ง้อรักนายมิสเทนเลอร์
SweetLove
ว่านหอม นางเอกของเรื่อง เป็นคุณแม่วัยใส อายุ 25 ปี เป็นนักออกแบบเสื้อผ้า เมื่อ 5 ปีก่อนเป็นนักข่าว สืบสวนคดีลับ
มิสเทนเลอร์ พระเอกใจร้าย อาชีพ...... อายุ 29 ปี
หงส์ลี่ เพื่อนว่านหอม เป็นนักข่าว
หยางมี่ คุณหนูตระกูลบรมภิรักษ์ เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังในย่านกรุงเทพ ลูกครึ่งไทยจีน ชอบใช้จ่ายเงินและเที่ยวไปวันๆ ชอบเอาแต่ใจ อิจฉาริษยา อยากได้อะไรต้องได้ ไม่เคยคิดถึงความลำบากไม่เคยสัมผัสหาเช้ากินค่ำอดมื้อกินมื้อ
เพลงประกอบนิยาย: หัวใจของเธอ
ใครไม่ได้ตั้งใจอ่านจริงๆ อย่าอ่าน เรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่ต้องการอ่านจริงๆ เพราะมีเนื้อหาที่ต้องเข้าถึงความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัว ที่ต้องพบเจอปัญหาอุปสรรคมากมายในชีวิต กว่าจะผ่านมาได้ต้องอดทนและสู้หนักแค่ไหน
ไม่เหมาะสำหรับคนชอบ NC ละครเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อเซฟทุกอย่าง เป็นนิยายรุ่นใหญ่ไม่ใช่ช่วงร้อนแรง
ทีมงาน SweetLove ขอขอบพระคุณทุกคำติชมและคำชื่นชม ขอบคุณสำหรับคะแนนสนับสนุนและกำลังใจ ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ให้ทุกคนรับชมและเพิ่มลงในคลังนิยายโปรด ขอบพระคุณค่ะ🙏
ตอนที่ 1
ว่านหอม
นูมิ! //ยิ้ม + จะวิ่งไป
ร่างที่เดินสวนกัน ใบหน้าทั้งสองมองกัน ความรู้สึกและช่วงเวลาเหมือนหยุดนิ่งไป
ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน
ว่านหอม
//หันมองหลัง + รีบวิ่งหนีสุดชีวิต
ว่านหอม
อ๊ะส์!!! //ชนคนอย่างแรง
ว่านหอม
ขะ.. ขอโทษค่ะ //รีบเก็บแว่นให้
มิสเทนเลอร์
//ก้มลงเก็บแว่น
ว่านหอม
//ดันไปจับข้อมือมิสเทนเลอร์
ว่านหอม
//รู้สึกมือเปียก + เงยมือขึ้นดู
ว่านหอม
//ตกใจรีบมองมิสเทนเลอร์
สายตาที่คมกริบนั้นบนใบหน้าที่หล่อเหลาสบตากับเธอ ว่านหอมนิ่งไป
มิสเทนเลอร์
//รีบลุกขึ้นจะเดินไป
ตึกๆๆๆๆ เสียงเท้าดังขึ้น
ว่านหอม
//ตกใจรีบคว้าตัวมิสเทนเลอร์มาบังตัวเองกักขังตัวเองไว้กับฝาผนัง
ว่านหอม
ชะ.. ช่วยชั้นหน่อยนะ //พูดเบาๆ + ดึงมิสเทนเลอร์เข้ามาอีก
มิสเทนเลอร์
//รู้ + ยอมเข้าไปบังให้
เธอแอบนิ่งไปในความหล่อของเขา ว่านหอมตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ
มิสเทนเลอร์
//เอาหน้าออก + จะเดินไป
ว่านหอม
เอ่อพี่คะ //รีบทัก
มิสเทนเลอร์
//เดินไปไม่ได้ตอบ
ตั้งแต่นั้นมาว่านหอมก็ตามติดตามตื้อเขามาตลอดจนกระทั่ง....
