นายมาเฟียที่รัก
.
เสี่ยวฮวาได้ไปเดินห้องคนเดียว
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ! ซื้ออะไรไปฝากคุณแม่ดีนะ
มาเฟีย2กลุ่มก็ได้เข้าปะทะกันในห้างพอดี
ปั้ง! ปั้ง! ปั้ง! เสียงปืนดังขึ้นทุกคนแตกตื่นกัน
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ! นะ นะ นั้น..เสียงปืนหรอ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เราต้องรีบหาที่หลบ
เสี่ยวฮวาซ่อนอยู่หลังตู้ๆหนึ่งบริเวณแถวนั้น
และได้ยินบทสนทนาหนึ่งพอดี
เว่ยชีหลง(พอ.)
แกยังกล้าโผล่หน้ามาอีกหรอ
หลี่ชีหลาน(พร.)
ละแกละมาให้ฉันเห็นทำไม
เสี่ยวฮวา(นอ.)
นี้พวกเขารู้จักกันหรอกหรอ?
ตี้เมิน(ลูกน้องพร.)
หัวหน้าคับ บุกเลยมั้ยคับ
ต้าหลง(ลูกน้องพอ.)
ท่านหัวหน้า บุกเลยมั้ย
หลี่ชีหลาน(พร.)
ถึงวันนี้ฉันจะแพ้
หลี่ชีหลาน(พร.)
แต่แกจำไว้เลยนะว่ายังมีวันหน้าอยู่
เว่ยชีหลง(พอ.)
ฉันไม่กลัวแกหรอก
หลี่ชีหลาน(พร.)
พวกเรา! กลับ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
(นจ.)แยกกันแล้วหรอ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
รีบออกไปดีกว่า
เว่ยชีหลง(พอ.)
(นจ.)ยังมีคนรอดอยู่หรอ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
(นจ.)เอะ! นี่มันพวกมาเฟียที่ฆ่าคนนิ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
(นจ.)นิ นิ..ไม่นะ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ใช่พี่รึป่าว
เว่ยชีหลง(พอ.)
(นจ.)เมื่อกี้นางเรียกฉันว่าพี่อย่างงั้นหรอ
เสี่ยวฮวาไม่รู้จะทำยังไงจึง แกล้งตาบอด
เสี่ยวฮวา(นอ.)
พี่รับพาฉันกลับบ้านเร็ว
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ที่นี่อันตรายมากเรารีบหนีกันเถอะ!
เว่ยชีหลง(พอ.)
(นจ.)เธอคนนี้ก็น่าสนใจดีนะ หน้าตาก็พอใช้ได้
พอ.รีบดึงมือนอ.ให้หยุดวิ่งแล้วอุ้มนอ.ขึ้นบนอ้อมแขน
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ! เอ๊ะ! พี่จะทำอะไรน่ะ!
เสี่ยวฮวา(นอ.)
(นจ.)เขาจะพาฉันไปไหนนะ?
เว่ยชีหลง(พอ.)
(นจ.)ในเมื่อฉันเป็นพี่ชายเธอแล้วงั้นเธอก็กลับไปกับฉันละกัน
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ พี่ชายเรากลับรถคันนี้กันหรอ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ! นี่นายไม่ใช่พี่ชายฉันนิ!
ต้าหลง(ลูกน้องพอ.)
จัดการเลยมั้ยคับหัวหน้า
เสี่ยวฮวา(นอ.)
นี่! อย่า!อย่า!นะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
ถึงปล่อยเธอไปเธอก็มองอะไรไม่เห็นอยู่ดี
เว่ยชีหลง(พอ.)
กลับไปกลับฉันดีกว่า
เสี่ยวฮวา(นอ.)
แต่ฉันเห็นนะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
นี่!เธอกล้าหลอกฉันหรอ
เว่ยชีหลง(พอ.)
เธอรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ฉันขอโทษจริงๆ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
แต่นายพาฉันกลับบ้านได้มั้ย
เว่ยชีหลง(พอ.)
เธอชื่ออะไร
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ฉันชื่อเสี่ยวฮวา
เว่ยชีหลง(พอ.)
ละบ้านเธออยู่ที่ไหน
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ข้างหน้านี่แหละ
เว่ยชีหลง(พอ.)
(นจ.)ใกล้ที่พักแก็งเราเลยนิหวา
เสี่ยวฮวา(นอ.)
จอด จอดตรงนี้แหละ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ขอบคุณนะที่มาส่ง
เสี่ยวฮวากำลังจะเปิดประตูรถลงไป
เว่ยชีหลง(พอ.)
ต้าหลง ล็อกรถ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ? ถึงบ้านฉันแล้วนะ
.
เว่ยชีหลง(พอ.)
ฉันต้องการให้เธอไปอยู่กับฉัน
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เอะ!อะไรนะ?
เว่ยชีหลง(พอ.)
รีบปฎิเสธกันจังเลยนะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
แต่เธอก็รู้ใช่มั้ยว่าฉันคือมาเฟีย
เว่ยชีหลง(พอ.)
ถ้าเธอไม่อยู่ไปกับฉันฉันจะฆ่าเธอและคนในครอบครัวของเธอซะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
เธอเลือกเอาละกันนะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
ฉันจะมารอรับเธอวันพรุ่งนี้ ตรงนี้!
เสี่ยวฮวาเปิดประตูรถและรีบวิ่งเข้าบ้านไปหาแม่ด้วยความดีใจ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
แม่คะ หนูกลับมาแล้วค่ะ
แม่ นอ.
โอ๋ลูก แม่คิดว่าจะไม่ได้เจอลูกแล้ว
แม่ นอ.
แม่ได้ยินข่าวว่าห้างเกิดการยกพวกตีกัน
แม่ นอ.
ลูกไม่เจ็บตรงไหนใช่มั้ย
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ไม่ค่ะ แต่ว่า
เสี่ยวฮวา(นอ.)
หัวหน้ามาเฟียต้องการให้หนูไปอยู่ด้วย
เสี่ยวฮวา(นอ.)
เขาบอกว่าถ้าหนูไม่ไป
แม่ นอ.
ใครมากดกริ่งตอนนี้กันนะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
บ้านเสี่ยวฮวาใช่มั้ยคับ
และบุกเข้าไปอุ้มเอาตัวเสียว
เสี่ยวฮวา(นอ.)
นายบอกพรุ่งนี้ไม่ใช้หรอ
เว่ยชีหลง(พอ.)
ฉันขี้เกียจรอ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
ปล่อย ปล่อยนะ
เว่ยชีหลง(พอ.)
หยุดดิ้น*มองตาแข็ง*
แม่ นอ.
นี่แกจะเอาลูกฉันไปไหนนะ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
อย่าทำอะไรแม่ฉันเลย*กระซิบ*
เว่ยชีหลง(พอ.)
ต้าหลง กลับ
เสี่ยวฮวา(นอ.)
นี่เราจะไปไหนกัน
เว่ยชีหลง(พอ.)
เดี๋ยวก็รู้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
