กลับชาติมารักกัน
การพบกัน
มีเด็กสาวคนหนึ่งมีนามว่า" ริน "เธอนั้นอายุได้ประมาณ 10 ขวบ เธอมีเพื่อนที่แสนรู้อยู่ตัวหนึ่ง นั้นคือ" เจ้าขาว "
แม่(ริน)
ริน ตื่นได้แล้วลูก//พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
แม่(ริน)
ลูกคนนี้ละจริงๆเลย
พ่อ(ริน)
ป๊าไปทำงานแล้วนะริน
แม่(ริน)
เดินทางปลอดภัยนะคะคุณ
ริน
เดินทางปลอดภัยนะคะป๊า//โบกมือ
ริน
แม่คะ รินไปเล่นข้างนอกกับเจ้าขาวได้ไหมคะ
แม่(ริน)
ได้สิจ๊ะ แต่อย่าไปไกลนะละ
ริน
ค้าาา//เดินไปพร้อมเจ้าขาว
ริน
//เดินไปจนเจอต้นไม้ใหญ่
ริน
เอ๋! ตรงนี้มีต้นไม้ใหญ่แบบนี้ด้วยหรอ
เป็นต้นไม้ใหญ่ที่แตกกิ่งก้านได้กว้างใหญ่ราวกับก้อนเมฆและใบไม้ที่ร่วงโรยลง พัดปลิวไปตามกระแสลม เป็นต้นไม้ที่ให้ความรู้สึกร่มรื่น รู้สึกสงบและให้ความรู้สึกเป็นอิสระเสียจริง เป็นความรู้สึกที่หาที่ไหนมิได้
ริน
//นอนลงบนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ใหญ่
พื้นหญ้าที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์ตามพื้นหญ้านั้นมีดอกไม้นานาชนิดหลายหลายแบบ พร้อมกับเจ้าขาวแมวตัวโปรดของริน
ในตอนนี้ที่ที่รินอยู่คือ โทริอิ หรือซุ้มประตูทางเข้าศาลเจ้าแห่งหนึ่ง
รินได้กวาดตามองไปรอบๆและได้เห็นเงาดำรางๆ ร่างหนึ่งอยู่หลังต้นไม้
และร่างเงาดำนั้นก็ได้พูดกับรินว่า
เงาดำ
เหตุใดเจ้าต้องทิ้งข้าไปด้วย
เงาดำ
ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน
ตามด้วยเสียงร้องไห้สะอึก สะอื้น เสียงนั้นดังก้องไปทั่วทั้งป่า
รินรู้สึกกลัวและสับสนมาก
เสียงของผู้หญิงคนนั้นได้ก้องอยู่ในหูรินแบบนั้นซ้ำไปซ้ำมา
จนรินตกใจและตื่นขึ้นมา
แต่สถานที่ที่รินตื่นมานั้นไม่ได้อยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ที่รินเคยนอนแต่กลับเป็นต้นใหญ่ที่เหี่ยวเฉาเหลือแต่ซากต้นไม้ใหญ่ที่ตายไปแล้ว รอบๆบริเวณที่เคยอุดมสมบูรณ์กลับกลายเป็นป่ารกร้าง บรรยากาศโดยรอบดูวังเวง ให้ความรู้สึกที่น่าขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
ส่วนเจ้าขาวที่มาด้วยกันกลับหายไป
รินรวบรวมสติได้แล้ววิ่งกลับบ้านไปขณะวิ่งไปก็ร้องไห้ไประหว่างทาง
แอดเอง
ขอตัดจบไว้ประมาณนี้ก่อน
แอดเอง
เขียนคำไหนผิดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย เขียนตอนกลางคืนอาจเบลอหน่อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
