NovelToon NovelToon

พี่สาวของฉันเป็นฆาตกรต่อเนื่อง (Yuri)

ตอนที่ 1

ในห้องที่มืดสนิทมีเสียงฝีเท้าเดินสม่ำเสมอ ก่อนเปิดประตูออกจากห้องไป
ฉันลืมตาตื่นขึ้นและลุกตัวจากที่นอน ขารีบก้าวตามหลังคนๆหนึ่งอย่างเงียบ
เมล
เมล
ดึกขนาดนี้พี่เกลจะไปไหนกันนะ
ฉันนึกในใจอย่างสงสัย ช่วงหลังมานี้ พี่เกลมักจะแอบออกไปข้างนอกเสมอ
เมล
เมล
พี่เกลมาทำอะไรในซอยที่มืดๆคนเดียวเนี้ย
ฉันเดินตามพี่เกลจนมาถึงตึกร้างแห่งหนึ่ง ด้านข้างมีแต่หญ้าขึ้นสูง
ข้างในมันมืดไปหมดจนมองอะไรไม่ชัด ฉันต้องใช้มือคลำทางเอาไม่กล้าเปิดไฟในมือถือเดี๋ยวพี่เกลจะรู้ตัว
เกล
เกล
จะเริ่มจากคนไหนก่อนดีนะ
เกล
เกล
เลือกยากจังเลย งั้นเป็นเธอก่อนแล้วกัน
ฉันแอบตามถึงหน้าใต้ดินแล้วได้ยินเสียงพี่เกลพูดฉันขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันเบิกตาโพล่งอย่างตกใจ
เมล
เมล
นี่มันอะไรกันเนี่ย
ฉันนึกในใจเอามือปิดปากแน่น ฉันค่อยๆก้าวตามอย่างหวาดกลัว ขาของฉันสั่นไปหมด
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลยนะ
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ฉันจะปิดปากเงียบเลยหรือเธออยากได้อะไรไหมเดี๋ยวฉันจะหาให้ทุกอย่างเอง
เกล
เกล
ชู่~ อย่าร้องนะคนสวย
เกล
เกล
น้ำตามันทำให้ความสวยของเธอหายไปนะ
ผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนหนึ่ง
กรี๊ดดดด
หญิงสาวคนนั้นถูกพี่เกลใช้มีดแทงเข้าที่ท้องตามด้วยอีกหลายแผลตามมา
พี่เกลกระหน่ำแทงอย่างบ้าคลั่ง เธอหัวเราะด้วยใบหน้าดีใจ เลือดสาดกระเด็นไปทั่วเสื้อผ้าจนชุ่มไปด้วยเลือด
เมล
เมล
พี่เกล ไม่จริงนะ
เกล
เกล
หื้ม พี่ไม่คิดว่าเมลจะมาเลยนะ
เกล
เกล
ทำไมยังไม่นอนอีกล่ะ เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ
พี่เกลถือมีดที่เต็มไปด้วยเลือดแล้วหันมาทางฉันที่เผลอออกมาให้พี่เกลเห็น
พี่เกลยิ้มใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดเดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ
เมล
เมล
อย่าเข้ามานะ
ฉันก้าวถอยหลังอย่างช้าๆจนสะดุดบางอย่างจนล้ม พี่เกลเห็นแล้วหัวเราะออกมา
เกล
เกล
เจ็บไหม เธอนี่ซุมซ่ามประจำเลยนะ
เมล
เมล
อย่าาาา
ฉันปัดมือพี่เกลออกจากแขนที่เธอจับ น้ำตาฉันไหลรินออกมาอย่างไม่รู้ตัว
เมล
เมล
ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้
เกล
เกล
คงเพราะชอบมั้ง
พี่เกลยื่นมือมาปาดน้ำตาให้ฉัน ฉันกลัวจนร่างแข็งทื่อมือของเธอที่เปื้อนเลือดนั้นทำให้ใบหน้าฉันเปื้อนไปด้วย
เกล
เกล
พี่ไม่ชอบเลยที่เห็นน้ำตาของเธอ
เกล
เกล
มันทำให้พี่เจ็บปวดมากเลยนะ หยุดร้องเถอะเด็กดี
สายตาพี่เกลเต็มไปด้วยความเจ็บปวด พี่เกลค่อยๆดึงฉันเข้าไปกอดอย่างอ่อนโยน
เกล
เกล
หยุดร้องเถอะนะ พี่ไม่ชอบน้ำตาของเธอ
เมล
เมล
ฮึก ฮึก ทำไมพี่ทำแบบนี้
ฉันร้องไห้ไม่หยุดและไม่คิดว่าจะหยุดง่ายๆ พี่เกลลูบหัวฉันไปมากลิ่นเลือดที่ติดเสื้อลอยมาเตะจมูกฉัน
เกล
เกล
พี่ขอโทษนะเด็กดี
พี่เกลใช้ผ้ามาปิดจมูกฉันแน่น ฉันผลักตัวออกแต่พี่เกลกอดฉันแน่น
สติของฉันค่อยๆเลือนรางลง พี่เกลก็ยังพูดขอโทษฉันไปมาตลอดจนสติฉันดับลง
ฉันสะดุ้งตื่นจากเสียงนาฬิกาปลุกจนหัวใจเต้นแรง
เมล
เมล
นี่มันห้องนอนฉันนิ
เมล
เมล
เรื่องเมื่อคืนมันแค่ฝันไปสินะ เฮ้ออ
เกล
เกล
ไปอาบน้ำเดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ
พี่เกลเปิดประตูเข้าและส่งยิ้มให้ฉัน ฉันที่ยังเห็นภาพติดตานั้นก็ยังรู้สึกกลัวพี่เกลหน่อยๆ
เกล
เกล
เมล ไปอาบน้ำค่ะ
เมล
เมล
ค่ะพี่เกล
ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำในใจโล่งอกที่มันเป็นแค่ความฝัน
เกล
เกล
ดีนะที่เมลยังไม่รู้ตัว
เกล
เกล
จริงๆเลยนะเด็กคนนี้ วันหลังต้องระวังมากกว่านี้แล้วสิ
เกล
เกล
หึ หึ

