สุดที่รักของฉัน(แม่เลี้ยงเดี่ยว)
ตอนที่1 ตัดขาดความสัมพันธ์
พระพาย(นอ.)
คือ...หนู..ท้องอ่ะพี่
ภามภพ(พอ.)
อะ...อำพี่เล่นใช่ไหมพาย
พระพาย(นอ.)
พะ..พายไม่ได้โกหกนะ
ภามภพ(พอ.)
พาย...ไปเอาออกได้ไหม
ภามภพ(พอ.)
ตอนนี้การงานพี่กำลังดีพี่ไม่อยากให้ลูกมาเกี่ยวข้องเรื่องนี้
พระพาย(นอ.)
พี่จะให้หนูเอาออก..ฮึก.หรอนี่ลูกพี่ทั้งคนนะพี่ทำกับลูกได้ยังไง..ฮึก
ภามภพ(พอ.)
พายจะเอาออกหรือไม่ออก
พระพาย(นอ.)
ไม่พายไม่เอาออก!
ภามภพ(พอ.)
ถ้าพายไม่เอาออกงั้นเราสองคนตัดขาดต่อกัน!.เดินออกไป
ตอนนี้พะพายสับสนไปหมดว่าจะเอาลูกออกหรือไม่เอาออก
พระพาย(นอ.)
ฮึก..ทำไม..ฮือ..ทำไมต้องทำแบบนี้..ฮือ..ฮึก
มายมิ้น
พี่อาตินณ์วันนี้พายจะกลับมาไทยไม่ใช่หรอ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ใช่มันจะกลับมาวันนี้
มายมิ้น
หนูไม่เคยเห็นพายเลยตั้งแต่ที่เราคบกัน
อาตินณ์(พี่ นอ.)
น้องพี่เป็นคนไม่ค่อยพูดนะ
มายมิ้น
แล้วพี่ไม่ไปรับพายหรอ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
มันบอกว่าไม่ต้องไปรับเดี๋ยวมันมาเองน่ะ
มายมิ้น
ไม่ได้กลับไทยตั้งนานพายจะจำได้หรอว่าบ้านตัวเองอยู่ที่ไหน
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ไม่รู้สิแต่พายมันจะมาอยู่ที่นี่สัก 2-3 เดือนน่ะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
มายโอเคไหม
มายมิ้น
โอเค สิพี่นี่เป็นโอกาสของหนูเลยนะที่หนูจะได้เจอหน้าน้องสะใภ้น่ะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
จ๊ะเอาที่สบายใจ
มายมิ้น
แล้วพายจะมาตอนไหนอ่ะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
น่าจะ 08:30 09:00 มั้งพี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน
มีรถหรูได้มาจอดหน้าไร่ของอาตินณ์
มะนาว(ลูก นอ)
.เดินลงจากรถ
มะนาว(ลูก นอ)
นี่หรอคะแม่พายบ้านของคุณลุง
พระพาย(นอ.)
ใช่จ้านี้บ้านของคุณลุงตินณ์
พระพาย(นอ.)
เราไปหาคุณลุงตินณ์กัน
พระพาย(นอ.)
แต่..เดี๋ยวก่อน
มะนาว(ลูก นอ)
อะไรหรอคะแม่พาย
พระพาย(นอ.)
มะนาวห้ามเรียกแม่ว่าแม่
พระพาย(นอ.)
เพราะว่าคนอื่นเขาจะรู้ไงว่าเราเป็นมหาเศรษฐีแล้วจะไปพูดว่าคุณลุงอาตินณ์ไม่ดีนะจ๊ะ
มะนาว(ลูก นอ)
อ่อคะแบบนี่นี่เอง
พระพาย(นอ.)
หนูต้องเรียกแม่ว่าพี่นะ
พระพาย(นอ.)
ไปกันไปหาลุงกัน
มะนาว(ลูก นอ)
คะแม่..เห้ย!..พี่
ชาวบ้าน
คุณอาตินณ์คะมีคนมาหาคะ
มายมิ้น
สงสัยจะมากันแล้วพี่ไปรับแขกเถอะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
มากันแล้วหรอ
มะนาว(ลูก นอ)
คุณลุงอาตินณ์.วิ่งเข้าไปกอด
มะนาว(ลูก นอ)
คิดถึงจังเลย~
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ลุงก็คิดถึงหนูเหมือนกัน
อาตินณ์(พี่ นอ.)