ว่านหอม
ขอโทษทีนะคะ พอดีคืนนี้ที่บริษัทของชั้นมีงาน มาสายนัดของพี่เลย
ว่านหอม
ไม่โกรธนะคะ //แอบอมยิ้มกรุ่มๆ มองหน้ามิสเทนเลอร์
มิสเทนเลอร์
หนังคืนนี้จบลงแล้ว ผมว่าเรากลับกันเถอะ
ว่านหอม
เป็นเพราะว่านหอมแท้ๆ เลยที่ทำเสียนัด //พูดด้วยความรู้สึกผิด
มิสเทนเลอร์
ไม่เป็นไร ผมไม่โทษเด็กน้อยอย่างคุณหรอก //เข้าลูบหัวว่านหอม
ว่านหอม
//เงยมองมิสเทนเลอร์
ว่านหอม
งั้นพี่บอกชั้นได้มั้ยว่าพี่ทำงานอะไร
ว่านหอม
ทำที่ไหนชั้นจะได้ทำกับข้าวไปส่งให้พี่
มิสเทนเลอร์
ไม่เป็นไรหรอก ลำบากคุณแล้ว
ว่านหอม
ไม่ลำบาก ชั้นสัญญาว่าชั้นจะไม่ไปรบกวนพี่
มิสเทนเลอร์
//หันตัวว่านหอมไปดีๆ
มิสเทนเลอร์
ผมไม่ต้องการให้คุณทำอะไรเพื่อผมทั้งนั้น //จับหน้าว่านหอม + พยายามปลอบประโลมให้ว่านหอมลืมเรื่องที่ทำงานของตัวเองไป
มิสเทนเลอร์
แค่นี้คุณก็มีค่าสำหรับผมมากแล้ว
มิสเทนเลอร์
//ค่อยๆ กระชับหน้าว่านหอมเข้ามาจูบพร้อมกับหลับตา
ว่านหอม
//ค่อยๆ หลับตารับจูบ + จูบตอบ
ความรักระหว่างท่ามกลางหิมะ มันช่างอบอุ่นเกินยิ่งกว่าอะไร แม้นร่างกายที่เย็นชื่นแต่เมื่อกระทบสัมผัสกันในค่ำคืนที่มีความสุขบนเตียง กลับทำให้ความเย็นนั้นมีแต่ความเร่าร้อน ว่านหอมเสียครั้งแรกในคืนนั้นให้เขาอย่างรักเขาหมดหัวใจ
เดือนต่อมาขณะที่งานทุกอย่างจัดขึ้นและกำลังจะเริ่มในวันพรุ่งนี้ งานวันวิวาห์ของเขาและเธอ
มิสเทนเลอร์
ผมดีใจนะที่จะได้แต่งงานกับคุณ ว่านหอม
ว่านหอม
พี่จะรักชั้นคนเดียวใช่มั้ย
มิสเทนเลอร์
ครับ ผมจะรักคุณคนเดียว
มิสเทนเลอร์
//จูบริมฝีปากของว่านหอมอย่างลึกซึ้ง
จนกระทั่งงานพ้นฤกษ์ยามไป 2 ชม.มิสเทนเลอร์ก็ยังไม่มา
ลูกน้องคนสนิทของมิสเทนเลอร์ 5 ปีก่อน
คุณว่านหอม!!
