ณ บ้านของแอน

ผู้ประกาศข่าว : สวัสดีค่ะท่านผู้ชมทุกท่านดิฉันนางสาว......... วันนี้ดิฉันได้ลางานว่าโรงพยาบาลร้างแห่งหนึ่งได้ถูกปิดเมื่อ 55 ปีที่แล้วมีใช้รายหนึ่งได้เรียกร้องทางกับศาลว่า ลูกชายของเขาได้ไปที่โรงพยาบาลนี้แล้วไม่กลับมาอีกตั้งแต่ลูกชายของเขา 11 ขวบจนตอนนี้เขาอายุ 67 ปีได้แล้วตอนนี้ตำรวจกำลังสืบสวนอย่างเคร่งครัดค่ะ

แอน : ข่าวนี้น่ากลัวจังเลย สงสารลูกชายของเขาจัง

จิน : ฉันก็คิดเหมือนกันดีนะที่เราเกิดไม่ทันโรงพยาบาลนั้นน่ะ

แอน : ใช่ๆ

แม่ของแอน : แอนกินข้าวได้แล้วลูกเดี๋ยวจินจะกลับแล้ว

แอน : ค่ะแม่

แม่ของแอน : คุณแม่จินมาถึงแล้วนะจิน

จิน : ขอบคุณนะคะคุณแม่ บ๊ายบายแอน

แอน : บ๊ายบายจิน

ขณะนั่งรถ

จิน : แม่คะนี่ใช่โรงพยาบาลในข่าวไหมคะ

แม่ของจิน : ใช่ค่ะ

จิน : น่ากลัวจังเลยแม่รู้อะไรเกี่ยวกับโรงพยาบาลนี้บ้างไหมคะ?

แม่ของจิน : เอิ่ม.....อย่าบอกให้ใครรู้นะจิน

จิน : ค่ะแม่

แม่ของจิน : นานมาแล้วยายของลูกได้ไปโรงพยาบาลนี้โดยยายไปคลอดเด็กทารกแล้วเธอได้ฝากเด็กทารกไว้กับโรงพยาบาลเป็นเวลา 1 เดือนพอเธอกลับมารับเด็กแต่ทางโรงพยาบาลบอกว่า"เด็กอะไรของเธออ่ะเธอไม่ได้ฝากหนิ"ยายตกใจมากเลยแจ้งตำรวจแต่ตำรวจไม่สนใจยายเลยเลยท้องแม่หลังจากเหตุการณ์นั้นได้ประมาณ 10 ปีได้

จิน : แล้วคุณยายคลอดที่ไหนหรอคะ

แม่ของจิน : ที่โรงพยาบาลอื่นอะจ้ะ

จิน : ค่ะแม่

แม่ของจิน : จินหิวไหมลูกเดี๋ยวแม่จะแวะ KFC นะ

จิน : หิวค่ะ

แม่ของจิน : จะเอาอะไรเหรอลูก

จิน : งั้นเอาเป็นเฟรนฟราย,นักเก็ตแล้วก็ไก่วิ้งแซ่บค่ะ

แม่ของจิน : ได้จ้าลูก เดี๋ยวแม่กับพ่อลงไปซื้อก่อนนะ

จิน : ค่ะคุณแม่ เดี๋ยวหนูรอนะคะ

แม่ของจิน : จ้ะลูก

15นาทีต่อมา...

แม่ของจิน : นี่จ้ะลูก ของที่ลูกอยากกิน

จิน : ขอบคุณนะคะคุณแม่

แม่ของจิน : ตามสบายได้เลยจ้า

เมื่อถึงบ้าน

แม่ของจิน : นี่ทุ่มนึงแล้วนะลูกนอนได้แล้วนะ

จิน : ค่ะแม่ แต่ว่าหนูขอดูทีวีแปปนึงได้ไหมคะ

แม่ของจิน : ได้จ้า เพราะว่า วันนี้เป็นลูกเป็นเด็กดี

จิน : ขอบคุณนะคะแม่

แม่ของจิน : จ้ะลูก

ณ ที่โรงเรียนเวทมนต์

คุณครูเมดิสัน : สวัสดีค่ะนักเรียน

นักเรียน : สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู

คุณครูเมดิสัน : วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกนะคะขอให้นักเรียนทุกคนมีความสุขนะคะ งั้นเรามาเริ่มเรียนกันก่อนดีกว่าค่ะ

