"ข่าวด่วน!!ขณะนี้เวลา15:37นาทีได้มีเหตุกราดยิงเกิดขึ้นที่ห้างสรรพสินค้าเเห่งหนึ่งในเขตxxxxมลฑลxxxxx ขณะนี้ทางเจ้าหน้าที่กำลังส่งกำลังเสริมเข้าไปควบคุม ณ.จุดเกิดเหตุหากท่านกำลังอยู่รอบๆบริเวณที่กำลังเกิดโศกนาฏกรรม กรุณาช่วย อพยพยออกจากพื้นที่โดยรอบ โดยด่วนเลยค่ะ"

ตื๊ดด...ตื๊ด....

"เห้อ...นายอนจะเป็นอะไรรึป่าวนะ ให้ตายสิช่วยรับสายของผมทีเถอะได้โปรด ขอพระเจ้าทรงคุ้มครองด้วยเถิด"

ชายหนุ่มมีท่าทีกระวนกระวาย เมื่อตนนั้นได้รับข่าวว่าห้างสรรพสินค้า ที่เเฟนสาวของเค้าอยู่นั้น ได้มีเหตุกราดยิงเกิดขึ้น เค้าพยามที่จะโทรหาเธอหลายรอบเพื่อเซ็คให้เเน่ใจ ว่าเธอออกมาจากบริเวณนั้นหรือยัง เเต่ไม่ว่าเค้าจะโทรไปซ่ะกี่สายเธอก็ไม่ยอมรับเลยสักนิดเดียว

"หรือว่านายอนจะยังอยู่ข้างในห้างนั่นอยู่นะ...."

ถ้าผมยังนั่งอยู่เเบบนี้อีกต่อไป ผมอาจจะต้องรู้สึกผิดหวังไปตลอดชีวิตเเน่ ผมจะต้องรีบไปช่วยเธอ ออกมาให้เร็วที่สุด ก่อนที่เจ้านั้นมันจะพบตัวของเธอก่อน

อุตส่าห์เผลอคิดว่าชั่วชีวิตนี้จะต้อง ไม่ได้ใช้มันอีกซ่ะเเล้วเชียว "เจอกันอีกเเล้วนะเจ้าเพื่อนยาก"

"ในเมื่อเจ้าพวกหน่วยงานพวกนั้น ไม่เริ่มทำอะไรสักทีฉันจะบุกเข้าไปเองก็ได้"

สิ้นประโยคนี้เค้าก็เตรียมตัวที่จะบุกเข้าไปช่วยตัวประกันที่อยู่ภายในตึก เพราะคาดหวังว่าเเฟนสาวของเค้าอาจจะซ่อนอยู่ที่ไหนสักที่ ภายในตึกเป็นเเน่

"รายงานสถานการณ์ ปัจจุบัน ณ.เวลา15:48นาที

ขณะนี้เจ้าหน้าที่ได้ทำการบุกเข้าไปช่วย ชีวิตตัวประกันบางส่วนออกมาจากตึกเเล้ว หน้าเสียดายที่ผู้ก่อเหตุหลบหนีไปได้ทันเวลา ขณะนี้ ตำรวจกำลังพยายามไล่จับกุมตัวผู้ก่อเหตุเพื่อที่จะนำมาดำเนินคดีอย่างเคร่งครัด หน้าเสียดายที่เหตุการณ์ในครานี้ ได้พบร่างของผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก เเละอาจจะมีร่างบางส่วนที่ ทางเจ้าหน้าที่ ยังไม่พบอีกก็เป็นได้"

กริ๊งงง..กริ๊งงงง

"นายอน!? ฮัลโหลนายอนเธอเป็นยังไงบ้าง เธอรู้ไหมว่าพี่ตกใจมากเเค่ไหน ตอนที่ได้ยินมาว่าเธออยู่ในที่เกิดเหตุน่ะ"

"เอ่อ..สวัสดีครับพอดีว่าผมไม่ใช่คุณนายอนน่ะครับ" เสียงจากปลายสายปรากฎว่าเป็นเสียงของชาบหนุ่มไม่ใช่เสียงของหญิงสาวที่เค้ารัก

"ครับ?ไม่ใช่นายอนเหรอครับ เเล้วคุณเป็นใครถึงได้มีโทรศัพท์ของนายอนได้ล่ะครับ..?"

"เอ่อ...คุณใช่ญาติของคุณนายอนรึป่าวครับ"

เสียงจากปลายสายกล่าวถามด้วยความรู้สึกอึดอัด

"ไม่ใช่ครับพอดีว่าผมเป็นเเฟนของนายอน นายอนเธอไม่มีญาติพี่น้องคนไหนหรอกครับ พวกเรามีกันเเค่สองคน"

"ขอเเสดงความเสียใจกับคุณด้วยนะครับ"

"เกิดอะไรขึ้น!?เเสดงความเสียใจอะไร!!?"

เค้าเอ่ยปากออกไปด้วยความรู้สึก ที่ไม่อาจ จะยอมรับความเป็นจริงได้

"ขอร้องหล่ะได้โปรดเถอะ..อย่าให้เป็นเเบบที่ผมคิดเลยนะ..."

"คุณนายอนตกเป็นหนึ่งในเหยื่อ ที่โดนกราดยิงครับ ทางเราพยายามที่จะช่วยชีวิตเธออย่างเต็มที่เเล้ว โดยการนำร่างส่งไปรักษาที่โรงพยาบาล เเล้ว เเต่ว่าเธอทนพิษบาดเเผลไม่ไหว เสียชีวิตในตอนที่เรากำลังนำไปส่งที่โรงพยาบาลพอดีเลยครับ"

"ตุ๊บ"

เค้าทรุดลงไปนั่งกับพื้นทันทีเมื่อได้ยินเเบบนั้น

ิ่สิ่งที่เค้าไม่อยากจะได้ยินที่สุด ก็ได้เกิดขึ้น

"กรอด"

เสียงกัดฟันที่เต็มไปด้วยความโกรธเเค้นก็ได้ดังขึ้น ใครที่มันกล้ามาทำเเบบนี้กับเเฟนของเค้า

ถ้าหากว่าตำรวจไม่สามารถที่จะ มอบความยุติธรรมให้กับเเฟนสาวของเค้าได้ล่ะก็ เค้านี่เเหละที่จะเป็นคนไปลากคอมันมาฆ่า ซ่ะเอง