ตอนที่ 2

ในห้องใต้ดินของตึกร้าง
ไวท์
ไวท์
ที่นี่ที่ไหนกัน หัวฉันทำไมปวดจัง
ไวท์ตื่นขึ้นมาให้ห้องที่มืดสนิท ร่างกายถูกมัดด้วยบางอย่างจนมันขยับไม่ได้และชาไปทั้งหมด
กลิ่นเหม็นฉุนลอยมาแตะจมูกจนอยากจะอ้วกออกมา ไวท์เริ่มสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอพยายามนึกเรื่องก่อนหน้านี้แต่กลับจำไม่ได้
ดาว
ดาว
นี่เธอเป็นยังไงบ้าง
ไวท์
ไวท์
คุณเป็นใคร
ไวท์พยายามเพ่งมองต้นเสียงเห็นเป็นเงารางๆรูปร่างคนนั่งอยู่ใกล้ๆ
ดาว
ดาว
ฉันเองก็ถูกจับตัวมาเหมือนเธอ
ไวท์
ไวท์
จับตัวมา คุณหมายความว่ายังไง
ดาว
ดาว
คือว่า..
เกล
เกล
ดูเหมือนว่าสองสาวจะคุยกันอย่างสนุกเลยนะ
เกล
เกล
คุยกันกันหรอ บอกฉันได้ไหม
ไวท์
ไวท์
คุณเป็นใครกัน
ไวท์มองหน้าเกลที่เปิดประตูเข้ามา ในมือเกลถือมีด สายตาที่เริ่มชินกับความมืดอยู่ๆก็มีแสงสาดเข้าจนไวท์แสบตาเห็นหน้าไม่ชัด
ฉันฟังเสียงและพยายามคิดว่ารู้จักเธอหรือเปล่า แต่ก็ไม่คุ้นเลย
เกล
เกล
ฉันคือใครกันนะ คนสวยคิดว่าฉันเป็นใครกัน
เกลยิ้มกว้างและเดินเข้ามาหาไวท์ใกล้ๆ แสงที่ลอดออกมาจากประตูที่เธอเปิดทำให้เริ่มเห็นใบหน้าชัดๆ
เกลดันคางไวท์ให้ใบหน้าเราสบกัน ไวท์ส่ายหน้าให้หลุดออกจากมือเกล
เกล
เกล
ดื้อจริงๆเลยนะ แบบนี้ฉันยิ่งชอบ
ไวท์
ไวท์
ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ เราไม่รู้จักกันมาก่อนเลยนะ
เกล
เกล
ที่ทำเพราะชอบแค่นั้น
ใบหน้าที่แสดงรอยยิ้มกว้างมันทำให้ไวท์ตัวเย็นจนขนลุกซู่
เกล
เกล
ดาวเธอพร้อมที่จะสนุกกับฉันหรือยัง
ดาว
ดาว
อย่านะ ขอร้องอย่าทำอะไรฉันเลย
ไวท์ดึงกระชากดาวให้ลุกขึ้น ไวท์พยายามสะบัดตัวให้หลุดออกแต่ไม่เป็นผลเพราะมันแน่นเกินไป แรงดิ้นของไวท์ทำให้เกิดรอยแดงตามแขน
ไวท์
ไวท์
ปล่อยเธอนะ!!!
ดาว
ดาว
ช่วยฉันด้วย ฉันไม่อยากตาย
เกล
เกล
อย่าร้องสิดาว น้ำตามันทำให้ความน่ารักของเธอลดลงนะ
เกล
เกล
มานี้สิ ไม่ร้องนะดาว
เกลดึงดาวเข้าในอ้อมกอดพร้อมลูบหัวไปมาอย่างกับกำลังปลอบให้เธอหยุดร้องไห้
ดาว
ดาว
ขอร้องปล่อยฉันไปเถอะนะ ฮึกๆ
เกล
เกล
