สวัสดีค่ะเราชื่อน่าน เเละนั้นก็นายนินจา คนที่ฉันเคยคบเเต่ตอนนี่อะหรอ เเทบไม่คุยกันเลยละ เดินผ่านไม่มองหน้า หรือเรียกง่ายๆก็คือคนไม่รู้จักกันอะเเหละค่ะทุกคนถ้าอยากรู้ว่าทำไม เราสองคนถึงทำเป็นไม่รู้จักกัน น่านฟ้าคนนี่จะเล่าให้ฟังอย่างละเอียดเลยละค่ะ
ณ วันที่น่านฟ้าเเละนินจารู้จักกัน
"โอ๊ย!ไอ้อัดจะหนีทำไมเนียไม่ได้จะตีมีเรื่องจะถาม!" น่านฟ้าผู้ที่ทะเลาะกับนายอัดได้ทุกวัน
"ถ้ามึงไม่ตีมึงจะวิ่งตามกูทำไม!" นายอัดคนที่ระเเวงเราตลอดเวลา
"มึงสองคนจะไล่กันไปทำไมว่ะ?!" นายคนนี้พูดขึ้นมาระหว่างที่น่านกำลังไล่ตีนายอัด "มันอยู่ไม่นิ่งเองอะ!" น่านเองที่ก็รำคาญเวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ
"มึงก็หยุดตีกูดิน่าน" อัดพูดพร้อมกำทั้งสองมือของน่านไว้
"มึงสองคนนี่ไม่ผัวเมียก็บ่าวสาว" ไอ้นินจาที่พูดด้วยความประชด พร้อมกับเข้ามาถือเเขนทั้งสองข้างของน่านไว้
"ถือเเขนมันไว้งั้นเเหละไอ้จา" เเละไอ้น่านมีหรือจะไม่มองหน้าโอกาสมาก็รีบคว้าสิ! น่านถือโอกาสมองหน้านินจา เเล้วได้สะบัดมือตอนที่เขาถือ มือเราเบาลงเเล้ววิ่ง ไปหาเพื่อน เเต่ตอนนั้นเกิดข้อผิดพลาดทางเทคนิคคือ! น่านมองหน้าเเล้วสะบัดมือเเต่ไม่วิ่งค่ะ!
นายอัดเลยเข้ามาคุมตัว พูดไปก็เหมือนนักโทษเหมือนกันนะ จนเพื่อนน่านที่ชื่อไอซ์มาบอกว่า
"ปล่อยเพื่อนผมได้ละพี่" ตอนนั้นน่านยอมรับได้เลยว่าหลงเสน่ห์ของนายนั้นไปอย่างจัง มันเเปลกตรงที่ว่าเราไม่เคยเป็นเเบบนี่มาก่อนน่ะสิเราเลยไม่สามารถทำไรกับความรู้สึกเราได้เลย เเล้วหลังจากวันนั้นเราก็เเกล้งนายจามาตลอด จนเพื่อนมันเเซวว่าเราชอบมัน เเต่มันคงไม่รู้หรอกว่าเราชอบมันจริงๆ ตั้งเเต่ตอนนั้นเลย
"จา!ๆเมียมึงมาหาอะเพื่อน!" เอาจนเราเขินจนคนอื่นเเทบจับได้เลย
"มึงพูดงี้น้องเขาเสียหายมาทำไงไอ้โต..พูดอะไรก็คิดบ้างดิสัส" นายนั้นพูดพร้อมดึงมือเราลงไปใต้อาคาร
"น่านจะมาทำไมอะ..ถ้าเธอเสียชื่อที่มาหาฉันฉันไม่รู้ด้วยนะน่าน" พูดเหมือนห่วงเเต่ห่วงจริงไม่ติงนังเเต่เขา.....ไม่พูดดีกว่า
"ก็วันนี้มีเรียนกับซิสเตอร์อะไม่ให้ลงมาไงก่อนห๊ะ!" พูดด้วยความโมโห(เเก้เขิน)
"เอาเฟซเธอมา" พูดเบามากๆ
"ห๊ะอะไรนะ" ถามอีกครั้งเพื่อความเเน่ใจ "เอาเฟซเทอมาให้พี่.." พูดพร้อมเอากระดาษกับปากกาให้น่าน
"พี่จะเอาไปทำไม?" ถามด้วยความสงสัย "เอามาเถอะน่าอย่างถามมากเลย" เรานิ่งพร้อมกับไม่รับกระดาษที่นายจายืนให้
"ถ้าเทอไม่ให้ฉันให้เองเเอดมาด้วย" นายนั้นเอากระดาษไปเขียนอะไรก็ไม่รู้เเล้วยื่นมาให้ฉัน
"อะไร?" น่านถาม
"เฟซฉันวันนี่ทักมาด้วย" น่านก็รับกระดาษไว้เเละพูดว่า
"งั้นเดี๋ยวไปเรียนต่อก่อนนะป่านนี่ครูด่าตายละเนี่ย" น่านถือโอกาสมองหน้าเขาอีกครั้ง เเละเขาก็ทำสิ่งที่น่านไม่คาดคิดคือ
