ณ เขตโกดังชายฝั่งตะวันตก เขตคันโต

ตึง! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับร่างของหญิงสาวที่กระเด็นออกมาจากโกดังสินค้าในยามวิกาล

“ชิ อึก!”

ร่างบางของหญิงสาวผมสีน้ำเงินปลายม่วงในชุดแนบรูปสีขาวที่ขับเน้นส่วนโค้งเว้าและหน้าอกขนาดคัพอีที่เปิดให้เห็นเนินอกอันอวบอิ่มและต้นขาอันขาวเนียนของหญิงสาว

มุราซากิพยายามพยุงตัวขึ้นด้วยขวานขนาดใหญ่อย่างยากลำบาก เพราะด้วยร่างกายที่ได้รับบาดเจ็บและพิษที่แทรกซึมอยู่ในร่างกายทำให้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายได้มากนัก ดูได้จากเส้นเลือดสีแดงทั่วร่างกายที่ถูกเปลี่ยนเป็นสีเขียวจางๆ

“หึหึหึ”

เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นพร้อมกับร่างของปีศาจ 2 ตนที่เดินออกมาจากในโกดังที่มีเปลวไฟโหมกระหน่ำ ตนแรกเป็นปีศาจที่มีร่างกายสีแดงมีเกราะที่มีลวดลายของเปลวไฟ ใส่ชุดให้อารมณ์คล้ายคลึงกับนักรบโรมันโบราณ ส่วนตนที่สองนั้นมีร่างกายสีดำอมเขียวมีร่างกายคล้ายคลึงกับพวกแมลงมีพิษอย่างแมงป่องและแมงมุมรวมเข้าด้วยกัน

“ยอมแพ้ซะเถอะ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว”ปีศาจไฟกล่าวขึ้น

“ใครมัน..จะไปยอมกัน”หญิงสาวปฎิเสธและพยายามฝืนร่างกายของตัวเองลุกขึ้น

“อย่าพยายามเลยจะดีกว่า เพราะตอนนี้พิษของข้าได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างของเจ้าแล้ว หึหึหึ”ปีศาจแมงป่องด้ายดำกล่าวเตือน

แต่หญิงสาวยังคงไม่ฟังและฝืนร่างกายของตัวเอง จนสามารถยืนขึ้นได้สำเร็จ แต่นับว่าตอนนี่สภาพของเธอก็ไม่คอยสู้ดีนัก

ปีศาจทั้งสองตนมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวสามารถยืนได้ ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วหันกลับไปมองหญิงสาวอีกครั้ง

“เหมือนแหล่งข่าวที่ได้รับมา เหมือนจะเป็นจริงสินะ” ปีศาจไฟ

“อา ก็คงเป็นแบบนั้น”

ปีศาจทั้งสองตนมองมุราซากิที่ในตอนนี้อยู่ในสภาพน่าสังเวช ก่อนที่ร่างของเจ้าปีศาจแมงป่องจะเดินขึ้นมาด้านหน้าพร้อมกับพูดชนหญิงสาวด้วยน้ำเสียงยียวน

“ตัวข้าต้องของชมคุณหนูเลยนะที่สามารถทนมาได้ถึงขนาดนี้ แต่ว่า..”ก่อนจะมองตรงไปยังหญิงสาว

“พวกเราจำเป็นที่ต้องจับตัวคุณหนูครับ”

ก่อนที่ร่างของปีศาจที่มีใบหน้าอันแสนอัปลักษณ์ที่มีผิวกายตั้งแต่สีเขียว , สีเทา และสีน้ำเงิน ที่ตัวใหญ่กว่าผู้ชายปกติถึง 2 เท่า มีมัดกล้ามเนื้อขนาดใหญ่และพุงพลุ้ยอ้วมๆเดินออกมาจากมุมมืด ซึ่งพวกมันคือออร์ค

ด้านหญิงสาวที่เห็นก็ถึงการตาโตด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเหล่าออร์คจำนวนนับสิบๆตัวเดินออกมาจากมุมมืด ด้วยสีหน้าวิตก

“แต่ว่าคงต้องให้เจ้าพวกนี้ได้เล่นสนุกกับคุณหนูเสียก่อนละนะ ฮะ ฮ่า”