ข่าวถูกกระจายไปทั่ว เธอพลัดพรากจากสามีเธอในวันแต่งงาน ขณะเดินทางมางานแต่งรถของมิสเทนเลอร์ได้เกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำตกลงไปในน้ำ
ว่านหอม
ฮืออออ!!!! 😭😭😭 //เสียใจใจจะขาดล้มลงกับพื้น
เพื่อนว่านหอม
//รีบจับว่านหอม + น้ำตาไหล
ว่านหอม
ฮือออออ!!! 😭😭 //ส่ายหน้าอย่างทำใจไม่ได้
ว่านหอม
ฮือออออ!!! 😭😭 //คลุ้มคลั่งนอนลงกับพื้นอย่างเจ็บปวด
เขาเลือกที่จะทิ้งเธอไปในวันนั้น ในวันที่เธออุ้มท้องลูกของเขา ปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานรับมือกับความโชคร้าย
นูมิ
มะม้า นูมิคิดถึงมะม้า //กอดว่านหอม
ว่านหอม
//หันมองมิสเทนเลอร์
ทั้งสองคนมองตากัน ความรู้สึกเมื่อ 5 ปีก่อนกลับมาสัมผัสอีกครั้ง
คุณหมอชัตต์
ไงว่านหอม เหนื่อยมั้ย
ว่านหอม
ตัวเล็ก เรากลับบ้านกันเถอะ
ว่านหอม
ไปค่ะ //พาคุณหมอชัตต์ไป
มิสเทนเลอร์
//มองตามหลังว่านหอม
ว่านหอม
//น้ำตาคลอ พยายามห้ามใจไม่ให้หันกลับไปมอง
เขามองตามหลังเธอไปด้วยความคิดถึง ห่วงหามาโดยตลอด
ย้อนกลับไป 5 ปีก่อน ก่อนวันแต่งงาน
?
ระหว่างความสุขของคุณหรือศพของเธอคนนั้น
มิสเทนเลอร์
//กำโทรศัพท์แน่น
มิสเทนเลอร์
ชั้นยอมทำ แต่แกห้ามแตะต้องว่านหอมแม้แต่ปลายเล็บ
มิสเทนเลอร์
โธ่เว้ย!!! //ควัดโทรศัพท์
เขาทรุดลงกับผนังด้วยความเสียใจ เขาต้องเลือกภารกิจของเขาเพื่อปกป้องเธอ
มิสเทนเลอร์
//มองอยู่แต่ไกล
มิสเทนเลอร์
//น้ำตาไหล + หันหลังเดินไปด้วยความเสียใจ
แบบนี้แหละดีแล้ว ถึงแม้เขาจะเจ็บปวดแค่ไหน แต่สุดท้ายแล้วเขาก็รู้ว่าเขาไม่ควรมาผูกพันกับเธอตั้งแต่แรกแล้ว เพราะเขาคือ สายลับ
มิสเทนเลอร์
//หลับตาลง + น้ำตาซึมไหลขอบตาระรื่น
มิสเทนเลอร์
{ผมขอโทษนะว่านหอม}
ตอนที่ 2
จ๊ะจ๋า
ว่านหอมวันนี้ประธานคนใหม่เข้าบริษัท! //เห็นว่านหอมรีบวิ่งมา
ว่านหอม
ว่านหอมรีบขึ้นห้องต้อนรับแล้วค่ะ! //รีบวิ่งขึ้นไปด้วยความรีบร้อน
ตัวของเธอพึ่งกลับมาจากรับนูมิจาก รร.ระหว่างทางดันรถเสียเธอเลยเข้าบริษัทสาย ต้อนรับประธานคนใหม่ไม่ทัน
ว่านหอม
//รีบปรับลมหายใจเข้า-ออก + จัดเครื่องแต่งกาย
ว่านหอม
{เพี้ยง! ว่านหอม ขอเจ้านายดีๆ อย่าขี้โมโหเหมือนตาแก่คนเก่าด้วยเถิด สาธุ}
ว่านหอม
//มองคนข้างในอย่างยิ้มแย้ม
แต่แล้วว่านหอมก็ชะงักหุบยิ้มลง
มิสเทนเลอร์
ว่าไงครับ คุณภรรยา
มิสเทนเลอร์
//รีบลุกขึ้นตามไป
มิสเทนเลอร์
นี่ว่านหอม! //รีบคว้าว่านหอม
ว่านหอม
นี่ปล่อยนะ! //รีบสบัดออก
มิสเทนเลอร์
//รีบพาว่านหอมเข้าไปในห้องประชุม
ว่านหอม
บอกว่าให้ปล่.. / อื้ออออ!!!
