เกิดใหม่ในจวนแม่ทัพ
ตอนที่1 บทนำ
ในยุคปัจจุบันเธอมีชื่อว่าเหวยชิง
เธอมีหลายตัวตนในยุคปัจจุบัน
นักฆ่าผู้รับเงินจากนายจ้างสังหารได้ทุกคน
นักธุรกิจทางการเมืองผู้โด่งดัง
มาเฟียอันดับ1แห่งโลกใต้ดิน
ทุกตัวตนล้วนเป็นตัวของเธอเอง
เธอมีนิสัยที่ว่าดีก็ดีที่ว่าเลวร้ายก็เลวร้าย
เธอนั้นเป็นคนที่เกลียดคนที่อ่อนแอมาก
ถึงแม้ว่าคนผู้นั้นจะเป็นญาติมิตรสหายพี่น้อง
เธอเกลียดความอ่อนแอที่โง่เขลาของผู้คน
เธอไม่มีศีลธรรมอะไรที่อยากทำเธอก็จะทำ
ไม่มีสิ่งใดมาผูกมัดเธอได้
ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่ออิสรภาพของตัวเอง
ถึงแม้ผู้ที่ช่วยชีวิตเธอเธอก็ไม่ผูกมัด
ถ้าใครช่วยชีวิตเธอเธอก็จะช่วยคนผู้นั้นกลับแล้วต่อจากนี้เราก็อย่าได้เจอกันอีก
ชีวิตเธอเต็มไปด้วยโลกแห่งความมืด
เป็นโลกสีเทาที่ว่าดีก็ดีที่ว่าเลวร้ายก็เลวร้าย
โลกสีเทานี้มันทำให้เธอเข้าใจโลกใบนี้สรรพสิ่งสิ่งมีชีวิตมนุษย์ว่าแก่นแท้ของพวกมันเป็นอย่างไร
ความตายก็เป็นเรื่องธรรมดาจะกลัวไปใย
การมีชีวิตเป็นการทรมานที่โหดร้ายชนิดหนึ่ง
ความตายสิถึงจะเป็นสิ่งที่หลุดพ้นจากพันธนาการต่างๆบนโลก
เธอได้เข้าไปในยุคจีนโบราณ
ไปเกิดใหม่เป็นทารกในจวนแม่ทัพ
ทุกคนล้วนต้องสยบแทบเท้าเธอทั้งสิ้น
ตอนที่2 เป็นทารกเพศหญิง
หมอตำแยหญิง : คลอดแล้ว!เป็นทารกเพศหญิง!
น้ำเสียงของหมอตำแยหญิงไม่เบามันดังออกไปนอกห้อง
ถามให้ผู้ที่อยู่นอกห้องได้ยินอย่างชัดเจน
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ว่าอะไรนะ
น้ำเสียงเต็มไปด้วยความผิดหวัง
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
//มองไปที่ลูกชาย
ชิวจิว(สาวรับใช้)
เป็นทารกหญิงเจ้าค่ะ//ก้มหน้า
น้ำเสียงของหญิงรับใช้เต็มไปด้วยความนอบน้อม
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
//ไม่สบอารมณ์
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ช่างมันเถอะไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชายก็เป็นหลานของข้าทั้งนั้น
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
//มองผู้เป็นบิดา
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
อะไร!
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
จ้องข้าทำไม่กัน
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ข้าอุตส่าห์รีบจบสงครามเพื่อมาดูหลานสาวของข้า
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
แต่เจ้ากับจ้องข้าแบบนี้นี่นะ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ไอ้เจ้าลูกทรพีคนนี้นี่นะ
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ขออภัยท่านพ่อ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ช่างมันเถอะ//โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
จากนั้นหมอตำแยหญิงก็อุ้มทารกหญิงออกมา
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ไหนข้าขอดูหลานสาวหน่อยซิ
หมอตำแยหญิงรีบอุ้มทารกหญิงไปให้ท่านปู่โห้
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
//รับทารกหญิงมาอุ้ม
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ช่างเหมือนทารกเพศชายยิ่งนัก
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
//จ้องไปใกล้ๆดวงตาของทารก
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
อืมม
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ดวงตาเหมือนกับเหยี่ยวเลย
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เหมือนกับปู่จริงๆเลยหลานรัก//ดีใจ
เหวยชิง
//จ้องไปที่ดวงตาของผู้เป็นปู่
เหวยชิง
ก็เหมือนจริงๆนั่นแหละ//คิดภายในใจ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
หืม?
