ชื่อจริง ปัทมาวดี วรรณรวีพิสุทธิ์

ชื่อเล่น กาญเกล้า

อายุ 24 ปี

พ่อ ปัทมกรณ์ วรรณรวีพิสุทธิ์

แม่ เปรมวลี วรรณรวีพิสุทธิ์

พี่/น้อง -

สถานะ โสด+รวย

บทบาท นางเอก

ชื่อจริง คินทราคี วราวุทคุณานำ

ชื่อเล่น  อนาคินทร์

อายุ 29  ปี

พ่อ สันต์ทนา วราวุทคุณานำ

แม่  โฉมเฉิด วราวุทคุณานำ

พี่/น้อง คินทร์คิรา วราวุทคุณานำ

สถานะ โสด+รวยมากกกก

บทบาท  พระเอก

ชื่อจริง  คินทร์คิรา วราวุทคุณานำ

ชื่อเล่น  คิงค์

อายุ 25  ปี

พ่อ สันต์ทนา วราวุทคุณานำ

แม่  โฉมเฉด วราวุทคุณานำ

พี่/น้อง คินทราคี วราวุทคุณานำ

สถานะ มีแฟนแล้ว+รวยมากกกกก

บทบาท น้องชายพระเอก

ชื่อจริง ปัทวลักษณ์ วรรณรวีพิสุทธิ์

ชื่อเล่น กีร์ต้า

อายุ 20  ปี

พ่อ ปัทมกรณ์ วรรณรวีพิสุทธิ์

แม่  เปรมวลี วรรณรวีพิสุทธิ์

พี่/น้อง ปัทมาวดี วรรณรวีพิสุทธิ์

สถานะ มีแฟนแล้ว+รวย

บทบาท น้องนางเอก

ชื่อจริง ปัทมกรณ์  วรรณรวีพิสุทธิ์

ชื่อเล่น ปกร

อายุ 43 ปี

สถานะ แต่งงาน+รวย

บทบาท พ่อนางเอก

ชื่อจริง เปรมวลี วรรณรวีเสรีพิสุทธิ์

ชื่อเล่น เปรม

อายุ 40 ปี

สถานะ แต่งงาน+รวย

บทบาท แม่นางเอก

ชื่อจริง สันต์ทนา วราวุทคุณานำ

ชื่อเล่น สันต์

อายุ 43 ปี

สถานะ แต่งงาน+รวยมากกกก

บทบาท  พ่อพระเอก

ชื่อจริง  โฉมเฉิด วราวุทคุณานำ

ชื่อเล่น โฉม

อายุ 40 ปี

สถานะ แต่งงาน+รวยมากกก

บทบาท แม่พระเอก

**ฝานิยาเรื่องนี้ด้วยนะคะ แอดจะพยายามแต่งให้ดีที่สุดค่ะ อีก1ตอนก็จะเข้าเนื้อเรื่องแล้วแอดอยากให้ทุกคนอ่านตัวละครมำคัญทั้งหมดเผื่อว่าเวลาทุกคนอ่านจะได้ไม่งงค่ะ ขอบคุณค่ะ ติชมแอดด้วยนะคะ **

รักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

รักรักรักรักรักรักรักรัก

ทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุก

ทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุก

ทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุก

ทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุก

ทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุกทุก

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

คนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคนคน

น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

**เหตุเกิดจากตัวอักษรไม่พอ**

ชื่อจริง ปรางคณาง แก้วรวีโชติ

ชื่อเล่น มะปราง

อายุ 24 ปี

สถานะ โสด+รวย

บทบาท เพื่อนนางเอก

ชื่อจริง  กาญจณา วันสุดา

ชื่อเล่น กาน

อายุ 24 ปี

สถานะ โสด+รวย

บทบาท เพื่อนนางเอก

ชื่อจริง ชาลิสา รวีวาร

ชื่อเล่น ปลายฟ้า

อายุ 24 ปี

สถานะ โสด+รวยมาก

บทบาท  เพื่อนนางเอก

ชื่อจริง

ชื่อจริง ศราวุทธ อนุสรปภา

ชื่อเล่น วุท

อายุ 29 ปี

สถานะ โสด+รวยมากกก

บทบาท เพื่อนพระเอก

ชื่อจริง รวีกรณ์ ปภาวดี

ชื่อเล่น รวี

อายุ 29 ปี

สถานะ โศโ+รวยมากกก

บทบาท เพื่อนพระเอก

ชื่อจริง สุภาวดี กานกนก

ชื่อเล่น แป้ง

อายุ 29 ปี

สถานะ โสด+รวยมากกก

บทบาท เพื่อนพระเอก

**ในอนาคตจะมีตัวละครให้แอดจะมาเขียนแนะนำตัว ส่วนตัวละครอื่นๆ แอดจะพิมไว้ในต่อจากนี้นะคะ**

คนใฃ้ บ้านนางเอก

ป้าแช่ม ; แม่บ้านบ้านนางเอก

พี่ป่าน ; พี่เลี้ยงนางเอก

พี่ปิ่น ; พี่เลี้ยงน้องนางเอก

ชิด ; คนขับรถ

คนใช้ บ้านพระเอก

เอก ลูกน้องพระเอก

เอื้อ ลูกน้องพระเอก

แม่นม  คนเลี้ยงพระเอกและพระเอกเคารพ

ป้ามล ป้าที่สนิทและพระเอกเคารพ

เอย ผูเช่วยแม่บ้าน

ยศ คนขับรถ

**ไม่จำเป็นต้องอ่านค่ะ เพราะหลังจากนี้คือนิทานเนื่องจากคำไม่พอ แต่จะอ่านก็อ่านได้นะคะ **

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ อาณาจักรแห่งหนึ่งซึ่งปกครองโดยพระราชาและพระราชินี แม้จะสมบูรณ์พรั่งพร้อมทว่าพวกเขาทั้งสองไร้ซึ่งความสุข เนื่องจากไม่มีทายาทสืบสกุล จนกระทั่งเวลาผ่านไป พระราชินีได้ให้กำเนิดเจ้าหญิงผู้เลอโฉมองค์หนึ่ง ซึ่งนั่นทำให้พระราชารู้สึกปลาบปลื้มยินดีเป็นอย่างมาก จัดงานแสดงอย่างยิ่งใหญ่ ทรงเชิญนางฟ้าทั้งหมดในอาณาจักรให้เข้าร่วมงานตั้งชื่อสำหรับทารก ทั้งยังเตรียมสำรับแต่ละที่ด้วยภาชนะทองคำบริสุทธิ์ ทว่ามีภาชนะทั้งหมดเพียง 12 ชุดเท่านั้น พระราชาจึงตัดสินใจไม่เชิญนางฟ้าองค์ที่ 13 มาร่วมงาน เนื่องจากเธอหายสาปสูญไปเป็นเวลานานแล้วงานฉลองต้อนรับเจ้าหญิงองค์น้อยถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ นางฟ้าแต่ละองค์มอบพรอันแสนวิเศษ ทั้งความงาม ความฉลาด ความร่ำรวย และพรอีกมากมายที่สามารถดลบันดาลให้เจ้าหญิงเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ทว่าในระหว่างที่นางฟ้าองค์ที่ 12 กำลังจะให้พรนั้น นางฟ้าองค์ที่ 13 กลับปรากฏตัวขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวที่ไม่ได้รับเชิญ พร้อมเอ่ยคำสาปว่า “ข้าขอประกาศต่อหน้าพวกท่านทุกคน ในวันเกิดปีที่ 16 เจ้าหญิงจะถูกเข็มปั่นด้ายแทงนิ้วและสิ้นพระชนม์ !” นางฟ้าองค์ที่ 13 ประกาศด้วยเสียงอันดังก่อนที่จะหายตัวจากไป     คำสาปของนางฟ้าใจร้ายทำให้ทุกคนในงานตกใจเป็นอย่างมาก แต่ในความโชคร้ายยังมีโชคดีหลงเหลืออยู่ เพราะนางฟ้าองค์ที่ 12 ยังไม่ได้ให้พรแก่เจ้าหญิง แม้ว่าเธอจะไม่สามารถแก้คำสาปได้ แต่ก็ผ่อนความร้ายแรงให้เบาลงได้ ดังนั้นเธอจึงมอบพรข้อสุดท้ายให้กับเจ้าหญิงว่า “เจ้าหญิงจะไม่สิ้นพระชนม์ แต่จะหลับใหลไปเป็นเวลา 100 ปี”แต่ถึงกระนั้นพระราชาก็มีรับสั่งให้เผาเครื่องปั่นด้ายทุกเครื่องในราชอาณาจักร เพื่อป้องกันไม่ให้เจ้าหญิงไปสัมผัสกับเข็มแหลมที่จะคร่าชีวิตเธอไป จนเวลาล่วงเลยไปนานถึง 15 ปี เจ้าหญิงเติบโตขึ้นเป็นสาวสะพรั่ง งดงามทั้งกิริยามารยาท ทั้งเป็นคนฉลาดและร่าเริง สมดังพรที่เหล่านางฟ้าได้มอบไว้ทุกประการ     กระทั่งวันเกิดปีที่ 16 ของเจ้าหญิง ซึ่งเป็นวันที่พระราชาและพระราชินีเสด็จออกนอกวัง ทิ้งให้เธออยู่เพียงลำพัง เจ้าหญิงจึงตัดสินใจเดินเล่นไปรอบ ๆ วัง เข้าห้องนั้น ออกห้องนี้ ตามที่เธอต้องการ กระทั่งไปถึงหอคอยเก่า ด้วยความอยากรู้ เจ้าหญิงจึงเดินขึ้นบันไดแคบ ๆ ที่คดเคี้ยวไปจนเจอประตูบานหนึ่ง และเมื่อเธอลองจับลูกบิดดู ประตูก็เปิดออก ในห้องเล็ก ๆ ห้องนั้น เจ้าหญิงเห็นหญิงชราคนหนึ่งกำลังปั่นด้ายอยู่   ด้วยฤทธิ์ของเวทมนตร์ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างทั่วอาณาจักรนี้หลับใหล ทั้งพระราชาและพระราชินีทั้งเพิ่งกลับเข้าวัง ข้ารับใช้ทุกคน เปลวไฟในเตาที่มอดดับลงเอง แม้กระทั่งใบไม้ที่ไม่ไหวติง ทุกอย่างในอาณาจักรนี้ราวกับถูกหยุดเวลาไว้ ทว่ารอบ ๆ ปราสาทกลับมีพุ่มหนามขึ้นสูงจนกลายเป็นกำแพงแน่นหนา บดบังปราสาทหลังนี้จากภายนอกอย่างสิ้นเชิง

