เครื่องจับเท็จในโลกแห่งหายนะ
ชีวิตประจำวัน
เรื่องราวที่เกิดขึ้นมาจากความเพ้อของผู้แต่งล้วนๆ
สถานที่ในเรื่องเป็นเพียงความเพ้อของผู้แต่งล้วนๆ
ชื่อตัวละครที่มาจากประเทศที่ต่างกันเก็เพียงความขี้เกียจ+ความเพ้อของผู้แต่งล้วนๆ
ชื่อตัวละครบางตัวอาจถูกเปลี่ยนภายหลัง
คิคาคุ
เฮ้อออออ......//นั่งฟุบโต๊ะอยู่หลังห้อง
คิคาคุ
ไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะได้มาเรียนอะไรแบบนี้
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ปกติน่าาา
คิคาคุ
ปกติก็บ้าแล้ว!!!//ลุกพรวด
คิคาคุ
พวกเราอยู่ชั้นมัธยมนะ!!
คิคาคุ
แต่ไอครูบ้านั่นสอนอะไร????
คิคาคุ
ทฤษฎีการต่อสู้ระหว่าง[อุลตร้าแมน]กับ[ก็อตซิลล่า]สู้กันใครจะชนะ???
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
ใจเย็นก่อนนนน่าาาาา
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
ถึงมันจะน่าโมโหจริงๆก็เถอะ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
เขาอาจจะแค่อยากให้ผ่อนคลายก็ได้
แต่ถึงจะเห็นแบบนั้นแต่จริงๆเป็นคนเงียบๆนะ
ถ้าไม่ได้อยู่กับเพื่อนน่ะ
ผลการเรียนของผมอยู่ระดับกลางๆ
ถูกรังแกจากพวกนักเลงในโรงเรียน
แม้ว่าเพื่อนของผมจะช่วยแต่มันก็ไร้ประโยชน์
ไม่ว่าจะครู รปภ หรือสภานักเรียนก็ตาม
เป็นความสามารถที่ผมไม่เคยบอกใครเลย
ฉีกกระดาษให้ตรงเหมือนใช้เครื่องมือได้
ผมสามารถรับรู้อันตรายที่จะเกิดขึ้นกับผมได้
คิคาคุ
(ต้องรีบ...หนี..)//เดินไปตรงทางแยก(ทางออก)ด้านขวา
คิคาคุ
อะ....//ชนใครก็ไม่รู้แต่ตัวเองล้ม
รุย [นักเลง]
เฮ้ยย...*ึงไม่มีตาเอาไว้มองทางอ้อวะ???
รุย [นักเลง]
เหอะ...นึกว่าใคร
รุย [นักเลง]
ไอกากคาคุนี่หว่า..
รุย [นักเลง]
ไว้ซื้อข้าวมาดิ!!
รุย [นักเลง]
ถ้าไม่ไปคงจะรู้ใช่ไหมว่าจะเป็นยังไง???//เตะคิคาคุจนล้ม
คิคาคุ
อัก....//นอนอยู่ที่พื้น
หลังจากนั้นพวกของรุยก็เข้ามาและเตะผมคนละที่และไปนั่งที่ประจำ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
โอเคไหม?//ก้มมองคิคาคุ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ไปบอกครูกันเถอะ
คิคาคุ
บอกไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก
คิคาคุ
อย่ายุ่งเลย....เดี๋ยวก็โดนเหมารวมไปด้วยหรอก
รุย [นักเลง]
เร็วดิ้!!!!//ตะโกน
คิคาคุ
ไม่ต้องสนฉันหรอก//ลุกขึ้น
ที่ผมโดนแบบนี้ก็เพราะผมรวยน่ะ...
มันเป็นเงินประกันของพ่อแม่ผม
แล้วเรื่องมันดันมาถึงโรงเรียน
ก็เลยมีพวกที่หวังเงินจากผมอยู่มาก
แต่วิธีการของเขาต่างจากคนอื่นที่เป็นการตีสนิท
แต่คุยใช้ความรุนแรงแทน...
