บ้านนี้ตุ๊กตาน่ารัก
....บ้านใหม่
แต่ก่อนอื่นต้องขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะคะ
ลูก(คนกลาง)
แม่ครับแม่แน่ใจหรอครับว่าพวกเราจะอยู่ที่นี่ได้...//อุ้มน้อง
ลูก(คนกลาง)
(ทำไมถึงน่ากลัว)
ลูก(คนกลาง)
โอ๋ๆน้าๆ//ปลอบน้อง
ลูก(คนกลาง)
ห้องผมนอนกับน้อง
ลูก(สุดท้าย)
แม่บอกให้ไปกินข้าวค่ะ
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
//ลงข้างล่าง
แอด
¯\_(⊙_ʖ⊙)_/¯
ลูก(สุดท้าย)
แม่คะหนูขออาหารแมวหน่อยค่ะ
ลูก(สุดท้าย)
แม่คะหนูเข้าห้องก่อนนะคะ
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
.....😒
แม่
นี่ลูกทำหน้ากับน้องแบบนี้ได้ยังไงหนูเป็นคนดูแลน้องมาไม่ใช่หรอ
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ทำไมทำแค่นี้ไม่ได้หรือไงมีอะไรมากไหม🙄
ลูก(สุดท้าย)
(พี่ต้องโดนผีเข้าแน่ๆตั้งแต่เด็กพี่ก็ดูแลเรามาอย่างดีทำไมพี่ถึงเป็นแบบนี้ได้นะฉันต้องไปดูห้องสมุดที่บ้านแล้วต้องรีบไปแล้วล่ะ)
เด็กสาวได้เข้ามาในห้องสมุดในบ้านซึ่งเธอนั้นไม่เคยเข้ามาในห้องสมุดนี้เลยและเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าพี่หรือพ่อแม่ได้เข้ามาหรือเปล่า
และเห็นมีเก้าอี้ 1 ตัวที่มีตุ๊กตาตัวหนึ่งวางอยู่
เธอได้คิดสงสัยว่าพ่อแม่หรือพี่ได้เอามาวางไว้หรือเปล่า
แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรปล่อยให้ตุ๊กตาตัวนั้นนั่งอยู่บนเก้าอี้ต่อไป
เธอได้เปิดหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่งในนั้นเขียนไว้ว่า
บ้านหลังนี้นั้นมีอาถรรพ์อยู่
ถ้าเธอได้เห็นสมุดเล่มนี้แสดงว่าเธอค้นพบบ้านหลังนี้แล้วว่ามีอาถรรพ์อยู่จริงๆ
อาถรรพ์ที่นี่มีกฏอยู่ 1 ข้อว่า
ใครที่มาที่นี่เป็นครอบครัวพี่น้อง 3 คน
จะต้องมีคนใดคนหนึ่งที่นิสัยเปลี่ยนไปจากเดิม
เช่นคนๆนั้นเป็นคนที่นิสัยไม่ดีด่าทำไม่ดีอะไรเลย
แต่พอ 5 ปีผ่านไปนิสัยดีขึ้นและเป็นคนดีของบ้านต่อไป
แต่ถ้าเป็นคนที่ดีมากๆช่วยเลี้ยงน้องช่วยนั่นช่วยนี่
ก็จะเป็นคนที่โมโหร้ายทำไม่ดีกับน้องและสักครั้งถ้าเกิดคุณไปยุ่งกับเขาแล้วล่ะก็เขาอาจจะทำร้ายคุณเลยก็ได้ไม่ใช่วันนี้ก็วันอื่น
ขอให้คุณเตรียมตัวเอาไว้อาจจะมีวิธีการรับมือกับอันนี้อยู่บ้างแต่มันอาจจะดูน่ากลัวนิดนึงนะ
ถ้าคุณเข้ามาแล้วเห็นตุ๊กตาตัวนึงนั่งอยู่บนเก้าอี้ 1 ตัวในบ้าน
เอ๊ะไม่ใช่สิในห้องสมุดห้องนี้
