เกิดใหม่ครั้งนี้จะหาผัวรวยๆให้ได้เลย!!

บทนำ

ชี้แจง

(…) = คิดในใจ

ณ ห้องพัก

ชายวัยกลางคน

อ่า~ อยากมีผัวจังเลย

ชายวัยกลางคน

อีกนิดก็จะ 30 แล้วนะ

ชายวัยกลางคน

เมื่อไหร่จะมีผัวแบบคนอื่นเขาบ้าง

ชายวัยกลางคนบ่นพึมพำเรื่องที่ตัวเองยังไม่มีผัว

ก็ได้เดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อชำระร่างกาย

ชายวัยกลางคน

อาบน้ำให้สดชื่นก่อนดีกว่า

เขาเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ดูพื้นเลยว่ามีสบู่อยู่ตรงนั้น

ชายวัยกลางคน

เห้ย!!!

กว่าจะรู้ตัวเขาได้ลื่นหัวฟาดกับชักโครกไปแล้ว

ชายวัยกลางคน

(ฉันจะตายแล้วหรอ)

ชายวัยกลางคน

(ยังไม่หาผัวเลยนะฉันจะมาตายแบบนี้ไม่ได้)

ชายวัยกลางคน

ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้ฉันได้ผัวรวยๆทีเถอะ

ชายวัยกลางคน

หวังว่าชาติหน้าฉันจะมีความสุขมากกว่านี้

เมื่อพูดจบชายวัยกลางคนได้หลับตาลง

To be continued

ชีวิตใหม่

โรงพยาบาล

หมอ

พยายามเข้านะครับคุณหญิง

โอลิเวีย อัลเฟรด

ฮึบบบบบ~

พยาบาล

หัวเด็กเริ่มออกมาแล้วค่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อึกอัดจังเลย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เดี๋ยวนะ!!!)

โอลิเวีย อัลเฟรด

ฮึบบบบบ

พยาบาล

เด็กออกมาแล้วค่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ฉันออกมาจากช่องคลอดหรอ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ฮึก…แง้ แง้!!!!!

พยาบาล

คุณหนูปลอดภัยค่ะ

พยาบาล

คุณหนูที่เกิดมาเป็นเพศชายค่ะ

โอลิเวีย อัลเฟรด

ส่งลูกมาให้ฉัน

พยาบาลส่งตัวคุณหนูตัวน้อยเข้าอ้อมอกผู้เป็นแม่

อยู่ๆก็มีผู้ชายร่างใหญ่เปิดประตูเข้ามาด้วยความรีบ

มาร์ติน อัลเฟรด

เป็นยังไงบ้าง

โอลิเวีย อัลเฟรด

ฉันน่าจะไม่ไหวแล้วค่ะ

โอลิเวีย อัลเฟรด

ฉันขอตั้งชื่อลูกว่ามาเดลินนะคะ

มาร์ติน อัลเฟรด

ได้ๆ โอลิเวียเธออย่างพึ่งเป็นอะไรไปนะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ไม่นะ แม่อย่าตายนะ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เรายังไม่ได้รู้จักกันเลยอย่าพึ่งตายนะ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ฮึก…แง้ แง้!!!!

โอลิเวีย อัลเฟรด

โอ๋ๆ ไม่ร้องนะมาเดลินตัวน้อยของแม่

โอลิเวีย อัลเฟรด

ฉันฝากลูกด้วยนะคะคาร์เตอร์

มาร์ติน อัลเฟรด

ไม่โอลิเวียอย่าหลับตานะ

จากนั้นไม่นานโอลิเวียก็จากไปอย่างสงบ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

แง้ แง้!!!!!

มาร์ติน อัลเฟรด

โอลิเวีย

มาร์ติน อัลเฟรด

โอลิเวีย!!!!!