     เรื่องราวของเจ้าหญิงผู้หลับใหลโด่งดังไปทั่วจนทำให้ทั้งเจ้าชายและพระราชาจากต่างเมืองต้องการจะมาเห้นด้วยตาของตนเอง แต่ไม่มีใครสามารถฝ่าดงหนามนี้ไปได้ บ้างก็ถอยกลับไป บ้างก็ตายอยู่ ณ ที่นั้น      เวลาผ่านไปเกือบหนึ่งร้อยปี มีเจ้าชายองค์หนึ่งซึ่งได้ยินเรื่องราวของเจ้าหญิงและปราสาทที่หลับใหลด้วยมนตร์สะกด ต้องการจะพิสูจน์เรื่องนี้ด้วยตนเอง แม้จะมีคนห้ามปรามว่าไม่มีใครสามารถเข้าไปได้ และอาจจะต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นั่น เจ้าชายกล่าวว่า “ฉันไม่กลัว ฉันอยากจะเห็นเจ้าหญิงด้วยตาตัวเอง”ราวกับเวลาทั้งหลายเป็นใจ เพราะในวันที่เจ้าชายตัดสินใจไปยังปราสาท คือวันที่ครบกำหนดหนึ่งร้อยปีพอดิบพอดี ลวดหนามแหลมคมจึงกลายเป็นเพียงดอกไม้ใหญ่สวยงามที่แหวกทางให้พระองค์ได้เดินเข้าไปยังตัวประสาทได้อย่างสะดวก เมื่อถึงปราสาท ภาพที่เจ้าชายเห็นคือทุกสิ่งล้วนหลับใหล ไร้ซึ่งการขยับเขยื้อนของสิ่งมีชีวิตใด ๆ ทั้งสิ้นท่ามกลางความเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ เจ้าชายสำรวจภายในปราสาทลึกเข้าไปเรื่อย ๆ จนไปถึงหอคอยเก่า และได้เปิดเข้าไปยังห้องเล็ก ๆ ที่เจ้าหญิงนอนหลับอยู่ ใบหน้าที่สวยงาม ผิวสว่างดั่งแสงอาทิตย์ และริมฝีปากแดงราวกลีบกุหลาบ ทำให้เจ้าชายไม่สามารถละสายตาได้ และในที่สุด เขาก็ก้มลงไปจุมพิตเธอ และทันใดนั้นเจ้าหญิงก็ลืมตาตื่นขึ้น ดวงตาอ่อนหวานจ้องมองเขา ทั้งคู่ตกหลุมรักกันและกันในทันที  ทันทีที่ทั้งคู่เดินลงจากหอคอย ทั่วทั้งปราสาทก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ทุกสรรพสิ่งที่เคยหยุดนิ่งและผู้คนที่หลับใหลกลับตื่นขึ้น คำสาปได้ถูกทำลายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เจ้าชายและเจ้าหญิงก็ได้แต่งงานกันและครองรักกันอย่างมีความสุขตลอดไป

**สรุปแล้วแอดแต่งนิยายหรือเล่านิทานกันแน่**

**แอดอยากให้ทุกคนอ่านการแนะนำตัวละครก่อนนะคะเพื่อที่ว่าเวลาอ่านจะได้ไม่งงชื่อตัวละครค่ะ  ขอบคุณค่ะ**

ณ โรงพยาลแห่งหนึ่ง

 ''คนไข้เป็นอะไรมาคะ'' เสียงพยาบาลถามผู้ที่เข้ามายังห้องตรวจ

''น้องสาวของฉันมีอาการอาเจียนเหม็นอาหารค่ะ'' พี่สาวหรือกาญเกล้าได้เอ่ยอาการของน้องสาวที่กำลังมีอาการไม่สบาย แก่พยาบาลที่ถามอาการ

