Fairy tail
เด็กสาวกับคู่หูตัวน้อย
เจ้าของบ้านหลังนี้มีงานอดิเรกคือ การเขียนนิยาย การแต่งนิทานเรื่องสั้นและรักอิสระ เธอมักจะปลีกตัวออกจากความวุ่นวายต่างๆ มาพักอาศัยอยู่บ้านหลังนี้คนเดียวกับเพื่อนตัวน้อย บ่อยครั้งมากที่เธอต้องออกเดินทางเพื่อไปถ่ายรูปสถานที่ต่างๆ เพื่อมาลงในนิตยสาร
เวลา 7.00 น. ของเช้าวันสดใสร่างบางที่กำลังนอนอย่างสบายใจ ด้วยท่านอนที่แปลกเธอมักจะเอาหัวทิ้มลงพื้นส่วนขายกขึ้นเป็นท่านอนที่เเปลกสำหรับคนที่มาพบเห็น ยกเว้นเเมวน้อยแฮปปี้เพื่อนรักสี่ขาของเธอ
แฮปปี้
•.เหมียว.••.เหมียว.••.¸¸.เหมียว..• ( ^_^ )
เสียงร้องของเพื่อนตัวน้อยที่ร้องเรียกอยู่นาน ร่างบางเองยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น น้องเหมียวผู้มีความอดทนก็ยังร้องปลุก
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
(￣ρ￣)..zzZZ
แมวน้อยเริ่มมีท่าทีจากยิ้มแย้มเปลี่ยนเป็นใบหน้าเซ็งๆ
แฮปปี้
ทำไมยังไม่ตื่นเนี่ย อีกล่ะเนี่ย ไอล์ (เสียงพูดในใจ)
.........25 นาทีผ่านไป................
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
(￣o￣) zzZZzzZZ
เด็กสาวที่ยังไม่รู้สึกถึงเเรงโกรธของเเมวน้อย
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
☆⌒(> _ <) เกิดอะไรขึ้นน่ะ แฮปปี้
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
อรุณสวัสดิ์นะ แฮปปี้
เธอมองรอบๆตัวเมื่อแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ เเมวน้อยที่ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ทั้งๆที่ในใจแอบรู้สึกโกรธที่ปลุกเท่าไหร่หญิงสาวก็ไม่ยอมตื่นสักที เเต่อีกใจอีกด้านก็รู้สึกขำกับท่าทางที่ เอ๋อๆของสาวเจ้าเหมือนกัน
แฮปปี้
ไม่เป็นไรหรอกยังไงลูซี่ก็ดูเเลตัวเองได้อยู่เเล้ว ไอล์(เสียงในใจ)
เจ้าเหมียวรีบไปหาที่มาของเสียงซึ่งมาจากทางห้องน้ำ เมื่อไปถึงเเล้วเห็นถึงสภาพของเพื่อนสาวร่วมบ้านที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำเเล้วลื้นล้มอยู่กับพื้นทั้งๆที่ผมก็เปียก
แฮปปี้
ไม่น่าบอกเลยว่าลูซี่ดูเเตัวเองได้
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
เจ็บจังเลยแฮปปี้ ดีนะเเค่เจ็บที่ก้น
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
"เอาหล่ะวันนี้เรา 2 คน ต้องออกเดินทางไปทำงาน(ถ่ายภาพ)กันนะ ฉันขอไปเเต่งตัวก่อน
เด็กสาวแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เดินตรงดิ่งรีบทำอาหารเพราะกลัวว่าจะสายเเล้ว กับข้าววันนี้ก็ธรรมดาไข่ดาวกับขนมปังเบคอน ส่วนแฮปปี้คือนมสำหรับลูกเเมวเเละอาหารเปียกบำรุงร่างกาย
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
เเฮปปี้วันนี้ล่ะ ที่เราจะไปทำงานที่น่าสนุกอีกวัน รู้ไหมว่าตั้งเเต่ฉันมาอาศัยอยู่ที่นี่ก็มากกว่า 5 ปีเเล้ว ตอนเเรกก็รู้สึกเหงาๆนะที่อยู่คนเดียว
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
เเต่ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเเฮปปี้นะ ที่ทำให้ความเหงาของฉันหายไปขอบคุณนะ ถึงเเม้ว่าฉันจะเหลือตัวคนเดียวก็เถอะ
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปรับงานสายหรอก
การพบเจอระหว่างคนสองคน
อีกด้านที่สวนสาธารณะใจกลางเมืองหลวง
มีผู้ชายวัยรุ่นผมสีชมพู?น่ากินเหมือนขนมหวานต่างจากใบหน้าของเจ้าตัวโดยสิ้นเชิง เด็กหนุ่มคนนี้มายืนรอช่างภาพอยู่ที่สวนสาธารณะบริเวณลานดอกซากุระนานเเล้ว
นัตสึ ดรากูนิล
ทำไมยังไม่มาอีกนะ ถ้าเจอหน้าจะว่าให้ดูบังอาจ!! ทำให้ฉันต้องรอนานขนาดนี้คิดว่าคนอย่างฉันต้องสละเวลาอันนี้มีค่ามากของฉันเพราะคนๆเดียวหรือไง?
