ชีวิต อมตะ ของเอจิ
ตอนที่1
ในคืนที่มีหิมะตก ณ หมูบ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง
ได้มีเสียงปริศนาดังขึ้นตรงหน้าบ้านของหญิงวัยกลางคน
มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งได้ตะโกนมาจากชั้นบนของบ้านนั้นอย่างเสียงดัง
พี่ชาย
โหห แม่ไม่ทำให้มันวุ่นวายสักคืนจะได้มั้ย
พี่ชาย
ทะเลาะแต่กับไอเเก่นั้นทุกวันอยู่ได้น่ารำคาญโว้ย
แม่บุญธรรม
ทะเลาะอะไรของแก ห้ะ
แม่บุญธรรม
//หัวเสีย+ไปดูที่ประตู
เธอได้เจอกับเด็กตัวน้อยนอนอยู่ในตระกล้าเล็กๆนั้นอย่าน่ารักน่าเอ็นดู
ผมสีขาวและดวงตาสีเหลืองที่เปล่งประกายนั้นทำให้ผู้หญิงคนนั้นสนใจอย่างมาก
แต่ไม่ทันได้ชื้นชมมากนักเด็กก็ได้ร้องขึ้นมาเสียงดัง
แม่บุญธรรม
ตาย ตาย ถึงไอเด็กนี่ถึงจะน่ารักแค่ไหนแต่ฉันไม่รับภาระมาเพิ่มหรอกนะ//จะปิดประตู
แม่บุญธรรม
ทุกวันนี้ก็มีไอลูกชายก็จะบ้าตายอยู่แล้ว
พี่ชาย
แม่ง เสียงเด็กมาจากไหนว่ะสั่งให้ไอเด็กหุบปากดิ๊
พี่ชาย
โถโว้ย คนจะหลับจะนอน
ชายหนุ่มตะโกนลงมาอีกครั้ง
แม่บุญธรรม
อ้าย ปวดหัวจิง//หันไปมองเด็ก
แม่บุญธรรม
เห้อ เอาเข้ามาก่อนแล้วกัน
แม่บุญธรรม
ไม่แน่เด็กนี้อาจมะประโยชน์
เอจิได้ถูกรับเลี้ยงโดยผู้หญิงคนนี้ในฐานะคนใช้เท่านั้นเธอโดนกระทำไม่เว้นวันทั้งตีและตบ
แม่บุญธรรม
โถ ฉันไม่น่าเอาเเกเข้ามาเลย
แม่บุญธรรม
เรื่องแค่นี้ทำไม่ได้หรอ ห้ะ ฉันให้แกไปอ่อยลูกชาวไร่คนนั้นไง
แม่บุญธรรม
แต่เเกกลับทำมันพัง แทนที่เราจะได้มีเงินสบายๆแท้ๆ
แม่บุญธรรม
พูดได้คำเดียวหรือไง ห้ะ//กำลังจะตบเอจิ
พี่ชาย
พอเถอะหน่าแม่//เดินเข้ามา
แม่บุญธรรม
อะไรแก ห้ามทำไม
พี่ชาย
เอจิแค่อายุ10ขวบเองนะแม่อย่าใจร้ายไปเลยหน่อยหน่าา
พี่ชาย
อย่าร้องนะเอจิน้องสุดที่รักของพี่มานี่มา//เขาได้กางแขนทั้ง2ข้างออกจากกันรอเอจิมากอด
พี่ชาย
มากับพี่สิ~//ยิ้มเป็นมิตร(?)