แล้วถ้าคุณเห็นตุ๊กตาตัวนึงนั่งอยู่บนเก้าอี้
เป็นตุ๊กตาที่คุณเห็นแล้วดูน่ากลัวไม่กล้าจับแสดงว่ามันเป็นมิตรกับคุณ
แต่ถ้าเป็นตุ๊กตาน่ารักและเป็นตุ๊กตาที่คุณชอบแสดงว่ามันไม่สามารถเป็นมิตรกับคุณได้แล้วมันพยายามที่จะฆ่าคุณ
ที่ฉันพูดอย่างนี้ก็เพราะว่า
มันจะทำตัวน่ารักๆให้คุณเข้าไปแล้วฆ่าคุณ
แต่ถ้ามันทำตัวน่ากลัวน่ากลัวแล้วคุณก็เดินไปจับมัน
ไม่ต้องกลัวมันไม่มีชีวิตหรอก
นิสัยของคุณจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
หากคุณได้แตะตัวมันแม้แต่นิดเดียว
จะทำให้คุณติดมันมากและไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็จะกอดมันไว้ตลอด
พี่ที่โมโหร้ายจะฆ่าพวกคุณทุกคนในบ้าน
ในอีก 5 ปีข้างหน้าถ้าคุณยังไม่รีบย้ายออก
อาจจะเกิดเรื่องที่ต้องฆ่ากันทั้งครอบครัว
แต่ไม่เป็นไรพี่ชายที่ฆ่าพวกเธอนั้น
ก็จะต้องจบชีวิตของตัวเองลงด้วยตุ๊กตาของเธอนั่นแหละ
เพราะตุ๊กตาของเธอนั้นได้เจ้านายเป็นเธอแล้ว
แล้วมันจะรักเจ้านายของมันมากถ้ามีใครมาฆ่าเจ้านายมันก็ตาม
และจุดจบของบ้านนี้อีกอย่างนึงคือ
ตุ๊กตาที่ไม่เป็นมิตรของคุณ
จะฆ่าคุณและครอบครัวทุกคนในบ้าน
แล้วมันจะหาเจ้านายก็คือครอบครัวของคุณนั่นแหละคนใดคนนึงที่มันชอบ
มันจะฆ่าก่อนแล้วค่อยดูว่าคนไหนมันจะสามารถเป็นเจ้านายของมันได้
มันจะร่างศพคนนั้นไปที่ห้องใต้ดิน
ในนั้นจะมีดินมีต้นไม้เยอะแยะมากมาย
แล้วถ้าคุณเดินเข้าไปในห้องใต้ดินอันนั้น
คุณก็จะเห็นต้นไม้หลายหลากชนิดที่หน้าตาแปลกประหลาดมีผลที่งอกออกมาตลอดเวลา
ถ้าคุณเป็นมิตรกับตุ๊กตาตัวนั้นล่ะก็นะ
มันก็ให้คุณกินได้อยู่ดีแหละ
แต่ฉันจะบอกอย่างนึงผลไม้ในนั้นน่ะมันจะมีอยู่ต้นนึงหรือเปล่านะมีอยู่หลายต้นเลยล่ะ
ที่คุณจะสามารถกินมันได้และกินมันไม่ได้
ในนั้นจะมีผลไม้อยู่ประมาณ 20 ต้น
มีอยู่ 10 ต้นที่คุณไม่สามารถกินได้และมีอยู่อีก 10 ต้นที่สามารถกินได้
เพราะ 10 ต้นที่คุณไม่สามารถกินได้นั้นมีพิษ
แล้วถ้าเกิดคุณเผลอกินผลไม้ที่มีพิษเข้าไปแล้วก็
ตุ๊กตาของคุณจะเสียใจมากและฆ่าทุกคนในบ้านอยู่ดี
แต่ถ้าเกิดคุณกินผลไม้ที่ไม่มีพิษเข้าไป
มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกนะ
แต่ไงอีก 5 ปีข้างหน้าคุณและครอบครัวของคุณก็ตายอยู่ดี
ด้วยน้ำมือพี่ของคุณยังไงล่ะ
และฉันจะบอกหน้าตาของผลไม้ที่กินได้และกินไม่ได้
