.......
...CHAPTER 1...
...Nice to meet you...
.......
...พฤษภาคม...
.......
...อาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสม...
...โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน...
.......
คุณเคยติดอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกมั้ย?
"สิบทิศ" ผู้ชายที่ฉันชอบมาเกือบหนึ่งปีที่ต้องมาอยู่ในความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก สิบทิศเป็นผู้ชายที่เก่ง อดทน ใจกว้าง ขยัน ตั้งใจทำงาน เด็ดขาดกับการใช้ชีวิต ฉันกับสิบทิศเราพึ่งจะมารู้จักกันเมื่อตอนที่เราอยู่ปี2 ถ้าให้พูดตามความจริง ฉันเองก็แอบปลื้มสิบทิศอยู่แล้วเมื่อตอนปี1 คลาสเรียนวาดภาพครั้งแรกที่เราเจอกัน แต่คงเพราะคิดว่าเขาเป็นคนที่หยิ่ง อยู่แต่กับตัวเอง ฉันเลยไม่ค่อยอยากยุ่งด้วยสักเท่าไหร่ จบคลาสเรียนทีไหร่เขาก็สะบัดก้นเดินออกห้องคนแรกทุกที ฉันเลยคิดว่าเราคงเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องน่าจะดีกว่า...
เรื่องมันเริ่มจากในปี 2564 ที่ฉันไปงาน Bye' nior ประจำสาขาที่คณะอาจารย์จัดขึ้นทุกปี เพื่อให้รุ่นน้อง รุ่นพี่ บัณฑิตป้ายแดง และศิษย์เก่าได้โคจรกลับมาเจอกันอีกครั้ง...
"เติมน้ำแข็งเพิ่มมั้ย?" ชายหนุ่มร่างสูงใส่เสื้อสีดำกางเกงสีเขียวขี้ม้ามีแว่นตาดำคาดหัวเพื่อสร้างคาแรกเตอร์ของตัวเอง
"อ่าว สิบทิศ"
"นับดาวใช่ป่าว"
"อืม"
"เราไม่เคยได้คุยกันเลยเนอะ มาเจอแบบนี้แล้วรู้สึกแปลกๆ"
พูดจบเขาหัวเราะออกมาเล็กน้อย ตาของเขาเล็กลงแทบจะมองไม่เห็นตาดำ แก้มกลมๆ แดงๆ ที่ถูกแอลกอฮอล์กลืนกินไป กลิ่นน้ำหอมบางๆ กลิ่นละมุดอ่อนๆ มุมปากถูกยกขึ้น เป็นรอยยิ้มที่น่ามอง หรือถ้าให้มอง คงเป็นรอยยิ้มที่มองไม่เบื่อเลย
"เมาแล้วหรอ? "
"ก็เมาอยู่ แต่ว่าเราคุมสติได้นะ นี่ไงนับดาวและนี่สิบทิศ"
" เชื่อแล้ว"
เขายิ้มตอบกลับฉันหนึ่งทีและเดินจ้ำกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะ ในตอนนั้นฉันเหมือนทะเลาะกับตัวเอง ใจและสมองที่จู่ๆ ก็เกิดปะทะกันขึ้นมา ใจลึกๆ แล้วบอกกับฉันว่า เขาคงจะไม่ใช่คนที่หยิ่งยะโสอะไรเกินเบอร์แบบนั้นรู้จักกันไว้ก็คงไม่เสียหาย คนเราจะเปิดรับเพื่อนใหม่กันได้กี่เปอร์เซ็นเชียว แต่สมองกลับต้านออกมาว่า เขาเมาอยู่นะ พวกผู้ชายที่เข้าหาผู้หญิงมีไม่กี่เรื่องหรอก และแน่ใจชัดหรอว่าเขาอยากเป็นเพื่อนกับเราจริงๆ ไม่ได้หวังอย่างอื่น
"มายืนคิดอะไรตรงนี้คนเดียว อาจารย์เรียกไปรอบกองไฟแล้ว"
ขอบคุณเสียงเพื่อนที่ทำฉันหยุดทะเลาะกับตัวเองได้ในทันที ฉันกับเพื่อนเลยรีบบึ่งไปที่รอบกองไฟก่อนที่นั่งจะเต็มเสียก่อน...
จนในไม่กี่นาทีต่อมาทุกคนในงานเริ่มทยอยกลับกันทั้งอาจารย์และรุ่นพี่ ส่วนฉันเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน หน้าแดง หนังตาตก คอตกเหมือนปลาทู โซซัดโซเซเวลาเดินไปเข้าห้องน้ำ
"อยากให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย?"
"ไม่เป็นไร นับดาวไหว นับดาวไปได้"
"ไม่เป็นไร เราก็ปวดพอดี"
"อ๋อ"
หลังจากที่ฉันทำธุระอะไรเสร็จ ก็อย่างว่าคนเมาอะนะ สายตาพร่ามัวเหมือนคนสายตาสั้น แต่ฉันสามารถรับรู้ได้ว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำหญิงคือ "สิบทิศ"
"เสร็จแล้วหรอ ไปกันเถอะ"
"อ่าว แล้วไม่เข้าหรอ?"
"ไม่อะ เรามาส่งนับดาวเฉยๆ"
พูดจบเขาเอามือมาแตะที่ไหล่ซ้ายของฉัน เขานำทางให้ฉันเดินกลับโดยใช้มือที่แตะที่ไหล่ประคองตัวฉันให้เดินไปข้างหน้าก่อนที่เขาจะเดินตาม...
เวลาได้เดินผ่านไปในตอนเช้าของอีกวัน ฉันจำได้ไม่ได้บ้าง แต่มีข่าวสารที่ฉันรับรู้มาหลังจากที่ฉันได้สติแบบ 100% ว่าจริงๆ แล้ว สิบทิศเขาพึ่งจะ single เขาจึงมางาน Bye' nior นี่ได้ เพื่อที่จะหาอะไรใหม่ๆ ไม่ให้ตัวเองดูเฮิร์ท และอยากสร้างมิตรกับคนอื่นเพิ่มขึ้น ณ ตอนนั้นฉันทะเลาะกับตัวเองอีกรอบ ใจบอกกับฉันว่าฉันแอบดีใจที่เขา single ต่อให้ไม่รู้สาเหตุหรือเรื่องราวในชีวิตของเขา แต่ทำไมนะ ทำไมฉันถึงยิ้มออกมาโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่กลับกันสมองสั่งการมาว่า อย่าเลยเขาก็แค่อยากมีเพื่อน ถ้ามันมีเหตุการณ์แบบที่ใจคิดขึ้นมาจริงๆ นับดาวเองนั้นแหละที่จะเจ็บมากกว่า ร่างเปลือกนอกของฉันตัดจบที่ว่า ฉันยินดีที่จะเป็นเพื่อนใหม่ของสิบทิศ ถ้าเขาต้องการแบบนั้น....
.......
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