เอจิ(เด็ก)
//เดินเข้าไปเพราะกลัวแม่บุญธรรม
แม่บุญธรรม
เออ!!โง่ทั้งแกทั้งมันนั้นแหละคนบ้านนี้มันภาระจิงๆ
เอจิ(เด็ก)
(ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพี่จะใจดีขนาดนี้)//ยิ้มอ่อนๆ+ใจชื้น
พี่ชาย
เก่งมากน้องพี่ พี่จะพาน้องไปที่ห้องนะ
เอจิ(เด็ก)
(เอ๊ แปลกจังนี้ห้องพี่นิ)//เริ่มแปลก
เอจิ(เด็ก)
พี่ค่ะ คือว่าห้องมั-//หันไปมองพี่ช้าๆ
วินาทีนั้นฉันรู้สึกได้เลยว่า พี่ชายนั้นไม่ได้ประสงค์ดีกับฉันเลย
เอจิ(เด็ก)
พี่..//ตกใจ+แข็งทื่อ
พอเธอตั้งสติได้เธอก็รีบวิ่งในทันทีแต่ด้วยร่างกายของพี่ชายกับเธอนั่นต่างกันเกินไปเลยทำให้ถูกจับอย่างง่ายดาย
เอจิ(เด็ก)
ปล่อยหนู--//โดนอุดปาก+ดิ้น
พี่ชาย
หุบปากไปไอเด็กร่านแกมันแค่คนใช้แท้ๆดีแค่ไหนแล้วที่ฉันลดตัวไปเล่นกับเเก//จับมัด+ยิ้ม
พี่ชาย
ฉันรอเวลานี้มานานแล้วรอวันที่แกโตกว่านี้
พี่ชาย
แต่นับวันแกยิ่งสวยขึ้นเรื่อยๆคิดว่าฉันจะทนไหวหรอ ฮ่าๆ
เอจิ(เด็ก)
(ถ้ารู้ว่าโดนแบบนี้ฉันยอมโดนตบดีกว่าอีก)//ร้องไห้
ระหว่างที่พี่ชายจะข่มขืนเธอนั้นก็ได้มีเสียงชายคนหนึ่งอยู่หน้าประตูห้องของพี่ชาย
ด้วยความลนนั้นพี่ชายได้เผลอปล่อยมีออกจากปากเธอ
เอจิ(เด็ก)
(หลุดแล้ว)//รีบออกห่าง+วิ่งไปประตู
ชายคนนั้นได้ยินเลยถามว่าเสียงอะไร
พี่ชาย
ไม่มีไรหน่าไอแกเอ้ย
เอจิ(เด็ก)
(หรือจะเป็นคุณพ่อ)//ตั้งสติ
เธอได้กัดมือพี่ชายของเธอแล้วตะโกนช่วยด้วยอย่างสุดกำลัง
พี่ชาย
อ๊ากก หน่อยไอเด็กบ้า//ต่อยไปที่หน้าเอจิจังๆ
เธอนั้นเจ็บมากจนไม่มีแม้กระทั้งเสียงร้องแล้วสลบลงไป
เอจิ(เด็ก)
//นอนกองกับพื้น+น้ำตาไหล
พ่อบุญธรรม
//พังประตูเข้าไป
พ่อบุญธรรม
//เห็นเอจิ+ตกใจ
พ่อบุญธรรม
นี่แกทำบ้าอะไรของแก ห้ะ//โมโหแล้วตะโกนออกมา
พี่ชาย
//ลนจัดหันไปมองเอจิ
พี่ชาย
หึ้ยทำไมมันไม่มีเลือด//สับสน
พ่อบุญธรรม
ห้ะเลือดอะไรอย่าบอกนะว่าแกทำอะไรเอจิ
พี่ชาย
ไม่ ต่อยไปก็จริงแต่คนปกติก็น่าจะมีรอยแผลบ้างแต่มันทำไมถึง..//อึ้ง
พ่อบุญธรรม
ชั่งมันก่อนค่อยพูดทีหลังเอาเธอไปรักษาก่อน//อุ้มเอจิ
พี่ชาย
โถถอะไรว่ะเนี้ย(หมัดกูมันอ่อนขนาดนั้นเลยหรอว่ะ)//สับสน
พ่อบุญธรรม
อ้าวตื่นแล้วหรอลูก
เอจิ(เด็ก)
คุณลุง ไม่สิคุณพ่อ//ใจเย็นลง
พ่อบุญธรรม
ฮ่าๆคุณอะไรกัน ลูกเป็นลูกพ่อนะไม่ต้องทำตัวห่างไกลไปหรอก//หัวเราะอย่างอบอุ่น
เอจิ(เด็ก)
ขอโทษนะคะ..//ก้มหน้า
พ่อบุญธรรม
เลิกขอโทษ ได้แล้ว นิสัยแบบนี้เนี้ยจิงๆเลย
พ่อบุญธรรม
พ่อเอาข้าวต้มมาให้ลูกหนะกินเยอะๆนะ
เอจิ(เด็ก)
ข้าวต้มเลยหรอคะ!มันเยอะไปสำหรับคนใช้อย่าหนู//เกรงใจ
พ่อบุญธรรม
ลูกก็คือลูกของพ่อ พ่อบอกแล้วนิว่าเราไม่ต้องทำตัวห่างไกลไปเข้าใจมั้ย
พ่อบุญธรรม
พ่อคิดว่าจะหย่ากับแม่แล้วไปอยู่กับลูก2คน
พ่อบุญธรรม
พ่อไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