"ตั้งใจเรียนละ" พร้อมกับมือที่ลูบหัว น่านทำอะไรไม่ได้นอกจากรีบวิ่งขึ้นบันได
ในหัวตอนนั้นมี่เเต่คำถามที่ว่า เขาชอบเราหรอ หรือเราคิดไปเอง ไม่จริงน่า เขาจะมาชอบเราได้ไง คิดมากไปเองเเหละ เราคิดเเบบนั้นจนหมดคาบเรียนเลยค่ะ พอถึงตอนเลิกเรียนเราก็....เข้าไปเล่นกับนายจาพร้อมบอกเหตุว่า
"พี่จาๆหนูเล่นด้วยเพื่อนหนูกลับไปหมดเเล้ว(ก็กลับไปแล้วจริงไปนั้นเเหละเเต่อยู่คนเดียวไม่ได้เดียวเเพนิก)" นายนินจามองเเละบอกว่า
"ได้ดิ..มาเล่นด้วยกันเเต่อย่าเข้าใกล้เพื่อนพี่มากละเดียวมันจะจีบเอาได้" เเหมพูดซะน่านไปไม่เป็นเลยน่านคิดอยู่ในใจว่านี่เขาชอบเราแล้วหรอ เขาชอบเราจริงๆใช่ไหม ถ้าไม่ชอบเเล้วเขาจะทำทำไม
"เเหมเดียวนี่มีเมียเเล้วหวงอ่อไอ้จา" นายโต้พูดเเซวเเต่ก็ไม่ได้เขินขนาดนั้นเพราะเขาเเซวประจำอยู่เเล้ว
"ไอ้โต้กูจะพูดกับมึงอีกครั้งนะว่ากูกับมันไม่ได้เป็นอะไรกัน...ที่มึงพูดไม่ใช่เรื่องจริง!" เราเเก้ตัวไปเพราะถ้าไม่ทำไรเลยมันจะคิดว่ามันคือความจริง เเต่อยู่ๆนายจาก็พูดขึ้นมาว่า
"เอ้าน่านเเล้วที่เราคุยกันทุกวันนนี้เธอไม่ได้คิดอะไรหรอ" เเหมพูดเหมือนมีใจ!!!
"ใช่ก็ไอ้จาเป็นคนบอกกูเองว่ามีงสองคนคบกันไม่ใช่อ่อ" ให้ทำไงได้ละค่ะตอนนั้นนอกจากมองหน้านายนั้น แล้วพูดว่า...
"เอ่ออออ....เเต่ไอ้จายังไม่ได้ขอกูเป็นเเฟนเลยจะเนียกว่าคบกันได้ไงละ" พูดจบนายกาก็พูดขึ้นมาว่า
"อ๋อ..นั้นสินะ งั้นก็ถือโอกาสให้เพื่อนเป็นพยานเลยละกันนะ " จะบอกว่าตื่นเต้นมากค่ะเพราะไม่รู้ว่านานนั้นจะพูดอะไรเเต่ลุ้นมากว่าขอให้เป็นเเบบที่คิด
"พยานอะไรกันไอ้จา" ยังไม่ทันที่จะเถียงอะไรเลยนายนั้นก็พูดว่า.....
"เป็นเเฟนกันนะ..." นิ่งอยู่กับที่เพราะไปไม่เป็นเลยพร้อมกับคิดว่านี่เขาชอบเราจริงๆใช่ไหมเราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
"พูดว่าอะไรนะจา" ขออีกครั้งให้เเน่ใจ
"เป็นเเฟนกันไหม" เพื่อนมันก็ยุให้คบเหลือเกินเลย
"เป็นก็ได้ๆ" เพื่อนมันเหมือดีใจที่ไอ้จาขายออกว่ะผลักมันเขาหาเราอยู่นั้นเเหละ
ส่วนไอ้อัดไม่ต้องถามหาเลยมันกลับไปละเลยไม่เห็นตอนจาขอเราเป็นเเฟน
ณ วันต่อมา~~
"จา~~~~" อีฟ้าผู้ที่ได้รับความพอใจเป็นอย่ามากแล้วนั่น ก็ใช้ความพอใจไปเลยสิค่ะ5555หยอกกกกมันเป็นตอนพักเเล้วเราจะมาเล่นก่ะเเฟนมันผิดหรออไม่น่าจะผิดนะว่าม่ะะ
"เชดดดมึงนี่ขยันทำการบ้านนะเนี่ยจาา..ขยันจนเมียมึงติดเลยอ่อ"อีฟ้าผู้ไสซื่อเลยบอกไปว่า....
ิ "การบ้านพ่อมึงอะ!!"พวกมันเงียบกริบเลยค่ะ(อยากบอกว่าตอนนั้นโคตรสะใจเลยยยย) "อ้าวที่รักมาไงอะ" มึงนี่พูดเหมือนมีใจนะจาเเต่~~......ก็...ไม่บอกดีกว่า!
