ภาคินมาเหนือ
chapter l
พนักงานบาร์
สวัสดีครับคุณป่าน
พนักงานบาร์
เอ่อคือตอนนี้ภาคินเขาโดนจองตัวอยู่น่ะครับ
ป่าน
ฉันเป็นถึง VVIP ใครกล้ามาแย่งกัน
พนักงานบาร์
อ..เอ่อต้องขอโทษด้วยนะครับ
ป่าน ลูกค้า VVIP ของผับ CT
เธอมักจะมาจองตัวของภาคินตลอด
แต่วันนี้เธอไม่สบอารมณ์นัก
และสายตาพลันไปเห็นหนุ่มหล่อที่ตนว่าหา
นั่งอยู่กับลูกค้าผู้หญิงอีกคน
ว่าแล้วสบถออกมา รีบเดินไปหาเจ้าของโต๊ะนั้น
พนักงานบาร์
อ..เอ่อคุณป่านครับ!
ป่าน
กล้าดียังไงมาแย่งภาคินฉันไป!
เขม
ฉันไปแย่งของแกตอนไหนไม่ทราบ
ป่านดึงแขนคนที่มาแย่งของของเธอไป
ป่าน
ใช่! จะได้จำว่าของของใคร
เขมจับใบหน้าของตัวเองที่รู้สึกเจ็บแสบ
ป่าน
แก! กล้าตบฉันได้ยังไง
ป่าน
ฉันเป็นถึงลูกค้า VVIP นะ!
แต่ก็มีมือมือหนึ่งมาจับไว้
ภาคิน
ถ้าพวกคุณยังไม่เลิกทำแบบนี้
ภาคิน
พวกคุณก็ไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก
สองสาวก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด
การกระทำที่ผ่านมานี้ตกอยู่ในสายตาของผู้คนในผับ
ภาคินว่าไป ทุกคนก็กลับไปดื่มต่อ และเพลงก็ดำเนินเล่นต่อไป
ภาคิน
พวกคุณสองคนออกไปได้ละ
ภาคิน
วันนี้ผมไม่รับลูกค้าแล้วนะครับ
พนักงานบาร์
อ..เอ่อครับคุณภาคิน
ภาคินเดินออกไปและพนักงานก็เดินตามออกมา
หญิงสาวทั้งสองมองหน้ากันเหมือนโกรธแค้น
คงคิดในใจว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ
มองหน้ากันแล้วเชิด เดินออกไปคนละทางอย่างหมดอารมณ์
ที่ไม่ได้จนใจเรื่องราวอะไรเลยที่เกิดขึ้น
นั่งกระดกเหล้าอย่างเดียวราวกับว่ามีปัญหาเกิดขึ้น
chapter ll
นั่งกระดกเหล้าอย่างเดียวราวกับว่ามีปัญหาเกิดขึ้น
นั่งกระดกเหล้าไปน้ำตาไหลไป
- -เรื่องราวก่อนหน้านั้น -
📞มีน: ออกมาเจอกันหน่อยได้ไหมคะ
📞มีน: มีนมีเรื่องจะคุยด้วย
อ๋อครับ เจอกันข้างล่างใต้คอนโดน่านนะ :น่าน📞
และทั้งสองก็นั่งลงเพื่อที่จะมาคุยกัน
เมืองน่าน
มีอะไรหรอครับมีน
เมืองน่าน
ท..ทำไมละครับมีน
เมืองน่านช็อค ตั้งแต่มีนบอกเลิก พอบอกว่าท้อง ยิ่งช็อคเข้าไปใหญ่
เขาแทบไม่ค่อยจะได้มีอะไรกับมีน
เหตุผลนี้รึป่าวที่ทำให้มีนมีคนอื่น
เมืองน่าน
...ครับน่านเข้าใจ..
-------------------------
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้น่านมานั่งอยู่ตรงนี้ ที่ผับ CT
เมืองน่าน
(เราไม่ดีมากเลยหรอ)
เมืองน่าน
(มีนถึงไปมีคนอื่น)
เมืองน่าน
(เราแย่มากเลยหรอ)
จนเมาแอ๋ นึกว่าตายแล้ว แทบจะเป็นซากศพ
จู่ๆก็มีคนมาสะกิดที่ตัวน่าน
เมืองน่าน
ทำไมมีนต้องทิ้งน่านไป...
ภาคิน
นี่ร้านก็ปิดแล้วครับ
สักพักน่านก็ฟุบหลับไปกับโต๊ะ
ภาคิน
พาขึ้นไปพักข้างบนก่อนละกัน
ว่าแล้วก็พยุงน่าน เดินขึ้นไปบนห้องพักบนผับ
สุดจะทนกับความดื้อดึงของอีกฝ่าย
chapter lll
สุดจะทนกับความดื้อดึงของอีกฝ่าย
เดินขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงห้องพัก
ก็เข้ามาแล้ววางตัวคนเมาลงที่เตียง
ภาคิน
(พอปล่อยละบอกให้อุ้ม)
เมืองน่าน
ฮึก..อุ้ม อุ้มผมอีก
ภาคินไม่รู้จักทำยังไงต่อดี
ภาคินนั่งลงบนเตียงข้างๆน่าน
แล้วอุ้มอีกคนขึ้นนั่งตักหันหน้าเข้าหากัน
ภาคินพลางลูบหลังปลอบคนบนตักไปด้วย
น่านก็ซบหน้าลงกับอกของภาคิน
จู่ๆความคิดนี้ก็หลุดออกมา
แต่สายตาก็พลันไปเห็นลำคอขาวภายใต้เสื้อเชิ้ตสีดำ
มือที่กอดเอวเอาไว้ก็สัมผัสได้ว่า
เอวบางไม่แพ้ผู้หญิงเลย แถมตัวก็ไม่ได้หนักมาก
ถอนหายใจออกมาพลางซุกหน้าลงไปที่ไหลของคนบนตัก
กลิ่นตัวหอมอ่อนๆ ช่างยั่วยวนเขานัก
เขาสูดดมความหอมจากซอกคอขาว
ภาคินหนุ่มบาร์โฮส เคยทำกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน ผู้ชายก็เคยมาแล้ว
จนเกิดการแย่งชิง อย่างวันนี้
ตอนนี้เขาหลงใหลกลิ่นของน่านแล้ว
ใต้กางเกงของเขา จะตื่นแล้ว
เขาจะจัดการอารมณ์ของเขายังไง
ภาคิน
คุณคงต้องรับผิดชอบผมแล้วละครับ
เมืองน่าน
อือออ รับผิดชอบอะไรร
น่านเงยหน้าออกมามองหน้าภาคิน
ตาเยิ้มฉ่ำวาว มองมาที่เขา
ภาคินมองลงไปที่ใต้เสื้อเชิ้ตสีดำที่ปลดกระดุมออกสองเม็ด
เผยให้เห็นกายขาวอยู่ภายใน
เมืองน่าน
เลิกเอาอะไรมันดันก้นผมสักททที
น่านพยายามจะลุกออกจึงดิ้นไปมา
ดิ้นมาจนถูไถกับสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงทำให้เกิดอารมณ์มากกว่าเดิม
ภาคิน
ถ้าคุณยังไม่เลิกขยับ
ภาคิน
มันจะดันขึ้นกว่าเดิมนะ
คนเมาได้ยินดังนั้นจึงหยุดขยับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