''มีอาการอยากทานของเปรี้ยว เช่น มะม่วงหรือผลไม้ดองมั้ยคะ'' จากนั้นพยาบาลจึงถามต่อ

'' ใช่ค่ะ และก็มีอาการเวียนหัว'' กีร์ต้าผู้เป็นน้องสาวได้เอ่ยตอบตามอาการที่ตนนั้นเป็น

''ขอโทษที่เสียมารายาทนะคะ คนไข้มีสามีหรือคนรักไหมคะ'' พยาบาลถามเพื่อความแน่ใจในการตั้งข้อสงสัย

'' มีค่ะ ฉันมีแฟน'' กีร์ต้าได้ตอบตามความเป็นจริง ว่าตนนั้นได้มีคนรัก

''ขอทราบชื่อสกุลด้วยค่ะ''

'' ปัทวลักษ์ณ์ รวีวรรณพิสุทธิ์ค่ะ'' จากนั้นพยาบาลจึงนำกระดาษที่เขียนอาการและประวัติเข้าไปในห้องของคุณหมอ จากนั้นจึงเรียกพี่สาวและน้องสาวเข้าห้องเะือจรวจหาอาการที่เป็น เวลาผ่านไป 30 นาที ทั้งสองได้ออกมาจากห้องตรวจ  ผลจึงออกมาว่า

''พี่เกล้าต้าทะ..ท้องหรอ..คะ'' หลังจากผลตรวจออกน้องสาวมีอาการตกใจและทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่ตนได้ยินจึงหันไปถามพี่สาวเพื่อความแน่ใจ

 '' จ่ะ ต้าไม่ต้องกังวลนะ เด็กคนนี้หลานพี่ หลานคนเดียวพี่เลี้ยงได้ '' พี่สาวได้พูดปลอบโยนน้องสาวที่กำลังตัวสั่นจากการร้องไห้

''แต่ต้ายังเรียนอนู่เลยนิ่คะ แล้วคุณพ่อคุณแม่จะว่าอะไรมั้ยคะ'' น้องสาวถามเพราะกังวลเรื่องที่ยังเรียนอยู่และพ่อแม่ที่จะผิดหวังที่เธอท้องตอนเรียนไม่เหมือนพี่สาวที่ไม่เคยมีเรื่องผู้ชายให้แคลงใจเรียนเก่งบริหารงานเป็นไม่เหมือนเธอที่ท้องตอนเรียนแถมยังเรียนไม่เก่ง

''เอางี้มั้ย พี่จะคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่ให้ และ....ตอนที่ต้าคลอดเด็กออกมา...ต้าจะว่าอะไรมั้ยถ้าพี่จะขอเป็นแม่เจ้าหนูนี่'' พี่สาวจึงพูดและหาทางออกให้โดยการระหว่างที่เธอคลอดลูกเธอจะเป็นแม่และเลี้ยงเด็กที่กำลังจะเติบโตโดยระหว่างที่เธอเลี้ยงเด็กและทำหน้าที่แม่เธอจะให้น้องสาวเรียน

'' ต้าให้ได้ แต่ระหว่างที่ต้าท้องเราจะปิดนักข่าวได้นะคะ นักข่าวสมัยนี้ตาไวหูไว เห็นอะไรก็เอาไปเสริมเติมแต่ง  จนแทบไม่มีความจริงเลย ยังไงก็ต้องสงสัยกันบ้างแหละค่ะปกติถ้ามีงานต้าก็ไปกับพี่ทุกงาน และ1ปีนักข่าวจะไม่สงสัยเลยหรอคะ'' น้องสาวพูดด้วยความสงสัยและบ่นนักข่าวสมัยนี้ที่ตาไวหูไว

''อืม......เอางี้มั้ยพี่กำลังจะไปดูร้านชุดที่เกาหลีพอดี ต้าก้ไปอยุ่กับพี่ พี่ไปประมารณ1 ปี ต้าอยู๋ปี2แล้ว งั้นดร็อปไปปีหนึ่ง พอคลอดลูกเสร็จก็เข้าเรียนต่อ จนจบแล้วเราค่อยกับไทย ส่วนเรื่องนักข่าว อืม...พี่ว่า..น่าจะบอกว่าไปทำงานและไปเที่ยวที่ต่างประเทศไปพักผ่อนกับน้องสาวที่เปลี่ยนใจไปเรียนต่างประเทศเพราะตามพี่สาวไป''

แอดฝากด้วยนะคะ ตอนนี้ 5 ทุ่มครึ่งแล้วแอดขอตัวตัดจบเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้แอดมาต่อให้ค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