เจ้าปีศาจกล่าวเป็นสิ่งสุดท้าย ก่อนจะหันหลังเดินหายไปในเงามืดพร้อมกับปีศาจไฟ

มุราซากิกัดฟันแน่น ก่อนจะใช้เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่จับขวานยักษ์ในมือไว้แน่น แม้หญิงสาวจะทรมานสักแค่ไหน แต่จะให้พวกอัปลักษณ์พวกนี้มาเล่นกับร่างกายของเธอ เธอคงยอมไม่ไดั

พวกออร์คต่างค่อยๆเดินตรงเข้าหาหญิงสาวอย่างเชื่อมช้าๆ พร้อมกับร่างของหญิงสาวที่ค่อยๆถอยร่นไปเรื่อยๆ

หญิงสาวกวาดตามองรอบๆด้วยดวงสีตาแดงอมม่วงเพื่อหาวิธีออกจากสถานการณ์ตรงนี้

‘ตอนนี้ตัวเรา..ติดพิษอยู่’มุราซากิมองเหล่าออร์ดด้วยแววตาฉายประกายแน่วแน่ว่าจะสู้ไม่ถอย

ก่อนที่หญิงสาวจะกระชับด้ามขวานในมือแน่น พร้อมกับออกตัววิ่งเผชิญหน้ากับกลุ่มออร์ดนับสิบอย่างไม่เกรงกลัว หญิงสาวกระโดดขึ้นพร้อมกับกระชับด้ามขวานในมือฟาดใบขวานยักษ์ลงพื้นด้วยความเร็วแรง

“โอร่าาา!”หญิงสาวตะโกน

ใบขวานสับลงพื้นจนเกิดเป็นคลื่นกระแทกสีฟ้าสร้างความเสียหาย แก่เหล่าออร์ดที่อยู่รอบๆจนได้รับบาดเจ็บกันไม่ใช้น้อย

“โฮกกก!”

แต่เมื่อแตะถึงพื้นได้ไม่นาน ออร์คสีเทาตัวหนึ่งได้วิ่งเข้ามาพร้อมกับกำปั้นหวังซัดหญิงสาวให้สลบ แต่มุราซากิไหวตัวทันก่อนจะเบี่ยงตัวหลบพร้อมกับหมุนตัว เหวี่ยงใบขวานยักษ์เข้ากลางลำตัวของเจ้าออร์คป่าเถื่อน จนร่างขาดเป็นสองท่อน

“แฮ่ก แฮ่ก”หญิงสาวหอบหายใจราวกับว่าพึ่งไปวิ่งออกกำลังกายมายังไงอย่างงั้น เหงื่อไหลลงสู่พื้นเบื้องล่างเม็ดแล้วเม็ดเล่า ร่างบางทรุดลงกับพื้นพร้อมกับหายใจไม่เป็นจังหวะ

“อึก แฮ่ก ไม่ไหว..งั้นเหรอ”หญิงกล่าวเสียงเบาพร้อมกับเอามือจับที่กลางอก

เหล่าออร์คที่เหลือที่เห็นว่าหญิงสาวทรุดลงกับพื้นก็ต่างเดินกรูเข้าหาหญิงสาวหวังจะสร้างตราบาปไว้บนร่างกายอันแสนยั่วยวนของหญิงสาวด้วยใบหน้าและแววตาที่หื่นกระหาย จนกระทั่ง..

บรึ้น!

เสียงเร่งเครื่องยนต์ดังขึ้นพร้อมกับรถมอเตอร์ไซค์สีแดง-ทอง ได้วิ่งผ่านฝูงออร์คเข้ามาพร้อมกับวิ่งเข้ามาปาดหน้าพวกออร์คให้ถอยหลังไป ก่อนที่จะหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของหญิงสาวขั้นกลางระหว่างหญิงสาวและพวกออร์ค

มุราซากิเงยหน้ามองคนที่เข้ามาช่วยเธอไว้

“นายมัน-”

ร่างของนักรบสีทองหันมามองร่างของหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะลุกออกจากมอเตอร์ไซค์เผชิญกับพวกออร์ค

“แกเป็นใคร!”หนึ่งในออร์คตะโกนถามร่างของนักรบตรงหน้าด้วยความเดือดดาล เมื่อเห็นคนมาขัดขวาง

Agito(อากิโตะ)ไม่พูดอะไรพร้อมกับตั้งท่าเตรียมตัวสำหรับต่อสู้

ผมไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ แต่..

