"คุณปู่ค่ะ...หนูฟังเรื่องเล่าของคุณปู่อีกจังเลยค่ะ"เสียงเด็กสาววัยใสพูด

"ได้...เดียวปู่จะเล่าให้ฟัง"ชายชราปู่พลางเดินไปหยิบหนังสือที่ตู้หนังสือ

เมื่ออดีตกาลนานมาแล้ว

.

.

.

.

.

.

.

ในดินแดนแห่งหนึ่งที่มีสิ่งมีชีวิตมากมายทั้ง เอลฟ์ ยักษ์ ก๊อบลิน เงือก ไซเรนและมนุษย์แต่ละเผ่าพันธุ์ต่างแยกกันอยู่แต่บางเผ่าพันธุ์ก็ไม่ถูกกันเช่น เอลฟ์ไม่ถูกกับยักษ์และก๊อบลิน

มนุษย์ไม่ถูกกับยักษ์ ส่วนเผ่าเงือกนั้นอยู่ในสถานนะที่หาตัวได้ยากไซเรนเองก็เช่นกัน

.

.

.

.

ณ ใต้น้ำที่ใดสักแห่งหนึ่ง

"เกรซ...เจ้าจะไปที่เมืองมนุษย์อีกไหม"เพื่อนสาวของเกรซถาม

"ก็ดีนะ...แต่คงต้องแอบท่านพ่อกับท่านพี่ไป"เกรซเงือกสาวลูกสาวเพียงคนเดียวของหัวหน้าเผ่าเงือกน้องคนเล็กในตระกูลไคสันซ์โดยในตระกูลไคสันซ์นั้นประกอบด้วย

พ่อและลูก4คนได้แก่

1.ลีออน เพศชาย อายุ29ปี เผ่าเงือก นิสัยเรียบง่ายสิ่งใดก็ได้ รักน้องสาวที่สุด ตามใจน้องและเก่งกาจที่สุดในบรรดาพี่น้อง4คน

2.นิโคล เพศชาย อายุ27ปี เผ่าเงือก นิสัยเก่งกาจชอบเอาชนะ เย็นชาย รักน้องสาวแต่ก็ตีกับเกรซผู้เป็นน้องสาวอยู่บางครั้ง ไม่ชอบตามใจน้อง

3.โอเว่น เพศชาย อายุ26ปี เผ่าเงือก นิสัยขี้แกล้งเก่งกาจ

ชอบดนตรี รักน้องสาว ตามใจน้องเป็นครั้งคราว

และคนที่4.เกรซ เพศหญิง อายุ21ปี เผ่าเงือก นิสัยขี้เล่นไม่ค่อยจริงจังแต่ถ้าทำให้โกรธหรือเกลียดนั้นจะหายยากมาก

ส่วนพ่อชื่อลูเซียโน่ อายุ46ปี เผ่าเงือก นิสัยเย็นชาแต่จะอบอุ่นเมื่ออยู่กับลูกๆ ตามใจลูกทุกคน ปากคอเราะร้าย ฉลาด หวงลูกสาวมากๆ

.

.

.

.

.

.

"เกรซๆ..เจ้าเป็นอะไร...ทำไมใจลอยบ่อยจังช่วงนี้"เพื่อนสาวของเกรซถาม

"ก็ไม่นะ...ข้าปกติดี"เกรซตอบพลางเล่นกับแมงกะพรุน

"แล้วสรุปวันนี้จะไปบนบกไหมเนี่ย"เงือกสาวอีกคนเอ่ยถาม

"ไปสิ..ไปกันเลย..ท่านพี่กับท่านพ่อไปที่นอกเขตเมืองกว่าจะกลับก็คงตอนเย็นพอดี"เกรซตอบ

พอเพื่อนสาวของเกรซได้ยินดั้งนั้นก็ได้จับเกรซแล้วก็ค่อยขึ้นผิวน้ำ

.

.

.

