#ชีวิตประจำวัน
1
ท่ามกลางป่าทึบที่แสนอันตราย..
มีใครบางคนแอบมองเขาอยู่..
ซัน
...//ฮัมเพลงเบาๆท่ามกลางแสงจันทร์
ซัน
ฮ่า.. //ถอนหายใจเบาๆ และมองไปที่'เขา'
คาเรน
//ฉีกยิ้มกว้างทักทาย
ซัน
ให้ทายว่าเจ้าคงไม่รู้วิธียิ้ม
คาเรน
แหม่ท่านก็! นานๆทีจะมีคนมาเยี่ยมเยือน //หายตัวไปนั่งข้างซัน
ซัน
//เหลือบมองนิดหน่อยก่อนจะเงยขึ้นมองพระจันทร์
เนย์
Hi!! Hiiiii ไงซันไม่เจอกันนานเลยเป็นไงบ้าง>^<
คาเฟญ่า
พวกที่อาศัยบารมีตระกูลเข้ามาน่ะ ฉันไม่ค่อยอยากเสวนาด้วยเท่าไหร่น่ะ
มีนา
ดู'มัน'สิคะ กินข้าวเมินพวกเราเฉยเลย คิๆๆ
ซัน
หืม? อ่อ.. คุยกับพวกนางไปมีแต่IQจะลด อย่าไปสนใจเลย //ยิ้มหวานให้ลินดาพร้อมกับลูบหัวอย่างอ่อนโยน
แม็ก
อย่าผิดคำพูดล่ะ คุ ณ น้ อ ง ส า ว //ยิ้มบาง
ซัน
ข้าก็อยากจะหัวเราะบ้าง..
คาเรน
ข้ามองเห็นนะ อนาคตที่ว่าน่ะ //ฉีกยิ้ม
ซัน
มันคือ.. ช่วงเวลาแห่งการแก้แค้น.. รอหน่อยนะ สกาย.. //ยิ้มบาง
2
'เขา'น่ะ ทั้งเอาแต่ใจแต่น่าลำคาญ
“ซัน!!” เขายิ้มร่าและจูงมือฉันไป
น่าแปลกใจที่มันปลอดภัยสำหรับเราสองคนเลยทีเดียว
มันกลายเป็นที่โปรดของเราสองคน
“ฮึก.. แม่..คะ.. แม่..” ฉันร้องไห้เบาๆท่ามกลางพวกปีศาจมากมาย
ดูเหมือนพวกมันจะไม่ได้สนใจฉันเลย
เอวา
ซัน ไม่เอาน่า เรียกชื่อผมสิ //เขายิ้มอ่อนพร้อมกับโอบกอดซันไว้
ทำไมตอนนั้นฉันถึงได้โง่ขนาดนี้..
เจ้า'ปีศาจ'ในร่าง'เทพ'บุตร
จารย์
คุณซัน! ได้โปรดอย่าหลับในคาบค่ะ! ได้ยินมั้ยคะ!!?
ซัน
//ตื่นมาเหลือบมองละนอนต่อ
จารย์
//ดูเวลา
ได้เวลาพักเที่ยงแล้วค่ะ งั้นไว้เจอกันนะคะ //เธอเดินออกไปด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง
คาเฟญ่า
ทำไมเด็กที่ชื่อว่าซันถึงเอาแต่นอนแบบนั้นล่ะ ไม่เคยเห็นตื้นขึ้นมาเรียนเลย
ลิเลีย
อ่าว เจ้าไม่รู้หรอกหรือ ก็แฝดก็นาง--!
