กลัว
เยว่ชิง(นายเอก)
คุณชายหลินยังไม่ได้ทำอะไรข้าจริงๆข้าเเค่กลัว
บทที่3
ห่าวหลาน(พระเอก)
ถึงอย่างไรก็เถอะ เจ้าก็คิดที่จะทำร้ายเยว่ชิงอยู่ดี//พยุงให้เยว่ชิงลุกขึ้น
เยว่ชิง(นายเอก)
ข้าไม่เป็นอะไรจริงๆท่านชาย
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
//มอง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เหอะ!
เยว่ชิง(นายเอก)
ข้าต้องขอโทษคุณชายหลินจริงๆ//รู้สึกผิด
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ไม่จำเป็น!//ถูกซินอี๋พยุงขึ้นมา
เยว่ชิง(นายเอก)
//เดินเข้ามาหาหลินเซวียนอี้
เยว่ชิง(นายเอก)
คุณชายหลินรับสมุนไพรของท่านพ่อข้าเถอะนะ ท่านพ่อข้าตั้งใจเก็บมาให้ท่านจริงๆ//ยื่นสมุนไพรให้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เหอะ//รับมา
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ขอบคุณพ่อเจ้านะ แต่ไม่จำเป็น!//โยนสมุนไพรลงน้ำ
เยว่ชิง(นายเอก)
คุณชาย!!//รีบวิ่งไปที่เเม่น้ำ
เยว่ชิง(นายเอก)
ทำไมคุณชายทำเยี่ยงนี้//ร้องไห้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ก็เพราะว่าข้าเกียจเจ้ายังไงละ!!//เดินมาหาเย่วชิง
คือตอนนี้นางทั้ง2คนยืนอยู่ตรงเเม่น้ำนะเดินไปอีกนิดก็ตกน้ำแล้ว
เยว่ชิง(นายเอก)
ฮึก!//เริ่มโกรธ
เยว่ชิง(นายเอก)
ทำไม ทำไมต้องเกียจข้ามากมายขนาดนี้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เหอะ! เจ้าน่ะมันก็แค่ไอ้เศษสวะเท่านั้นเเหละ!!
ห่าวหลาน(พระเอก)
หลินเซวียนอี้!
ห่าวหลาน(พระเอก)
พูดเกินไปแล้วนะ!!
เยว่ชิง(นายเอก)
ฮึกก//เหลือบเห็นขาหลินเซวียนอี้ที่สั่น
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ท่านพี่
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ทำไม!
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ทำไมท่านต้องปกป้องมันด้วย!!
ห่าวหลาน(พระเอก)
ก็เพราะว่าข้ารักเย่วชิงยังไงละ!!!
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ฮึก!!(เจ็บ เจ็บจัง เจ็บที่สุด)
เยว่ชิง(นายเอก)
//เดินชนหลินเซวียนอี้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก!!//ตกน้ำ
เยว่ชิง(นายเอก)
//แกล้งตกน้ำไปด้วย
ซินอี๋(สาวรับใช้)
คุณชาย!!!!!!!!//รีบวิ่งไปที่เเม่น้ำ
ห่าวหลาน(พระเอก)
เยว่ชิง!!!//รีบวิ่งไปที่เเม่น้ำ
ในระหวางนั้นในน้ำ(ประเด็นคือน้ำไหลเเรงมากก)
ทั้ง2ไหลมาไกลพอสมควรในเวลาอันสั้น
เยว่ชิง(นายเอก)
//เห็นท่อนไม้
เยว่ชิง(นายเอก)
//จับมือหลินเซวียนอี้ไว้
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก!!
เยว่ชิง(นายเอก)
//มองก้อนหิน
เยว่ชิง(นายเอก)
ทำไมท่านถึงเกียจข้าขนาดนี้...
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เหอะ...ก็เพราะว่าเจ้ามันเลวชั่ว เจ้ามันเป็นคนไร้ยางอายน่ะสิ!
เยว่ชิง(นายเอก)
1คำก็ชั่ว2คำก็ไร้ยางอาย!!
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
ปล่อยให้ข้าตา/ยไปส่ะ จะรั้งไว้ทำไม//มองมือเยว่ชิง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
เจ้าอยากให้ข้าตา/ยอยู่แล้วนี่
เยว่ชิง(นายเอก)
ตายไวมันก็ไม่สนุกน่ะสิ//หยิบก้อนหินขึ้นมา
เยว่ชิง(นายเอก)
//เอาก้อนหินฟาดใส่หัวหลินเซวียนอี้ไม่ยั้ง
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
จะ...เจ้า!!!
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก!!!(จะตา/ยแล้ว...จริงๆใช่มั้ย)
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
(เจ็บ...เจ็บจัง)
เยว่ชิง(นายเอก)
เจ้ามันไม่สมควรอยู่บนโลกนี้ตั้งเเต่เเรก!!!//หยิบมีดออกมา
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
หึ ถ้าเจ้ากล้าก็ฆ่/าข้าเลย!
เยว่ชิง(นายเอก)
มันก็ต้องเป็นนั้นอยู่แล้ว!!!//แท*ไปไม่ยั้งมือ
หลินเซวียนอี้(ตัวร้าย)
อึก!!!
เยว่ชิง(นายเอก)
ถึงเวลาตายของเจ้าละ//ปล่อยมือของตัวเองให้หลินเซวียนอี้ลอยไปตามน้ำ
เยว่ชิง(นายเอก)
เหอะ ตายสักทีสินะ คนเเบบเจ้า//เอามีดเเท*ตัวเอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