มิสเทนเลอร์
หยุดนะว่านหอม //ปิดปากว่านหอมแน่น
ว่านหอม
//มองมิสเทนเลอร์ด้วยความแค้นไม่ให้อภัย
มิสเทนเลอร์
//ปล่อยมือ + จับหน้าว่านหอมเข้ามาจูบอย่างดุดันด้วยความคิดถึง
ว่านหอม
อื้อออออ!!! //ผลักมิสเทนเลอร์ออก + ปิดปากแน่น
มิสเทนเลอร์
//หน้าหันตามแรง
ว่านหอม
หยุดทำบ้าๆ คุกคามชั้นสักที!
มิสเทนเลอร์
//จับแขนว่านหอมดันชิดผนังแรง
มิสเทนเลอร์
อย่าขัดขืนผมถ้าคุณยังอยากใช้ชีวิตอยู่กับลูก
มิสเทนเลอร์
คิดว่าผมจะทำอะไรล่ะ
มิสเทนเลอร์
เพียงแค่สถานการณ์ที่ผมสร้างขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนผมยังทำได้
มิสเทนเลอร์
แค่นี้ทำไมผมจะทำไม่ได้
ว่านหอม
หยุดความคิดชั่วๆ ของนายซะ!
ว่านหอม
อย่าแตะต้องนูมิแม้แต่ปลายเล็บ!
มิสเทนเลอร์
งั้นเหรอ //แนบร่างกายชิดว่านหอม
ว่านหอม
//มองตามิสเทนเลอร์อย่างไม่ละสายตา
ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมแพ้เขาอีก
ว่านหอม
อ.. / //จะขัดขืนแต่ชะงักมือไว้
มิสเทนเลอร์
//จูบว่านหอมอย่างบดขยี้ดูดดื่ม
ว่านหอม
//จำใจให้จูบทั้งที่ใจสะอิดสะเอียน
มิสเทนเลอร์
//จับแขนว่านหอมบอกให้ว่านหอมจูบตอบ
มิสเทนเลอร์
//จะถอดเสื้อว่านหอม
ว่านหอม
อึ!! //รีบจับมือมิสเทนเลอร์ไว้ไม่ให้ถอด
มิสเทนเลอร์
//รีบหันว่านหอมออก + ดันไปชนโต๊ะพร้อมกับจูบล้ำลึกอย่างดุดัน
มิสเทนเลอร์
{การจูบของเธอยังเด็กน้อยเหมือนเดิมเลยนะว่านหอม}
มิสเทนเลอร์
//จูบดันอีกกะจะไม่ให้่ว่านหอมหายใจเลย
ว่านหอม
//จับแขนมิสเทนเลอร์แน่น + คล้องคอมิสเทนเลอร์ + จูบตอบพยายามหายใจ
มิสเทนเลอร์
//ดึงกระดุมเสื้อว่านหอมขาด
ว่านหอม
อ๊ะ!! //รีบผลักออก + เอามือปิดมองมิสเทนเลอร์
มิสเทนเลอร์
//ลากเก้าอี้มานั่ง + มองว่านหอม
มิสเทนเลอร์
ในที่สุดคุณก็ยอมรับว่าคุณยังลืมผมไม่ได้
มิสเทนเลอร์
ตลอด 5 ปีที่ผ่านมา
ว่านหอม
ถุ้ย!! //ถมน้ำลายออกไป
ว่านหอม
ชั้นไม่เคยคิดถึงนาย
ว่านหอม
ตลอดเวลาที่ผ่านมาชั้นมีความสุขด้วยซ้ำ
ว่านหอม
มีความสุขมากๆเลยแหละ
ว่านหอม
ไม่เคยที่จะมีภาพความทรงจำดีๆ อะไรพวกนั้นที่มันเกี่ยวกับนายเลยแม้แต่นิด
มิสเทนเลอร์
ว่านหอม //รีบลุกขึ้นคว้าแขนมา
มิสเทนเลอร์
เธออยากลองดีกับชั้นใช่มั้ย
ดวงตาที่แรงกล้าทั้งสองสบตากัน มีแต่ไฟที่จะปะทุ ไม่มีหรอกความรักความหวานเมื่อครั้งแรกของทั้งสองเมื่อ 5 ปีก่อน
ว่านหอม
//สบัดมือออก + เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