มีนา
ชู่วว ถ้าซันได้ยินจะทำยังไง
คาเฟญ่า
พอดีข้าพึ่งย้ายมาปีนี้น่ะ
ลิเลีย
งั้นหรอ งั้นข้าจะเล่าให้ฟัง
ลิเลีย
จริงๆแล้วซันน่ะมีแฝดนะ
มีนา
ใช่ หน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบเลย แต่ไฝใต้ตากับสีนัยน์ตาสลับข้างกัน
คาเฟญ่า
แล้วทำไมถึงได้อยู่คนเดียวล่ะ
ลิเลีย
ข้าได้ยินว่านางฆ่า--
โคลัส
//ทุบโต๊ะเสียงดังและเดินออกไป
มีนา
ไม่รู้แหะ แต่หน้าตาเขาน่ารักดีนะ( ˶ ❛ ꁞ ❛ ˶ )
ซัน
//เหลือบมองตามโคลัสก่อนจะกลับมาฟุบนอน
3
โคลัส
ข้าล่ะหงุดหงิดนางพวกนั้นจริงๆ!! ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเจ้านั่นถึงเอาแต่นิ่งเงียบ! //เขากอดอกหัวเสีย
โคลัส
(ถ้าเจ้าสกายยังอยู่ล่ะก็ นางคงไม่เป็นแบบนี้) //สายตาของเขาจับจ้องไปทางอื่น
เนย์
น้องรัก เจ้าไม่ควรคิดแบบนั้นนะ //เธอยกแก้วจิบชาลาเวนเดอร์
โคลัส
แล้วท่านพี่จะให้ข้าคิดเช่นไรเล่า!!
เนย์
//เธอหัวเราะเบาๆ น้องคงได้แค่ทำใจและปกป้องนางจนกว่านางจะดูแลตัวได้
ซัน
//เธอแอบเดินเข้าเขตหวงห้าม
เนย์
//เธอมองตามแต่ไม่ได้ห้ามอะไรเธอแลดูไม่แสดงสีหน้ากังวลด้วยซํ้า
ซัน
..สกาย.. ฉันมาแล้วนะ //เธอทิ้งตัวนั่งใต้ต้นไม้ใหญ่
ซัน
มีทั้งเเสงจากพวกสัตว์ตัวเล็ก
ซัน
//เธอฝืนนํ้าตาไม่ให้ไหลออกมาและเริ่มฮัมเพลงด้วยนํ้าเสียงเศร้าสร้อย
คาเรน
//เขาโผล่มายืนมองเธอ
ซัน
//ฮัมเพลงเบาๆท่ามกลางแสงจันทร์
ซัน
ฮ่า.. //เธอถอนหายใจเบาๆ และจ้องไปที่เขา
คาเรน
//เขารีบแปลงกายและฉีกยิ้มกว้างทักทายเธอ
ซัน
ให้ทาย เจ้าคงไม่รู้วิธียิ้ม //เงยหน้ามองพระจันทร์
คาเรน
แหม่ท่านก็! ข้าน่ะไม่ได้พบใครมานานแล้ว ลืมบ้างก็ไม่แปลก //เขาหายตัวมานั่งข้างเธอ
ซัน
... //เธอไม่แสดงสีหน้าท่าทางอะไร ทำก็แต่จ้องมองดวงดาวบนนภายามราตรี
คาเรน
ท่านไม่กลัวข้าหรือ? //เขามีท่าทีอยู่ไม่นิ่ง
ซัน
เจ้าทำให้ข้านึกถึงใครบางคน.. //เธอหลับตาลง ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่เขา
ซัน
เจ้า.. เป็นเผ่าวิญญาณสินะ..
คาเรน
หือ? น่าสนใจดีนะ! //เขายิ้มร่า
ซัน
ใช่มั้ย? //เธอเริ่มขมวดคิ้ว
คาเรน
ท่านซัน ข้าไม่ยักกะรู้ว่าท่านสนใจเรื่องผู้อื่น //ถึงไม่ต้องให้เธอมอง เธอก็รู้ว่าเขากำลังยิ้มล้อเธออยู่
ซัน
..//เธอลุกทำท่าว่าจะเดินจากเขาไป
คาเรน
ไม่เอาน่าาา ข้ายอมแล้ววววว
คาเรน
ไม่สนุกเลย //เขาเสตาไปทางอื่นและกำลังพองแก้มไม่พอใจที่เธอกำลังจะหนีไปจากเขา
ซัน
//เธอไม่แสดงสีหน้าอะไรและนั่งลงรอฟังเรื่องที่เขาจะพูด
คาเรน
//หันไปมองก่อนจะรีบหันไปทางอื่น
คาเรน
เดิมทีข้าเคยเป็นมนุษย์
คาเรน
เอ.. จะเรียกว่ามนุษย์ก็ไม่ใช่น่ะ..
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
