ฉันได้ยัยคู่กัดเป็นแฟน
ตอนที่ 1
ซอล
พ่อ!!! เจมันขโมยตุ๊กตาของหนู
ซอลรีบตะโกนหลังจากไอ้เพื่อนบ้านเดินมาหยิบตุ๊กตาเธอไปตอนที่เล่นอยู่
เจ
แค่ขอดูหน่อยเอง ยัยขี้ฟ้อง
เจแบะปากและโยนตุ๊กตาคืน ซอลรีบวิ่งมาเก็บและไล่ตีเจรอบบ้าน เจยังคงพูดล้อซอลไม่เลิก
เจส่ายก้นล้อเลียนซอลที่โวยวายและหันมาแลบลิ้นส่ง
ผู้ใหญ่ที่เห็นเหตุการณ์ได้แต่ส่ายหัวและหัวเราะ ทุกๆันเด็กสองคนนี้ชอบทะเลาะกันเป็นประจำจนทุกคนชิน
ซอล
ไอ้ดื้อ!!! เอาสมุดการบ้านฉันมา
ซอลรีบโวยายหลังจากที่เจดึงสมุดที่เธอเขียนออกไป อีกแค่ไม่กี่นาทีครูก็จะเข้ามาแล้วถ้าทำไม่เสร็จมีหวังโดนตีแน่
เจ
อะไรกันเนี้ยทำเองไม่เป็นหรอต้องลอกเพื่อนด้วย
ซอล
ยุ่ง!! เอามาเร็วเดี๋ยวครูมา
ทั้งคู่ทะเลาะกันนานจนครูเดินเข้าห้อง ครูสั่งให้นักเรียนเอาการบ้านมาส่ง
ครูประจำชั้น
ซอล การบ้านอยู่ไหนคะ
ซอล
เอ่อ คือหนูยังทำไม่เสร็จค่ะ
ครูประจำชั้นดุซอลที่หน้าชั้นเรียน ซอลได้แต่กุมมือก้มหน้าขณะที่โดนดุ
ซอลหันไปส่งสายตาเอาเรื่องกับเจ เจทำหน้าไม่สนใจแต่ยกยิ้มขึ้น
เจพูดโดยไม่ออกเสียงและยักคิ้วให้ซอล ซอลได้แต่กัดฟันข่มอารมณ์
ซอลโดนครูตีไปหนึ่งทีแรงๆและยังถูกสั่งให้ทำเวรวันนี้คนเดียว เจปิดปากหัวเราะ
ซอล
ไอ้ดื้อ!!! แกไปบอกอะไรกับพี่นพ
ซอล
ทำไมเขาถึงทำท่าโกรธฉัน
ซอลรีบวิ่งเข้ามาหาเจ ก่อนหน้านี้เธอเห็นเจคุยกับพี่นพ รุ่นพี่ที่เธอแอบชอบอยู่ๆพอเห็นฉันเขากลับบอกว่าเราอย่าเจอกันอีก
ซอล
ฉันไม่เชื่อเมื่อกี้แกไปคุยอะไรกับเขาบอกมา
เจ
ก็ไม่ได้คุยอะไรทำไมเธอไม่เชื่อ
ซอล
แกเคยเชื่อได้ที่ไหนวันๆเอาแต่แกล้งฉันหาเรื่องฉันตลอด
เจรีบหันหลังเดินซอลจึงจับแขนเจแน่น เจทำหน้าไม่พอใจเล็กน้อย
ซอล
บอกมาว่าคุยอะไรกับพี่นพ
ซอล
ฉันชอบพี่เขาแต่ดูแกทำสิ เป็นบ้าอะไรทำอะไรช่วยมีขอบเขตบ้างนะ
ซอล
ฉันจริงจังกับพี่เขามาก
เจ
ชอบเขาแล้วไงมาบอกฉันทำไม ไม่ได้อยากรู้ซะหน่อย
เจรีบเดินออกมา ซอลหัวเสียเธอไม่รู้จะจัดการไอ้เพื่อนบ้านี่ยังไง
เจ
ยัยขี้ฟ้อง เธอเป็นคนบอกครูหรอว่าฉันโดดเรียนอ่ะ
เจ
ถ้าไม่ใช่เธอแล้วครูจะรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ไหน
เจ
มันมีแต่เธอคนเดียวที่รู้
ซอล
เธอไม่มีหลักฐานอย่ามาพูดมั่ว
ซอล
ทำผิดเองแล้วมาโทษคนอื่นนิสัยไม่ดีเลย
เจ
