...ชื่อตัวระครคิดขึ้นมาเองนะคะ รวมถึงชื่อสนานที่ด้วยคะ...
เปิดเทอมวันแรกของเทอมสอง ตอนนั้นเราอยู่อนุบาลสาม ตอนนั้นเรารู้สึก...เล่นสนุกไม่ได้คิดอะไร เป็นความรู้สึกที่ไม่อยากให้หายไป อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป...
"ฝนตกแล้วรีบเข้ามาในห้องเร็ว"
คุณครูตะโกนบอกเด็กที่กำลังวิ่งเล่น โดยที่ไม่รู้อะไรเลย
"เห็นไหมตัวเปียกหมดเลย"
เมื่อทุกคนเช็ดตัวเสร็จก็มานั่งที่โต๊ะ
"วันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่ด้วยนะคะ เข้ามาสิ"
เด็กคนนั้นเดินเข้ามา
"เธอคนนี้ชื่อ เอมิ นะ ฝากทุกคนปฏิบัติกับเขาแบบที่ผ่านมาด้วยนะคะ"
เอมิเดินมานั่งที่โต๊ะข้างๆเรา "เอมิ" ชื่อเดียวกันกับเรา
หลายเดือนผ่านไป เอมิเริ่มเข้ากับทุกคนได้เป็นอย่างดี แต่เรากับไม่เคยได้คุยกับเอมิแบบจริงๆซะครั้ง
เวลาเราจะเข้าไปคุยด้วย เอมิจะมองแรงใส่เรา จริงๆแล้วเอมิเป็นคนตาโต ลูกกะตาดำเล็กนิดหน่อย เวลามองเลยดูเหมือนมองแรงแหละมั้ง
หลายปีผ่านไปตอนนี้เราอยู่ ป.6 แต่โรงเรียนจัดแยกห้องไว้แล้วเราอยู่ห้องสองส่วนเอมิอยู่ห้องหนึ่ง เราได้เป็นหัวหน้าห้อง ส่วนเอมิไม่ได้เป็นทั้งหัวหน้าห้องและรองหัวหน้าห้อง แต่สองคนนั้นเอางานของตัวเองให้เอมิทำ
วันนั้นจำได้ว่าเอมิยืนทำงานอยู่ตรงระเบียนหน้าห้อง เราเลยเดินเข้าไปทัก
"เอมิ ทำไรอยู่หรอ"
"ทำงานที่สองคนนั้นให้กูทำเนียแหละ น่ารำคาญ ตัวเองมีหน้าที่ทำแท้ๆแต่ให้คนอื่นทำ"
เราเดินเข้าห้องไปเก็บของ แล้วเดินออกมาหน้าห้องเหมือนเดิม
"เดี๋ยวเราช่วย"
พอเอมิได้ยินอยางนั้นก็เอาปากกาอีกแท่งให้เรา
"อะ ทำให้หน่อย รวมคะแนนนะ"
"อืม"
ผ่านไปสิบนาทีเราสองคนทำงานเสร็จแล้ว เลยจะเดินเอาไปส่งคุณครูที่ห้อง
ระหว่างนั้นเราก็คุยกัน ทำให้รู้ว่าเอมิชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
เอมิชอบเหมือนเราเกือบทุกอย่าง เช่น อ่านนิยาย หนังสือการ์ตูนวาย หรืออนิเมะ ส่วนของที่เอมิไม่ชอบคือ ผักกับชาเขียว
เราสองคนเดินมาถึงหน้าห้องคุณครูที่จะส่งงาน แล้วก็เดินกลับห้องเรียน การที่เดินคุยไปแบบนี้ทำให้รู้อีกอย่างว่า เอมิเริ่มจะพูดคำหยาบ ต่างจากเราที่ไม่พูด จะพูดเวลาโกรธมากๆ แล้วก็เอมิเป็นคนขี้ลืมอยู่พอสมคร แต่บางเรื่องก็ไม่ลืม
แล้วเราก็ได้รู้อีกอย่างหนึ่งเกี่ยวกับตัวเรา...
เราเริ่มจะชอบเอมิเข้าให้แล้วสิ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