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
งั้นไปก่อนนะ~~~
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
แฟนฉันรออยู่
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ไว้เจอกันพรุ่งนี้ล่ะ
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
อืม..ไว้เจอกัน//เดินออกจากห้อง
เหมือนว่าแฟนของรินจะเป็นคยหล่อๆจากห้องข้างๆ
เขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เป็นแชมป์ระดับเขตด้วย
ทุกๆวันจะมีผู้หญิงรายล้อมด้วย
คิคาคุ
....//มองนอกหน้าต่างต่าง
คิคาคุ
(ไปไว้กินไปไหม?)//มองริน
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
....//เดินไปหาชิระ
ชิระ [ไอหน้าหล่อตัวตึง]
...//ยืนรอริน
ผมไม่ได้คิดอะไรกับรินแบบนั้นหรอกนะ
พวกเราก็แค่เป็นเพื่อนสมัยเด็กกันแค่นั้นเอง
แต่หลังจากขึ้นม.ปลายหรือก็คือเมื่อ1ปีก่อนเธอก็ไม่ค่อยสนใจผมเลย
เพราะตอนนั้น[ริน]ไปคบกับ[ชิระ]คนนั้นพอดีด้วยล่ะนะ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
วันนี้เวรใครนะ?
คิคาคุ
ฉัน...กับ .ใครอีกไม่รู้
คิคาคุ
แต่ว่าคนทำคงมีแค่ฉันคนเดียวล่ะนะ
เป็นแบบนี้ทุกครั้งนั่นแหละ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ฉันช่วยไหม
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
นั่นสินะ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ถึงจะขอช่วยขนาดไหนยังไงนายก็ไม่ให้ทำอยู่ดี
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
งั้นไปก่อนนะ
เชน [เพื่อนร่วมห้อง?]
ไว้เจอกันพรุ่งนี้ล่ะ//เดินออกจากห้อง
ตอนนี้ในห้องเหลือแค่ผมคนเดียว
คงจะต้องเริ่มทำความสะอาดแล้วล่ะ
สโนว์ [รุ่นพี่]
อ้าว...ยังไม่กลับอีกหรอ คาคุ?
คิคาคุ
ยังไม่กลับครับรุ่นพี่
สโนว์ [รุ่นพี่]
ทำเวรคนเดียวอีกแล้วหรอ?
คิคาคุ
เดี๋ยวคนที่เหลือบอกจะมาทำน่ะครับ
สโนว์ [รุ่นพี่]
ครั้งก่อนนายก็พูดอย่างนี้
สโนว์ [รุ่นพี่]
ไม่เห็นจะมีใครมาเลย
คิคาคุ
ครั้งก่อนผมพูดอย่างงั้นหรอ?
สโนว์ [รุ่นพี่]
อืมมม...อย่าคิดว่าฉันจำไม่ได้ล่ะ
คิคาคุ
รุ่นพี่ใส่ใจคนอื่นดีจังเลยนะครับ
สโนว์ [รุ่นพี่]
อะไรล่ะนั่น..
รุ่นพี่สโนว์คือคนที่ผมมักจะเจอทุกครั้งหลังเลิกเรียนตอนอยู่คนเดียว
ครั้งหนึ่งพวกของรุยกำลังมาหาเรื่องผมอยู่แล้วรุ่นพี่มาเจอพอดี
เหมือนว่าหนึ่งในพวกของรุยจะโดนรุ่นพี่เตะจนกระดูกหักเลยล่ะ
นั่นเป็นเหตุผลที่ผมระวังเธออยู่
เธออาจจะเตะผมเป็นรายต่อไปก็ได้
คิคาคุ
รุ่นพี่จะไม่เตะผมใช่ไหม?
ยัยนี่เป็นใคร
ฟูมิ [ฆาตกร]
คาคุ//ถือกระเป๋า
ฟูมิ [ฆาตกร]
กลับกันได้แล้ว
พี่ฟูมิพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยชาเหมือนทุกๆครั้ง
คิคาคุ
แต่ผมยังไม่ได้ทำความสะอาดเลย
สโนว์ [รุ่นพี่]
คาคุ...ยัยนี่ใครหรอ??????