รู้ไหมว่าฉันต้องโดนทำโทษให้ขัดห้องน้ำทั้งเดือนแถมยังโดนเรียกผู้ปกครองอีก
เจ
แม่บ่นฉันทั้งคืนแถมยังกักบริเวณฉันอีก
เจ
ค่าขนมก็โดนหักจนไม่เหลือแล้ว
ซอล
ถ้าฉันไปบอกคุณน้าเพิ่มเรื่องที่เธอหนีเรียนพิเศษไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยๆ
ซอลยกยิ้มอย่างเหนือกว่า เจยกมือยอมแพ้เรื่องนี้ถ้าไปถึงหูแม่คงโดนไม้เรียวตี
ซอล
เธอต้องทำตามที่ฉันบอกทุกวันเป็นเวลาหนึ่งเดือน
เจ
มากไปแล้วหนึ่งอาทิตย์พอ
ซอล
ไอ้ดื้อ!!! นี่แกหาเรื่องฉันหรอ
เจ
ฉันเปล่า ฉันไม่..ได้ตั้งใจ..นะ
ซอลหอบรายงานกำลังเดินไปส่ง แต่ต้องชนกับไอ้คู่กัดน้ำที่มันถือหกกระจายใส่เสื้อฉันจนเปียก
ซอลรีบก้มดูงานว่ายังอยู่ดีไหม
ซอล
ดีนะที่งานฉันไม่เป็นอะไร
เจ
ฉันว่าเธอไปเปลี่ยนเสื้อก่อนไหม
ซอลก้มหน้ามองเห็นว่าเสื้อสีขาวของเธอเมื่อโดนน้ำจึงเห็นชั้นในที่เธอใส่
ซอลทั้งเขินทั้งโกรธจึงเอางานที่เธอถือฟาดเจไปหลายที
ซอล
ไอ้ตัวซวย!!เจอแกกี่ทีฉันซวยทุกทีเลย เอาเสื้อคลุมแกมา
ซอลกระซากเสื้อคลุมเจแล้วเอามาใส่แทน เจทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
ซอล
ฝากงานฉันไว้เดี๋ยวมา อย่าแกล้งเอางานฉันไปซ่อนล่ะ เอาตายแน่
ซอล
วันนี้มีพรีเซ็นงานอีก บ้าจริงๆเลย
เจ
เดี๋ยวขับรถไปส่งที่หอ ป่ะๆ
ซอล
เร็วๆด้วยอีกครึ่งชั่วโมงต้องไปส่งงานแล้ว
เจจับข้อมือซอลแล้วพาเดินไปที่มอเตอร์ไซต์ อีกมือถืองานของซอล
เจแอบหันไปมองซอล เธอทำหน้ามุ่ยไม่พอใจและหันมาสบตากับเจพอดี
ซอลทำหน้าสงสัยกับคำพูดแต่ก็ไม่ใส่ใจอะไร
ตอนที่ 2
เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ซอลตัองตื่นจากฝัน เธอกดปิดและนั่งหาวออกมาสักพัก
ซอลที่ยังงัวเงียพอได้ยินเสียงเจตะโกนเธอปาหมอนไปที่ประตูอย่างลำคาญ
ซอลหงุดหงิดลุกขึ้นยืน ก่อนวิ่งไปประตูตรงที่เจยืนพิงยกขาขึ้นมาถีบท้องอย่างสุดแรง
เจหงายหลังและกุมท้องใบหน้าแสดงความเจ็บปวด
ซอล
หึ สมน้ำหน้าอยากจะกวนประสาทฉันเอง
พูดจบซอลปิดประตูเสียงดังและเดินเข้าห้องน้ำ
ซอล
นี่ฉันต้องอยู่กับยัยนั้นจนแก่เลยหรอ
พอนึกไปถึงเมื่อก่อนตอนเรียนจบปริญญา ซอลขอพ่อแม่มาทำงานที่กรุงเทพกว่าจะยอมตกลงต้องใช้เวลาเป็นเดือน
พ่อของซอล
พ่อตกลงแต่ลูกต้องให้เจไปทำงานที่นู้นกับลูกนะ
พ่อของซอล
อย่างน้อยถ้ามีเจพ่อจะได้อุ่นใจ
แม่ของซอล