อากิโตะปัดป้องการโจมตีของออร์คตัวหนึ่ง ก่อนจะสวนกลับด้วยการเตะเข้าที่ลำตัวและถีบหลังใส่ตัวข้างหลัง

ผมรู้เพียงอย่างเดียวนั้นคือการปกป้องผู้คน..

ร่างของออร์คผิวเทาตัวหนึ่งล้มลงด้วยหมัดขวาของอากิโตะ ก่อนที่อากิโตะจะดีดตัวหลบการโจมตีของออร์คตัวหนึ่งที่มีขนาดใหญ่กว่าออร์คทั่วไป

นั้นคือทุกสิ่งที่ผมรู้หลังจากที่ผมได้ลืมตาตื่นขึ้นมาบนโลกใบนี้พร้อมกับพลังนี้

เขาบนหัวของอากิโตะกางออกเป็นหกแฉก อากิโตะวาดเท้าซ้ายไปข้างหน้า มือขวายกและหงายขึ้นและมือซ้ายหงายลงให้อยู่ในระดับใต้อก พร้อมกับสัญลักษณ์สีทองใต้เท้าของอากิโตะ

“ห่าา~”

อากิโตะย่อตัวลงพร้อมกับมือขวาไปไว้ที่ระดับเข็มขัด จากนั้นสัญลักษณ์ใต้เท้าของอากิโตะก็ไปรวมกันที่ฝาเท้าทั้งสองข้าง อากิโตะกระโดดขึ้นพร้อมกับชี้เท้าขวาไปข้างหน้า 'ไรเดอร์คิก' ใส่ออร์คตัวใหญ่ที่ยืนนิ่งอยู่

ตึง!

ร่างของออร์คตัวโตล้มหงายหลัง ก่อนจะตามด้วยการระเบิดที่รุนแรงทำการสังหารออร์คที่อยู่ใกล้เคียงตายเกลื่อนไปจนหมด อากิโตะยืนมองภาพตรงตรงหน้าด้วยท่าทางนิ่งสงบ ก่อนที่ร่างของนักรบสีทองจะหันไปมองร่างบางของหญิงสาวผมสีน้ำเงินที่ทรุดอยู่กับที่

ทั้งสองจ้องมองกัน จนกระทั่งเสียงตะโกนเรียกของหญิงสาวคนหนึ่งได้เรียกสติของทั้งคู่

“มูจัง!”

ร่างของสาวผมบ๊อบสั้นสีส้มอมน้ำตาลในชุดแนบรูปสีดำที่มีกระโปรงสั้นสีส้มวิ่งมาจากทิศทางข้างหลังพร้อมกับกลุ่มในชุดแนบรูปอีกสามสี่คน ที่วิ่งตามหลังมา

“ซากุระ”มุราซากิเรียกชื่อของสาวผมสีส้มอย่างแผ่วเบา

ด้านอากิโตะก็ไม่อยู่เฉยรีบเดินไปขึ้นค่อมมอเตอร์ไซค์ เสียงสตาร์ทเครื่องยนต์เรียกความสนใจของมุราซากิ

“ดะ-เดี๋ยว สิ อึก”มุราซากิพยายามเรียกอากิโตะไว้ แต่ดูเหมือนจะช้าเกินไป

“มูจัง!”หญิงสาวเรียกชื่อเพื่อนสนิท(?)ของเธอและเข้าไปดูอาการของมุราซากิ

“ไม่เป็นอะไรนะ บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?!”

ด้านมุราซากิได้หาสนใจตัวของซากุระไม่ แต่สายตาคมสวยกำลังจับจ้องไปในทิศทางที่อากิโตะได้ขับมอเตอร์ไซค์หายไป

อากิโตะหลังจากขับมอเตอร์ไซค์หนีออกมาโดยไม่มีใครตามมาก็ได้แล่น แมชชีน ทอร์เนเดอร์ (Machine Tornader)ไปตามท้องถนนอย่างไร้จุดหมาย

นี้คือเรื่องราวของผมในฐานะ Kamen rider Agito (คาเมนไรเดอร์ อากิโตะ)