ตุบๆๆๆๆๆ

ไม่ได้ล็อกเข้ามา(จอมพลมิยาอิ)

ท่านครับกองกำลังของเราไม่พอครับ!!!!!!!(เลขา)

ห๊ะ!!! เริ่มการเกณฑ์ทหารทั้งชายและหญิงเดี๋ยวนี้เลย!!!

แล้วมันจะดีหรอท่าน

ดีสิถ้าสมัครใจก็เข้าถ้าไม่สมัครก็ไม่ต้องเข้า

ครับ

...แอ๊ดดดด[เสียงเปิดประตู]...

...ต๊อกแต๊ก ต๊อกแต๊ก...

...ตุบ[เสียงปิดประตู]...

มิซัง~~~(จอมพลเซียวานอฟ)

เซียคุงเข้ามาทำไมเนี่ย

ก็เข้ามาหาคนน่ารักอย่างเธอไง//จูบแก้ม//

//แก้มแดง//เซียเธอทำให้ฉันกลายเป็นมะเขือเทศ

แต่เธอไม่มีใบน่ะ//ขำ//

//เขิน//

[ตอนกลางคืน]

ท่านพร้อมรึยังครับกับงานแต่งที่จะจัดขึ้นในอีก2สัปดาห์

พร้อมแล้วสิฉันพร้อมที่จะแต่งงานและสร้างครอบครัว

แต่ท่านถ้าท่านจะมีครอบครัวก็คงเป็นเรื่องใหญ่เลยน่ะท่านอีกอย่างผู้ชายท้องไม่ได้

หน๊อย!! ฉันจะแสดงให้เห็นเลยว่าผู้ชายท้องได้!!

ตามนั้นน่ะท่าน

ออกไปได้แล้วฉันจะนอนแล้ว

ก็ได้//ออกจากห้อง//

เห้อ~~ตามจุกจิกฉันทั้งวันเลย//ปิิดไฟ//

คงจะต้องพร้อมจริงๆ//นอน//

[ตอนเช้า]

ไอมิมาหากุดิ(แจ็ก)

นี่!!ทำไมพี่ไม่ถอดรองเท้าเข้าบ้าน

ก็พี่ขี้เกียจหนิ

ไปถอดเดี๋ยวนี้เลย!!

ก็ได้//ถอดรองเท้า//

มิซัง~~เค้าจดทะเบียบสมรสกับเธอแล้วน่ะ

หรอ//กอด//

//ลูบหัว//ทำไมน่ารักอย่างงี้เนี่ย

ไม่รู้แล้วเค้าจะรู้ไหมอ่ะ

น้าค่ะ(โปลีช)

มีอะไรหรอโปลีชองค์หญิงของน้า

พอดีแม่เอาหนูมาฝากไว้เพราะแม่หนูไปลอนดอน

อ๋อจ๊ะ แล้วช่วงนี้เป็นยังไงบ้างล่ะ

ช่วงนี้หนูโดนบูลลี่ที่โรงเรียนอ่ะค่ะ

เวลาโดนหน่ะให้เมินหรือฟ้องครูตอนน้าเด็กๆน้าถึงขั้นเอากระเป๋าคนที่บูลลี่น้าไปโยนทิ้งในถังขยะก็มีตอนน้าเด็กๆน้าแสบเอาเรื่องเลยน่ะ

โห ทำไมน้าแสบจัง

คนอย่างน้าไม่ยอมใครว่าแต่แม่หนูไปลอนดอนกี่วัน

1สัปดาห์ค่ะ

โอเคพยามเข้าใจหน่อยน่ะพอดีคนใช้ที่บ้านน้าพูดภาษารัสเซียหมดเลย

ค่ะ

...//กลับเข้าห้องทำงาน

ท่านครับนี่วอดก้าครับ

ขอบใจ//เปิดขวด+ดื่ม//เมาโว้ยย//เมา//

เอ่อออออ//เดินออกจากห้องทำงาน//

จ๊ากกกกก หนู!!!!!!//เกาะบนเพดาน//

แค่หนูเองน่ะพี่ชาย(มิยาซากิ)

ก็พี่กลัวนี่นา

เห้อเกิดเป็นจิ้งจอกแท้ๆ//จับหนูไปให้แมวกิน//

//ลงมาจากเพดาน//

.จบ.