"ก็เดินมาสิถามได้คงบินมามั่ง.." ตอบกวนตี*ค่ะยอมรับเลย
"เอ้านึกว่าบินมา" เราที่เริ่มอารมณ์เสียละเลยจะเดินหนีเเต่นายจา
กอดไว้!!!!(โอ๊ยยยจะทำให้คิดไปไกลทำไมมมม)
"จะกอดไว้ทำมั้ยอะพี่!!" นายจายิ้มก่อนบอกว่า
"ก็กอดแฟนตัวเองไม่ได้หรอ...ทีเมือคือเราทำกันตั้งเยอะหนูยังไม่ว่าอะเลย" นายจาพูดพร้อมกับมองทั้งร่างกายเรา เเล้วเพื่อนมันก็ชังรู้คิวเหลือเกิน ส่งเสียงเเซว
"ฮั่นเเน่...ท่าไหนกันว่ะเมื่อคืน"อีน่านผู้ที่ซึ่งใกล้หมดความอดทนเต็มทีที่พวกมันมาดูถูกว่าน่านง่ายน่านเลยตอบไปว่า
"พวกมันเลิกดูถูกเพศเเม่มึงสักที่..เเล้วอีกอย่างกูก่ะไอ้จาไม่ได้มีอะไรกันเว้ย!!"พูดจบน่านรีบเดินหนีเพราะรำคาญ+ไม่ชอบพวกนี่ค่ะน่ารำคาญ!!
แล้วทุกคนรู้ไหมคะว่าหลังจากน่านเดินออกมาน่านได้ยินเสียงใครเป็นคนแรกและได้ยินเขาพูดว่าอะไร
"น่านจะไปไหนรอพี่ก่อน"มันทำให้น่าคิดไปไกลได้เสมอเลยค่ะแต่เราก็ไม่ควรคิดว่ามันจะยื้อเราเราผู้ที่ไม่อยากจะสนใจอะไรแล้วรวมถึงเพื่อนไอ้จาด้วยเราเลยเดินหนีไปส่วนนายจากับนายอัดอะหรอเราปล่อยมันไว้กับเพื่อนมันนั่นแหละค่ะทุกคนเชื่อป่ะว่าตอนนั้นน่ะน่านโกรธมากเลยนะแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมันเป็นรุ่นพี่แล้วหลังจากวันนั้นเราก็โดนอาจารย์เรียกเข้าห้องปกครองเพราะที่โรงเรียนมีกฎว่าห้ามมีการชู้สาวในโรงเรียนนั่นแหละค่ะเป็นเหตุผลที่ทำให้น่านได้เข้าห้องปกครองส่วนนายนินจาหรอมันไม่โดนหรอคะเราปกป้องมันแต่คนที่เราจะไม่ปกป้องแน่ๆก็คือเพื่อนมันเราฟ้องอาจารย์ไปหมดเลยค่ะว่ามันทำอะไรกับเราบ้าง(พวกนั้นเกมค่ะว่าง่ายๆ555)ก็ตามระเบียบค่ะโดนตักเตือนเเล้วถ้ามีอีกรอบก็โดนเรียกอีกรอบโดนไล่ออกค่าาา(โอกาสหน้าจะเอาให้หนักๆจนโดนไล่ออกไปโลดดดหึๆๆเราก็ร้ายเหมือนกันนะเนี่ยค่าเเต่ก็ทำให้โดนไล่ออกไม่ได้หรอค่ะเพราะได้เเค่ตักเตือนเพราะมันไม่มีหลักฐานมามัดตัวเเน่นขนาดนั้นค่ะจึงโดนเเค่ตักเตือนไปเท่านั้นเเต่ก็ยังสะใจอยู่เพราะอย่างน้อยมันก็โดนตักเตือนค่ะดีกว่ามันไม่โดนอะไรเลย เเละต่อมาไอ้พวกนั้นเเม่งเงียบปากไปเลยค่ะโคตรชอบเลยค่ะเพราไม่น่ารำคาญดี.
"จา~~"เราอยากอยู่ก่ะเเฟนไม่น่าจะผิดเนอะ
"ว่าไงค่ะ...ที่รัก"เเหมมมมยังกับคนมีใจที่ไหนได้....หึไม่เอาไม่สปอยยยเดียวเขาไม่อ่านต่อ
"ที่รักอะไรกัน!เดียวเข้าห้องปกครองอีกหรอกกนะคราวนี่ไม่เเก้ตัวให้นะบอกไว้ก่อน"
เราพูดเพราะขก.เเก้ตัวให้นางละค่ะ
"เเค่เรียกเเฟนเองไม่ผิดใช่ไหม" นายจาพูดขึ้นมาพร้อมกับทำน้ำเสียงอ้อนๆ
"เเล้วทำอะไรอยู่หรอพี่" เรารีบเปลี่ยนเรื่องเลยค่ะ
"นิจา!!!" เสียงผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหลัง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
