เรื่องนี้ยังไม่แต่งนะคับเพราะเนื้อหาค่อนข้างเยอะต้องรอกันก่อนนะคับบอกเลยอินแล้วน้ำตาไหลแน่(มั้ง)มีดราม่าแถมเรื่องค่อนข้างแหกกฏฟิสิกส์เยอะอยู่นะคับ

รอหน่อยนะคับ

อีก2เรื่องที่เป็นนิยายแชทก็ต้องเรื่องนี้จบก่อนแล้วจะไปอัพนะคับ

ปีศาจต้องห้ามกับพันธสัญญาที่ปฏิเสธไม่ได้ รอจบจะอัพอีกเรื่อง

ต้องชอบ(ฆ่า)แค่ไหนถึงพี่จะชอบผม ต้องรอกันก่อนนะคับ

แอดค่อนข้างว่างแต่ติดเมะนะคับ

จะค่อยดูทุกคนที่ค่อยสนับสนุนนะคับ//กระซิกๆ

มีเด็กสาวที่ไปโรงเรียนตามปกติ วันนี้เด็กสาวได้ยินข่าวลื่อแปลกๆมากเลยจะไปถามแต่....เด็กพวกนั้นดั่งนินทานใส่เด็กสาวแต่เด็กสาวก็เป็นเด็กวัยใส,น่ารัก,ไม่ดื้อ,เชื่อฟัง,ไม่ตอบโต้

เด็กสาวชื่อว่า....โอโมเดะ ยูสะริน (รินจัง)

ส่วนคนในครอบครัวก็มี พี่ชาย,พ่อ,แม่,น้องสาว

พี่ชายชื่อ เรียวตะ

พ่อชื่อ รินตะ

แม่ชื่อ โทโมเอะ

น้องสาวชื่อ ยูนะ

ส่วนเพื่อนของรินชื่อ เพื่อนสนิทชื่อ ฮาโกะ

......งั้นเริ่มเรื่องเลยละกันนะคับ......

นั้นวันหนึ่งมีสาวน้อยสดใสกำลังเดินไปโรงเรียน ด้วยความสดใสของเธอก็มีคนเข้าหาเยอะ แต่ที่เดินผ่านที่ต่างๆก็ได้พูดถึงตัวเอง " เป็นเด็กน้อยวัยใส แล้วร่าเริงอย่างงี้ตลอดไปก็คงดี " พอถึงโรงเรียนเพื่อนของ โอโมเดะ ยูสะริน หรือ รินจัง

ตัวหลักของเรื่องนั้นเอง

...(มันอาจจะมีบางส่วนที่เหมือนนิยายแชทนะคับเพราะได้ให้ตัวละครคุยง่าย)...

นี้รินจัง~

ริน : สวัสดีฮาโกะ

ฮาโกะ : ตอนเย็นว่างไหม จะพาไปที่ๆหนึ่ง

รินนั้นได้ยินเสียงคนนินทานเธอเพราะเธอค่อนข้างเป็นสาวฮอต เธอนั้น ร่าเริงและสดใสอยู่ตลอดเวลา เลยมีพวกอิจฉามารังควานเธออยู่บ่อยครั้งแต่ก็มี พี่ชาย และ เพื่อนสนิทของเธอค่อยอยู่ข้างๆเสมอ

ริน : อืม ว่างสิ //ยิ้มด้วยความสดใส

บอกเลยรอยยิ้มสดใสอันร่าเริงนั้นทำให้ทุกคนหลงเสน่ห์ไปหมด~

และหลังจากนี้ก็ต้องมีเรื่องที่ต้องหนักใจแน่ๆ เพราะวันต่อว่าครอบครัวของรินและเพื่อนสนิทรินก็จะไปด้วยกัน

" ตอนเย็นที่มีแสงพระจันทร์ส่องสว่างเข้ามาทางหน้าต่างนั้น ชั่งมีเสน่ห์ให้หลงไหลในแสง "อันอ่อนโยน" ที่ดูแล้วสงบจิตสงบใจ ทำให้รู้สึกไร้ความรู้สึกแบบนี้ดีจัง.. "