พ่อบุญธรรม
ใช่แล้วตอนนี้พ่อขอเก็บเงินก่อนนะแล้วเราจะอยู่ด้วยกัน//ยิ้ม
เอจิ(เด็ก)
ค่ะ!!//ยิ้มร่าเริง
พ่อบุญธรรม
ทีนี้กินข้าวต้มได้แล้วนะ
ณ บอร์ดที่รวมข่าวในหมูบ้าน(เหมือนกับหนังสือพิมพ์แหละค่ะแต่แค่มาอยู่บนบอร์ด)
เอจิ
//จะเดินกลับบ้านหลังจากซื้อของ
เอจิ
เอ๊ะ คนทำอะไรกันเยอะจัง
ตัวประกอบ
1 : นี่ฉันว่าฉันเห็นแววแล้วล่ะ
ตัวประกอบ
2 : ฮ่าๆแววอะไของนาย
ตัวประกอบ
1 : ก็ไอนั้นไงพลังอ่ะฉันว่าฉันมีมากกว่า2แน่ ฮ่าๆ
ตัวประกอบ
1 : ปีนี้เขาว่าจะมีมาสเตอร์มาหมูบ้านเราคนหนึ่งด้วยนะ
ตัวประกอบ
1 : ฉันจะได้โดนเลือกแน่ๆ
ตัวประกอบ
2 : จิงดิปกติก็มีแต่เด็กฝึกมาดูไม่ใช่หรอว่ะ
ตัวประกอบ
2 : อ่าชักมีไฟแล้วสิ
เอจิ
เขาพูดเรื่องอะไรกันน่ะ
หัวข้อสำคัญ
ประกาศการทดสอบพลังประจำปี
จนกว่าจะหมดเขตภายใน××-××เท่านั้น
บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เอจิ
โถนางโง่คนใช้อย่างเราทำอะไรได้รีบกับบ้านไปหาคุณพ่อดีกว่า
เอจิ
เห้อ(จะถามดีมั้ยนะ สุดท้ายก็สงสัยจนได้)// กลุ้มใจ
พ่อบุญธรรม
มีอะไรหรือป่าวเอจิ เห็นถอนหายใจไม่หยุดเลย
เอจิ
คือ.. ทดสอบพลังประจำปีคืออะไรหรอคะ?
พ่อบุญธรรม
อ่อเรื่องนั่นนี้เอง ฮ่าๆลูกไม่ต้องใส่ใจหรอกคนบ้านนอกอย่างเราไม่ใช่พลังหรอก
พ่อบุญธรรม
แหะๆก็ได้ๆ คนเราจะมีพลังอยู่ในตัวทุกคนขึ้นอยู่กับว่าจะมาช้าหรือมาเร็วแค่นั้นเอง
พ่อบุญธรรม
แต่พ่อไม่อยากให้ลูกต้องใช้หรอกนะ
พ่อบุญธรรม
ก็คนที่มีพลังพวกนี้ก็ต้องปกป้องประเทศแล้วเจอสงครามมากมาย
พ่อบุญธรรม
พ่อไม่อยากให้ลูกต้องลำบากหรอกนะเอจิ
พ่อบุญธรรม
อ่าดีแล้วงั้นพ่อไปทำงานก่อนนะ
เอจิ
หึๆ มีหรอจะหยุดหนูได้รีบหนีดีกว่า//วิ่งจ้อนออกไป
ตอนที่ 2
เอจิเดินเข้าไปในสนามอย่างลับๆ เพื่อไม่ให้มีคนสนใจมากนั้น
เอจิ
(โหห ทำไมถึงได้ใหญ่ขนาดนี้นะ)
เอจิ
(ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมาไกลจากบ้านขนาดนี้เลย)
เอจิ
(เริ่มรู้สึกไม่ดีแล้วสิ)
เอจิ
เข้าไปใกล้กว่านี้ดีกว่า
เหล่าผู้สมัครทั้งหลาย ยินดีต้อนรับสู่การทดสอบพลังเวทย์ประจำปีนะครับ
ปีนี้พิเศษมากๆ เพราะเรามีแขกผู้ทรงเกียรติ อย่างมาสเตอร์ ท่านเดน ด้วยคับ
ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งมองผู้คนลงมาจากที่สูง ผมสีม่วงอ่อนกับใบหน้าที่อ่อนโยน
เลยทำให้เสียงกรีดร้องมากมายดังขึ้นพร้อมกับเธอที่โบกมือเบาๆแล้วยิ้มบางๆให้อย่างเป็นมิตร
เอจิ
เธอคือมาสเตอร์หรอ//ตกใจ
เอจิ
อายุน้อยอยู่เลยนี่หน่า เป็นได้ขนาดนี้น่านับถือจัง//ชื้นชม
มาสเตอร์เดน
//หันไปมองเอจิ
เอจิ
(เธอเห็นเราได้ยังไงกัน)//ร้อนลน
ตัวประกอบ
1 : อ้าาา ท่านเดนล่ะ//โบกมือ
ตัวประกอบ
2 : วันนี้ฉันต้องทำให้ท่านเดนมองฉันให้ได้
ตัวประกอบ
3 : คอยดูผมด้วยนะท่าน!!