คิคาคุ
แล้วรุ่นพี่อยากรู้เรื่องของ.....
สโนว์ [รุ่นพี่]
แค่บอกมาก็พอน่าาาา~~~//จับมือคาคุและดันจนไปชนกำแพง
ฟูมิ [ฆาตกร]
แค่ทำความสะอาดใช่ไหม?
ฟูมิ [ฆาตกร]
โอเค//เดินไปหยิบไม้กวาดข้างหลังห้อง
สโนว์ [รุ่นพี่]
รีบๆบอกมาได้แล้ว คาคุ ยัยนั่นเป็นใคร!!
สโนว์ [รุ่นพี่]
เอ๋~~~~//จะขยับมือไปคว้าคอ คิคาคุ แต่ดันไปโดนข้างหลังที่เป็นกำแพงแทน
คิคาคุ
(กะ-กำแพงร้าว???)//มองกำแพงที่ สโนว์ กระแทกไปเมื่อกี้
คิคาคุ
ระ-รุ่นพี่ใจเย็นก่อนนะครับ
คิคาคุ
(เธอเป็นยอดมนุษย์หรอ?)
ฟูมิ [ฆาตกร]
เมื่อก่อนพวกเราเป็นเพื่อนบ้านกัน....
ฟูมิ [ฆาตกร]
แต่ตอนนี้เรามาอยู่บ้านเดียวกันแล้ว
ฟูมิ [ฆาตกร]
ตอนนี้คงจะเป็น.....คู่รัก...กันน่ะ
คิคาคุ
เดี๋ยวก่อนครับพี่!!
คิคาคุ
อักกก.....//โดนต่อย
สโนว์ [รุ่นพี่]
คู่รัก??//ต่อยท้องคิคาคุ
ฟูมิ [ฆาตกร]
ล้อเล่นน่ะ//หันไปกวาดห้องต่อ
ฟูมิ [ฆาตกร]
ตอนนี้คงจะเป็นพี่น้องกันแต่ไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือด
สโนว์ [รุ่นพี่]
โอเค...พี่น้อง//ปล่อยมือคิคาคุ
คิคาคุ
มะ-มาล้อเล่นอะไรตอนนี้ครับเนี่ย....//จุกจนทรุดลง
ฟูมิ [ฆาตกร]
แต่ก็ยังแต่งงานกันได้นะ
สโนว์ [รุ่นพี่]
คาคุ!!!//กระชากคิคาคุขึ้นมา
หลังจากนั้นพวกเธอทั้งสองคนก็ช่วยผมทำความสะอาดห้อง
วันนี้เลยกลับได้เร็วกว่าปกติล่ะนะ
ปกติ[พี่ฟูมิ]จะกลับไปก่อนเพิ่อช่วยคุณฟูโกะทำงานบ้าน
วันนี้คงจะไม่มีอะไรต้องทำก็เลยมาช่วยผม
คิคาคุ
(ว่าแต่....)//อยู่ในระหว่างเดินกลับบ้าน
ฟูมิ [ฆาตกร]
.....//ควงแขนคิคาคุอยู่ข้างๆ
สโนว์ [รุ่นพี่]
...//ควงแขนคิคาคุอยู่อีกข้าง
คิคาคุ
เอ่อออ.....รุ่นพี่..ช่วยปล่อยแขนผม..
สโนว์ [รุ่นพี่]
ขนาดยัยนั่นยังทำได้เลย
สโนว์ [รุ่นพี่]
ทำไมนายถึงบอกแต่ฉันล่ะ??
คิคาคุ
ก็พี่ฟูมิทำเป็นปกติอยู่แล้ว
คิคาคุ
ผมก็เลยชินแต่รุ่นพี่...
สโนว์ [รุ่นพี่]
งั้นก็ทำให้ชินซะ
คิคาคุ
แต่คนมองหมดแล้วนะครับ
สโนว์ [รุ่นพี่]
แล้วไงล่ะ?