แม่เห็นด้วยกับพ่อ ถ้าลูกไม่ตกลงแม่ไม่ให้ไปนะ
ซอล
ทำไมซอลต้องเอายัยตัวซวยไปด้วยอ่ะ ซอลคงประสาทกินตายก่อน
พ่อของซอล
งั้นลูกทำงานที่นี่เลย ยังไงเราก็มีธุรกิจของบ้านเราอยู่แล้ว
พ่อและแม่จ้องมองซอลด้วยความกดดัน ซอลได้แต่ถอนหายใจและตกลงอย่างไม่ยินยอม
ซอล
ก็ได้ซอลจะเอายัยนั้นไปด้วย
ซอลรีบเดินมาบ้านเจด้วยอารมณ์หงุดหงิด เธอเห็นเจกำลังรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านจึงรีบเดินเข้าไปหา
เจ
อากาศหนาวทำให้เธอเป็นบ้าหรอ
ซอลเดินเข้าหาเจและตีไปหลายที เจหลบจนลืมว่าเธอถือสายยางอยู่
น้ำจากสายยางถูกฉีดเข้าที่หน้าซอลเต็มๆจนเปียก
ซอล
ไอ้บ้า!! ฉันเปียกหมดแล้ว
เจขำจนต้องกุมท้องเธอขำที่เห็นซอลหมดสภาพอย่างกับลูกหมาตกน้ำ
ซอล
ขำดีนะใช่ไหมได้เดี๋ยวจัดให้
ซอลกระชากสายยางจากมือเจและฉีดที่ตัวเจจนเปียกไปชุ่ม
ทั้งคู่ต่างไม่ยอมกันและพยายามแย่งสายฉีดกัน พวกพ่อแม่ทั้งสองเห็นจึงทำได้แต่ถอนหายใจและมองหน้ากัน
วันต่อมาทั้งคู่มีไข้สูงเนื่องจากเล่นน้ำในหน้าหนาว ทำได้เพียงนอนซมอยู่ในห้องของแต่ละคน
เจ
เธอถีบฉัน อยากกินทำกินเอง
ซอล
เธออยากให้ห้องไฟไหม้หรอ รีบไปทำข้าวให้ฉันกินเลยเร็ว
ซอล
วันนี้ต้องรีบไปทำงานด้วย
เจ
ค่ะคุณหนูกรุณารอสักครู่นะคะ
ซอลทำอาหารได้แย่มาก เธอเคยลองทำเมนูง่ายๆแต่สุดท้ายดันไปเผาห้องครัวซะได้ ซอลจึงถูกสั่งห้ามเข้าห้องครัวเด็ดขาด
ทั้งคู่ได้เช่าห้องขนาดกลางอยู่ด้วยกันในห้องมีทุกอย่างครบราคาก็สามารถจ่ายได้แถมยังใกล้กับที่ทำงานของทั้งคู่ด้วย
เจ
เชิญรับประทานได้ค่ะคุณหนู
แม้ทั้งคู่จะเติบโตมาด้วยกันแต่นิสัยทั้งสองแตกต่างกันมาก
ซอล เป็นคนหัวอ่อนเชื่อคนง่าย ทำอะไรไม่ค่อยเป็นแต่เธอมีความมั่นใจในตัวเองสูง เรื่องงานบ้านหรือทำอาหารไม่ได้เรื่องแทบติดลบ
เจ เป็นคนที่เก่งสามารถทำได้ทุกอย่างดี ฝีมือทำอาหารเข้าขั้นดีเยี่ยม
เจ
กินเสร็จแล้วล้างด้วย ฉันไปล่ะ
แม้ทั้งคู่จะทะเลาะกันบ่อยแต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีของแต่ละคน
น้ำหอม
ซอลเธอทำงานผิดอีกแล้วนะ
น้ำหอม
พี่สอนเธอไปหลายครั้งแล้ว
ซอล
ขอโทษค่ะพี่น้ำหอมเดี๋ยวซอลจะรีบแก้โดยด่วนค่ะ
ซอลได้เข้าทำงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่ในตำแหน่งพนักงานฝ่ายการตลาด
ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีแต่ว่ายิ่งทำงานบริษัทใหญ่ก็ยิ่งมีความกดดันและการแข่งขันที่สูง
ซอลจึงพยายามเรียนรู้งานให้ได้มากที่สุด แต่บางครั้งเธอก็ทำงานผิดบ่อย
น้ำหอม
เฮ้ออ ทำเสร็จแล้วเอามาส่งพี่ด้วยล่ะ
น้ำหอมหัวหน้าการตลาดที่ต้องปวดหัวกับเด็กใหม่ที่ทำงานผิดพลาดเป็นประจำ
เธอข่มอารมณ์และส่งยิ้มไปให้ซอล เธอคิดในใจว่านี่คือเด็กใหม่เธอต้องใจเย็นๆไว้
ส่วนเจได้ทำงานเป็นผู้ช่วยพ่อครัวในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้กับที่ทำงานของซอลพอดี
พ่อครัว
เร่งมือหน่อยเจ วันนี้ลูกค้าเข้าเยอะ
พ่อครัว
อันนี้เธอเอาไปทำต่อเลย ทำได้ใช่ไหม
ในห้องครัวทั้งสองต่างวิ่งสลับกันไปมาเพราะวันนี้แม่ครัวอีกคนลาหยุดจึงทำอาหารไม่ทัน ยิ่งวันนี้ลูกค้าเข้าเยอะเป็นพิเศษและในครัวมีแค่สองคนเท่านั้น
ทั้งคู่ทำอาหารจนหัวหมุน มือทั้งสองผัดอาหารและสับกันไม่หยุด
ตอนที่ 3
ซอลรีบโยนกระเป๋าลงพื้นและทิ้งตัวนอนลงบนโซฟาอย่างหมดแรง
ผ่านไปสักพักเจเดินเข้ามาในห้องและเห็นซอลนอนหลับบนโซฟา
เจยกยิ้มและยื่นมือไปทักผมที่บังหน้าซอล เจนั่งยองๆเท้าคางมองใบหน้าซอลอย่างมีความสุข
เจ
ตอนนอนน่ารักเหมือนกันนะ
ซอลเริ่มขยับตัวและลืมตาขึ้น เจรีบลุกขึ้นยืนซอลลุกมานั่งและมองหน้าเจ
เจ
เมื่อกี้ทำไมมานอนขึ้นอืดตรงนี้
ซอลยกขาเตรียมขึ้นมาจะถีบเจ แต่เจรู้ทันเลยจับขาซอลไว้
เจ
เธอเนี้ยชอบทำร้ายร่างกายฉันตลอด
เจ
เป็นพวกซาดิสหรอ แบบทำร้ายร่างกายคนอื่นแล้วมีความสุขอะไรแบบนี้
ซอลไม่ตอบกลับแต่เธอใช้ขาอีกข้างถีบเจจนหงายหลัง
แต่ว่าเจยังคงจับขาซอลไว้อยู่ ตอนที่เจโดนถีบทำให้ซอลถูกดึงตกโซฟาไปด้วย
ทั้งสองร้องกันโอดโอ๊ยกันถ้วนหน้า ซอลก้นกระแทกพื้นส่วนเจจุกที่โดนถีบที่ท้อง
เจ
ถีบมาได้ถ้าฉันอ้วกออกมานะ จะอ้วกให้หน้าเธอเลย
ทั้งคู่มองหน้ากันโดยไม่มีใครหลบสายตา เจยอมแพ้และพยุงตัวลุกขึ้นยืน
เจ
ลุกเอง ถ้าลุกไม่ได้นอนอืดตายตรงนั้นไปเลย
ซอลหยิบหมอนที่โซฟาปาไปที่เจ แต่เจรีบวิ่งเข้าห้องก่อนแล้ว
ซอลเดินมาสั่งเครื่องดื่มในร้านที่ใกล้กับบริษัท เธอสั่งเสร็จก็ยืนรอเครื่องดื่มของตัวเองระหว่างรอเธอก็เล่นมือถือไปด้วย
นพ
ซอลไม่ใช่หรอ จำพี่ได้ไหมพี่นพไงที่เคยเรียนที่เดียวกัน
ชายหนุ่มรูปหล่อเดินเข้ามาทักซอล เขายิ้มกว้างอย่างดีใจที่เห็นคนรู้จัก