เอจิ
โหห เขาเป็นที่นิยมจัง
เอจิ
นี่ไม่ใช่เวลามาสนใจอย่างอื่นนะ//ตบหน้าเบาๆเรียกสติ
เอจิ
ต้องรู้ให้ได้ว่าเรามีพลังอะไร
ดูเหมือนทุกท่านจะพร้อมกันแล้ว กรุณาตามผมมาได้เลยคับ
เราจะให้ทุกท่านไปยืนอยู่ในห้องนั้นในแต่ละคนนะคับเพื่อเป็นการบอกว่าคุณนั้นมีพลังอะไรบ้าง
คนที่โชคดีหน่อย ที่เครื่องนั้นจะเรืองแสง1สีขึ้นไป นั้นเเปลว่าคุณไม่ธรรมดาแล้วนะคับ
ทุกคนเข้าไปในห้องเรื่อยๆโดยมีมาสเตอร์เป็นผู้มองทุกอย่าง
มาสเตอร์เดน
เด็กคนนั้นน่าสนใจดี นายไปสืบประวัติเธอมาหน่อย
ริน
รับทราบคับผม//วิ่งออกไป
มาสเตอร์เดน
(ผมสีขาว..น้อยคนนักที่จะมีมัน)
มาสเตอร์เดน
(น่าสนใจจิงๆ)//ยิ้ม
เอจิ
หึ้ย(โดนจ้องหรือปล่าวนะ)//ขนลุก
ตัวประกอบ
ทหาร : คนต่อไปคับ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : สวัสดีนะคับคุณผู้หญิง
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ฮ่าไม่ต้องกลัวหรอกนะคับผมไม่ทำอะไรหรอก
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ก่อนอื่นเชิญคุณผู้หญิงยืนบนแท่นได้เลยนะคับ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : รอสัก3วิเครื่องนี้ก็จะบอกพลังให้คุณผู้หญิงเองคับ
มาสเตอร์เดน
//มองลงมาอย่างสนอก สนใจ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : เอ๊ะแปลกจิงๆ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ไม่มีสีไหนขึ้นมาเลย//ครุ่นคิด
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : เกิดอะไรขึ้น
ตัวประกอบ
ทหาร : ดูเหมือนสีของคริสตัลจะอ่อนลงนะคับ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ห้ะ ได้ยังไงกันคริสตัลนี้มีอายุกว่าพันปีแล้วนะ เป็นไปไม่ได้ที่พลังมันจะหายไป
มาสเตอร์เดน
เกิดอะไรขึ้น ผู้ประกาศ//เสียงเเข็ง
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : อ..เอ่อดูเหมือนว่าพลังงานในคริสตัลจะค่อยๆหายไปน่ะคับ แต่ไม่ต้องห่วงนะคับท่านมาสเตอร์
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ทางเราจะรีบแก้ให้เร็วที่สุดคับ!
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : //หันไปดูเอจิ
เอจิ
เอ่อคือเกิดอะไรขึ้นหรอคะ...//งง
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : นางหนูออกไปหน่อย ถอยออกไป!//ตะโกนออกมา
เอจิ
อ..อ่าค่าๆ//รีบเดินลงจากแท่น
ตัวประกอบ
ทหาร : ท่านคับคริสตัลกับมาปกติแล้วคับ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : ใช่เธอจิงๆด้วย
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : เธอเป็นพวกอมตะ!!