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//หยุดเดินอยู่ที่หน้าร้านสะดวกซื้อ
ฟูมิ [ฆาตกร]
มีของต้องซื้อ
สโนว์ [รุ่นพี่]
คงจะไม่ใช่อะไรแปลกๆใช่ไหม???
ฟูมิ [ฆาตกร]
อันนี้เอาไว้ใช้กับ คาคุ โดยเฉพาะ//เดินเข้าร้านสะดวกซื้อ
สโนว์ [รุ่นพี่]
โดยเฉพาะ???
สโนว์ [รุ่นพี่]
ฉันไม่ให้เธอทำอะไรได้ตามใจหรอกนะ!!//เดินตามฟูมิไป
คิคาคุ
(ทำไมวันมันถึงวุ่นวายกว่าปกติล่ะเนี่ย)
คิคาคุ
(แล้วทำไมพวกเธอถึงถามอะไรแบบนั้นนะ)
รุย [นักเลง]
ฉันนี่โชคดีจริงๆ//เดินมาหาคิคาคุพร้อมกับเพื่อนๆของเขาประมาณ10กว่าคน
รุย [นักเลง]
โชคดีที่มาเจอมหาเศรษฐีตรงนี้
รุย [นักเลง]
กล้าเมิน*ูอ้อวะ???
รุย [นักเลง]
ห๊ะ????//ต่อยหน้าคิคาคุ
รุย [นักเลง]
งัันก็เอาเงินมาได้แล้ว//ก้มมอง
รุย [นักเลง]
หรืออยากจะโดนกระทืบก่อน?
คิคาคุ
อะ-อืม...//รีบหยิบกระเป๋าออกมา
คิคาคุ
นี่....เงินที่พวกนาย..//ยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้
รุย [นักเลง]
อะไรกัน...//แย่งกระเป๋าคิคาคุมา
รุย [นักเลง]
ก็มีอยู่เยอะไม่ใช่รึไง???//เปิดดูในกระเป๋า
รุย [นักเลง]
งั้นฉันขออันนี้แทนก็แล้วกัน//กำลังจะเดินออกไป
คิคาคุ
ไม่...//แย่งกระเป๋ากลับมา
รุย [นักเลง]
เดี๋ยวนี้กล้าขึ้นนะ
รุย [นักเลง]
ไอกาก//เตะกลางลำตัว
คิคาคุ
อักก...//ล้มลง(อีกแล้ว)
คิคาคุ
(ไปเอาแรงมาจากไหนล่ะนั่น..)
รุย [นักเลง]
เห้ย...กระทืบแม่งเลย
จากนั้นพวกของรุยก็เข้ามาเหยียบ ต่อย ผม
แต่ว่าอีกสักพักหนึ่งก็....
สโนว์ [รุ่นพี่]
พวกแกกล้ามากเลยนะ~~~//เดินออกมาจากร้าน
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//มองคิคาคุ
"ท่านรุย นั่นไงไอผู้หญิง(สโนว์)ที่มาช่วยไอกากคาคุที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้น่ะ"
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//เดินเข้ามาใกล้ๆ
รุย [นักเลง]
หน้าตาใช้ได้นี่....
รุย [นักเลง]
อีกคนข้างๆ(ฟูมิ)ก็....
(การกระทืบยังคงดำเนินอยู่)
ฟูมิ [ฆาตกร]
ไอสวะ//ต่อยหน้ารุย
รุย [นักเลง]
(นั่นมันแรงคนหรือแรงควายวะ)
ฟูมิ [ฆาตกร]
พวกสวะ//ไล่ต่อย(ใช้กระเป๋าฟาดไปด้วย)คนที่เหลือ
แม้ว่าพวกเขาจะลุกขึ้นมาใหม่ก็ตาม
แต่ก็โดนต่อยจนล้มเหมือนเดิม
มีหนึ่งในพวกของรุยควักมีดขึ้นมา
ฟูมิ [ฆาตกร]
.....//หยิบปืนออกมาจากกระเป๋า
รุย [นักเลง]
หนีดิวะ!!//รีบหนีไป
แต่สิ่งที่ออกมาดันเป็นน้ำ
แต่รุยกับพวกของรุยหนีไปแล้วจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่ยิงออกมาคือน้ำ
สโนว์ [รุ่นพี่]
ปืนฉีดน้ำ????