นอกเหนือจากนี้ยังมีผลไม้อีก 3 ต้นที่ฉันไม่สามารถบอกได้นะว่ามันกินได้หรือไม่ได้สารต้นนั้นน่ะอาจจะมีคุณอยู่ด้วยก็ได้
3 ตนนั้นยังไม่มีใครอยู่และ 3 ต้นนั้นก็อาจจะเป็นคุณ
ไม่ใช่ไม่ใช่ก็ไม่มีอยู่ 2 ต้นที่กำลังโตและยังไม่โตเต็มที่ไม่สามารถกินได้นะ
ถึงแม้ว่าจะเป็นผลไม้ที่กินได้ก็ตามแต่ถ้าเกิดมันยังเล็กอยู่มันก็มีผิดเหมือนกัน
ตอนที่ 1 ต้นนี้มีชื่อว่าต้นมือมนุษย์
ตอนนี้ไม่สามารถกินได้เพราะมันมีพิษ
นี่คือต้น smile สามารถกินได้แต่มันก็จะมีฤทธิ์ทำให้คุณยิ้มไปทั้งวันเลยล่ะ
ออกไปดูยังไงมันก็เหมือนหน้าคนใช่ไหมล่ะ
ต้นนี้น่ะกินไม่ได้หรอกนะไม่ใช่เพราะว่ามันมีพิษแต่มันจะกัดปากคุณยังไงล่ะ
ต้นนี้กินได้นะแต่ต้องกินทั้งหัวให้มันมองไม่เห็นคุณก่อน
ตอนนี้คุณสามารถกินมันได้นะแต่มันจะอร่อยหรือเปล่าก็อยู่ที่มันล่ะ
นี่คือต้นแครอทเพศเมียถ้าเกิดผู้ชายกินไปจะทำให้เขาแปลงร่างเป็นผู้หญิงชั่วคราว
แต่ถ้าเกิดกินไปเกิน 2 ต้นจะทำให้เป็นผู้หญิงตลอดกาล
งั้นฉันก็ต้องไปแล้วล่ะอธิบายไว้แค่นี้แล้วนะแต่อาจจะมีเพิ่มนิดนึงแต่มันก็คงโดนฉีกไปเพราะว่าเจ้าตุ๊กตาตัวนั้นน่ะนะ
ลูก(สุดท้าย)
ทำไมฉันรู้สึกว่ามันน่ากลัวจังเลยแต่ว่า
ลูก(สุดท้าย)
//มองไปที่ตุ๊กตา
ลูก(สุดท้าย)
น่ากลัวจังแต่แสดงว่ามันเป็นมิตรกับเราใช่ไหมอ่ะ
ลูก(สุดท้าย)
โอเคฉันจะไปอุ้มมัน
แล้วทันใดนั้นเด็กหญิงคนนั้นก็เดินไปที่ตุ๊กตาและอุ้มมันขึ้นมา
เธอได้รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกแต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยตุ๊กตาตัวนั้นได้เธอรู้สึกมีความผูกพันกับมัน
ตุ๊กตา
เธอคือเจ้านายของฉันเราอยู่ด้วยกันตลอดไป
แล้วเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามรับชมด้วยนะคะถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษด้วยนะ
....
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
โอ๊ยรำคาญเลิกตามหามันสักทีเถอะ
แม่
ไปอยู่ไหนมา(｡•́︿•̀｡)
แม่
แล้วนั่นอุ้มตุ๊กตาอะไรมาด้วยน่ะ
ลูก(สุดท้าย)
หนูเจอในห้องสมุดน่ะค่ะ
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ตุ๊กตาอะไรวะน่ากลัวว่ะ
ลูก(คนโต)
ไม่ต้องพูดกลับห้องไปเลยಠಗಠ
แม่
พ่อกับแม่จะไปต่างประเทศประมาณ 1 ปีน่ะ
แม่
แต่ไม่ต้องห่วงนะแม่จ้างพี่เลี้ยงให้แล้ว
แม่
คนนี้คือพี่เลี้ยงของเรา
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
อืม....
