เริ่มต้น ณ ที่ๆแห่งหนึ่งในโลก
เอมิ : ทำไมน่าเบื่ออย่างนี้นะ:)
เด็กหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่บนผา ที่สูงชัน ในตอนกลางคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาว นับหมื่น..
เอมิ : ....ต่างโลกในอนิเมะ...มันเป็นยังไงกันนะ?......😶
หน้าตาของเธอที่กำลังสงสัย
แต่แล้ว.....
—บายๆ—
สิ้นเสียงนั้นหญิงสาวก็ได้โดดลงมาจากผา พร้อมกับ...รอยยิ้มสุดท้าย
.
.
จนได้เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น
.
.
เอมิ : อ่าาา ปวดหัวชะมัด......นี่ฉันอยู่ไหน?
หญิงสาวหรือเอมิได้ตั้งคำถามขึ้น เมื่อรู้ตัวว่าอยู่ในที่ๆ ไม่คุ้นเคย
—ต้อก .. ต้อก—
เสียงของน้ำที่ไหลหยดลงบนพื้นที่อยู่ใกล้ๆกับ เอมิ
เอมิ : น้ำ..หรอ //ขยับไปใกล้เพื่อดูหน้าตาของตัวเอง
....นี้คือฉันเหรอ....
เอมิได้ตกใจถึงหน้าตาของเธอที่มีเขา,ปีก และหาง
เอมิ : ...เดี๋ยวนะ?...นี้มันคือ...ตัวละคร.
—ลาสบอส—
เอมิ : ในมังงะที่ฉันพึ่งอ่าน(ไม่)จบไปนี่...
เอมิก็ได้รู้ตัวว่าหลังจากที่ตัวเองได้โดดจากผา ก็ได้มาอยู่ในร่างของ "เอเดียร์ ลูน่า" ลาศบอส ในมังงะ ที่เธอนั้นได้อ่านไป
เอมิ : ..ดันมาอยู่ในตัวละครโปรด..ซะด้วยสิ:) แต่หาง,ปีกและเขา เกะกะจัง..😶 หืม? รู้สึกว่าจะเก็บมันได้นิ //ตั้งจิตสมาธิ
—พึบ—
เอมิ : อ่าาา เปลี่ยนได้แล้ว..สวยจัง..แต่ฉันต้องออกจากที่นี่ให้ได้ก่อนสินะ..😶
เอมิก็ได้รู้สึกว่าที่ๆตนอยู่มันคุ้นๆ มันก็คือห้องใต้ดิน ในวิหารเก่าแก่ ที่ได้กักขัง "เอเดียร์ ลูน่า" ไว้ เพราะชาวบ้านคิดว่าเธอเป็นสัตว์ประหลาด ไม่เหมือนมนุษย์...แต่ที่จริงแล้วเธอนั้นคือ... ครึ่งมนุษย์ครึ่งมังกร :)
{แอดขอเปลี่ยนคำเรียกจาก"เอมิ" เป็น "เอเดียร์" นะ ^^}
เอเดียร์ : เรามาพังกำแพงกันเถอะ ^^
—ตู้ม—
เอเดียร์ : ชนาดออกเเรงไม่เยอะแล้วเเท้ๆ... แต่ชั่งเถอะ ถือว่าออกมาได้ก็แล้วกัน (~￣³￣)~
แต่หารู้ไม่ว่า แรงที่เอเดียร์ ได้ใช้มันกลับแผ่คลื่นพลังกระจายไปเป็นวงกว้าง จนทำให้มีหลายคนได้รับรู้ถึงคลื่นพลังมหาศาล ที่ต่างคนก็ไม่ทราบว่ามาจากที่แห่งใด..
เอเดียร์ : ค่อยคิดเรื่องอื่น ไปหาที่พักพิงก่อนดีกว่า //เดินไปพร้อมกับร้องเพลง~
??? : คลื่นเมื่อกี้มาจากไหนกันนะ รู้สึกจะอยู่ไม่ไกลด้วยสิ ใครกันนะที่มาอยู่ในป่าอันตรายแบบนี้หน่ะ ไปสืบหาสักหน่อยดีกว่า :)
{หรือเรียกง่ายๆ คือไป ส-เอือ-ก ^^}
ต่อกันเยย~
เอเดียร์ : อืมมม จะหาที่พักตรงไหนกันดีละ อยู่ในป่าก็สงบดีเหมือนกันแหะ 🙂
เอเดียร์ได้อยู่กลางป่าที่กว้างสุดลูกหูลูกตาของตาของเธอ ณ เวลานั้นก็เป็นช่วงตอนบ่ายทำให้มีแสงแดดส่องรำไร ให้บันยากาศที่อบอุ่น มีลมอ่อนๆ พัดให้ความสบาย ทำให้ปลายผมของเอเดียร์ได้พัดสะบัดพร้อมกับสายลม พื้นที่ตั้งก็ร่มเย็น เป็นพื้นหญ้าและดอกไม้อยู่ตามบริเวณต่างๆ เป็นสถานที่หนึ่งที่เอเดียร์นั้นชอบมากเเละเป็นสิ่งที่เธอต้องการมาตลอด..คือการอยู่อย่างสงบสุข
ที่ตั้งตรงนี้ก็อุดมสมบูรณ์ไปด้วยธรรมชาติมีแหล่งน้ำลำธารใกล้ๆ เอเดียร์เลยตกลงที่จะตั้งถิ่นฐานอยู่ที่แห่งนี้
เอเดียร์ : มีความสุขจัง....อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆเลยแหะ....แต่มันก็ไม่ได้มีความสุขเสมอไปซะด้วยสิ..... มาคิดดูแล้ว อยู่คนเดียวก็เหงาเหมือนกันแหะ อยากมีเพื่อน..หรือคนที่จะคอยอยู่เคียงเรา เหมือนกับคนอื่นๆบ้าง ...... ความรู้สึกนั้น มันเป็นยังไงกันนะ...🙁
เอเดียร์ : ...คิดไปก็แค่นั้น...สักวันฉันก็คงมีสิ่งเหล่านั้นเองแหละ จะคิดเยอะไปทำไม.....