ฟูมิ [ฆาตกร]
ปิ้วปิ้ว//พูดอย่างเฉยชาและยิงไปหาสโนว์
คิคาคุ
......//สลบไปแล้วววว
คิคาคุ
ฮื้อออ....เกิดอะไรขึ้น..//ค่อยๆลืมตาขึ้น
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//นั่งคร่อมคิคาคุอยู่บนเตียง
ฟูมิ [ฆาตกร]
ตื่นเร็วกว่าที่คิดแฮะ...
คิคาคุ
.....//โดนมัดแขน ขาอยู่บนเตียง
มันเกิดขึ้นทุกครั้งหลังจากที่ผมตื่นหลังพี่ฟูมิ
ฟูมิ [ฆาตกร]
นี่....//ใส่ชุดนอนสีขาวที่น่ารักมากๆ
คิคาคุ
....//หันไปมองทางอื่น
ฟูมิ [ฆาตกร]
มองมาที่พี่สิ...
คิคาคุ
แต่ว่า....หน้าอกพี่มัน....//เห็นบางส่วน(ไม่บาง)
ฟูมิ [ฆาตกร]
เรื่องของพวกคนที่มันมาแกล้งคาคุค่อยพูดที่หลัง
ฟูมิ [ฆาตกร]
ก่อนอื่น.....
คิคาคุ
!!!!!!//เพิ่งสังเกตว่าฟูมิถือมีดและตรวจจับอันตรายได้
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//หวังจะใช้มีดเจาะหูคิคาคุ(ทำไปแล้ว)
คิคาคุ
พะ-พี่?//หลบได้แต่ก็โดนเฉี่ยวๆนิดหน่อย
ฟูมิ [ฆาตกร]
ผู้หญิงคนนั้น(สโนว์)เป็นใคร????//ตอนนี้ดูน่ากลัวมากๆแม้จะไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรก็ตาม
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
ฟูมิ [ฆาตกร]
ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร????
คิคาคุ
พะ-พี่ใจเย็นก่อนนะครับ
คิคาคุ
เธอก็เป็นรุ่นพี่ของผมไง
ฟูมิ [ฆาตกร]
จริงหรอ?//ก้มหน้าเข้าใกล้คิคาคุจนตัวไปแนบอกคิคาคุ
คิคาคุ
จะ-จริงครับ!!//เบือนหน้าหนี
ฟูมิ [ฆาตกร]
แน่นะ?//จับหน้าคิคาคุให้มองมาหาตัวเอง
ฟูมิ [ฆาตกร]
เป็นอะไร?//กลับนั่งเหมือนเดิม
ฟูมิ [ฆาตกร]
หืมมม???//ไปชนบางอย่างแข็งๆข้างหลัง
คิคาคุ
ปะ-ไปกินข้าวกันเถอะพี่....//ดูร้อนรนยังไงไม่รู้
ฟูมิ [ฆาตกร]
เมื่อกี้คือ?????//หันไปมอง
ฟูมิ [ฆาตกร]
เอ๋~~~~~//มองบางอย่างที่นูนขึ้นตรงกางเกงคิคาคุ
ฟูมิ [ฆาตกร]
คาคุ....รู้สึกแบบนี้กับฉันหรอ????//หันกลับมามองคิคาคุ
ฟูมิ [ฆาตกร]
ตอนนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ//จับหน้าคิคาคุ
คิคาคุ
มันไม่...ใช่.อย่างที่พี่คิด...นะ
ฟูมิ [ฆาตกร]
แต่ไม่เป็นไร....//ก้มหน้าไปใกล้ๆหน้าคิคาคุ
"กินข้าวได้แล้วทั้งสองคน...."