โตเป็นสาวแล้วจนลุงเกือบจำไม่ได้.ลูบหัวเด็กน้อย
อาตินณ์(พี่ นอ.)
แล้วไปอยู่ที่นั่นสบายดีไหม
มะนาว(ลูก นอ)
สบายดีค่ะแม่พายไม่เคยให้หนูลำบากเลย
พระพาย(นอ.)
พอเหอะเลิกกอดกันได้แล้ว
พระพาย(นอ.)
จะคิดถึงอะไรกันขนาดนั้น
มะนาว(ลูก นอ)
โห~แม่พ..เห้ย..พี่
พระพาย(นอ.)
ไม่เป็นไรหรอกพูดมาเถอะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ว่าแต่ทานอะไรมายังถ้าหิวเนี่ยกินได้นะกำลังทำอาหารกันอยู่
อาตินณ์(พี่ นอ.)
เออลืมไปวันนี้มีงานเลี้ยง
พระพาย(นอ.)
งานเลี้ยงอะไรหรอพี่
อาตินณ์(พี่ นอ.)
เดี๋ยวแกก็รู้เองแหละ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
เอาของไปเก็บก่อนเถอะ
พระพาย(นอ.)
ว่าแต่เราสองคนนอนห้องไหนอ่ะ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
เรื่องห้องนอนน่ะไม่ต้องเป็นห่วงแม่บ้านจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว
พระพาย(นอ.)
อืม.เอาขอไปเก็บ
มะนาว(ลูก นอ)
มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ
มายมิ้น
ไม่เป็นไรจ๊ะใกล้จะเสร็จแล้ว
มายมิ้น
หนูมะนาวเนี่ยนิสัยดีนะเนี่ยไม่เหมือน..
นอร์ทควีน(น้องมายมิ้น)
อะไรพี่มองหน้าฉันทำไม
พระพาย(นอ.)
ใครว่ามะนาวนิสัยดี
พระพาย(นอ.)
ถึงภายนอกของมะนาวเนี่ยจะดูแบบสดใส ร่าเริง นิสัยดี
พระพาย(นอ.)
แต่ถ้าพ้นสายตาพายไปเนี่ยหาเรื่องคนอื่นไม่เว้นวัน
อาตินณ์(พี่ นอ.)
จริงหรอ.มองมะนาว
พระพาย(นอ.)
แล้วคุณครูเนี่ยก็โทรมาบอกว่า คุณแม่คะรู้ไหมคะว่าลูกสาวคุณเนี่ยหาเรื่องคนอื่นแทบจะทุกวัน
พระพาย(นอ.)
พายเนี่ยจะปวดหัว
พระพาย(นอ.)
นิสัยไม่รู้ได้ใครมา
นํ้าผิง(เพื่อน นอ.)
ก็คงได้พ่อมันมาหรอกมั้ง.เดินมา
มะนาว(ลูก นอ)
คุณน้ารู้จักพ่อหนูด้วยหรอคะ
นํ้าผิง(เพื่อน นอ.)
เอ่อ..คือ
มะนาว(ลูก นอ)
แล้วพ่อหนูเป็นใครหรอคะ
พระพาย(นอ.)
เอ่อ..มะนาวแม่ว่าหนูเอากระเป๋าตังค์ให้แม่หน่อย
มะนาว(ลูก นอ)
เอ่อ..แต่ว่า..
มะนาว(ลูก นอ)
คะ.เดินออกไป
พระพาย(นอ.)
ยัยผิง!แกพูดอะไรออกไปว่ะ
นํ้าผิง(เพื่อน นอ.)
ขอโทษพอดีฉันเผลอหลุดปากไปน่ะ
ตอนที่2 พ่อลูกเจอกัน
มะนาว(ลูก นอ)
.เงยหน้าขึ้น
ภามภพ(พอ.)
มาเดี่ยวลุงช่วย.พยุงตัวมะนาวขึ้นมา
มะนาว(ลูก นอ)
ขอบคุณนะคะคุณลุง
มะนาว(ลูก นอ)
งั้นหนูไปก่อนนะคะ
ภามภพ(พอ.)
เด็กคนนี้หน้าตาเหมือน..
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ไอ้ภามทำไมมึงมาอยู่ที่นี้
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ไม่เข้าไปข้างในหรือไง
ภามภพ(พอ.)
