ความจริง... ที่ไม่ใช่เรื่องจริง
แปลก
เสียงแตรรถและเสียงฝนที่ดังไปทั่วท้องถนน มีรถติดกันมากมาย ไม่เว้นผู้คน ที่มากมายและวุ้นวายเช่นกัน
มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินท่ามกลางฝูงชนและกลางฝนพลำ เธอได้ฟังเลงเพื่อกลบเกลื่อน เสียงอันที่วุ้นวาย
ญ
ครู:วันนี้เราจะเช็กชื่อกันนะ
ญ
? :ดิฉันมาช้ารึเปล่าคะ?//พูดด้วยความเหนื่อน
ญ
ครู:ไม่จ๊ะ ไปนั่งก่อนเอเจ😁(🙄)
ญ
ครู:งั้นเรามารู้จักเพื่อนใหม่ของพวกเรากัน!
ทั้งห้องนั้นมันเงียบมาก มากพอที่จะได้ยินทุกสิ่ง
... พวกเขา เดินเข้ามาแล้ว...
โมจิ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ😁//โคงคำนับ
ญ
ครู:งั้นเชิญไปนั่งประจำที่จ๊ะ
เจร์ม
//เอามือแตะที่หน้าอกข้างซ้ายหมายถึงขอบคุณ
JA
พวกเราก็ยังพูดน้อยเหมือนเดิมนะ
เอเจ....
ฉัน... ไม่รู่ว่า ฉันเป็นอะไร
แต่ที่รู้คือ ฉันไม่ได้มาเรียนเดือน1
แต่ทำไมมันรู้สึกคุ้นชิน...
ฉันยังสงสัย ว่าใคร
ว่าฉัน'แปลก'
ฉันรู้สึกจำหน้าเขาได้
แต่ฉันไม่รู้จักเขา....
ประหลาดฉะมัด
ความคิดของเจเอที่พูดว่า"ประหลาดฉะมัด" ดันไปโดนกับคำพูดของเจร์ม
"......"=คำพูดที่เจาะจงหรือลอกเรียนแบบคำพูดของคนอื่น
สล็อต
เราต้องไปกันแล้วไว้เจอกัน
สล็อดได้พาฉันออกจากเขา
โดยที่เขา...
มองฉัน.. ไม่ละสายตาเลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