ทันใดนั้นที่ผู้ประกาศได้กล่าวว่าเด็กสาวนั้นเป็นอมตะ เดนผู้เป็นมาสเตอร์ก็ได้ยิ้มกว้างออกมาเหมือนกับว่าเธอเจอคนที่เธอตามหาแล้ว
เธอคิดอยู่ในหัวทันทีเลยว่า "ไม่ว่าจะแรกด้วยสิ่งใดเธอจะเอาเด็กผู้หญิงคนนั้นมาให้ได้"
ริน
ผมได้ข้อมูลมาแล้วคับบ เอ๊ะ//หยุดชะงัก
มาสเตอร์เดน
เธอคนนั้นหนะ//ตะโกนลงมา
เอจิ
ค่ะ?หนูหรอ//ชี้ตัวเอง
มาสเตอร์เดน
มาเป็นของฉันซะ
ตัวประกอบ
ผู้ประกาศ : มาสเตอร์ท่าน..เอิ่มมม
มาสเตอร์เดน
//หัวเราะปนยิ้มให้เอจิ
ตอนที่ 3
เอจิ
ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
จู่ๆได้มีเสียงหญิงคนหนึ่งตะโกนเสียงดังเรียกชื่อเอาจิไม่หยุด
แม่บุญธรรม
หนอย แกไอเด็กทรพีอยู่ไหน ห้ะ
แม่บุญธรรม
วันนี้แกต้องไปหาลูกชาวนานะ เขาบอกจะหมั่นกับแกแล้ว
แม่บุญธรรม
นี้เป็นโอกาสแล้วไอเด็กบ้าเอ้ยยย
แม่บุญธรรม
ออกมาา!!//หัวเสีย
เอจิ
ฮือๆทำไงดีๆๆๆ//รีบหนี
พี่ชาย
ฮ่าๆเจอตัวแล้วนางร่าน//กระชากผม
เอจิ
ปล่อยหนูไปเถอะฮือๆ//ทรุด
พี่ชาย
ครั้งที่แล้วยังไม่ได้กับแกเลย แต่ชั่งเหอะเล่นของต่ำก็เสนียดติดตัวปล่าวๆ
พี่ชาย
แต่แปลกนะไม่ค่อยขอโทษเหมือนเมื่อก่อนเลยนิ
พี่ชาย
สงสัยไอแก่นั้นคงเป่าหูอะไรเเกเข้าเลยทำให้แกคงรักไอแก่นั้นมากสินะ
พี่ชาย
แต่ก็นะเงินไอแก่นั้นคงไม่สำคัญเท่าไหร่หรอกมั้ง...//ถือเงินออกมาโชว์เอจิ+ยิ้มเจ้าเล่ห์
พี่ชาย
ก็เดี๋ยวแกก็ได้หมั่นกับไอเด็กนั้นแล้ว คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ
พี่ชาย
//ฉีกเงินทิ้งต่อหน้า
เอจิ
(เงินที่พอบอกว่าเราจะย้ายไปอยู่ด้วยกันนิหน่า)
จากเด็กสาวที่ไม่เคยแม้แต่จะคิดทำร้ายใครเธอได้โกรธขึ้นมาและเตะพี่ชายของเธอเข้าอย่างจัง
หน้าแปลกที่พี่ชายของเธอนั้นกระเด็นไปกระเเทกต้น ทั้งที่ร่างกายเธอนั้นตัวเล็กกว่าพี่ชายมากแท้ๆ
พี่ชาย
อั๊ค หนอยไอเด็กเชี้ย//เลือดออกปาก
เขาได้วิ่งเข้าผลักเอจิจนลงไปนอนกับพื้นแล้วกระทืบเธอไม่ยั้ง
พี่ชาย
ฮ่าๆๆ ตายๆๆบังอาจมาทำพี่ชายที่หวังดีขนาดนี้ได้ยังไง//กระทืบ
เธอไม่สนอะไรทั้งนั้นเธอผลักเขาและบีบคอจนเขาดิ้น ตอนนี้เธอไม่มีสติหลงเหลืออยู่เลย เธอทั้งโกรธและเศร้า
นี่มันเกินกว่าเด็กคนหนึ่งจะรับไหว เธอโดนทำร้ายตั้งแต่เด็กมีเพียงคุณพ่อของเธอเท่านั้นที่รักเธอ
หลังจากนั้นเธอก็ได้หมดแรงและได้สลบ หลังพี่ชายของเธอ
ตัวประกอบ
คนปริศนา : พาเธอออกไป
ตัวประกอบ
คนปริศนา : นั้นคงเป็นแม่เธอสินะ
ตัวประกอบ
คนปริศนา : ไปตามพ่อขอเธอด้วยเราต้องคุยกัน
ตัวประกอบ
คนปริศนา2 : รับทราบคับ
เอจิ
(ขยับตัวไม่ได้เลย เหนื่อยจังอยากนอนไปเรื่อยๆ)//หลับตา+ยังไม่ได้สติ
ตัวประกอบ
คนปริศนา : เธอปลอดภัยแล้วนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