ไม่รู้ว่าปาฎิหารย์หรืออะไร
แต่คุณแม่ของฟูมิก็เปิดประตูมาเห็น
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//หันไปมอง
คิคาคุ
(อย่าเพิ่งนิ่งไปสิครับ!!!)//มองอย่างออดอ้อน
จากนั้นเธอก็รีบปิดประตูไปเลย
คิคาคุ
ความหวัง....ปิดประตูใส่ไปแล้ว...
คิคาคุ
(สุดท้ายก็รอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์)//มองฟูมิที่กำลังกินข้าวอยู่
ฟูมิ [ฆาตกร]
งับ ...//กินข้าวอยู่ตรงข้ามคิคาคุ(หิวพอดีเลยปล่อยออกมา)
ถึงแม้ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดก็ตาม
คุณฟูโกะด้วย(คุณแม่ของฟูมิ)
หลังจากพ่อแม่ผมเสียไปจากอุบัติเหตุ
เนื่องจากเงินประกันที่ได้เลยทำให้ญาติของผมต่างมาแย่งตัวผมไป...แต่ก็เป็นเพราะเงินนั่นล่ะนะ
แต่ว่าแทนที่จะเลือกไปอยู่กับญาติผมก็เลยขอไปอยู่กับคุณฟูโกะที่เป็นเพื่อนบ้านแทน
เงินประกันกันได้อยู่ในการดูแลของคุณฟูโกะที่เป็นผู้ปกครองของผม ส่วนบ้านหลังเก่าก็ขายทิ้งเลยได้เงินเพิ่มมาอีก
คิคาคุ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ....ผมชื่อ...
ฟูมิ [ฆาตกร]
.....//เดินกลับห้องโดยไม่สนใจคิคาคุสักนิด
ความสัมพันธ์ของผมกับพี่ไม่ได้ดีเท่าไหร่
ผมว่าผมอาจจะโดนเธอจับกินได้ตลอดเวลาเลย
คุณฟูโกะไม่คัดค้านอะไรด้วย...
คิคาคุ
(จะรู้สึกโชคดีหรือโชคร้ายดีล่ะที่มาอยู่บ้านนี้....)
ถึงจะเรียกพี่ก็เถอะ....แต่เธออายุมากกว่าผมแค่1ปีเอง...
ฟูมิ [ฆาตกร]
พรุ่งนี้เดี๋ยวฉันจะไปอยู่เป็นเพื่อนนะ....ตอนพักกลางวันน่ะ
คิคาคุ
พี่ไม่ต้อง...ก็ได้นะครั----
ฟูมิ [ฆาตกร]
อะไรนะ???//ปามีดเฉี่ยวหน้าคิคาคุ
คิคาคุ
เปล่าครับไม่มีอะไร...
คิคาคุ
(ว่าแต่...ทำไมพี่ถึงใช้อาวุธได้ดีขนาดนี้ล่ะเนี่ย...)
ฟูมิ [ฆาตกร]
เดี๋ยวพี่จะไปรอที่หน้าห้องเรียนคาคุก็แล้วกัน
ฟูมิ [ฆาตกร]
อย่าออกมาก่อนล่ะ
ฟูมิ [ฆาตกร]
อย่าออกมาก่อนล่ะ
"อิจฉาคู่รักใหม่จังเลยนะ~~~~"
คิคาคุ
ไม่ใช่คู่รักสักหน่อย.....ครับ
ฟูมิ [ฆาตกร]
วันนี้พี่จะไปนอนด้วยนะ
คิคาคุ
ฮื้อออ......เช้าแล้ว...หรอ?//ตื่น
ฟูมิ [ฆาตกร]
คาคุ....//ละเมอเพ้อฝัน
คิคาคุ
เอ่ออ...พี่ครับ..นิ้วผม...
