ข้าจะรักเจ้าแค่คนเดียว
1
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
มีอะไร//เย็นชา
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ไม่มีอะไรข้าแค่มารักษาอาการของท่านเท่านั้น
ชูหมิง
แค่รักษาอย่างเดียวเท่านั้นนะ
ต้าเจียน
เขาเป็นหมอนะอย่าพูดจาอย่างนั้น
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เงียบ//ยช
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ข้าเริ่มตรวจแล้วนะขอรับ
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
เชิญพวกท่านออกไปก่อนนะขอรับ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ออกไป//ยช
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ตรวจแล้วนะขอรับ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//ปกแขนเสื้อ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//มองหน้านอ
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
หน้าของข้ามีอะไรติดหรือขอรับ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ความน่ารัก
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ไปชมคนของท่านเถิด//ไม่มองหน้า
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เวลาผู้ใหญ่ควรคนมองหน้านะ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//จับคางนอ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เจ้าเป็นอะไรไป
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//น้ำตาอาบแก้ม
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//จับนอนั่งตัก
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
โอ๋ไม่ต้องร้องนะ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ข้าอยู่นี่
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//กอด
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ท่าน...ยัง...รักข้าอยู่ไหม
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ข.....ข้า........
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//ออกจากตักของพอ+เดินออกไป
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เสียวจ้ายรอข้าก่อน
2
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เสียวจ้านฟังที่ข้าพูดก่อน
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//เดินขึ้นรถราก
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เสียวจ้าน
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
เป็นถึงฮ่องเต้คงไม่สนใจข้าหลอก//พึมพำ
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานอก็ไม่เคยมาที่วังอีก
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เสี่ยวจ้านยังไม่มาอีกหรือ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วนะยังไม่มาอีกหรอ
ชูหมิง
ฝ่าบาทเป็นอะไรหรือเพคะ
เผิงโหย่ว
เผิงโหย่วเป็นห่วงนะเพคะ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ออกไป
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
หูตึงหรือไงข้าบอกให้ออกไป
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เตรียมรถลาก//ตะโกน
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//เดินขึ้นรถลาก
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ไปจวนหมอหลวง//ตะโกน
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ไม่ต้องมากวิธี//พูดอย่างรีบร้อน
ตัวประกอบ
ฮ่องเต้มาถึงที่นี่มีอันใดกันรึขอรับ
3
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ข้ามาหาเสี่ยวจ้าน//ยช
ตัวประกอบ
ขออภัยขอรับวันนี้เสี่ยวจ้านไม่สบายขอรับ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
พาข้าไปหาเสียวจ้าน//ยช
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เดี๋ยวนี้//ยช
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เสี่ยวจ้าน!!
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ข้าบอกว่าห้ามให้ใครเข้ามา
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ถ้าเองเสียวจ้าน
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//หันหน้ามา
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ท่านมาหาข้าทำไม
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ถ้าเป็นห่วงเจ้าเจ้าไม่มาพระราชวังหลายวันแล้วนะ
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
ข้าเป็นห่วงเจ้า
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ไปเป็นห่วงพระสนมชูหมิงและพระสนมเผิงโหย่วเถอะ//ประชด
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เจ้ายังโกรธข้าอีกรึ
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ข้ามิได้โกรธท่าน
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
เชิญออกไปเถิด
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
เดี๋ยวจะติดไข้ข้าได้
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
เดินเข้ามาหาเสียวจ้าน
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
ข้าบอกให้ออกไป
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//นั่งข้างๆนอ.
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//กอด
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//โดนกอด+ทุบหน้าอกเบา
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//กอด+ร้องไห้
เสี่ยวจ้าน(นอ.)
//เพลียแล้วหลับไป
มู่เชียนหยัง(พอ.+ฮ่องเต้)
//นอนกอด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