มาร์ตินพยายามเรียกหญิงอันเป็นที่รัก

แต่ความพยายามนั้นก็ไร้ผล

โอลิเวียได้จากไปอย่างสงบแล้ว

มาร์ติน อัลเฟรด

เรียกนมนิ่มมาเลี้ยงเด็กนี่

เอซ (บอดี้การ์ด)

ครับท่าน

ห้องพักฟื้น

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อ่า~ ฉันได้เกิดใหม่จริงๆสินะ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แถมความทรงจำยังอยู่ครบอีกด้วย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แม่ก็ดันตายหลังจากคลอดอีก)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(รักแม่นะครับถึงเราจะไม่ได้รู้จักกันเลย)

แม่นมนิ่ม

คุณหนูน่ารักมาเลยนะคะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

แอ้~

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(พูดได้ดีนี่)

มาร์ติน อัลเฟรด

ฝากเลี้ยเด็กนี่ด้วยนะ

มาร์ติน อัลเฟรด

ผมจะไปทำงานที่อิตาลี

แม่นมนิ่ม

นายท่านจะปล่อยคุณหนูให้อยู่ที่นี่หรอคะ

มาร์ติน อัลเฟรด

อืม

มาร์ติน อัลเฟรด

มันทำให้โอลิเวียต้องตาย

มาร์ติน อัลเฟรด

ยังมีชีวิตอยู่ก็ดีแค่ไหนแล้ว

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(นายเป็นพ่อฉันจริงรึเปล่าเนี่ย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เข้าใจนะว่าฉันทำให้คนรักของนายตาย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แต่ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจปะ)

แม่นมนิ่ม

อย่างน้อยก็อุ้มคุณหนูก่อนไปหน่อยเถอะค่ะ

นมนิ่มพยายามให้นายท่านของเธออุ้มคุณหนู

อย่างน้อยก็เอ็นดูซักหน่อยก็ยังดี

มาร์ตินกำลังสองจิตสองใจว่าจะอุ้มดีหรือไม่

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แม่นมนิ่มพูดได้ดี)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อุ้มๆเค้าเร็วพ่อ)

มาเดลินพยายามชูมือเพื่อให้คนเป็นพ่ออุ้ม

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อุ้มเร็วสิ)

มาร์ตินที่เห็นว่ามาเดลินพยายามชูมือเพื่อให้ตนอุ้ม

ก็เลยตัดสินใจอุ้มมาเดลินขึ้นมา

แม่นมนิ่ม

เบาๆค่ะนายท่าน

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

แอ้~

มาเดลินยิ้มหวานให้กับคนเป็นพ่อ

มาร์ตินแอบเห็นใบหน้าของโอลิเวียซ้อนทับกับมาเดลิน

จึงสบัดหน้าเบาๆ

แม่นมนิ่ม

คุณหนูดูชอบนะคะ

มาร์ติน อัลเฟรด

คงจะอย่างนั้น

พอมาร์ตินตั้งสติได้จึงรีบวางมาเดลินลงบนเตียงเช่นเดิม

มาร์ติน อัลเฟรด

ผมจะไปอิตาลีพรุ่งนี้เช้า

มาร์ติน อัลเฟรด

ถ้างานเสร็จแล้วผมจะรีบกลับมา

แม่นมนิ่ม

ค่ะ นมจะดูแลคุณหนูอย่างดีเลยค่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(จะไปแล้วหรอ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

แอ้~

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(โชคดีนะคุณพ่อ)

แม่นมนิ่ม

คุณหนูคงบอกลาน่ะค่ะ

มาร์ติน อัลเฟรด

อืม

To be continued

การกลับมาของแด๊ด

2 ปีผ่านไป

ห้องนอนของมาเดลิน

บนเตียงขนาดคิงไซด์มีร่างของเด็กนอนอยู่

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

( 2 ปีแล้วสินะที่เราได้อยู่ในร่างนี้)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เจ้าพ่อบ้านั้นตั้งแต่อุ้มเราครั้งแรกก็ไม่เห็นหน้าอีกเลย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แล้วเมื่อไหร่เราจะโตกันนะ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(จริงสิเราต้องเขียนเป้าหมายในอนาคตไว้แล้ว)