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
….ขอโทษนะคะ คุณใช่ผู้ว่าจ้างงานออกเเบบ ถ่ายภาพวิวรึเปล่าคะ
นัตสึ ดรากูนิล
เธอเองหรอ กล้าดียังไงเนี่ยทำไมถึงมาช้าขนาดนี้!!!
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
ขอโทษคุณลูกค้าคือฉันเดินมาน่ะค่ะ เป็นการออกกำลังกายเเละประหยัดค่าโดยสารเห็นว่านัดเจอที่สวนสาธารณะใกล้ๆน่ะค่ะ
เธอไม่คิดว่าลูกค้าคนนี้จะเป็นอารมณ์ร้อนแบบนี้มองจากด้านหลังเธอรู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน
นัตสึ ดรากูนิล
อย่าเพิ่งสำนึกผิดตอนนี้ อย่าหาเหตุผลมาอ้างหน่อยเลย!! ฉันจะเลิ-.....เธอ!
เขาหันกลับมาจะต่อว่าก็๖้องหยุดชะงักเพราะคนตรงหน้าเขา เพื่อนสมัยเด็กที่ไม่ได้กันนานมาก….เธออยู่ตรงนี้แล้วรักแ เขารกของเขา
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
…..นัตสึหรอ
เด็กสาวเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ทั้งๆที่ไม่ได้เจอกันตั้งนานแต่ความรู้สึกยังคงเดิมเหมือนสมัยเด็ก
คนป่วย
นัตสึ ดรากูนิล
ลูซี่ ใช่เธอจริงๆ
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
นัตสึหรอ ....ไม่ได้เจอกันนาน...เลยนะ
พวกเขารู้จักกันมานานเเล้วเเต่ต้องเเยกจากกัน เด็กสาวย้ายออกหอพักไปอยู่ที่บ้านพักสวนตัว
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
ดะ- เดี๋ยวสิ!!
นัตสึ ดรากูนิล
ลูซี่ ฉันขอกอดเธอได้รึเปล่า
เด็กสาวตกใจนิดหน่อยที่เพื่อนรักที่ไม่ได้มาหลายปีโผเข้ามากอดเเน่น เด็กหนุ่มอยากเห็นเด็กสาวเป็นอิสระในโลกของเธอ ขอเเค่เธอไม่ร้องไห้เเล้วเรียกชื่อ เขา ออกมาเขาเองเจ็บปวดที่เห็นเด็กสาวต้องร้องไห้ออกมาเวลาที่เรียกชื่อเขา
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
นัตสึ เขาบ้าไปเเล้ว ขอกอดหรอ…ไม่มีทางเมื่อก่อนก็ไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวซะหน่อยเล้วทำไมถึง? (เธอคิด)
นัตสึ ดรากูนิล
นี่! ยัยบ้าเธอรู้ไหมตลอดเวลาตั้งเเต่ที่เธอออกจากหอพักโรงเรียนเเล้วก็หายตัวเลย ฉันเป็นห่วงมากเลยนะ ฉันคือคนเดียวที่ปกป้องเธอได้
เด็กหนุ่มรู้สึกน้อยใจที่เด็กสาวไม่ได้คิดเหมือนเขา
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
เออ ขอโท-
นัตสึ ดรากูนิล
รู้หรือเปล่าว่าการที่ฉันไม่ได้ห้ามเธอออกจากหอไปมันก็ปวดใจอยู่เเล้วนะ ฉันนึกว่าเธอจะโทรหาหรือส่งข้อความมาบอกกันบ้าง
เด็กหนุ่มตรงหน้ามีสีหน้าเเดงจัด หายใจแรง และคิ้วขมวดอย่างเต็มที่คล้ายเหมือนมีไข้ เด็กสาวเขยิบเข้าไปใกล้เพื่อดูอาการ
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
นัตสึเป็นอะไรรึเปล่า
นัตสึ ดรากูนิล
ม ไม่เป็นไร ฉันสบายดี
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
ว้าย! นัตสึนายไม่สบายมากเลยนะ ดูสิตัวร้อนมากเลยพวกเรารีบไปโรงพยาบาลกันเถอะ
นัตสึ ดรากูนิล
แฮก….แฮกๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า ส่งสัยคงจะทำงานดึกไปหน่อยสบายมาก
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
นายนอนตอนไหนเนี่ย
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
เมื่อวานหรอ เอ๋หน้าแปลกนะร่างกายน่าจ-
นัตสึ ดรากูนิล
เปล่าช่วงเช้ามืดของวันนี้ต่างหาก…
ลูซี่ ฮาร์ทฟีเลีย
อะไรนะ! นอนเเค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง ฉันจะพานายไปบ้านฉันก่อนนะ ยังไงซะนายก็ไม่ยอมไปโรงพยาบาลเเน่ งั้นไปบ้านฉันก่อนนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