ผิวน้ำในมหาสมุทร

"สวยจังไม่ได้ขึ้นมาดูบนนี้นานแล้วแหะ"เกรซพูดพร้อมหันไปถามเพื่อนทั้ง2คนว่า"พวกเจ้าเอาเครื่องดนตรีมาไหม"

"อ้าว!!...นี่ข้าลืมได้ไง..ตายจริงข้าลืมขอโทษนะเจ้าไปรอที่โคดหินตรงนั้นก่อนก็ได้เดียวข้ากับไอซ่าลงไปเอา"เพื่อนของเกรซพร้อมกับจับมือไอซ่าไป

พอเกรซรู้เช่นนั้นก็ได้สายหน้าเบาแล้วแล้วว่ายไปที่โคดหิน

"วันนี้อากาศดีจัง..There will come a soldier Who carries a mighty sword He will tear your city down

Oh lei, oh lai, oh, Lord

Oh lei, oh lai, oh lei, oh, Lor-"ในระหว่างที่เกรซกำลังร้องเพลงก็มีโจรสลัดได้ขว้างแห่มาจับเกรซพร้อมพูดว่า"วันนี้..ได้ของแพงว่ะนางเงือกเป็นตัวเลย"

"แย่แล้ว.."เกรซพยายามดิ้นให้ลุดจะแห่แต่ก็เป็นผลดันโดนพวกโจรสลัดหิ้วขึ้นเรือไป

.

.

.

.

"จะว่าไป..เงือกนี้ก็หน้าตาสาวดีนะ"โจรสลัดคนหนึ่งพูด

"ปล่อยข้าเดียวนี้เลยนะ!!...ข้าเป็นถึงลูกสาวของหัวหน้าเผ่าเงือกเลยนะ!"เกรซพูดขู่ไปอย่างไม่หวาดกลัว

"เห้อ!!..ลูกใครก็ชั่ง..ขายได้ก็พอแล้ว"หนึ่งโจรสลัดพูด

.

.

.

.

.

.

.

//จบ.

.

.เพลง soldier,poet,kingส่วนเครดิตเราทำหายขอโทษด้วยจริงๆนะ

.

.

.

ณ ตลาดมืดแห่งหนึ่ง

"ปล่อยข้านะ!!"เกรซเงือกสาวกำลังดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดออกมาจากแห่ที่ตนโดนจับอยู่

"หุบปาก!!"โจรสลัดคนหนึ่งพูดพร้อมดึงแห่แรงๆ

ความคิดเกรซ//ถ้าไม่แข็งไม่ได้ก็ไม้อ่อนล่ะนะ

"เจ้าจะพาข้าไปไหน...ปล่อยข้าเถอะข้าอยากกลับบ้านแล้ว...ได้โปรด"เกรซพูดพร้อมทำสายตาอ้อนวอน

"อย่ามาทำสายตาแบบนั้นกับข้า...ข้าเจอมาจนชินแล้ว....และที่เจ้าถามว่าจะพาไปไหนล่ะก็ก็ต้องตอบว่าพาไปประมูล"โจรสลัดตอบ

.

.

.

.

.

.

ใต้มหาสมุทร

เสียงดังเลื่อนลั่นดังไปทั่วทั้งปราสาทใต้มหาสมุทรเพราะตอนหนี้เจ้าแห่งเผ่าเงือกกับโกรธเป็นฝืนเป็นไฟเพราะลูกสาวของตนหายไป

"ยัยเกรซไปไหน!!...พูด!!"พ่อของเกรซพูดด้วยความโมโห

"ฝ่าบาทใจเย็นๆเพคะ..คือองค์หญิงนางคงจะออกไปเที่ย-"ในขนาดที่คนใช้ยังพูดไม่จบองค์ชายลีออนหรือพี่ของเกรซก็พูดขึ้นมาว่า

