คุณอา
ตอน 1
เพราะนายใหญ่ของบ้านกำลังโมโห ที่เด็กของตนที่เลี้ยงไว้ยังไม่กลับจากข้างนอก
จึงทำให้ภายในบ้านเกิดความวุ่นวาย
ภาค :พระเอก
กูถามว่านิดกลับมารึยัง!
คนใช้ทุกคนภายในบ้านต่างเกรงกลัวกับนายท่านของบ้าน
คนใช้เลยนึกสงสารหนูนิดที่ตนได้กระทำ
หนูนิด :นายเอก
คุณอาจะนอนรึยังน้า
ร่างบางที่พึ่งกลับมาก็เตรียมตัวเดินขึ้นข้างบน
หนูนิด :นายเอก
พวกเขาเข้านอนกันหมดแล้วหรอ.มอง
หนูนิด :นายเอก
.เปิดประตูเข้าห้อง
ร่างบางเห็นร่างสูงนั่งอยู่ที่บนโซฟา
หนูนิด :นายเอก
คุณอายังไม่นอนหรอครับ.มองอค
ภาค :พระเอก
แล้วเธอเห็นฉันนอนรึยังล่ะ
ภาค :พระเอก
ฉันบอกแล้วไงให้กลับบ้านตรงเวลา.กดเสียงต่ำ
ภาค :พระเอก
เธออยากจะโดนแบบเมื่อก่อนหรอ.มอง
ผมยอมรับเลยว่าตอนนี้โมโหมากที่ร่างบางตรงหน้าไม่เชื่อฟังผม
ถ้ายังปล่อยให้ตามใจแบบนี้
หนูนิด :นายเอก
ไม่ครับคุณอา
หนูนิด :นายเอก
ผมจะไม่ทำอีกแล้ว
หนูนิด :นายเอก
คุณอาได้โปรด.คุกเข่า
ภาคมองคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เย็นชา
ทำไมหนูนิดถึงกลัวผมงั้นหรอ
ก็เมื่อก่อนผมเคยให้ลูกน้องจับหนูนิดขังไว้ใต้ดิน
จนผมเห็นว่าหนูนิดทำนิสัยดีขึ้นเลยอนุญาตให้ขึ้นมาข้างบนและออกไปเรียนข้างนอก
แต่มีกฎว่า ต้องกลับบ้านให้ตรงเวลา
แต่วันนี้ร่างบางกลับไม่ทำตามกฎ
ภาค :พระเอก
ถ้ายังมีครั้งต่อไปฉันจะทำให้เธอดูว่านรกบนดินมันเป็นยังไง.ยิ้ม
ภาค :พระเอก
.เดินไปหาคนตรงหน้า
หนูนิด :นายเอก
ขะ..ครับ.ยืน
ภาค :พระเอก
เดินมาหาอาสิคะคนดี.ตบตัก
ภาค :พระเอก
หนูสัญญากับอาก่อนสิคะ
หนูนิด :นายเอก
สัญญาอะไรครับ.มองคนตรงหน้า
ภาค :พระเอก
สัญญาก่อนสิ.มองคนบนตัก
ภาค :พระเอก
หนูสัญญากับอาว่าหนูจะไม่มีแฟนสิคะ.บีบแขนนิด
ร่างบางมองร่างหนาด้วยความกลัว
เพราะตอนนี้คนตรงหน้าน่ากลัวยิ่งกว่าปีศาจ
ภาค :พระเอก
.บีบแขนแน่นกว่าเดิม
หนูนิด :นายเอก
อึก..คุณอาผมเจ็บ
ภาค :พระเอก
ไปอาบนํ้านอนสิ
ภาค :พระเอก
อาก็จะกลับห้องแล้ว
ร่างหนายืนขึ้นเต็มความสูง
ภาค :พระเอก
เป็นเด็กดีของอานะคะ.ลูบหัวนิด
ภาคเลยเดินออกไปจากในห้อง แล้วก็ไม่ลืมที่จะล็อกประตูของร่างบาง
หนูนิด :นายเอก
อึก~หือ~..เราจะทำยังไงดี
หนูนิด :นายเอก
อยู่ที่นี้ไม่ได้แล้ว
ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ของร่างบาง
หนูนิด :นายเอก
อึก..เราต้องหนี
ร่างหนาที่ยืนอยู่ข้างนอกได้ยินทุกคำที่ร่างบางพูดออกมา
ภาค :พระเอก
เธอไม่มีสิทธิที่จะออกไปจากบ้านหลังนี้
ภาค :พระเอก
เพราะว่าฉันจะไม่ปล่อยเธอ.ยิ้มสยอง
ภาค :พระเอก
ฉันจะไม่ปล่อย5555
ตัดไปภายในห้องที่ตอนนี้ร่างบางอาบนํ้าเสร็จเรียบร้อยเตรียมตัวที่จะนอน
หนูนิด :นายเอก
แม่จ๋าหนูไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้..หือ~
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
คนที่มีอายุตํ่ากว่า15 ปีถึง18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ
นิยายนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับรูปคนที่เอามาใช้
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน!
ตอน 2
หนูนิด :นายเอก
ใครมันโทรหาแต่เช้าวะ
ร่างบางเอื้อมมือหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูที่อยู่บนหัวเตียง
ตื่นได้แล้วจ้าคุณชายพระอาทิตย์จะแยงตูดแล้ว
จากอาการหงุดหงิดที่มาขัดการนอนของตนก็ต้องหายเมื่อได้ยินขึ้นปลายสายพูดขึ้น
หนูนิด :นายเอก
แง่งสิงห์โทรมาปลุกเราทำมายยย.พูดเสียงอู้อี้
สิงห์ :เพื่อนนายเอก
คุณชายครับ9โมงเช้ามีเรียนนะครับ
ลืมบอกไปเลยว่าผมตอนนี้เรียนอยู่มหาลัยปี1 สาขานิเทศศาสตร์ ตอนนี้ผมอายุ19 ปี แล้ว
หนูนิด :นายเอก
ค่อยโทรมาก็ได้
หนูนิด :นายเอก
ตอนนี่แค่6โมงครึ่งเอง.เบ๊ะ
ใช่สิงห์โทรมาหาผมตอนหกโมครึ่งย้ำหกโมงครึ่ง!
สิงห์ :เพื่อนนายเอก
5555กะผมขอโทษครับ
สิงห์ :เพื่อนนายเอก
คุณชายเชิญบรรทมต่อได้เลยครับ
หนูนิด :นายเอก
ยังเช้าอยู่เลย
หนูนิด :นายเอก
นอนก็นอนไม่หลับจะทำไงดี
หนูนิด :นายเอก
ลงไปช่วยแม่นมทำอาหารดีกว่า!.ยิ้ม
ร่างบางลุกขึ้นจากที่นอนไปอาบนํ้าแต่งตัวเพื่อที่จะลุกขึ้นไปช่วยนมทำอาหารเช้า
ร่างสูงที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าริมระเบียงมองดูวิวข้างหน้าในตอนเช้าสาย
ตัวประกอบ
นายท่านได้เวลารับประทานอาหารตอนเช้าแล้วคะ.ยืนมองคนตรงหน้า
ภาค :พระเอก
หนูนิดตื่นรึยัง
ตัวประกอบ
ตื่นแล้วคะนายท่าน
ภาค :พระเอก
เดี๋ยวฉันตามลงไป
ตัวประกอบ
ค่ะนายท่าน.ก้มหัว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