ซอล
พี่นพ สวัสดีค่ะไม่เจอกันนานเลยนะคะ
นพ
ซอลสวยขึ้นนะเนี้ยจนพี่จำแทบไม่ได้เลย แล้วทำไมซอลมาอยู่แถวนี้ได้ล่ะ
ซอล
ซอลมาทำงานค่ะบริษัทซอลอยู่ตรงนู้นไง
นพ
เธอเองก็ทำงานที่นั้นเหมือนกันหรอ
นพ
พี่เองก็ทำงานที่นั้นเหมือนกัน บังเอิญจังเลยนะหรือว่ามันเป็นพรหมลิขิตระหว่างเรากัน
นพยิ้มหวานส่งให้ซอล ซอลที่เห็นก็เริ่มเขินขึ้นมา นพเป็นผู้ชายที่ดูดีหล่อและตัวสูงอย่างนายแบบ
นพ
หวัดดีเจ ไม่เจอกันนานเลยนะ
เจเหล่ตามองแวบหนึ่งและอกกอดหันไปทางอื่น
ซอลตีที่ไหล่เจ เจทำหน้าบูดบึ้งและไม่สนใจเหมือนเดิม
ซอลเดินไปหยิบเครื่องดื่มตัวเองที่เคาน์เตอร์ปล่อยให้เจและนพยืนกันสองคน
เจ
มีตาก็มองดิ ถ้าเห็นก็แสดงว่าสบายดี
นพ
เจเธอไม่พอใจอะไรพี่หรือเปล่า
เจ
เห็นก็น่าจะรู้ ถ้ามีสมองก็คิดได้นะ
นพ
ไม่มีอะไรครับ ว่าแต่เราไปทำงานพร้อมกันไหมซอล
นพ
เราทำงานที่เดียวกันนิไปกันเถอะครับ
ซอลหันมามองเจที่ทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไร แต่ซอลก็ได้โบกมือลาเจ
เจ
โชคดีและก็ระวังหมามันเลียขาล่ะ
เจไม่ตอบแต่ส่งสายตาไปที่นพ เธอได้ยินพนักงานเรียกจึงเดินออกไปเอากาแฟที่สั่ง
ซอลหันหลังไปมองเจอย่างไม่เข้าใจและเดินตามนพออกมา
ซอล
อะไรคือระวังเลียขากันนะ
ระหว่างเดินไปที่บริษัทซอลก็คิดแต่คำพูดของเจโดยไม่ได้สนใจกับคำพูดของพนที่คุยกับเธอ
พอถึงบริษัทซอลกับนพได้แยกทางกัน ก่อนหน้านั้นนพของช่องทางติดต่อของซอลไว้แล้ว
ซอล
ค่ะพี่น้ำหอม งานมีอะไรผิดอีกหรอค่ะ
ซอล
ซอลว่าตรวจงานดีแล้วนะคะไม่น่าจะมีผิด
น้ำหอม
ไม่ใช่ พี่จะบอกว่าวันศุกร์นี้จะมีงานต้อนรับพนักงานใหม่
น้ำหอม
เราจะไปเลี้ยงฉลองที่ร้านแถวนี้ เธอมีนัดไปที่ไหนไหม
พอน้ำหอมพูดจบเธอก็เดินออกไปซอลนั่งลงที่โต๊ะของตัวเองแล้วข้อความก็แจ้งเตือน
ซอลอ่านข้อความที่ส่งมาอย่างไม่เข้าใจและถามกลับ
ซอล
นี่กลับมาตอบข้อความฉันเดี๋ยวนี้นะ
ซอลหัวเสียเล็กน้อยที่เจปล่อยให้เธองงแล้วไม่อ่านข้อความ
ทางด้านเจเธอเห็นข้อความตรงหน้าจอแต่ไม่เข้าไปอ่าน
เจนึกถึงซอลแล้วยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี เธอจ้องข้อความที่ส่งมารัวๆอย่างไม่หยุด
เจ
ปล่อยให้งงไปแบบนั้นล่ะ ฮ่าฮ่าๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