ท่านครับจะให้ไปส่งไหมครับ(เลขา)

ก็ได้วันนี้เซียไม่อยู่(จอมพลมิยาอิ)

ครับ//สตาร์ทรถ//

//ขึ้นรถ//

ท่านไม่ลืมอะไรใช่ไหม

ไม่ลืมหรอก

งั้นผมขับไปส่งท่านเลยน่ะ//ขับรถไปส่งที่ค่าย

[กลางทาง]

นี่แกขับให้เร็วๆหน่อยสินี่มันจะสายแล้วน่ะ

ครับ//เหยียบคันเร่ง//

//ดูเวลา//ปกติมิยาอิเป็นคนตรงต่อเวลามากเลยน่ะ(ซัน)

//เหยียบแบรก//เอ่อท่านมิครับคือว่าตอนนี้แบรกแตกครับ

ดีมากฉันจะเสนอเลื่อนขั้นและเพิ่มเงินเดือนให้น่ะ.....อ่าวเห้ยแบรกแตกหรอ!!! ตัวใครตัวมัน!!!//จะกระโดดลงจาก รถ//

ท่านนั่งลงก่อนลูกน้องจริงๆไม่ทิ้งกันหรอกครับ

เห้ยๆๆเด็กๆๆ!!! หักหลบ!!!

//หักหลบ//จ๊ากกกกก ข้างหน้า//หักหลบจนพุ่งชนโน่นชนนี่ไปทั่ว//

กลัวไหม!!(ครูฝึก)

//เดินสวนสนาม//ไม่กลัว!!!!(เหล่าทหาร)

หนีไป!!! รถจิ๊ปแบรกแตก!!!!

//หนีกันชลมุน//

อ้าวพี่ๆทหารหนีอะไรกัน(ซิงซิง)

ซิงซิง!!! หนีไป!!!!

//หนีเข้าบ้าน//

.รถจิ๊ปพุ่งชนห้องของซัน.

ขอโทษที่ทำให้แกตกใจน่ะซัน

แหมะมิแกตรงเวลาเหมือนเดิมเลยน่ะ//กลั้นขำ//

//วันทยหัตถ์//ท่านครับผมขอโทษน่ะครับเพราะผมคนเดียววววววว//กระโดดลงจากรถไป//

เห้อ นี่ฉันผิดไหมเนี่ยที่เลือกแกมาทำงาน

แกไม่ผิดหรอคนเราไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟค(ยูการิ)

ฉันรู้ แค่อยากถามว่าฉันผิดไหมที่เลือกเจ้านี่มาทำงาน

ไม่รู้สิแล้วฉันจะรู้ไหมฉันไม่ได้จ้างมันมาทำงานด้วยสักกะหน่อย

โอ้ยพังอีกแล้วหน่อออ บักเลขา!!//ซ่อมรถจิ๊ป//(ลูอิส)

พี่มิยาอิค่ะรับชาไหมค่ะ(เฟลีแซต)

//หยิบชา//ขอบคุณน่ะ(เกรงใจ)

ไม่ต้องเกรงใจหรอกพี่

คือ...พี่เป็นคนขี้เกรงใจหน่ะ

อ๋อ

เธอเค้าตามหาตั้งนานแหนะ(จอมพลเซียวานอฟ)

//ดื่มชา//พอดีเลขามาส่งหน่ะ

//ลูบหัว//ถึงว่าแหนะ

มิยาอิเห็นเจ้าซาโตะไหม(พัคแชยอน)

ผมไม่เห็นเขาเลยน่ะครับ

อ้าว! ถ้าไม่เห็นมันแล้วมันไปไหน

ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

มิแกมีหลานชื่อโปลีชป่ะ(วาเวฟเร)

มีสิ

บอกหลานแกว่าวันนี้ห้ามออกนอกบ้านเพราะจะโดนลักพาตัว

//รีบวิ่งไปบอกโปลีชว่าวันนี้ห้ามออกจากบ้านไม่งั้นจะโดนลักพาตัว//

ค่ะน้าหนูจะวันนี้ไม่ออกจากบ้าน(โปลีช)

.มีเสียงเพลงดังมากเป็นเพลงbattotai.

