[BLOODY CROWD] อีกาเปื้อนเลือด
บทนำ0
เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเเค่เรื่องสมมุติของนักเขียนเท่านั้น ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ผู้อื่น เเละอาชีพอื่นๆเสียหาย
มีเนื้อหาที่รุนเเรง โปรดใช้วิจารณยานในการอ่าน ขอบคุณครับ🙏
เเอดครับ😆
เข้าเรื่องครับ//เสียงเรียบ
คับๆๆๆๆ
//...=การกระทำ หรือบางครั้งจะมาในรูปเเบบอิโมจิ
*....=เสียงการกระทำ เช่น ปั้ง! ป๊าป! เป็นต้น
"......"=คิดในใจ
สำนักวิจัยเเห่งหนึ่งในประเทศF
???
นักวิทยาศาสตร์:ในที่สุด.....//เสียงสั่น
???
นักวิทยาศาสตร์2:เราทำสำเร็จ//เสียงสั่น
???
นักวิทยาศาสตร์3:พวกเราทำสำเร็จ!!!//ตะโกน+ดีใจ
เสียงร้องโห่ด้วยความดีใจของนักวิทยาศาสตร์ทุกคนดังไปทั่วทั้งตึก
ทุกๆคนต่างพากันวิ่งมาหน้าห้องทดลองใต้ดินห้องหนึ่ง ในห้องนั่นมีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง ยืนอยู่ข้างๆตู้เเก้วปริศนา ซึ่งมีมนุษย์รูปร่างเเปลกประหลาดอยู่ข้างใน
???
นักวิทยาศาสตร์4:ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ให้ความสำคัญกับงานวิจัยชิ้นนี้จนทำให้งานประสบความสำเร็จได้อย่างน่าอัศจรรย์
???
นักวิทยาศาสตร์4:ถึงจะมีตัวทดลองมากมายต้องเสียชีวิตเพราะการทดลองครั้งนี้ เเต่ไม่ต้องไปสนใจ ตรงหน้าของพวกเราคือผลงานชิ้นโบเเดงของพวกเรา
???
นักวิทยาศาสตร์4: มนุษย์ครึ่งสัตว์ตนนี้อีกสองวันเราจะนำไปขายที่บ่อนใต้ดิน
???
นักวิทยาศาสตร์4:พวกเราจะได้เงินตอบเเทนมหาศาล!!!//ตะโกน
จู่ๆ ตู้เเก้วปริศนาก็เกิดสั่นขึ้นมา
???
นักวิทยาศาสตร์4:นี้มันเกิดอะไรขึ้น!!! ไหนบอกว่ามันจะสลบไปอีก1เดือนไง!//ช๊อก
???
นักวิทยาศาสตร์9:เกิดความผิดพลาดทางเทคนิก ทุกคนรีบวิ่งค่ะ!!
สิ้นเสียงทุกคนรีบวิ่งออกจากจุดนั้นทันที
ตู้เเก้วตู้นั้นเเตกเป็นเสี่ยงๆ พร้อมกับมีตัวอะไรสักอย่างพุ่งออกมา
บีบคอของนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งไว้
????:)
พี่น้องกูอยู่ที่ไหน!!!//บีบคอเเรงขึ้น
????:)
พวกมึงเอาพวกเขาไปไว้ที่ไหน!!!//ตะคอก+บีบคอเเรงขึ้นเเล้วยกคนตรงหน้าขึ้น
???
นักวิทยาศาสตร์:หึ! พวกหนูทดลองกระจอกๆพวกนั้นน่ะ มันตายไปเเล้วไง!!//หัวเราะ+เสียงสั่น
???