ฟูมิ [ฆาตกร]
....//กอดแขนคิคาคุและกัดนิ้วหนึ่งอยู่เบาๆ
ฟูมิ [ฆาตกร]
หืมมมมม....//ลืมตา
คิคาคุ
พี่ครับเช้าแล้วครับ
ฟูมิ [ฆาตกร]
อรุณสวัสดิ์ค่ะ...//หอมแก้มคิคาคุแล้วลุกออกไป
ถึงเราจะมีภูมิคุ้มกันผู้หญิงอยู่บ้างก็เถอะ...
คิคาคุ
จะว่าไปพี่ก็ไม่เคยเดินมาโรงเรียนกับผมเลยนะ...
ฟูมิ [ฆาตกร]
ก็คาคุตื่นเช้านี่
อยู่ๆก็มีเสียงที่ผมคุ้นเคยดังขึ้นมา...
คุโระ [รุ่นน้อง]
รุ่นพี่..//กระโดดกอดหลังคิคาคุ
คุโระ [รุ่นน้อง]
อรุณสวัสดิ์นะคะ
คิคาคุ
ผมก็ตื่นปกตินะครับ//หันไปคุยกับฟูมิ
คุโระ [รุ่นน้อง]
อย่าเมินกันสิคะ!!//ลงจากตัวคอคาคุแล้วเปลี่ยนมาเดินข้างๆ
คุโระ [รุ่นน้อง]
รุ่นพี่คะ...
คุโระ [รุ่นน้อง]
เธอคนนี้เป็นใครหรอคะ?
ฟูมิ [ฆาตกร]
ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?
คิคาคุ
เธอคนนี้คือรุ่นน้องที่ผมเคยดูแลในกิจกรรมของโรงเรียนครั้งหนึ่งน่ะครับ
คุโระ [รุ่นน้อง]
คำถามฉันล่ะคะรุ่นพี่!!//เขย่าตัวคิคาคุ
คิคาคุ
....//เมิน เมิน เมิน
คุโระ [รุ่นน้อง]
...//ดึงเนกไทให้คิคาคุลง
คุโระ [รุ่นน้อง]
...//จูบที่แก้มของคิคาคุ
คุโระ [รุ่นน้อง]
นี่เป็นเพราะรุ่นพี่ไม่ตอบคำถามฉันนะคะ//ปล่อยเนกไท
คุโระ [รุ่นน้อง]
เป็นเพราะรุ่นพี่เองนะคะ//ยิ้ม
ฟูมิ [ฆาตกร]
.....//แรงอาฆาตระดับเข้มข้น
คิคาคุ
(มะ-ไม่หันไปดีกว่า)
คิคาคุ
ยัยบ้า//เคาะหัวคุโระไปหนึ่งที
คุโระ [รุ่นน้อง]
อ้าาา....เจ็บนะคะ...
ฟูมิ [ฆาตกร]
อย่าลืมเรื่องที่บอกไปล่ะ...//เดินไปที่ห้องด้วยความอาฆาต
คุโระ [รุ่นน้อง]
เรื่องอะไรหรอคะ?
คิคาคุ
ไม่ต้องรู้หรอก..ไปไหนก็ไป
คุโระ [รุ่นน้อง]
ไล่กันแบบนี้เลยหรอคะ??
คิคาคุ
อืม....ไล่แบบนี้แหละ
คุโระ [รุ่นน้อง]
อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกันนะคะ!!//เดินหนี
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
มาเร็วอีกแล้วนะ//เพิ่งเดินเข้าโรงเรียน
คิคาคุ
เธอก็เหมือนกันนั่นแหละ
คิคาคุ
แล้วอีกอย่าง...นี่เร็วหรอ?
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
แน่นอน
คิคาคุ
โอเค//เดินไปที่ห้อง
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
....
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
อย่าทำตัวน่าเบื่อแบบนั้นสิ//จับมือคิคาคุ
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
มานี่...ไปกินอาหารเช้ากัน
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
งั้นไปนั่งเป็นเพื่อนกันหน่อยสิ//ลากคิคาคุไปโรงอาหาร
ริน [เพื่อนสมัยเด็กซัง]
ไม่มีแต่ คาคุ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!