บิลลี่ : คาบแรกวิชาอะไรครับ

คุณครูเมดิสัน : วิชาปรุงยาค่ะ

บิลลี่ : ครับ

คุณครูเมดิสัน :;อย่างแรกให้นักเรียนไปที่ห้องปรุงยาแล้วก็เลือกโต๊ะได้เลยค่ะ

นักเรียน : ค่ะ/ครับ

แอน : วิชานี้เป็นวิชาที่เธอชอบหนิ

จิน : ใช่ๆเธอนี่มันเพื่อนสนิทนิหว่า555+++

แอน : 555+++

ณ ห้องปรุงยา

ครูเมดิสัน : สูตรแรกของวันนี้มีชื่อว่า"Invisible potion"อย่างแรกนำน้ำเปล่าใส่ลงไปจากนั้นเติมเกลือประมาณครึ่งช้อนโต๊ะแล้วก็ใส่เศษกระจกคนๆๆเหมือนกันจนผสมเป็นเนื้อเดียวกันอย่างสุดท้ายใส่ผง invisible ลงไปแล้วคนกันจนเข้าที่ง่ายใช่ไหมหล่ะ

จิน : ง่ายมากค่ะหนูขอถามได้ไหมคะว่าถ้าดื่มไปแล้วจะเป็นยังไงบ้างคะ

ครูเมดิสัน : คนอื่นจะมองไม่เห็นเราแต่เราจะเห็นคนอื่นค่ะถ้าอยากกลับมาเป็นคนปกติต้องดื่มน้ำมะนาว 1 แก้ว(240มล.)

จิน : ขอบคุณค่ะ

ครูเมดิสัน : ครูจะให้ลองดื่ม Invisible potion ดูนะคะ ใครอยากลองยกมือขึ้นค่ะ

แอน : *ยกมือ"

ครูเมดิสัน : ปรบมือให้ผู้กล้าหาญของเราหน่อย!

นักเรียน : *ปรบมือ*

แอน : *ดื่ม*

นักเรียน : ว้าว! เธอหายไปแล้ว!

จิน : ยาได้ผลจริงๆด้วย

นักเรียน : *ปรบมือ*

จิน : ยานั้นน่าจะมีประโยชน์นะ^-^

ณ โรงอาหาร

แอน : หืม! พายฟักทองนี่อร่อยจริงๆ

จิน : ขอลองกินได้ไหม ดูอร่อยมากๆเลย

แอน : ได้สิ อะนี่

จิน : หืม! อร่อยจริงๆ

แอน : บอกแล้ว ของที่โรงอาหารอร่อยจริง

เสียงกระดิ่งแจ้งเตือน

เสียงจากผอ.วิลเลียม เรสวิต : ให้นักเรียนทุกคนสวมใส่ชุดแต่งกายบ้านของตนเองให้เรียบร้อยแล้วลงมาฟังผอ.บรรยายเนื้อหา

จิน : บ้านกริสคาเทลล่าช่างดีเหลือเกิน เหมาะกับที่พวกเราถูกหมวกคัดให้

แอน : ใช่ แถมชุดก็สีแดงสวยงามเหลือเกิน แถมมีสัญญาลักษณ์เป็นไวเวริน์ที่กล้าหาญ

จิน : ใช่ๆ

เสียงจากผอ.วิลเลียม เรสวิต : ในขณะนี้นักเรียนและคุณครูทุกคนมาถึงได้แล้ว

นักเรียน&ครู : ค่ะ/ครับ

*เสียงวิ่ง*