คิดเกินพี่น้อง
ตอนที่หนึ่ง
มิว นอ.
เเม่ค่าา//วิ่งเข้าไปกอด
เเม่พอ.+นอ.
มีอะไรอีกล่ะ หื้มม//ทำอาหาร
มิว นอ.
วันนี้เเม่ทำอะไรกินคะ
เเม่พอ.+นอ.
ก็ต้องเป็นของโปรดมิวนะสิ
มิว นอ.
เเล้วของพี่เท็นละคะ
เเม่พอ.+นอ.
เเม่ก็ทำจ๊ะเเต่ทำให้
มิวก่อน
เเม่พอ.+นอ.
ตะนั่นไม่รู้ตื่นตีเท่าไหร่
เเม่พอ.+นอ.
นี่ก็จะเที่ยงเเล้วด้วย
เเม่พอ.+นอ.
รบกวนมิวไปปลุกพี่หน่อยนะลูก
มิว นอ.
ไม่อ่ะคะเเม่ก็รู้ว่าพี่เท็นเกลียดหนูขนาดไหน
มิว นอ.
เจอหน้าหนูก็คงจะพูดว่าหนังตัวซวย
มิว นอ.
หนูสิไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่เท็นเกลียดหนูขนาดนี้
มิว นอ.
เเม่รู้ไม่คะหนูไปทำอะไรให้พี่เท็นรึเปล่า
เเม่พอ.+นอ.
เเม่ว่าเรามากินข้าวกันดีกว่านะมิว
เเม่พอ.+นอ.
ไปๆนั่งเดียวเเม่เอาข้าวไปให้//ลูบหัว
มิว นอ.
(ทำไมเเม่ไม่บอกไงเป็นงี้ทุกที)
เเม่พอ.+นอ.
มาเเล้วจ้าา//ยกอาหารมา
มิว นอ.
หู้ยย.น่ากินทั้งนั้นเลยค่า
เเม่พอ.+นอ.
งั้นก็กินเยอะๆนะมิวจะได้เเข็งเเรง
มิวกับเเม่นั่งทานข้าวกันสองคน
เเม่พอ.+นอ.
ตื่นสายจะนะคุณนี่
เเม่พอ.+นอ.
ว่าละตะเท็นได้จากใคร
มิว นอ.
จริงคะ//หัวเราะยิ้มๆ
พ่อพอ.+นอ.
ทั้งคุณทั้งลูกเลย
พ่อพอ.+นอ.
เเล้วนี้ตะเท็นยังไม่ตื่น
เหรอ
เเม่พอ.+นอ.
ฉันว่าฉันจะไปปลุกอยู่พอดี
พ่อพอ.+นอ.
ไปต้องหรอกคุณกินข้าวไปเถอะ
พ่อพอ.+นอ.
เดียวผมไปปลุกมันเอง
มิว นอ.
งั้นเดียวมิวไปมหาลัยก่อนนะคะ
เเม่พอ.+นอ.
จ้ะๆขับรถดีๆล่ะ
มิว นอ.
(ถึงอยู่ต่อได้โดนพี่เท็นด่าเเน่เลย)
มิว นอ.
(ไปมหาลัยนี้ละดีเเล้ว)
เท็น พอ.
พ่อปลุกผมมาทำไมเนี่ย//หงุดหงิด
พ่อพอ.+นอ.
เเกดันนอนจะเที่ยงเเล้ว
พ่อพอ.+นอ.
วันนี้เเกต้องเขาบริษัท
เท็น พอ.
ครับ ผมรู้เเล้วเเต่ขอนอนอีกหน่อย
เเม่พอ.+นอ.
ไปอาบน้ำได้เเล้วตะเท็น
เเม่พอ.+นอ.
เเล้วมากินข้าวนะลูก
เเม่พอ.+นอ.
ลูกนี้ว่านอนสอนง่ายจังนะคุณ
พ่อพอ.+นอ.
ก็เเค่กับคุณกับผมไม่เลย
เเม่พอ.+นอ.
เอาน่าา//หัวเราะยิ้มๆ
เเม่พอ.+นอ.
ไปมหาลัยเเล้วคะ
เท็น พอ.
(ก็ดีนะสิ)//มองบน
ริน เพื่อนนอ.