คิดได้ดังนั้นมาเดลินรีบลุกออกจากเตียงเพื่อไปหากระดาษมาเขียนเป้าหมายของตัวเอง

พอหากระดาษเจอแล้วมาเดลินก็เริ่มเขียนทันที

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ข้อ 1 ต้องทำให้เจ้าพ่อบ้านั้นรักให้ได้)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ข้อ 2 ถ้าเจ้าพ่อบ้านั้นไม่รักเราขึ้นมาจริงๆ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ต้องหาเงินให้ได้เยอะๆเพื่อจะได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเอง)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ข้อ 3 สำคัญที่สุด)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เราจะต้องหาผัวหล่อๆรวยๆให้ได้เลย)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(แหะๆ เผื่อหาเงินไม่ได้)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เอาล่ะ เป้าหมายที่ต้องทำก็เสร็จแล้ว)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อีกนานมั้ยนะกว่านมนิ่มจะมาพาไปกินข้าว)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

หิวแล้วอ่า~

ก๊อก ก๊อก

แอ๊ด~

แม่นมนิ่ม

ตื่นเช้าจังเลยนะคะคุณหนู

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ลินหิวแย้วฮะ นมนิ่ม

แม่นมนิ่ม

ค่ะๆ เดี๋ยวนมพาไปนะคะ

นมนิ่มเดินเข้าไปอุ้มมาเดลินเพื่อที่ลงไปทานอาหารเช้าข้างล่าง

โต๊ะอาหาร

แม่นมนิ่ม

ให้นมป้อนมั้ยคะคุณหนู

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ลินกิงเองได้ฮะนม

แม่นมนิ่ม

คุณหนูเก่งจังเลยนะคะ

แม่นมนิ่ม

แถมน่ารักมากอีกด้วย

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

คิกๆ ลินน่ายัก

เสียงหัวเราะคิกคักที่ลอยออกมาจากห้องอาหารทำให้คนมาใหม่ถึงกับขมวดคิ้ว

มาร์ติน อัลเฟรด

ทำไมพึ่งกินข้าว

แม่นมนิ่ม

นะ…นายท่าน กลับมาแล้วหรอคะ

มาร์ติน อัลเฟรด

อย่างที่เห็น

แม่นมนิ่ม

คุณหนูทักทายนายท่านสิคะ

แม่นมนิ่ม

เขาเป็นพ่อของคุณหนูน่ะค่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

แด๊ดหยอ~

มาเดลินเอียงคอถามด้วยความสงสัย

แต่ความจริงแล้ว…

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อะไรกันกลับมาแล้วหรอ)

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(ยังไม่ได้เตรียมตัวเลยนะ)

แม่นมนิ่ม

ใช่แล้วค่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(เอาล่ะ ถึงจะยังไม่มีแผนแต่อ้อนไปก่อนแล้วกัน)

มาเดลินลงจากเก้าอี้เพื่อเดินไปหามาร์ติน

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(สูงจัง)

มาเดลินเข้าไปกอดขาของมาร์ตินแล้วเงยหน้าขึ้น

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ลินคิกถึงแด๊ดนะฮะ

มาเดลินมองมาร์ตินตาแป๋ว

แม่นมนิ่ม

ทักทายคุณหนูบ้างสิคะนายท่าน

มาร์ตินไม่พูดอะไรแต่ก้มลงไปอุ้มมาเดลินแนบอก

มาเดลินกอดคอมาร์ตินด้วยความตกใจ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ดะ…แด๊ดจะทำอะไยหยอฮะ

มาร์ติน อัลเฟรด

เปล่า

มาร์ติน อัลเฟรด

เพศรองอะไรล่ะ

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

อะ…โอเมก้าฮะ

ใบหน้าของมาร์ตินฉายแววเครียดออกมาทันทีหลังมาเดลินพูดจบ

แม่นมนิ่ม

นายท่านปล่อยคุณหนูทานอาหารก่อนได้มั้ยคะ

แม่นมนิ่ม

คุณหนูยังทานไม่เสร็จเลยค่ะ

เมื่อได้ยินแบบนั้นมาร์ตินก็เดินไปที่เก้าอี้เสริมเพื่อให้มาเดลินนั่งกินข้าวต่อ

จากนั้นก็หยิบช้อนตักข้าวต้มมายื่นให้มาเดลินกิน

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

ลินกิงเองได้ฮะแด๊ด

มาร์ตินไม่ฟังแต่ยังยื่นช้อนต่อไม่ขยับไปไหน

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

(อะไรของเจ้าพ่อบ้านี่กัน)

มาร์ติน อัลเฟรด

กิน

มาเดลิน (ตอนเด็ก)

งั่ม

To be continued

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!