นักวิทยาศาสตร์:มีมึงคนเดียวที่รอดออกมาได้ หนูทดลองพวกนั้นมันทนยาที่ฉีดเข้าไปไม่ได้เอง มันเลยตายไง! จงภูมิใจที่รอดกลับมาได้เถอะ //หัวเราะ+ยิ้มชอบใจ
????:)
ไม่มีทาง//เสียงสั่น
????:)
พวกมึงฆ่าพวกเขา!!//บีบคอจนหลุด
????:)
พวกมึง.....พวกมึง//โกรธเเค้น
????:)
รอสักวันเถอะ...กูจะกลับมาเเก้เเค้นเเน่นอน:)//ดีดนิ้ว
????:)
ที่รัก....รอผมก่อนนะครับ:)
สักพัก สำนักวิจัยเเห่งนั้นก็ได้ระเบิดขึ้น
พร้อมกับสิ่งปริศนาที่บินออกไปจากที่นั่น
เเอดครับ😆
อ่า...ก็ขอตัดจบบทนำเพียงเท่านี้นะครับ
เเอดครับ😆
ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะครับ
เเนะนำผู้เขียน
เข้าช่วงเเนะนำผู้เขียนนะคร้าบผม~
เเอดครับ😆
สวัสดีผู้อ่านทุกๆคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ
เเอดครับ😆
ผมชื่อพุทธ
ฉายา:Pakerput
อายุ:14
ชอบ:หนังสือ กีต้า ฟังเพลง ที่เงียบๆ
ไม่ชอบ:----
คนใต้ครับผม
ลักษณะนิสัย:บ้าๆบอๆ ชอบเล่นมุกเเป๊ก หวั่นไหวง่าย เจ้าชู้นิดหน่อย(?)😂
เเอดครับ😆
เรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของเเอดนะครับ พึ่งเคยมาเเต่งนิยาย อาจเเต่งไม่ค่อยถูกใจใครบ้างเเต่จะเเต่งให้สุดความสามารถครับ😄
เเอดครับ😆
ขอฝากไว้ในอ้อมอกผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับ😆🙏
เเอดครับ😆
ส่วนตัวละครจะขอเงียบไว้ก่อนนะครับ🤫
????:)
พ่อครับ!!! ผมขยับปีกไม่ได้ง่า พ่อ😭😭😭
เเอดครับ😆
งั้นขอไปจัดการลูกชายก่อนนะครับ😅
เเอดครับ😆
เเล้วเจอกันตอนหน้าครับ😆
หากเราได้เจอกันอีกสักวันอยากถาม~
เเอดครับ😆
อย่าให้ต้องดักต่อยหลังเซเว่น//เย็นชา
ตอนที่1 :)
คนเเต่งมันคิดเรื่องไม่ออกเลยมาช้า😩
เค งั้นไม่เสียเวลา ไปต่อเด้อ
ในยามค่ำคืน ณ ตรอกๆหนึ่งในเมืองD
จะมีเสียงร้องโหยหวนชวนขนลุกดังขึ้นอยู่พักหนึ่งเเล้วก็หายไป
ในทุกๆคืนที่ดวงจันทร์ฉายเเสงสีเเดงอันสวยงามมายังโลก ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเเถวตรอกนั้น ต่างก็ร่ำลือกันว่า
เห็นเงาของอีกามากมายบินเป็นวงกลมล้อมรอบเงาปริศนา
ลำตัวเป็นมนุษย์ เเต่มีปีกติดอยู่ด้านหลัง
ตรงที่เงาปริศนานั้นยืนอยู่ เหมือนมีสิ่งของวางรวมๆกันกลายเป็นกองที่ใหญ่เเละสูง
กลิ่นเหม็นคาวฟุ้งกระจายไปทั่ว
เเต่พอมาดูอีกทีตอนเช้าตรอกนั้นกลับวางเปล่า
ชาวบ้านเชื่อว่า อาจจะเป็นวิญญาเร่ร่อนที่อาศัยอยู่ในตรอกเเห่งนี้
เเต่บางคนก็เชื่อว่าเป็นสัตว์ประหลาดที่หลงเหลืออยู่บนโลก
???
อะ......อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
????:)
หึๆๆๆๆ//อีกาล้อมรอบ
???
กรี๊ดดดดดด...มะ....มีคนตาย//หน้าซีด+ทำอะไรไม่ถูก
???
หลีกทางให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยครับ!//วิ่งมา
???