และจากนั้นเด็กหญิงก็ได้ยินเสียงในหัว
ตุ๊กตา
พี่เลี้ยงคนนี้อันตราย...อยากเข้าใกล้จะดีกว่า
ลูก(สุดท้าย)
แต่พี่เขาก็ดูใจดีนะ
ตุ๊กตา
งั้นก็รอก่อนแล้วกัน
ตุ๊กตา
ตอนที่พ่อแม่เธอไปต่างประเทศแล้วน่ะพี่เลี้ยงคนนี้จะนิสัยเปลี่ยนไปทันที
ลิน
แล้วนี่ตุ๊กตาอะไรน่าเกลียด😒
ลูก(คนโต)
//กลับห้องไปแล้ว
ตอนนั้นเด็กหญิงก็ได้สลบไป
แล้วตื่นขึ้นมาอีกทีเธอก็นอนอยู่ในห้องตัวเองข้างๆก็มีตุ๊กตาของเธออยู่
แต่พ่อแม่ของเธอก็ไม่กลับมา
เธอได้เปิดดูข่าวและพ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตเพราะเครื่องบินตก
เวลาได้ผ่านไปอีก 1 ปีเธอก็ได้โตขึ้น
ตุ๊กตา
ไม่เป็นไรนะอย่าเศร้าเลย
เวลาผ่านไปในระยะ 2 ปีนี้พี่ของเธอก็ได้คุ้มคลั่งขึ้นเรื่อยๆ
โมโหร้ายมากขึ้นแต่ก็ยังไม่ได้ทำร้ายใครจนมีอยู่วันหนึ่ง
และพี่คนโตก็ล้มลงไปนอนกับพื้น
เธอที่ช่วยอะไรไม่ได้ก็เอาแต่อยู่ในห้องและร้องไห้
พี่คนโตก็รู้ดีว่าเธอช่วยอะไรพี่ไม่ได้และเธอมาช่วยก็โดนลูกหลงเปล่าๆ
พี่คนโตก็เลยสั่งให้เธออยู่ในห้องของเธอต่อไป
เธอมาช่วยไปอยู่ในห้องสมุด
อ่านหนังสือต่างๆในห้องสมุดนั้น
ลูก(สุดท้าย)
//หยิบสมุดขึ้นมาเล่มนึง
ถ้าเธอได้เห็นบันทึกนี้แล้วฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันเป็นครอบครัวคนเก่าที่ได้มาอยู่ที่นี่
พี่ชายคนที่ 1 ของฉันตอนที่ยังไม่ได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้
เขาก็เป็นคนที่ฉันไม่ชอบเท่าไหร่
แต่พอ 5 ปีผ่านไปเขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
พี่ชายคนที่สองของฉันก็ยังเป็นคนที่ดีและเอาใจใส่ฉันเสมอ
ตอนนั้นฉันมีความสุขมากเลยล่ะและฉันก็ได้เข้ามาในห้องสมุดนี้
ฉันต้องไปแล้วล่ะฉันเห็นตุ๊กตาตัวนึงนั่งอยู่ตรงเก้าอี้มันน่ารักมากเลย
ฉันจะวางหนังสือไว้ที่โต๊ะแล้วกัน
แล้วเธอได้เปิดมาหน้าสุดท้าย
ลูก(สุดท้าย)
รู้สึกว่ามันจะเป็นคราบเลือดใช่ไหม
ตุ๊กตา
แต่ฉันไม่ได้ทำนะคนที่ทำน่ะคือพ่อของฉันเอง
ลูก(สุดท้าย)
เอ๋ไม่ใช่ว่าเป็นตุ๊กตาตัวเดียวกันงั้นหรอ
ตุ๊กตา
ฉันจะบอกว่ามันจะมีห้องห้องนึงที่รวมตุ๊กตาเอาไว้ในนั้น