"เกรซน่ะถ้านางรู้ว่าพวกข้าจะกลับมาหลังจากไปทำงานนางจะไม่เที่ยวเล่นไกลเพราะงั้นน้องข้าอยู่ไหน!!"ลีออนพูดพร้อมขึ้นเสียง

"ถ้าวันนี้พวกเจ้าหาน้องข้าไม่เจอล่ะก็..ข้าจะเอาพวกเจ้าไปเป็นอาหารคราเคน"นิโคลพูดขู่ด้วยน้ำเสียงเย็นชาถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นแต่ทุกคนก็รู้ว่าสิ่งที่ออกมาจากปากนิโคลคือสิ่งที่เขาจะทำจริงๆ

.

.

.

.

.

.

.

ในอาณาจักรของมนุษย์ที่อยู่ไม่ไกลจากทะเลมาก

"องค์ชายจะไปไหนพะยะค่ะ"องครักษ์คนหนึ่งกล่าวถามกับองค์ชายท่านหนึ่ง

"ไปตลาดมืด...จะไปด้วยกันไหม"องค์ชายท่านนั้นถาม

"ต...แต่ว่ามันไม่ดีนี่ครับ...ถ้าฝ่าบาทรู้องค์ชายอาจจะโดนโทษหนักนะพะยะค่ะ"องครักษ์คนนี้ได้พูดเพื่อตักเตือนองค์ชาย

"ข้าคือใคร...ข้าคือองค์ชายอีธาน...ข้าหนีเที่ยวมาเป็นสิบๆแล้ว"อีธานพูดพร้อมขึ้นม้าแล้วควบม้าออกไปแต่องครักษ์คนนั้นเองก็ไม่รีรอรีบขึ้นม้าตามไปทันที

.

.

.

.

.

.

.

สถานที่ประมูล ณ ตลาดมืด

"ของที่นี้มีแต่ของดีๆทั้งนั้นเลย"อีธานพูดพลางเดินไปนั่งที่เก้าอี๋นักประมูล

"แหมๆ...องค์ชายรัชทายาทแห่งโกเดนมาประมูลด้วยตนเองเช่นนี้...ทรงอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่าขอรับ"พนักงานคนหนึ่งเอ่ยปากถามกับองค์ชายอย่างสุภาพ

"ข้าแค่มาดูเฉยๆ...ยังไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ"อีธานยิ้มพลางหยิบไวท์ที่วางบนโต๊ะมาจิบพอพนักงานได้ยินเช่นจึงเสนอว่า

"วันนี้ในที่ประมูลของเรามีพวกโจรสลัดจับเงือกมาได้"

"เงือกหรอ...ข้าไม่เคยเห็นนางเงือกตัวเป็นเลย...ช่างน่าสนใจ"อีธานอีธานพูดแต่ในใจก็คิดว่าคงเป็นแค่คนที่โดนจับมาแค่นั้น

.

.

.

.

.

.

.

พอเวลาล่วงเลยผ่านไปแต่ก็ยังไม่เริ่มประมูลเงือกที่พนักงานบอกเสียทีอีธานจึงคิดที่จะเดินออกไปแต่เขาก็ต้องแปลกใจเพราะพนักงานคนหนึ่งได้เอ่ยชื่อของอีธานและเศรษฐีอีกไม่กี่คนแล้วพูดว่า"ทุกท่านที่มีชื่อให้เดินตามกระผมมา"

.

.

.

.

ณ ห้องแห่งหนึ่งในที่ประมูล

"นี่คือห้องที่เราจะประมูลเงือกกันครับ...ทุกท่านคือคนที่พวกกระผมคิดว่าจะมีคนใดคนหนึ่งสามารถประมูลนางเงือกไปได้"

"นางเงือกหรอ...ไหนล่ะ"เศรษฐีคนหนึ่งพูด

"ใจเย็นสิครับ...โอ้นี่ไงล่ะมาแล้ว"หลังจากที่พนักงานคนนั้นพูดจบก็มีคน2คนเข็นอ่างน้ำสี่เหลี่ยมที่ทำมาจากกระจกอันใหญ่เดินเข้ามาในห้องซึ่งในนั้นมีนางเงือกจริงๆอยู่

.