เจ้าหน้าที่ตำรวจ:ปิดกั้นพื้นที่เกิดเหตุทั้งหมดครับ!//สั่งการ
ทุกๆคนชุนลมุนวุ่นวายไปหมด
ตรอกๆนั้นเกิดดังระหึ่มขึ้นมาในช่วงข้ามคืน
ออกข่าวเกือบทุกช่อง ขึ้นหน้า1ในหนังสือพิมพ์ เเละเป็นที่พูดกันมากที่สุดในสื่อสังคมออนไลน์
ณ บ้านลับเเห่งหนึ่งในป่าใหญ่
????:)
นี้ทิ้งศพไปเเค่ศพเดียวก็เป็นข่าวใหญ่ซะขนาดนี้เลยหรอเนี้ย//ปิดทีวี
????:)
อยากรู้จริงๆ//ถอดหน้ากาก
เรม
ถ้าเอาศพที่ฆ่ามาทั้งหมดมาวางรวมกันกลางเมืองจะเป็นข่าวใหญ่ขนาดไหนกัน//สีหน้าเบื่อหน่าย
เรม
พวกมนุษย์นี้ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริงๆ//ถอนหายใจ+ลุกขึ้นไปห้องๆหนึ่ง
ชายหนุ่มเดินเข้ามาเรื่องๆจนถึงตู้กระจกตู้หนึ่ง
ภายในนั้นมีหญิงสาวปริศนานอนอยู่ สภาพร่ายกายสมบูรณ์ทุกอย่าง เเต่เธอกลับหมดลมหายใจไปนานเเล้ว
ชายหนุ่มเรียกร่างไร้วิญญาณหญิงสาวตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเเต่กลับเเฝงไปด้วยความเศร้าหมอง
ภาพความทรงจำเก่าๆถาโถมเข้ามา
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
ฉันรักเธอนะเรม😊
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
เรม นายน่ารักที่สุดในโลกเลย ขอบคุณนะ☺️
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
นายคือของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับฉันเเล้วเรม🤗
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ฉันได้พบรักกับเธอที่รัก🥰
จนถึงวันสุดท้ายที่เราเเยกจากกัน
เรม
ที่รัก!! ไม่ๆๆๆ อย่าหลับนะ//ร้องไห้
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
อย่าร้องเลยนะเเมวน้องของฉัน//ลูบหน้าคนรักด้วยความอ่อนโยน
เรม
วาเรีย...ไม่..ไม่...อย่าหลับตานะ ที่รัก!!!ขอร้อง //ร้องไห้หนัก+กอดคนรักไว้เเน่น
เเก๊งค้ามนุษย์
หามันให้เจอ!!!เร็ว!!!//บุกเข้ามาในบ้าน
วาเรีย<คนรักเก่าของเรม>
เเมวน้อยของฉัน.....สัญญากับฉันนะ....เธอ...ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป//เสียงค่อยๆเบาลง
หญิงสาวตรงหน้าใกล้หมดลมหายใจเต็มที เเล้วเธอก็ค่อยๆหลับไป"ตลอดกาล" ชายหนุ่มทำได้เพียงเเค่กอดร่างไร้วิญญาณของเธอไว้เเล้วพยายามเรียกชื่อของเธอผู้เป็นที่รักด้วยหวังว่าเธอยังมีชีวิตอยู่
เรม
ขอโทษนะที่ตอนนั้นไม่สามารถช่วยเธอได้//เสียงเศร้า
เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>
เอาน่า ดีเเล้วนี้ที่เธอจากไปเเบบทรมานเเค่นั้นน่ะ ยังไงเธอก็จากไปอย่างสงบเเล้ว
เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>
เเกก็สบายใจได้เเล้ว ที่เธอไม่ได้ถูกทรมานนานเหมือนกับเเก
เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>
รีบหาวิธีฆ่าพวกนั้นให้จบๆเถอะ ไม่งั้นเเกอยากให้เธอกังวลจนนอนไม่สบายหรือไง
เรม
//ก้มลงจุ๊บหน้าผากร่างไร้วิญญาณตรงหน้า
เรม
ฝันดีนะครับ.....ที่รัก//เดินออกมาจากตู้กระจก+ปิดประตู
เรม
//เดินออกจากบ้าน+สวมหน้ากาก
เรเวน<บุคลิกที่2ของเรม>
ออกล่าเหยื่อกัน
เรม
ชื่อเรม
อายุ:25
ส่วนสูง:189
นน.73
เวทย์ประจำตัว:ควบคุมสิ่งของ,เรียกอีกา,ความมืด,เเปลงกาย,รักษา
ลักษณะเด่น:ปีกสีดำสง่าคล้ายปีกอีกาข้างหลัง,ดวงตาสีเเดงเลือด,ผมสีดำ-เเดง,มีเเผลเป็นที่ใบหน้า,ใส่หน้ากากครึ่งหน้า
ชอบ:เลือด,กาเเฟ,อาวุธ,อีกา,หนังสือ,ที่เงียบๆ
ไม่ชอบ:ความวุ่นวาย,คนที่ทำร้ายคนสำคัญ,พวกน่ารำคาญ
นิสัย:เย็นชา(ยกเว้นกับบางคน),ขี้เบื่อ,รักสันโดด,ทำหน้าบุญไม่รับตลอดเวลา[เเต่จริงๆเป็นคนอ่อนโยนมาก]
"เอาไงกับไอปีกน่ารำคาญนี้ดีล่ะ"
เเอดครับ😆
สัปดาหหน้าเดี๋ยวมาต่อเน้อ
เเอดครับ😆
"บางทีการสูญเสียสิ่งสำคัญบางอย่าง มันทำให้เราได้เติบโตเเละเข้าใจโลกมากขึ้น"
เรมได้กล่าวไว้
เเอดครับ😆
บั๊ยบายครับคนอ่านที่รัก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
