สวัสดีค่ะฉันชื่อน้ำเป็นเด็กม.ปลายคนหนึ่งที่ต้องย้ายมาอยู่คนเดียว พ่อแม่ของฉันได้เสียชีวิตเมื่อปีที่แล้วจากอุบัติเหตุ ญาติของฉันก็ไม่มีใครให้ฉันไปอยู่ด้วย ฉันเลยต้องย้ายมาอยู่คนเดียวแล้วต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง

06:00 วันนี้เป็นวันเสาร์ที่สดใสชีวิตฉันก็เป็นไปตามทุกๆวัน ฉันได้เดินทางไปทำงาน เออ! ฉันทำงานผู้ช่วยแม่ครัว ฉันได้เดินเข้าห้องครัวเตรียมของให้ป้าสมศรีเป็นแม่ครัวประจำร้าน ''เอ้า! หนูมาแล้วหรอ"ป้าสมศรีได้ทักฉันขึ้นมา "สวัสดีค่ะป้าสมศรี" ฉันเลยสวัสดีตามมารยาท "วันนี้อาจจะกลับดึกหน่อยเพราะลูกค้าvipเข้ากันมาเยอะ ช่วยป้าก่อนได้ไหม?" ฉันไม่กล้าปฎิเสธฉันเลยตอบตกลงไป ,ติ๋งๆๆ!!,เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้นป้าสมศรีเลยใช้ฉันไปรับสาย

^^^"สวัสดีค่ะนี้ร้านกุ๋งกิ๋งเองค่ะ" "สวัสดีครับวันนี้ผมขอเลื่อนนัดไปที่ร้านนะครับพอดีมีงานด่วนอาจจะไปตอน5ทุ่มนะครับ" "ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวทางเราจะแจ้งให้กับแม่ครัวกับเจ้าของร้านให้ค่ะ" "ครับ ขอบคุณครับ"ฉันได้ช่วยป้าสมศรีทำอาหารจนตอนนี้ก็5ทุ่มนิดๆแล้ว"เออตอนนี้ก็เหลือลูกค้าอีก1ราย" "สวัสดีครับ"ลูกค้ารายสุดท้ายได้สั่งอาหารฉันเลยรีบทำเพราะตอนนี้ก็ดึกแล้วฉันจะได้กลับคอนโด ฉันอยากอาบน้ำจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย "ทานให้อร่อยนะคะ" "ขอบคุณครับ" ตอนนี้ก็เวลา5ทุ่ม50แล้วฉันอยากกลับคอนโดมากเลยตอนนี้ฉันเลยขอป้าสมศรีกลับก่อน "ป้าค่ะหนูขอกลับก่อนนะค่ะ" "เดี๋ยว!" เสียงป้าสมศรีดังขึ้นมาทำฉันตกใจ "มีอะไรหรอคะ" "ป้าแนะนำให้นอนนี้เอะ ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วมันอันตราย" ป้าสมศรีบอกกับฉันไปอย่างนั้นแต่ฉันก็เกรงใจ "ไม่เป็นไรค่ะ" ฉันพูดเสร็จฉันก็วิ่งโดยที่ป้าสมศรียังไม่ทันพูดต่อเลย "เห้อ มาทันพอดี" ฉันได้รีบขึ้นเที่ยวรถคันสุดท้ายได้ทันหวุดหวิด ตอนนี้ก็เที่ยงคืนแล้วฉันก็กลับมาถึงคอนโดที่ฉันอยู่แล้ว ชั้นที่ฉันอยู่อยู่ชั้น13ฉันคิดว่าคงเดินขึ้นไปไม่ไหวเพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมาก ปกติฉันจะเดินขึ้นลงบันได้ตลอดเพราะเป็นการออกกำลังกายไปในตัว ตอนนี้ฉันเข้าลิฟท์มาสัก10นาทีแล้วแต่ทำไมฉันยังไม่ถึงชั้นที่ฉันอยู่ "ก็กดแล้วนะ ทำไมนานจัง" อยู่ดีๆก็มีกระดาษหล่นลงมา ฉันเลยหยิบมาดู มันเขียนว่ากฎการใช้ลิฟท์หลังเที้ยงคืน "อะไรเนี่ยใครมาเขียนเอาไว้ ถ้าอ่านก็คงไม่เสียหาย" กฎการใช้ลิฟท์หลังเที่ยงคืน^^^

ข้อที่1 ถ้าคุณได้เข้ามาใช้ลิฟท์นี้หลังเที่ยงคืน ไม่ต้องแปกใจที่ทำไมรอนานแล้วยังไม่ถึงชั้นที่คุณอยู่เพราะลิฟท์นี้จะเคลื่อนเป็นเวลา

ข้อที่2 ถ้าเวลาถึง00:30ให้รีบเก็บของที่วางไว้หรือไว้ตรงพื้นให้เก็บขึ้นมาถือแทนเพราจะมีคนอื่นเข้ามาใช้ลิฟท์เหมือนกัน

ข้อที่3 ให้คุณสังเกตคนที่เข้ามาใช้ลิฟท์ ถ้าเข้ามาแบบก้มหน้าอย่าเข้าไปทักอย่าคุยกับเขาเด็ดขาด!!ถึงเขา จะชวนคุณคุย คุณก็อย่าไปสนใจแต่ถ้าเดินมาแบบไม่ก้มหน้าสามารถคุยกันได้แต่คุณอย่าให้เขารำคาญหรือโกรธไม่นั้นคุณไม่อาจจะรอด

...ข้อที่4 เมื่อถึงเวลา01:00ให้คุณเงียบที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้ระหว่างนั้นลิฟท์ก็จะเกิดการสั่นให้คุณตั้งสติ...