จากคนแต่ง ซาตะเมะ โซมะ (แอด)

แอดจะบอกว่า

ถ้าชอบผลงาน

แอด

สามารถ

โดเนท

ที่

ทูวอเล็ท

ได้เลยนะคับ

นี้เบอร์คับ~

061-516-8228

ถึงจะไม่ได้มีผลงานดีเด่นมาก

ก็จะพยามทำให้ดีที่สุดนะคับ

ขอบคุณสำหรับการอ่านแล้วสนับสนุน แล้วพิมคอมเม้นต่างๆนะคับ

ขอบคุณจิงๆนะคับ เป็นกำลังใจได้ดีเลยละคับ

พอดีตัวหนังสือไม่พอก็เลยจะมาสรุปตอนต่อไปย่อแต่สำคัญนะคับ ไม่ได้สรุปแล้วคับต่อเลย;-;

(ตัวหนังสือต้อง 1,500 นู่นคับ จะพยามทำนะคับ)

คือ2คนนั้น หรือ รินจังกับฮาโกะคุยกันตอนเย็นนั้นคือการวางแผนไปเที่ยวกันพรุ่งนี้เช้า เลยต้องเตรียมของไว้ให้พร้อม

ยูนะ : พรุ่งนี้จะไปกันหรอค่ะ

โทโมเอะ : ไปเที่ยวจ๊ะ เตรียมของให้พร้อมนะจ๊ะ

ยูนะ : รับทราบค่ะ!

รินตะ : เที่ยวไหนกันนะ

โทโมเอะ : ไม่รู้เหมือนกัน เห็นบอกว่าจะเซอร์ไพรส์ พวกลูกๆกับเพื่อนๆบอกมางั้น

รินตะ : หาแต่เรื่องสนุกนะเนี่ย

ยูนะ : เสร็จแล้วค่ะ!!

โทโมเอะ , รินตะ : งั้นไปนอนเลย (พร้อมกัน)

ยูนะ : เครค่าาาา~

บทความแต่งเองจาก ซาตะเมะ โซมะ (แอด)

..." ถึงคืนนี้จะหนาวเย็น แต่ก็ยังมีความรู้สึกอบอุ่นอยู่ตลอด "...

บทความ พวกนี้ แต่งขึ้นมา เอง เพราะ คิดได้ก็จะแต่ง ที่แต่งบทความขึ้นมาเอง เพราะ มาจากความ รู้สึกที่รู้สึกได้ และมัน ก็มีความหมาย แฝงอยู่ด้วย แต่คนที่อ่านอาจจะ ไม่เข้าว่า สื่อ ถึงอะไรกัน แต่ถ้าคนมีประสบการณ์เหมือน แอด จะรู้สึกได้ว่า ความหมาย แฝง คืออะไร....

...ต่อเลยนะคับ...

วันไปเที่ยวแต่...

ตำรวจ : มามางนี้เร็วคับๆ

พยาบาล : มาเอาไปโรงบาลด่วนเลยคับ

...ตรงนั้นวุ่นวายมากแต่ส่วนฉันเองที่มาถึงก่อนเลยไม่รู้อะไรไร.......

ตื้อๆๆ/เสียงโทรศัพท์

? : ฮัลโหลคับ

ริน : คับ มีไร

? : *บอกไรบ้างอย่าง*

ริน : //ตกใจ+ร้องไห้

ตัดสาย

เรียวตะ , ฮาโกะ : เป็นไรรินจัง

ริน : //ไม่บอกรีบผลักทั้ง2ขึ้นรถ

เรียวตะ : ไปไหน

ฮาโกะ : ช้าๆหน่อย

...ถึงโรงบาล...

พยาบาล : คือ ไม่รอดแล้วคะ

หมอ : หัวใจหยุดเต้นแล้ว...

เรียวตะ,ฮาโกะ//ร้องไห้

ริน : เราต้องไปจัดงานแล้วละ//ยิ้ม+น้ำตา