สาวข้างห้องผมเป็นรุ่นน้องสุดน่ารัก
ช่วยกัน
เรียวจิ (พระอก)
//พาหมาไปเดินเล่น
เรียวจิ (พระอก)
//เห็นพอดี
เรียวจิ (พระอก)
เอ่อคุณครับเป็นอะไรรึป่าวครับ//ถามด้วยความสงสัย
นาอิ (นางเอก)
คือหมาฉันมันหายนะคะ
นาอิ (นางเอก)
ฉันตามหาไปทั่วแต่ก็ไม่เจอ
เรียวจิ (พระอก)
ตัวสีอะไรครับ
นาอิ (นางเอก)
น้ำตาลขาว//กระวนกระวาย
เรียวจิ (พระอก)
เดี๋ยวผมช่วยหา
เรียวจิ (พระอก)
นี้ครับหมาของคุณ
นาอิ (นางเอก)
ขอบคุณมากเลยนะคะ//ก้ม
เรียวจิ (พระอก)
ไม่เป็นไรครับ
นาอิ (นางเอก)
เดี๋ยวฉันจะตอบแทนค่ะ
เรียวจิ (พระอก)
นี้ก็มืดแล้วบ้านคุณไปทางไหนหรอครับผมจะไปส่ง
นาอิ (นางเอก)
เอ่อไม่ไกลหรอกค่ะใกล้เอง
เรียวจิ (พระอก)
นี้หรอครับห้องคุณ
เรียวจิ (พระอก)
ข้างๆห้องผมเลยนิครับ
นาอิ (นางเอก)
เพื่อนบ้านกันหรอค่ะเนี่ย//ยิ้ม
นาอิ (นางเอก)
แล้วคุณชื่ออะไรค่ะลืมถามไปเลย
เรียวจิ (พระอก)
เรียวจิครับ
นาอิ (นางเอก)
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ//ยิ้มโลกละลาย
เรียวจิ (พระอก)
เช่นกันครับ//ยิ้ม
นาอิ (นางเอก)
//เดินเข้าห้อง
เรียวจิ (พระอก)
น่ารักเป็นบ้า!//ยิ้มเขิน
เป็นหวัด
เรียวจิ (พระอก)
มาแล้วครับ//เปิดประตู
นาอิ (นางเอก)
คือฉันอยากจะเอาไอ้นี้มาขอบคุณนะคะ
เรียวจิ (พระอก)
เอ่ออะไรหรอ
นาอิ (นางเอก)
ยาแก้หวัดของน้องหมานะ
เรียวจิ (พระอก)
เอ่อเธอรู้ด่วยหรอว่าหมาของฉันเป็นหวัด
นาอิ (นางเอก)
เอ่อใช่แล้วล่ะฉันเห็นตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว
นาอิ (นางเอก)
ไม่เป็นไรหรอกฉันเต็มใจที่จะช่วย
นาอิ (นางเอก)
แล้วนี้//ยื่นอาหารหมามาให้
นาอิ (นางเอก)
บำรุงด้วยล่ะ
เรียวจิ (พระอก)
เธอรู้ขนาดนี้เชียวหรอ
นาอิ (นางเอก)
ใช่ฉันค่ะฉันเคยอ่านหนังสือของหมอสัตว์มาค่ะ
เรียวจิ (พระอก)
ว้าวสุดยอดไปเลย
นาอิ (นางเอก)
ไม่เป็นไรค่ะช่วยๆกัน
เรียวจิ (พระอก)
แต่ผมไม่เคยให้หมาผมกินยาเลยนิครับ
นาอิ (นางเอก)
งั้นฉันขออนุญาตนะคะ//ยิ้ม
เรียวจิ (พระอก)
ค..ครับเชิญครับ
นาอิ (นางเอก)
//เข้าไปหาหมาเรียวจิ
นาอิ (นางเอก)
น้องชื่ออะไรหรอค่ะ
นาอิ (นางเอก)
ฮัลจิ//เสียงหวานนุ่ม
เรียวจิ (พระอก)
(แปลกฉะมัด...)//ยิ้ม
ฮัลจิ (หมาเรียวจิ)
โฮ่ง!!!//วิ่งเข้ามาหา
นาอิ (นางเอก)
//สอนวิธีป้อนยา
เรียวจิ (พระอก)
ขอบคุณมากๆเลยนะครับ
เรียวจิ (พระอก)
งั้นกินข้าวบ้านผมก่อนกับกูได้นะครับ
นาอิ (นางเอก)
เอ่อจะดีหรอค่ะ
นาอิ (นางเอก)
งั้นก็ได้ค่ะ//นั่ง
อาหาร
นาอิ (นางเอก)
คุณทำอาหารเป็นด้วยหรอค่ะ
เรียวจิ (พระอก)
เป็นครับแต่ไม่รู้ว่าอร่อยรึป่าว
นาอิ (นางเอก)
ต่างจากฉันมากเลยค่ะทำอาหารไม่เป็น
เรียวจิ (พระอก)
ฮ่า ฮ่า//หัวเราะ
นาอิ (นางเอก)
ก็ฉันทำไม่เป็นนิค่ะ
นาอิ (นางเอก)
ได้กินข้างนอกเอา
เรียวจิ (พระอก)
งั้นก็มากินที่บ้านผมบ่อยๆนะครับ
เรียวจิ (พระอก)
ของที่บ้านผมก็ใกล้จะหมดแล้วต้องทำใฟ้หมดค่อยไปซื้อครับแถมใกล้จะฟมดอายุแล้วด้วยเลยกลัวกินไม่หมดนะครับ
นาอิ (นางเอก)
อย่างงี้นี้เองนะคะ
เรียวจิ (พระอก)
งั้นก็ทานเถอะครับ
นาอิ (นางเอก)
//ซื้อข้าวมากิน
เรียวจิ (พระอก)
อ่าวคุณนาอิครับ
เรียวจิ (พระอก)
ทำไมไม่ไปทานข้าวบ้านผมครับ
เรียวจิ (พระอก)
ไม่เป็นอะไรหรอกครับเป็นเพื่อนบ้านกันทั้งที
นาอิ (นางเอก)
เอ่อ..//โดนลาก
เรียวจิ (พระอก)
นั่งตรงนี้นะครับห้ามไปไหน//เดินไปทำอาหาร
นาอิ (นางเอก)
(แปลกใจยังไงชอบกล ชวนมาทานข้าวที่บ้านเนี่ยนะ°~°)
เรียวจิ (พระอก)
วัตถุดิบหมดพอดีครับเลยได้แค่นี้
นาอิ (นางเอก)
น่าตาน่าทานมากค่ะเมื่อวานอร่อยมากๆวันนี้จะอร่อยรึป่าวนะ
เรียวจิ (พระอก)
อร่อยมั้งนะครับขาดเกลือไป
นาอิ (นางเอก)
ฉันไม่ชอบเกลืออยู่แล้วค่ะ
เรียวจิ (พระอก)
งั้นลองทานดูครับ
นาอิ (นางเอก)
อร่อยมากค่ะ!!🤩//ตาเป็นประกาย
เรียวจิ (พระอก)
ครับ//ยิ้ม
นาอิ (นางเอก)
(เรียวจิยิ้มหรอ😣)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