.

.

.

.

.

.

.

.

//จบ.

.

.

.

"เมื่อไหร่จะเริ่มประมูลสักที...ข้าชักจะรำคาญแล้วนะ"มหาเศรษฐีท่านหนึ่งด้วยเสียงทุ่มต่ำแล้วรำคาญและแน่นอนว่ามหาเศรษฐีคนนี่ก็คือฟลอยต์มหาเศรษฐีที่ร่ำรวยจนขึ้นชื่อได้ว่าเป็นเจ้าชายอีกคนหนึ่งเลยก็ว่าได้โดยฟลอยต์นั้นเกิดมาจากตระกูลเบรลซึ่งตระกูลเบรลนั้นเป็นตระกูลที่รวยมากรวยมากถึงขั้นที่ว่าสามาถรเอาเงินของตระกูลไอสนับสนุบอาณาจักรได้เลย

โดยทายาทของตระกูลเบรลนั้นมี

1.ฟลอยต์ เบรล อายุ31ปี นิสัยอบอุ่น รักเดียวใจเดียว เจ้าเสน่ห์เล็กน้อย เจ้าเล่ห์นิดหน่อย สุภาพ ฉลาด

2.โมนิก้า เบรล อายุ21ปี นิสัยอารมณ์ร้อน เข้าใจความรู้สึกพี่ ชอบช่วยเหลือ อยากอะไรก็ต้องได้(ส่วนใหญ่เป็นของกิน) ชอบอีธานเป็นอย่างมาก

แต่ถึงอย่างนั้นฟลอยต์ก็ยังรักน้องสาวอย่างโมนิก้าและยังทำงานในราชวังอีก

"ฟลอยต์ใจเย็นๆสิ...เจ้าทำนางเงือกในตู้ตกใจเพราะเสียงเจ้าอยู่นะ"เสียงที่ทุ่มต่ำกว่าพูดพลางเดินไปตบไหล่ของฟลอยต์เบาๆและแน่นอนเสียงที่ว่าคืออีธานองค์ชายอีธานหรืออีธาน การ์เดน

เขาเป็นรัชทายาทของตระกูลการ์เดนหรือว่าที่กษัตริย์องค์ต่อไปของอาณาจักรอีธานเป็นลูกคนเดียวของกษัตริษ์องค์ก่อนกับราชินีโดยข้อมูลของอีธานมีอยู่ว่า

อีธาน การ์เดน อายุ31ปี นิสัยอบอุ่นใจดี เที่ยงธรรมแต่บ้างครั้งจะเลือกคนที่ตนรักมากกว่า เรียบง่าย ชอบเป่าขลุ่ยและเล่นเปียโน

"เขาคุยอะไรกันน่ะ...ทำไมถึงพูดถึงข้า"เงือกสาวเอามือทาบกระจกพร้อมทั้งเอาหน้าเข้ามาใกล้

"ดูรูปร่างนางสิช่างยั่วยวนเสียจริง...ข้าอยากได้นางมาเป็นสัตว์เลี้ยงเร็วๆแล้วสิ"ชายกลางวัยท่าทางดูลามกนิดหน่อยเดินไปตู้กระจกและกำลังจะเอามือแตะตู้กระจก

"นายท่านได้โปรดห้ามใจด้วย...นางยังไม่ใช่ของท่านโปรดอดใจรอ"หญิงสาวท่าทางน่าจะเป็นพนักงานมันขัดชายนี้แล้วเอามือปัดท่าทางชายคนนั้นดูเริ่มโมโหและกำลังจะตะหวาดใส่พนักงานสาวแต่ก็มีเสียงทึกๆดังมาจากตู้กระจก