ตุ๊กตา
ถ้าเจ้านายหรือเธอตายลงฉันก็จะสลายหายไปด้วย
ตุ๊กตา
และตุ๊กตาในนั้นตัวหนึ่งก็จะมาแทนที่
ลูก(สุดท้าย)
แล้วผู้หญิงคนที่โดนตุ๊กตาฆ่าล่ะพ่อของนายน่ะ
ตุ๊กตา
พ่อของฉันก็ฆ่าคนในบ้านทั้งหมดเลยค่อยเลือกเจ้าของแล้วก็เอาไปฝังในห้องใต้ดินอ่ะนะ
ลูก(สุดท้าย)
ฟังดูน่ากลัวนะเนี่ย
ลูก(สุดท้าย)
ฉันจะลองหาสมุดอีกสมุดนึงดูแล้วกัน
สมุดเล่มนั้นได้บันทึกเจ้าของบ้านคนก่อนอีกคน
สวัสดีถ้าจะได้อ่านบันทึกนี้แล้วแสดงว่าฉันไม่มีชีวิตรอดกลับไป
เพราะฉันได้อ่านหนังสือเล่มนึงที่เขาบอกว่าถ้าตุ๊กตาน่ากลัวแสดงว่ามันเป็นมิตรกับฉัน
แต่ถ้ามันน่ารักแสดงว่ามันไม่เป็นมิตร
และฉันก็ได้เห็นมันดูน่ากลัว
พี่ของฉันได้อาละวาดไปทั่วบ้าน
และฆ่าฉันไม่ฉันถึงเขียนแบบนี้ก็เพราะเขาอยู่ที่หน้าประตูแล้วไง
และเธอก็ได้เปิดไปหน้าสุดท้ายทั้งหน้าปกและหนังสือใดๆก็มีเลือดอยู่ตลอด
ครั้งนี้เลือดเก่ากว่าหนังสือที่เธอเปิดไปตั้งแต่เมื่อกี้อีก
ลูก(สุดท้าย)
โอ๊ยเปิดอันต่อไปดีกว่า
หนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่จะบ่งบอกได้ว่าเธอจะตายด้วยอะไร
สวัสดีถ้าเธอได้อ่านบันทึกนี้แล้วแสดงว่าฉันอยู่ในห้องใต้ดิน
ฉันเป็นพี่คนกลางฉันได้คุ้มค่าแล้วฆ่าคนในบ้าน
น้องของฉันน่ะที่มีตุ๊กตาน่ากลัวน่ากลัวไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน
มันน่ากลัวมากแล้วมันก็เดินมาหาฉัน
รถแทงเข้ามาที่ฉันทำไมฉันถึงรู้นะหรอ
ก็ตอนนี้มันกำลังแทงฉันอยู่ไง
ลูก(สุดท้าย)
มีเลือดเปรอะอยู่เยอะเลยล่ะ
ดูเหมือนว่ามันจะเป็นคราบเลือดที่มาไม่กี่ปีเลยด้วยซ้ำ
ทั้งวันนั้นเธอก็ได้ขลุกอยู่ในห้องสมุดและอ่านหนังสือจากผู้คนมากมาย
เธอคิดว่าเธอก็น่าจะลองเขียนบ้าง
เธอก็ได้ลงมือเขียนและในนั้นก็มีคำว่า
สวัสดีถ้าเธอได้อ่านบันทึกนี้แล้วฉันคิดว่าฉันอาจจะตายลงไปแล้วล่ะ
ฉันมีตุ๊กตาอยู่ตัวนึงที่ถ้าเธอได้อ่านหนังสืออันนั้นน่ะนะก็จะรู้
เธอไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรต่อไปดี
เธอควรจะกลับไปนอนได้แล้วเพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วเธอเลยกลับไปที่ห้องและนอน
เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามตอนหน้า🙂หากผิดพลาดประการใดต้องขอกราบอภัยไว้ณที่นี้ด้วย
.. .3
คำเตือนอาจมีเรื่องราวที่กระทบจิตใจคนจิตอ่อนอย่าดูเลยขอร้อง🥺🥺🥺
เมื่อเช้าอันแสนมืดมนของเด็กสาวคนนึง
เธอได้เดินไปที่ห้องครัวอย่างเงียบๆเพื่อดูว่าพี่ชายคนกลางของเธอได้ออกไปจากห้องหรือเปล่า
เธอคิดว่าพี่ชายของเธอน่าจะไม่ได้ออกมาแล้วเธอก็เดินไปที่ห้องครัว
และเปิดตู้เย็นออกช้าๆเพื่อไม่ให้เสียงดังไปจนถึงห้องของพี่คนกลาง
เมื่อเธอได้เปิดประตูตู้เย็นออกเธอก็ต้องตกใจและล้มลง
เพราะมีร่างของพี่ชายคนโตของเธออยู่ในนั้น
ส่วนตัวส่วนหัวส่วนขาส่วนแขนโดนตัด
หัวของพี่ชายคนโตของเธอได้อยู่ในตู้เย็นนั้นตัวแขนและขาก็อยู่ในตู้เย็นเช่นเดียวกันเธอได้ตกใจเป็นอย่างมาก
แต่ก็ไม่ทันซะแล้วเสียงที่เธอล้มลงได้ดังไปถึงห้องของพี่ชายคนกลางเป็นที่เรียบร้อย
พี่ชายในตอนนี้ถือมีดและเดินออกมาจากห้องอย่างรวดเร็ว
เธอได้ตกใจเป็นอย่างมากและกรี๊ดออกมาเสียงดัง
พี่ชายของเธอได้ล้มลงเพราะเสียงที่เธอกรี๊ดนั้นสะท้านเข้าไปในหูของเขา
แต่เขาก็ไม่ได้เป็นอะไรมากเขาได้ลุกขึ้นมาแต่ก็ไม่พบเธอแล้วเขาจึงหาเธอทั่วบ้าน
ดังนั้นที่เธอหายไปได้เร็วขนาดนี้ก็เพราะตุ๊กตาของเธอยังไงล่ะ
ตุ๊กตา
เป็นอะไรหรือเปล่าเจ็บตรงไหนไหม
ลูก(สุดท้าย)
อืมไม่เป็นไรแล้วล่ะแต่ภาพยังติดตาอยู่เลย
เด็กสาวได้ร้องไห้แต่ก็ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา
เธอได้วิ่งไปหยิบดินสอและสมุดที่เธอได้เขียนมันเอาไว้
ลูก(สุดท้าย)
เอ๊ะนี่ยังไม่ถึง 5 ปีเลยนะเพิ่งจะ 2 ปีเอง
ตุ๊กตา
ก็เพราะว่าพ่อแม่ของเธอนั้นได้ตายลงแล้วไงแล้วพี่ชายของเธอก็ได้ตายไปอีกคน
ตุ๊กตา
เธอยังอ่านมันไม่จบไม่ใช่หรอเธออ่านต่อสิ
ตุ๊กตาตัวนั้นได้ยื่นหนังสือที่เธอเคยอ่าน(อ้างอิงจากตอนที่ 1)
ลูก(สุดท้าย)
เธอได้อ่านมันอีกครั้งแล้วสะดุดตรงที่
ถ้าเธอเห็นหนังสือนี้อีกครั้งให้เธออ่านมันอีกรอบนึง
ฉันจะบอกว่าถ้าพ่อแม่ของเธอตายลง
จะเร่งเวลาให้พี่ชายของเธอนั้นฆ่าเธอและพี่ของเธอ...