ก็กำลังจะเข้าไปแต่ชนกับเด็กคนหนึ่ง
กาเหว่า(เพื่อน พอ.)
เด็กไหนว่ะกูไม่เคยเห็นมีเด็กในไร่เลย
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
นั้นนะสิ
ภามภพ(พอ.)
แต่เด็กคนนั้นหน้าตาเหมือนพะพายมาก
กาเหว่า(เพื่อน พอ.)
เป็นไปได้ไงวะก็ในเมื่อไอ้ตินณ์บอกว่าพะพายต*ยกับลูกในท้องแล้วไม่ใช่หรอว่ะ
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
นั่นน่ะสิ
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
สงสัยมึงจะคิดถึงพะพายมากเกินไปเลยหลอนว่าคนอื่นหน้าเหมือนพะพาย
ภามภพ(พอ.)
เออสงสัยกูจะคิดถึงพะพายมากเกินไป
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ไปกันงานใกล้จะเริ่มแล้ว
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
มีอะไรให้พวกเราช่วยไหมครับ
ชาวบ้าน
ไม่เป็นไรหรอกค่ะใกล้จ๊ะเสร็จแล้ว
ภามภพ(พอ.)
ฉันแค่จะมาดูว่าคนที่จะทำให้พี่สาวฉันต*ยังอยู่ดีหรือป่าว
อาตินณ์(พี่ นอ.)
นี่!.กำลังจะเดินเข้าไปหา
มายมิ้น
ติณณ์อย่า.เข้าไปห้าม
พระพาย(นอ.)
.กำลังจะเดินเข้าไป
พระพาย(นอ.)
พี่ภาม.หาที่หลบ
นอร์ทควีน(น้องมายมิ้น)
นี่!นายจะให้ฉันบอกกี่ครั้งว่าพี่ตินณ์ไม่ได้ทำให้พี่ณิชาตายส่ะหน่อย
นอร์ทควีน(น้องมายมิ้น)
พี่ตินณ์
อาตินณ์(พี่ นอ.)
พอได้แล้ว
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
เออ..ไอ้ภามอย่าหาเรื่องชวนทะเลาะ
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ไปนั่งเถอะ
มะนาว(ลูก นอ)
แม่คะมาทำอะไรตรงนี้.เดินมา
พระพาย(นอ.)
ชู่!อย่าเสียงดังสิลูก
พระพาย(นอ.)
คราวหลังลูกต้องเรียกแม่ว่าพี่นะถ้าอยู่กับลุงเนี่ยเรียกได้แต่ถ้าอยู่กับคนอื่นเนี่ยให้เรียกพี่นะเข้าใจไหม
มะนาว(ลูก นอ)
งั้นหนูไปก่อนนะคะ
พระพาย(นอ.)
บอกคุณลุงตินณ์ด้วยนะว่าไม่ต้องเป็นห่วงแม่
มะนาว(ลูก นอ)
คะแม่..เห้ย..พี่
มะนาว(ลูก นอ)
งั้นไปก่อนนะพี่.เดินเข้าไป
ตอนที่3 เด็กคนนี้-
มะนาว(ลูก นอ)
ลุงค่ะนี่คะของที่ลุงต้องการ
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ขอบคุณจ๊ะ..แล้วแม-
มะนาว(ลูก นอ)
แม่บอกว่าไม่ต้องห่วงคะ
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
เด็กคนนี้ทำไมหรอว่ะ
ภามภพ(พอ.)
ก็เด็กที่ฉันเดินชนไง
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ที่หน้าคลายกับพะพายใช่ป่ะ
ภามภพ(พอ.)
ใช่เด็กคนนี้และ
แดนดิน(เพื่อน พอ.)
ฉันไม่เคยเห็นหน้าเลยว่ะแล้วเด็กคนนี้มาจากไหนกัน
กาเหว่า(เพื่อน พอ.)
ฉันว่าชั้งมันเถอะมึง
กาเหว่า(เพื่อน พอ.)
อย่ารื้อฟื้นความหลังเลย
อาตินณ์(พี่ นอ.)
ทุกคนได้มาพร้อมกันแล้วงั้นเริ่มเลยแล้วกันนะครับ
ไพลิน(นร)
ดีใจที่ได้เจอกันอีกนะคะภามภพ
พระพาย(นอ.)