"เจ้ากำลังทำอะไรน่ะ"พนักงานสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงแตกตื่นแต่ต่อให้พนักงานพูดอย่างนั้นเกรซก็ไม่ฟังและยังทุบตู้กระจกต่อไปพอเวลาล่วงเลยผ่านไปไม่นานนักตู้กระจกก็แตกออกเพราะเงือกร่างเล็กใช้หางของตนทุบไปที่ตู้กระจก

"ให้ตายสิ...เจ้าโจรสลัดพวกนั้นฆ่าฉันแน่ๆ"พนักงานสาวคนหนึ่งทำสีหน้าเป็นกังวลแล้วรีบวิ่งไปดึงตัวเกรซออกมาจากเศษกระจก

"ปล่อยเหอะน่าา"เกรซดึงแขนของตนกลับจนทำให้พนักงานเริ่มรำคาญแต่ก็เสียงฝีเท้าของใครบ้างคนก้าวเข้ามาในห้องที่เต็มไปด้วยน้ำ

"เริ่มประมูลได้"เจ้าหน้าที่ประมูลเข้ามาแล้วยืนอยู่หน้าประตู

เศรษฐีวัยกลางคนยิ้มออกมาแล้วก็เริ่มประมูล

"ข้าให้2,000,000เหรียญทอง"

"ข้าให้2,700,000เหรียญทอง"เสียงถกเถียงเรื่องราคาของเงือกสาวจนทำให้ฟลอยต์เริ่มรำคาญแล้วได้ยกมือขึ้นพลางพูดว่า"ข้าให้15,000,000เหรียญทอง"พอเสียงของฟลอยต์ดังขึ้นก็ไม่มีเศรษฐีคนใดกล้าประมูลต่อซึ่งมันก็เข้าแผนของอีธาน้พราะอยากไก้คู่แข่งแค่คนเดียวหรือพูดง่ายๆคือ1ต่อ1

"ข้า20,000,000เหรียญทอง"

"ข้าให้25,000,000เหรียญทอง"

ข้าให้50,000,000เหรียญทอง"พออีธานพูดจบพนักงานก็พูดว่าหมดเวลาพอดีจึงทำให้อีธานได้เงือกตนนี้ไปครอง.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ดินแดนเงือก(อาณาจักรของเงือก)

"นี้มันกี่วันแล้ว...ทำไมยังหาลูกข้าไปเจออีก"ผู้นำเผ่าเงือกหรือพ่อของเกรซทำสีหน้าเป็นกังวลเพราะนี้ก็2เกือบ3วันแล้วที่เกรซยังไม่กลับบ้านในใจของเข้าภาวนาว่าอย่าให้เรื่องที่เคยเกิดกับแม่ของเกรซเกิดกับเกรซเลย

"ท่านพ่อน้องจะต้องไม่เป็นไรแน่นอน...ลูกคิดอย่างนั้น"โอเว่นยิ้มอ่อนออกมา

"ทำไมล่ะเจ้า3...ทำไมเจ้าคิดว่าน้องจะไม่เป็นอะไร...หรือเจ้าไม่เป็นห่วงน้อง"พี่ชายอย่างนิโคลทำสีแปลกใจเมื่อโอเว่นพูดว่าเกรซปลอดภัยทั้งๆที่ยังไม่เจอเกรซ

"เพราะข้าคิดว่าเกรซไม่ได้โง่จนโดยทำร้าย...และอีกอย่างนางยังมีพลังของท่านแม่อยู่ไม่ใช่รึไงอ่ะ...ยังไงท่านแม่ก็ต้องปกป้องเราอยู่แล้ว"โอเว่นกล่าวแม้ในใจจ้ะยังเป็นห่วงน้องสาวอย่างเกรซมากถึงขั้นอยากขึ้นไปบนเมืองมนุษย์แล้วตามหาเกรซเอง

"พ่อก็หวังเช่นนั้น"กษัตริย์ของเผ่าเงือกด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

//จบ.

.

.

.

.