เย็นนี่ไปตลาดคนเดินกันม่ะ
มาย เเฟนพอ.
มายอยากไปตลาดคนเดินอ่ะ
มาย เเฟนพอ.
มายเห็นว่าเปิดวัน
เเรกด้วย
เท็น พอ.
ผมยังเคลียงานไม่เสร็จเลยคับ
เท็น พอ.
พรุ่งนี้ได้มั้ยคับคนสวยของผม
มาย เเฟนพอ.
นะคะ.ไปเลยนะคะ//ทำหน้าอ้อน
ริน เพื่อนนอ.
มิวทางนี้//โบกมือ
มิว นอ.
นั้นใครอ่ะ//ชี้ไปข้างๆริน
ริน เพื่อนนอ.
เเฟนฉันเองจ้าา
ริน เพื่อนนอ.
หล่อมั้ย//กระซิบ
มิว นอ.
เเหม่ๆเอาใหญ่นะเราอ่ะ//กระซิบ
ตอนที่สอง
ริน เพื่อนนอ.
ฉันเลี้ยงเอง
ริน เพื่อนนอ.
พอเรื่องกินทำมาเป็นลงเป็นเลิฟ
ริน เพื่อนนอ.
ตัวกินไรค้าบ
เเทน เเฟนริน
อะไรก็ได้ค้าบเเล้วเเต่ตัวเลย
ริน เพื่อนนอ.
เจอกันวันจันทร์นะ
มิว นอ.
ไปซื้อองุ่นฝากเเม่ดีกว่า
มิว นอ.
//เดินวนกลับเข้าไปในตลาด
มิว นอ.
จะเอาอะไรไหมคะ
มิวจะไปตลาด💬
เเม่พอ.+นอ.
งั้นเอางุ่น5กิโลพอจ้ะ💬
มิว นอ.
(ว่าเเล้วเเม่ต้องเอาองุ่น)//ยิ้ม
มิว นอ.
//เดินเล่นโทรศัพท์
เท็น พอ.
อ่า..ขอโทษครับ//ช่วยพยุง
มิว นอ.
พี่มาทำอะไรที่นี่คะ
เท็น พอ.
มึงกลับไปซะ//ชี้หน้านอ.
มิว นอ.
(อ่าว.ทำไรผิดอีกว่ะ)
มิว นอ.
(เป็นไรของพี่เท็นว่ะ)
มาย เเฟนพอ.
วันนี้มายมีความสุขที่สุดเลย//กอดคอพอ.
มิว นอ.
ไปซื้อทางโน้นดีกว่า
มิว นอ.
ไม่อยากเดินไปเเล้วทางนั้นอ่ะ
นอ.หาร้านองุ่นเจอก็ซื้อมา
เเม่พอ.+นอ.
กลับมาเเล้วหรอคะ
เเม่พอ.+นอ.
มาๆเอาองุ่นมาให้เเม่
เเม่พอ.+นอ.
เดียวเเม่ล้างให้
เเม่พอ.+นอ.
มิวขึ้นไปอาบน้ำเเต่งตัวไปลูก
มิว นอ.
//นึกคำพูดของพี่เท็น
มิว นอ.
ที่พี่พูดนี้หมายความว่าไงนะ
มิว นอ.
พรุ่งนี้ก็ได้พักผ่อนเเล้ว
มิว นอ.
(เเต่ว่าพี่เท็นมีเเฟนเเล้วหรอว่ะ)
มิว นอ.
เลิกคิดได้เเล้วยัยมิว
มิว นอ.
คิดอยู่นั้นเเหละ//ตีหัวตัวเองเบาๆ
นอ.ปิดนาฬิกาก็ลุกไปอาบน้ำ
เเม่พอ.+นอ.
อ่าวมิวตื่นเเล้วหรอลูก
เเม่พอ.+นอ.
มากินข้าวกันมา
มิว นอ.
(พี่กับพ่อมองทำไมว่ะ)
มิว นอ.
เเม่คะกินเสร็จหนูมีเรื่องจะคุยด้วยคะ
เท็น พอ.
วันนี้ผมไปข้างนอกนะ
เท็น พอ.
ผมไม่อยากอยู่บ้าน
พ่อพอ.+นอ.
