ตายสมใจ
เรื่องมันเศร้า
ฉันลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับความรู้สึกว่างเปล่า
ฉันเอาเเต่พึมพำอยู่อย่างนั้นในใจ
เเต่มันก็ทำอะไรไม่ได้เพราะต้องมาโดนกักขังอยู่ในห้องนอนของตัวเอง
ไม่ได้ออกจากห้องมา1เดือนเเล้วมั้ง
อยากฟังมั้ยล่ะว่าทำไมฉันถึงโดนกักขังอยู่เเบบนี้
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน
ณ โรงเรียนชื่อดังเเห่งหนึ่ง
ริน
ในที่สุดก็เลิกเรียนสักที
เจน
สวัสดีคุณเเฟน คิดถึงจังเลย
ริน
รินก็คิดถึงพี่มากเหมือนกัน
กรี๊ดดด อิจฉารินจังเลยเนาะมีเเฟนหล่อเเถมยังเก่งทุกด้านอีก
เจน
งั้นเราไปกินข้าวกันมั้ย
เจน
ไหนๆก็เลิกเรียนเเล้วด้วย
เเคนดี่คือเพื่อนสนิทของฉันเอง
เป็นเพื่อนที่ฉันไว้ใจที่สุด
ตอนนั้นฉันเลยไม่ได้คิดอะไร
เเต่พอหลังๆมานี้ท่าทีของเจนเเฟนฉันก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เเละในที่สุดเขาก็มาบอกเลิกฉันในวันครบรอบ1ปี
เพราะฉันได้มารู้อีกว่าเพื่อนสนิทที่ฉันรักเเละเชื่อใจ
กลับมาหักหลังฉันด้วยการเเย่งเเฟนไปจากฉัน
ซ้ำยังสร้างข่าวเสียๆหายๆให้ฉันมาโดยตลอด
คนที่อยู่เบื่องหลังเรื่องทุกอย่างก็คือเพื่อนสนิทฉันเอง
พอฉันได้รู้ความจริงเรื่องนั้นทั้งหมดเเล้วเเละคิดว่าเรื่องทุกอย่างมันจะจบซักทีเเต่กลับไม่
การกลั่นเเกล้งยิ่งรุนเเรงมากขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ
เเละเเล้ววันนั้นเเคนดี่ก็ได้นัดฉันตอนพักเที่ยงไปที่ดาดฟ้าชั้นบนสุดของอาคารเรียน
ตอนนั้นฉันทำตามที่เธอบอกขึ้นไปบนดาดฟ้า
เเต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดหลังจากที่ฉันขึ้นไปเเล้ว
ฉันพบเธอ เเต่เธอกลับพาผู้ชายมาสองสามคนรวมถึงเเฟนเก่าของฉันที่อยู่กับเธอด้วย
ตอนนั้นฉันคิดว่าท่าไม่ดีเเล้ว ฉันเลยรีบวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเเต่ประตูที่ฉันเช้ามาเมื่อกี้มันถูกล็อกจากทางด้านนอก
ตอนนั้นฉันรู้เเล้วว่าฉันคงไม่รอดเเน่ฉันเลยตัดสินใจปิดชีวิตตนเองด้วยการกระโดดตึก
เเต่มันกลับไปตกตรงกองขยะของโรงเรียนที่เป็นเขตต้องห้าม
เเต่มีครูเดินผ่านมาพอดีเลยช่วยฉันไว้ ทำให้ฉันรอดมาอย่างหวุดหวิด
หลังจากนั้นข่าวลือของฉันก็ได้เเพร่ออกไปจนคนรู้จักฉันทางเสียๆหายๆเยอะ
พ่อของฉันเมื่อได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้นกับฉันก็รีบมาหาทันที
เเต่สิ่งที่ฉันกลับมันเป็นคำก่นด่าเเทน
เพราะพ่อฉันเข้าใจผิดน่ะสิว่าฉันคิดจะฆ่าตัวตาย
เเต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลยมันมีมากกว่านั้น
ฉันพยายามอธิบายให้ท่านฟังหลายครั้งเเต่ท่านกลับไม่เชื่อ
เเถมยังเอาตัวฉันกลับบ้านกักขังฉันไว้ในห้องนอน
นั่นสินะไม่มีใครอยู่ข้างฉันเลยสักคนจริงไปด้วย
ฉันน่าจะควรตายไปตั้งเเต่ตอนนั้น
เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้เเหละ
การที่ไม่มีใครคอยอยู่ข้างๆนี่มันเป็นความรู้สึกเเบบนี้เองเหรอ
ถ้าเเม่ยังอยู่คงจะเข้าใจหนูมากกว่าคนอื่นๆเเน่
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ไม่ดีประการใดติชมได้เลยค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