พ่อแม่ตายก็เหมือนเร่งเวลาเป็น 4 ปี
ฉันลืมบอกถ้า 4 ปีพี่ชายคนโตหรือคนกลางของเธอจะตายลง
แต่ถ้าเป็นคนที่นิสัยเปลี่ยนไปจะเป็นคนที่ฆ่าเธอ
รีบเขียนล่ะเธออาจจะตายในเร็วๆนี้
ทันทีที่เธออ่านจบเธอก็เขียนมันอีกรอบ
ตอนนี้ฉันได้อยู่คนเดียวเป็นที่เรียบร้อยฉันน่าจะกำลังจะตายแต่ต้องใช้คำว่าน่าจะเพราะพี่ชายของฉันนั้นก็ยังหาฉันไม่เจอฉันอาจจะตายในนี้ก็ได้
เหตุใดนั้นพี่ชายของเธอก็ได้เปิดประตูออกมา
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ฉันรู้ว่าแกอยู่ในนี้
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ฉันเป็นคนเข้าห้องสมุดนี้มาเองแหละฉันก็รู้ด้วยว่าฉันเปลี่ยนไปแต่ยังไงฉันก็จะเปลี่ยนไปแบบนี้ตลอดและฉันจะไม่มีวันตาย
ตุ๊กตา
แกได้อ่านหมดหรือยัง
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
หมดแล้วแกจะฆ่าฉันใช่ไหมล่ะ
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ฉันไม่ขาดหรอกนะยังไงแกก็เป็นแค่ตุ๊กตา
ตุ๊กตา
แต่แกไม่รู้ซะแล้วแต่ฉันไม่ได้มีแค่ตัวเดียว555555
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
ทำไมในหนังสือถึงไม่มีบอก
พี่ชายคนกลางได้ตกใจว่าเขาก็เป็นคนที่อ่านหมดแล้วแต่ทำไมถึงไม่รู้เลยว่าตุ๊กตามีมากกว่า 1 ตัว
ลูก(สุดท้าย)
เพราะว่าตุ๊กตาจะบอกแค่เจ้าของเท่านั้นไง
ลูก(คนกลาง)+(ย้อมผม)
เงียบไปเลยแกน่ะ
ลูก(สุดท้าย)
ก็ถ้าฉันไม่เงียบแกจะรู้ไหมล่ะ
ตุ๊กตา
เอาเป็นว่านายจะตายแล้วกัน~~~
ทันใดนั้นก็มีตุ๊กตานับร้อยพุ่งออกมาจากประตูและฆ่าเขาอย่างเหี้ยมโหด
พี่คนกลางคนนั้นได้ตายลงแต่อาจจะเป็นครอบครัวสุดท้ายที่ได้อยู่บ้านหลังนี้ล่ะนะ
เพราะว่าโชคชะตาน่ะบังคับให้เด็กสาวเป็นคนที่อยู่บ้านหลังนี้
แต่เธอก็ไม่ได้นิสัยเปลี่ยนไปแต่ยังได้เธอก็ยังเป็นคนใจดีเหมือนเดิม
เพิ่มเติมคือเธอได้เสียใจมากๆ
ที่เสียพี่ชายคนโตที่เธอรักมากๆ
แต่ยังไงสุดท้ายแล้วเธอก็ได้อยู่ที่นี่ต่อไป
หลายปีต่อมาเธอก็ยังดูเด็กเหมือนเดิม
จะเพิ่มเติมคือเธอมีลักษณะที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เธอมีผมสีขาวแต่ถึงแม้ว่าเธอจะอายุเยอะแล้วแต่เธอก็ยังไม่มีริ้วรอย
ผมสีขาวนั้นไม่ได้เกิดจากความแก่ชราแต่เกิดจากบ้านหลังนี้ที่มีอาถรรพ์
ตาเธอก็ได้เปลี่ยนไปเป็นสีแดง
บ้านหลังนั้นก็ทรุดโทรมขึ้นเรื่อยๆ
ผ่านมา 300 ปีเธอยังดูเด็กเหมือนเดิมเลย
ใช่แล้วเธอเป็นคนที่เฝ้าบ้านหลังนี้ตลอดและไม่มีใครหน้าไหนที่รอดออกไป
ไม่ใช่เพราะเธอจัดการเขาแต่เป็นเพราะว่าตุ๊กตาที่เป็นบริวารของเธอนั้นได้จัดการพวกนั้นไปหมดซะแล้วล่ะ