ใครเปิดเพลงเนี่ยยยย

เจ้ายูการิมันเปิดอะไรของมันอีกแล้งเนี่ยย

ใครทำโต๊ะหักเนี่ย(พัคแชยอน)

ฉันจะไปรู้ไหมล่ะ(ลูอิส)

//เมา//จงเรียกข้าว่ารัสปูติน!!!!!!!!!!!(จอมพลมิยาอิ)

มิยาอิแกไปเมาที่ไหนมาเนี่ยย

ถามยูการิมันเอามันไปกับยูการิเมื่อคืน

ยูการิลูกเมื่อคืนเจ้ามิมันไปกินอะไรมา

//เมาซาเก//อะไรอ่ะพ่อ~~(≠﹏\=)

ยูการินี่ลูกเมากับมันด้วยหรอเนี่ย

เมาเมิงอะไรอ่ะพ่อ

ก็เอ็งอ่ะเมาเมื่อคืนพ่อเห็นลูกเดินโซเซกลับมาบ้านเนี่ย

//เถียงไม่ออก//.......

เอ็งนี่มันโกหกเก่งจริงๆเลยน่ะ

ท่านอย่าไปว่าลูกท่านเลยเขาโตป่านนี้แล้วคงรู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก(จอมพลเซียวานอฟ)

ฉันรู้

ว่าแต่มิยาอิคืนนี้เราไปฮันนีมูนกันไหม

ไปสิเซีย

เค้าจะพาเธอไปร้านอาการระดับที่เคยทำให้ผู้นำหลายชาติทานมาแล้วด้วยน่ะ

จริงหรอ//เขิน//

จริงสิ

.ตอนกลางคืน.

//โผล่มาในชุดจอมพลเต็มยศแถบขนหางนุ่มฟู//เซียมายังน่ะ

มิเค้าอยู่นี่

//เดินตามเซียไปนั่งโต๊ะที่จองไว้//(เค้าคงไม่หลอกให้รักหรอก)

//ซ่อนแหวนแต่งงานไว้//คงไม่รู้หรอกมั้ง

ท่านครับคือเรื่องงาน...//ปิดปาก//

อยู่นี่เองจิ้งจอกของฉัน

นี่เธอรู้ได้ไงว่าฉันเป็นจิ้งจอกหน่ะ

รู้สิหางเธอดูเหมือนความรักของเราที่เริ่มเฟื่องฟูเรื่อยๆ//สั่งอาหาร//

.3นาที ต่อมา.

//อาหารมาเสริฟ์//

[หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ทานอาหารจนอิ่มแต่จู่ๆคุณเซียวากลับหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา!]

//หยิบแหวนแต่งงานที่ซ่อนไว้+คุกเข่าลง//มิยาอิเราควรแต่งงานกันเถอะน่ะ//ชูขึ้นแหวนแต่งงานเกือบถึงมือขวาของมิยาอิ//

อุ้ย! ให้ตายสิไม่คิดเลยว่าเธอจะไม่ลืม

[ผู้นำหลายชาติรวมถึงกษัตริย์แห่งเจโก้แลนด์ที่อยู่ในร้านอาหารแห่งนั้นแสดงความยินดีกับผู้นำชาติมหาอำนาจที่กำลังจะได้แต่งงานกันและสร้างครอบครัวที่มีความสุขและอยู่ด้วยกันจนถึงแก่อสัญกรรมลงทั้งนี้ตัวของมิยาอิยอมรับตัวของเซียวานอฟที่กำลังเข้ามามีบทบาทในชีวิตคู่จับทั้งสองตกลงที่จะมีลูกทั้งนี้เพื่อต้องการทายาทสืบตระกูลต่อไปจนกว่าประเทศมิชานก้าแลนด์จะถึงคราวล่มสลายลงด้วยปัจจัยต่างๆทั้งนี้ทั้งคู่ยินยอมแบกรับปัญหาไปด้วยกันแล้ว]