จู่ๆน้ำตาของเอเดียร์ก็ได้ไหลออกมา โดยที่เจ้าตัวเอง ก็ยังไม่รู้ตัว... เอเดียร์ก็ได้เอนตัวลงบนพื้นหญ้า และด้วยบันยากาศที่อบอุ่น ก็ทำให้เอเดียร์ได้เผลอหลับไปในที่สุด...
—ตัดไปยังอีกทางหนึ่ง—
??? : อยู่ตรงนี้เองเหรอเนี่ย :) หืม ? เป็นผู้หญิงนี่ มาอยู่ตรงนี้ได้ไงกันนะ ขอเข้าไปดูใกล้ๆหน่อยก็แล้วกัน 😁
ชายหนุ่มปริศนาก็ได้เข้าใกล้เอเดียร์ที่กำลังหลับอยู่ ด้วยความสงสัยเขาเองก็นั่งย่อลงดูใบหน้าของเอเดียร์ว่าทำไมผู้หญิงอย่างเธอถึงมีพลังมหาศาลได้กัน....... แต่แล้วขณะที่ชายปริศนากำลังอยู่ในภวังค์แห่งความคิด เอเดียร์ก็ได้ตื่นขึ้นมา เธอก็ตกใจที่ได้เห็นชายคนหนึ่งที่มาอยู่ใกล้กับเธอมาก
หนุ่มชายคนนี้มีหน้าตาที่หล่อเหลาเอาการ แต่ถึงอย่างนั้นแม้จะหล่อขนาดไหน หากเอเดียร์ไม่ได้รู้จักเธอก็พร้อมที่จะป้องกันตัวเสมอ ด้วยความที่เอเดียร์พึ่งตื่นทำให้เธอหลงๆลืมๆไปนิดหน่อย เธอก็เลยเผลอยิงเวทย์ใส่โดยไม่ได้ตั้งใจ
—ตัูม!!—
ได้เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นภายในป่า เอเดียร์ที่คิดว่าชายคนนั้นอาจจะบาดเจ็บจากเหตุการณ์เมื่อกี้ แต่ชายคนนั้นก็ไม่ได้บาดเจ็บเพราะเขานั้นหลบการโจมตีได้ทัน
เอเดียร์ : เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงมาอยู่ใกล้ข้าได้!!?
??? : ใจเย็นๆ ข้ามาดีไม่ได้มาร้าย😅
เอเดียร์ : แล้วฉันจะเชื่อได้ไงล่ะ😶
??? : งั้นข้าขอแนะนำตัวก่อนละกัน ข้ามีนามว่า "อีฟริต สกายเลอร์" เป็นนักเวทย์^^
เอเดียร์ : .....แล้วไง....//ย.ช
อีฟริต : เห้~ อย่าเย็นชา ใส่กันสิ บอกไปแล้วนิว่าข้ามาดี เจ้าไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยรึไง?
เอเดียร์ : (เดี๋ยวนะ ... เค้าเป็นตัวละครในมังงะที่เป็นนักเวทย์แข็งแกร่งคนนึงเลยนี่ ลองดูก็ไม่เสียหาย 乁( •_• )ㄏ) ...... ข้ามีนามว่า..."เอเดียร์ ลูน่า" ...😶
อีฟริต : งั้นหรอ^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"เอเดียร์"
เอเดียร์ : ...เช่นกัน....
อีฟริต : ถ้าไม่ถือสาอะไรข้าขอเป็นเพื่อนกับเจ้าได้หรือไม่ ^^
เอเดียร์ : ...เพื่อนเหรอ......😕
.
.
ตัดจบ ติดตามตอนต่อไป 😋
ก่อนหน้านี้เขียนไปแล้วแต่มันมีปัญหาเอาแบบภาพไปก่อนนะ
ต่อเลย
ตัดจบ
รู้ฆร่ะว่าตอนอาจสั้นไปหน่อยไว้ตอนหน้าจะทำให้ยาวกว่านี้ฆร่ะෆ╹ .̮ ╹ෆ
คำไม่พอ ;-; (ระวังตาของท่านไว้เพราะเดี๋ยวอาจจะตาลายได้ ดังนั้นสามารถข้ามไปได้เลย)
คำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับคำไม่พอคับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