ผมว่าต้องจัดการเรื่องบริษัทให้เสร็จนะครับ
พ่อพอ.+นอ.
เพราะยังไงเท็นต้องขึ้นเเทนอยู่เเล้ว
พ่อพอ.+นอ.
พวกเราก็เเก่มากขึ้นทุกวัน
เเม่พอ.+นอ.
เรื่องนั้นฉันว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ
พ่อพอ.+นอ.
ได้ไหมเท็นฉันจะให้เเกดูเเลบริษัต่อจากฉัน
เท็น พอ.
ยังไงผมก็ต้องเข้าบริษัททุกวันอยู่เเล้ว
เเม่พอ.+นอ.
มีอะไรจ้ะลูกมิว
มิว นอ.
วันที่หนูไปตลาดอ่ะคะ
มิว นอ.
หนูได้ยินพี่เท็นพูดว่า
มิว นอ.
ฆ่าน้องๆอะไรชักอย่าง
มิว นอ.
ใครฆ่าน้องหรอคะเเม่
มิว นอ.
เเล้วน้องอะไรนั้นคือใครหรอคะ
มิว นอ.
เเม่บอกหนูมาได้ไหมคะ
เเม่พอ.+นอ.
เเม่ว่าไว้หนูเข้าใจอะไรหน่อยเเล้วหนูจะรู้เองละจ้ะ
เเม่พอ.+นอ.
เเม่ขอโทษนะมิว
เเม่พอ.+นอ.
ไว้สักพักเเล้วเเม่จะบอกความจริงหนูทุกอย่างเองนะลูก//กอดมิว
มิว นอ.
ค...คะ//ยืนนิ่งให้กอด
ตอนที่สาม
พ่อพอ.+นอ.
ผมมีเรื่องจะคุยด้วย
เเม่พอ.+นอ.
มีอะไรหรอคะคุณ
พ่อพอ.+นอ.
คุณกับผมต้องไปดูงานที่เกาหลีนะ
พ่อพอ.+นอ.
คุณฟังไม่ผิดหรอก
เเม่พอ.+นอ.
เเล้วยัยมิวจะอยู่ยังไงคะ
พ่อพอ.+นอ.
อยู่กับตะเท็นนี้เเหละ
เเม่พอ.+นอ.
คุณก็รู้ว่าตะเท็นเกลียดยัยมิวขนาดไหน
พ่อพอ.+นอ.
เเต่ผมเลือกไม่ได้
พ่อพอ.+นอ.
คุณเชื่อสิถ้าลูกอยู่ๆกันไปอาจจะดีขึ้นก็ได้
เเม่พอ.+นอ.
ก็ได้คะ//เครียด
เเม่พอ.+นอ.
เเล้วไปวันไหนคะ
พ่อพอ.+นอ.
เย็นนี้ครับไปตอนดึก
เเม่พอ.+นอ.
เท็นยังไงก็ฝากดูน้องด้วยนะลูก
เท็น พอ.
มันไม่ใช่น้องผมน้องผมมีคนเดียว
พ่อพอ.+นอ.
เเกพูดจาให้มันดีๆหน่อย
เเม่พอ.+นอ.
คุณคะเราพายัยมิวไปอยู่ด้วยดีกว่านะคะ//กระซิบ
พ่อพอ.+นอ.
เดียวยัยมิวจะเป็นอัตราย//กระซิบ
เเม่พอ.+นอ.
มิวลูกเเม่ไปก่อนนะ
มิว นอ.
คะเเม่เดินทางปลอดภัยนะคะ
มิว นอ.
มิวจะกลับยังไงละคะ
มิว นอ.
(เมื่อไหร่เราจะรู้ความจริงสักทีนะ)
เท็น พอ.
//เดินเข้ามาในบ้าน
เท็น พอ.
(มันยังไม่มาอีกหรอว่ะ)
มิว นอ.
จะกลับยังไงละเนี่ย
ทุกบทบาท
ให้ไปส่งที่ไหนครับ
มิว นอ.
(พี่เท็นหลับเเล้วหรอว่ะ)
มิว นอ.
//ขึ้นไปห้องพี่เท็น
มิว นอ.
ทำไมพี่มาจากข้างหลังไม่บอกสักคำ
เท็น พอ.
มึงอย่ามายุ่งห้องกู
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