ยัยลิน.ตากว้าง
ไพลิน(นร)
ลินก็มาหาภามไงคะ
ไพลิน(นร)
เป็นคู่หมั้นกันจะมาหากันไม่ได้หรอคะ
พระพาย(นอ.)
ห๊ะ~คะ...คู่หมั้น
พระพายรู้สึกเจ็บที่หน้าอกอย่างบอกไม่ถูก
พระพาย(นอ.)
ว่าแล้วทำไมไม่เคยตามหาฉันกับลูกเลย..อึก..ที่แท้ก็มีคู่หมั้นอยู่แล้ว
พระพาย(นอ.)
.หยดน้ำตาไหลอาบแก้ม
นอร์ทควีน(น้องมายมิ้น)
อ่าว..คุณน้าไม่เข้าไปข้างในหรอ
นอร์ทควีน(น้องมายมิ้น)
ไปคะคุณน้าเข้าไปข้างในกัน.ลากพะพายเข้าไป
พระพาย(นอ.)
เอ่อ..เดี๋ยวสิ.โดนลากเข้าไป
มะนาว(ลูก นอ)
แม่พาย..เห้ย..พี่
ภามภพ(พอ.)
แม่พายหรอ.คิดในใจ
ไพลิน(นร)
ยัยพาย!แกยังไม่ต*ยหรอ
พระพาย:ทำยังไงดีเนี่ยฉัน.คิดในใจ
พระพาย(นอ.)
พวกหมายถึงใครกัน
ไพลิน(นร)
ก็หมายถึงแกนั่นแหละ
ไพลิน(นร)
ยัยพะพายฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าคนอย่างแกจะต*ยอยากต*ยเย็นจริงๆ
พระพาย(นอ.)
ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าคนอย่างแกเนี่ยจะตายอยากตายเย็นเสียจริง
พระพาย(นอ.)
ค่อยกัดแต่คนอื่นเหมือนหมาอยู่ได้
พระพาย(นอ.)
ตบมาสิตบมาตบกลับ
พระพาย(นอ.)
ว่าจะพูดมากอยู่ได้จะตบไม่ตบถ้าไม่ตบฉันตบเอง
พระพาย(นอ.)
มาสิ!มา!?.กระชากหัวไพลิน
อาตินณ์(พี่ นอ.)
พอได้แล้ว.ดึงพะพายเอาไว้
ภามภพ(พอ.)
ลิน!บอกให้หยุดไง.ห้ามไพลินไว้
ไพลิน(นร)
ภามห้ามลินทำไมคะลินจะสั่งสอนนังนี่ซะหน่อย
ภามภพ(พอ.)
ลินพอได้แล้วถ้าจะหาเรื่องคนอื่นไปทั่วก็กลับบ้านไป!
ไพลิน(นร)
แกว่าใครป้าห๊ะ..สวยๆอย่างฉันเนี่ยจะเรียกป้าได้ไง!
มะนาว(ลูก นอ)
จะไม่ให้เรียกป้าแล้วจะให้เรียกอะไรหรอ..ให้เรียกยายหรอจ๊ะ
มะนาว(ลูก นอ)
นิป้าก่อนจะมาหาเรื่องพี่ฉันเนี่ยข้ามศพฉันไปก่อนสิ
มะนาว(ลูก นอ)
จะได้รู้ว่าใครเป็นใคร
พระพาย(นอ.)
มะนาวพอได้แล้ว
พระพาย(นอ.)
อย่าไปหาเรื่องสัตว์เดรัจฉานเลย
พระพาย(นอ.)
เราไปที่อื่นกันดีกว่า.ดึงมือมะนาวออกไป
มะนาว(ลูก นอ)
.โดนลากออกไป
อาตินณ์(พี่ นอ.)
จะไปไหน.เข้ามาขวาง
มะนาว(ลูก นอ)
แม่คะเมื่อกี้เขาหาเรื่องแม่ชัดๆอ่ะ
มะนาว(ลูก นอ)
แม่จะให้หนูอยู่เฉยๆได้ยังไง
พระพาย(นอ.)
อยู่เฉยๆน่ะดีแล้วอย่าไปยุ่งเรื่องของเขาเลย
พระพาย(นอ.)
เรากลับห้องกันเถอะ
มะนาว(ลูก นอ)
แล้วเราไม่ไปที่งานหรอคะ
พระพาย(นอ.)
ไม่เป็นไรหรอกไปเดี๋ยวก็มีเรื่องกับเขาอีก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