ข้อที่5 พอผ่านข้อที่4ไปคุณจะได้ยินเสียงแหลมจนทำให้คุณปวดหัวให้คุณรีบเอาอะไรมาปิดหูไม่นั้นคุณอาจจะแก้วหูแตกตาย

ข้อที่6 ถ้าคุณผ่านข้อที่5มาได้คนที่ใช้ลิฟท์อยู่กับคุณเขาจะออกไปให้คุณดูหมายเลขชั้นถ้าเป็นชั้นที่คุณอยู่ให้ออกไป แต่ถ้าใกล้ชั้นที่คุณอยู่1ชั้นให้คุณรีบวิ่งออกไปเดินบันไดห้ามหันหลังเด็ดขาดห้ามเด็ดขาดถ้ามีเสียงอะไรเหมือนวิ่งตามมาก็ห้ามหันไปมอง แต่ถ้ายังห่างกับชั้นที่คุณอยู่เกิน2ชั้นให้อยู่ในลิฟท์ต่อ

ข้อที่7 ถ้าคุณยังอยู่ในลิฟท์ถ้าตอนนี้เป็นเวลา02:30ลิฟท์ก็จะกลับมาใช้ได้ปกติแต่มีเวลาแค่10นาทีที่คุณจะกดชั้นที่คุณอยู่เพราะไม่งั้นคุณอาจจะติดอยู่ในนี้ตลอดไป

ขอให้คุณโชคดี

พอฉันอ่านจบฉันก็คิดว่านี้เป็นแค่เรื่องล้อเล่นแต่ฉันก็กลับมาคิดว่านี้ฉันก็เข้ามารอนานแล้วนะเหมือนกับข้อที่1เลย ฉันเลยไม่มั่นใจแต่ถ้าฉันจะทำตามคงไม่เป็นไร

ฉันได้หยิบโทรศัพท์ฉันมาเช็คเวลาตอนนี้ก็เวลา 00:30 ถ้าฉันจำไม่ผิดข้อที่2บอกว่าให้รีบหยิบของที่วางไว้ให้ถือขึ้นมาเพราะจะมีคนเข้ามา ฉันก็ได้ทำ

...ตาม อยู่ดีๆลิฟท์ก็เปิดแล้วฉันก็เห็นผู้ชายสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาแต่เขาก้มหน้านะ ในกฎข้อที่3ถ้าก้มหน้าห้ามคุยกับเขาถ้าเขาชวนคุยก็ห้ามคุย! ตอนนี้ฉันเชื่ออย่าสุดใจแล้วเพราะมันเหมือนที่กระดาษเขียนไว้เลย เสียงแหบแห้งก็ได้ดังขึ้น "นี้จะไปชั้นไหนหรอครับ" เสียงนั้นทำให้ฉันขนลุกเพราะเป็นเสียงที่แหบแห้งเย็นชาจนทำให้ฉันกลัวแต่ฉันไม่อยากเป็นอะไรฉันเลยไม่ตอบโต้...

เสียงแหบแห้งนั้นก็ได้ดังขึ้นมาอีก

..."ที่ถามไม่ได้ยินหรอ!" เสียงนั้นดูฟังดูโกรธ แต่ฉันก็ทำไม่สนใจจนเสียงก็เงียบไป "เห้ออทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้กัน" ฉันคิดในใจ แล้วฉันก็ได้หยิบโทรศัพท์มาดูเวลาตอนนี้ก็เวลา01:00แล้ว ตามกฎที่เขียนไว้อะไรน่าา จำได้แล้วคือให้อยู่ให้เงียบที่สุดแล้วตั้งสติ อยู่ดีๆลิฟท์ก็เกิดการสั่น! ฉันเกือบกี๊ดแล้วแต่ฉันอามือปิดปากไว้ทัน จนทุกอย่างกลายเป็นปกติลิฟท์ก็ได้เคลื่อนที่แต่เป็นการเคลื่อนที่ช้ามากก เสียงวี๊ดร้องที่แหลมทำให้ฉันปวดหู ฉันรีบหยิบที่อุดหูมาใส่ "ดีนะฉันมีติดตัว" ตอนนี้ก็น่าจะ5นาทีแล้วมั้ง...

ฉันเลยเอาที่อุดหูออก

ตอนนี้ก็เงียบมากเลยเงียบแบบว่าเงียบแบบโครตๆ

^^^แล้วตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวมาก แล้วฉันก็เห็นผู้ชายที่อยู่ในลิฟท์กับฉันเดินออกไปชั้นเลยดูเลขของชั้น ชั้นนี้ห่างกับชั้นที่ฉันอยู่ตั้ง3ชั้น ฉันเลยต้องอยู่ในลิฟท์ต่อ^^^

แล้วฉันก็เผลอหลับไป

!! ฉันสดุ้งตื่นขึ้นมามาดูเวลาตอนนี้เวลา02:35ตอนนี้เหลือเวลาแค่5นาที ฉันรีบลุกขึ้นไปกดเลขชั้นที่ฉันอยู่

...แต่ก็มีเสียงวี๊ดร้องที่แหบแห้งและน่ากลัวดังขึ้นมาไม่หยุดจนประตูลิฟท์เปิดเสียงก็ได้หายไป แล้วฉันก็มาถึงชั้นที่ฉันอยู่ ฉันถอนหายใจมาดังๆ "เห้อออ" แล้วฉันก็เข้าห้องไปนอน เรื่องนี้ฉันจะไม่มีวันลืมเลยล่ะ...

ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงตรงนี้นะคะ ❤