แล้วก็ยังได้อ่านหนังสือเรื่อยๆเรื่อยๆ
แล้วเธอก็สะดุดอยู่ที่เล่มหนึ่ง
สวัสดีถ้าสมมุติว่าเธออยู่ได้ประมาณ 300 ปีแล้วแสดงว่าเธอก็ต้องเหลืออยู่ประมาณ 300 ปีเพราะเธอก็ต้องอยู่ที่นี่ตลอดใช่ไหมล่ะ
และเกิดของที่นี่ก็คือถ้าน้องคนเล็กหรือใครก็ตามรอดออกไปน่ะต้องอยู่ที่นี่ 600 ปี
ไม่ต้องกลัวเธอยังดูหน้าเด็กเหมือนเดิมแต่เพิ่มเติมคือผมเธอจะเป็นสีขาวแล้วตาเธอจะเป็นสีแดงฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าอาถรรพ์ที่ไหนมันเป็นแบบนี้
แต่เธอรู้ไว้ด้วยนะเธอไม่ใช่แวมไพร์แล้วเธอก็ไม่ใช่อะไรทั้งนั้นเธอแค่เปลี่ยนไปจากสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยเธอสักเท่าไหร่แต่เธอก็มีความสุขดีใช่ไหมล่ะ
จากนั้นเธอได้อ่านไปและคิดว่ามันก็ดูไม่ชอบใจเท่าไหร่เพราะเธอไม่อยากจะอยู่ที่นี่เธออยากจะอยู่ที่ดีกว่านี้
เธอได้อยู่มาประมาณ 300 ปีแล้วมันก็น่าเบื่อ
ในณตอนนี้ผ่านมาเป็นเวลา 400 ปีเธอก็ยังเหมือนเดิมไม่มีความเปลี่ยนแปลง
แล้วก็อาศัยอยู่ที่นี่โดยไม่หิวไม่กระหายไม่เป็นอะไรเลยเธอได้นั่งอยู่เฉยๆคอยสั่งการคอยอ่านหนังสือคอยดูแค่นั้น
ไม่เคยออกจากห้องสมุดนี้เลยเป็นระยะเวลากว่า 400 ปี
เธอก็รู้สึกว่าเธอรู้สึกไม่ดีเพราะเธออยากจะออกไปข้างนอกบ้างเธอก็เลยบอกกับตุ๊กตาของเธอว่า
ลูก(สุดท้าย)
นี่มันก็ผ่านมา 400 กว่าปีแล้วฉันก็อยากจะออกไปข้างนอกบ้างแฮะ
ตอนนี้ฉันจะเรียกเธอว่าเด็กสาวได้หรือเปล่า
เอาเป็นว่าฉันจะเรียกเธอว่าเธอแล้วกัน
สูดอากาศที่บริสุทธิ์จะได้พบว่าโลกข้างนอกเปลี่ยนไปมาก
ตรงที่เป็นฟ้าก็เปลี่ยนเป็นหมู่บ้านแต่เล็กคิดว่าที่นี่มันก็ดีนะ
จะลองไปเยี่ยมสักหน่อยก็ได้
แต่ก็มีใครบางคนที่ห้ามเธอไว้
ใคร
อย่าเลยอย่าเดี๋ยวมลที่นี่จะเสื่อมนะ
ตุ๊กตา
ฉันเองตุ๊กตาของเธอไง
ลูก(สุดท้าย)
ทำไมเธอถึงรู้ว่ามลที่นี่จะเสื่อม
ก็ถ้าจะตายเร็วกว่าปกติไหมจาก 600 จะกลายเป็น500
ตุ๊กตา
แล้วถ้าเธอไปบ่อยๆอาจจะลดมาเป็น 400 ก็ได้นะ
ลูก(สุดท้าย)
ฉันก็อยากลองไปดูสักครั้งให้มันเป็น 500 ก็ได้
เธอได้เดินไปที่หมู่บ้านนั้น
แต่ก็คนที่อยู่หมู่บ้านนั้นก็รู้สึกว่าจะไม่เป็นมิตรกับเธอสักเท่าไหร่
ก็ด้วยสีผมที่แปลกประหลาดและดวงตาสีแดง
ชาวบ้านเลยไล่เธอออกจากหมู่บ้านไม่ให้เข้ามาอีก
เธอก็ได้กลับไปอย่างเศร้าสร้อย
เธอรู้สึกเหงามากๆเธอไม่ได้ออกไปอยู่ข้างนอกนานมากแล้ว
500แล้วที่เธอจะมีชีวิตอยู่
แล้วเธอก็จากไปอย่างไร้ร่องรอย
ทิ้งให้บ้านนี้เป็นปริศนาต่อไป
ถ้าผิดพลาดประการใดขอกราบอภัยไว้ณที่นี้ด้วย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