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ไม่เห็นจะร้องซะแอะ
หมอตำแยหญิง : ใช่เจ้าค่ะทารกหญิงคู่นี้เมื่อคลอดออกมาแล้วก็ไม่ร้องซักกะแอะเลย
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
อืมๆ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เป็นลูกหลานชวนแม่ทัพก็ต้องไม่ร้องไห้ง่ายๆแบบนี้สิ
ตอนที่3 ถูกทอดทิ้ง
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
อื้มมม
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
จะให้ชื่อว่าอะไรดีน่ะ//คิด
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เหวยจื่อเป็นไง
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ท่านพ่อนั่นเป็นชื่อของบุตรชาย
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เหวยอี๋ล่ะ
*อี๋แปลว่าสะพานข้ามแม่น้ำ*
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ชื่อมันไม่ค่อยจะ...
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
สระเท่าไหร่นะท่านพ่อ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เหวยชิงล่ะ//เริ่มหงุดหงิด
*ชิงแปลว่าสง่างามองอาจกล้าหาญฉลาดเฉลียวเก่งกาจ*
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
เอิ่ม...ท่านพ่อชื่อนี้มันไม่ค่อย
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ข้าจะเอาชื่อนี้เจ้ามีปัญหาหรือไง
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ไม่มีขอรับ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
ดี
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
งั้นต่อไปเด็กน้อยผู้นี้ก็มีนามว่าเหวยชิง
เหวยชิง
อื้ม..เป็นชื่อที่ดี//คิดภายในใจ
อ้าวจื่อ(ทหารคนสนิทเหวยโห้)
ท่านแม่ทัพ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
หืม?
อ้าวจื่อ(ทหารคนสนิทเหวยโห้)
ทางชายแดนส่งม้าเร็วมาบอกว่าพวกแคว้นหลานมันมาบุกอีกแล้วขอรับ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
อืม
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
เรารีบไปกันเถอะ
ชิวจิว(สาวรับใช้)
//อุ้มทารกหญิง
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
หลานรักรอปู่กลับมาน่ะ
เหวยโห้(ปู่เหวยชิง+แม่ทัพ)
//พูดเสร็จก็รีบเร่งไปเลย
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ดูท่านพ่อสิ//สายหน้า
เหวยอู่(พ่อเหวยชิง+ลูกคนที่2)
ทำตัวไม่เหมือนท่านแม่ทัพใหญ่เลยสักนิด
เหวยชิงถูกเหวยอู่บิดาแท้ๆของตนทอดทิ้งตั้งแต่เพิ่งเกิด ตั้งแต่วันที่บิดาของเหวยอู่ไปชายแดน
เขาไม่ชอบบุตรสาวเพราะบุตรสาวนั้นไร้ประโยชน์ไม่มีอนาคตไม่สามารถเป็นผู้นำตระกูลได้จึงทอดทิ้งบุตรสาวของตนไว้ให้กับแม่นม1คน
แม่นม
คุณหนูท่านช่างน่าสงสารเหลือเกิน
แม่นม
เพิ่งเกิดก็ถูกนายท่านรองทอดทิ้งไม่ใยดีแล้ว
แม่นมผู้นี้เป็นคนอ่อนแอชอบมาร้องหมร้องไห้พูดไปต่างๆนาๆว่านายท่านรองทอดทิ้งคุณหนูคุณหนูช่างน่าสงสารเหลือเกิน
พูดจนเหวยชิงกรอดตาไปมาแม่นมผู้นี้วันๆเอาแต่ร้องไห้ช่างน่ารำคาญเหลือเกิน
ยิ่งนานวันเข้าเหวยชิงก็ยิ่งเกลียดแม่นมผู้นี้มากขึ้นเลยๆ
เหวยชิง
เกลียดนัก//พูดในใจ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