ได้สิเดี๋ยวฉันจะปล่อยเธอเองที่รัก
เกล
เกล
ด้วยความตาย
สิ้นเสียงดาวก็โดนแทงที่ท้องจนงอตัว จากนั้นเธอโดนผลักให้ล้มก่อนที่ถูกขึ้นคล่อม มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือมีดบีบคอของดาว
ไวท์
ไวท์
ปล่อยเธอนะ ยัยโรคจิต
เกล
เกล
ชู่~ อย่าเสียงดังนะสิฉันกำลังสนุกกับดาวอยู่
ดาว
ดาว
ปล่อยฉันไปเถอะนะ
ดาวยกมือขึ้นมาพนมและขอร้อง น้ำตาของเธออาบไปทั้งแก้มอย่างน่าสงสาร
เกล
เกล
นี่ไงฉันกำลังปล่อยเธออยู่ไงด้วยความตาย
ดาว
ดาว
ไม่ ฉันไม่อยากตาย
ไวท์
ไวท์
แกทำแบบนี้ทำไม
เกล
เกล
ฉันชักจะรำคาญเธอแล้วนะ
เกล
เกล
เดี๋ยวแกจะเป็นคนต่อไป
เกลชี้หน้าไวท์อย่างหงุดหงิด ก่อนหันหน้ามาสนุกกับดาวต่อ
ดาว
ดาว
เกล เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ
ดาว
ดาว
ฉันจะไม่บอกใครเลย จะปิดปากเงียบสนิท
เกล
เกล
ฉันจะปิดปากเธอเองแบบบอกใครไม่ได้เลย
เกลยื่นหน้าลงใกล้ดาวก่อนเข้าจูบเธอเบาๆ จากนั้นลูบใบหน้าดาว
ไวท์
ไวท์
ปล่อยเธอ
ไวท์พยายามดิ้นแต่ขยับไม่ได้ เธอถูกจับมัดไว้กับเสาด้วยเชือก
เกล
เกล
รอที่นี่ก่อนนะที่รัก เดี๋ยวฉันมา
ดาว
ดาว
อ๊ากกกกก!!!
เกลใช้มีดปาดข้อเท้าทั้งสองข้างของดาว เพื่อไม่ให้ดาวหนีไปได้
เกลเดินออกไปข้างนอกและกลับเข้ามาพร้อมเทปกาวมาปิดปากไวท์
เกล
เกล
อยู่แบบเงียบๆไปก่อนนะ
ไวท์
ไวท์
อื้ออออ อื้ออ อื้ออออ
เกล
เกล
ดาวเรามาต่อกันเถอะ
ดาว
ดาว
ไม่ๆ เกล!!!
ดาวพลิกตัวคลานหนีแต่โดนเกลลากมาให้อยู่ใต้ร่างก่อนขึ้นคล่อมเหมือนเดิม
ดาว
ดาว
เกลลลล!!!
เกลใช้มือกดดาวไว้กับพื้นและยกมือที่ถือมีดง้างขึ้นสูงเตรียมแทงลงสุดแรง
ก่อนเกลจะแทงเกลอยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์ของเกลดังขึ้น
เกล
เกล
อย่าได้ส่งเสียงออกมาเด็ดขาดเชียว
เกลเอามือปิดปากและใช้ร่างเธอกดดาวให้นอนนิ่งๆ
เกล
เกล
ว่าไงค่ะ เดี๋ยวอีกสักพักพี่ก็กลับแล้ว
เกล
เกล
ได้เลยเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าไป ระหว่างนี้ล็อคประตูดีๆนะเดี๋ยวพี่จะรีบไปทันทีเลย
เกล
เกล
เฮ้อออ หมดเวลาสนุกแล้ว
เกลลุกขึ้นยืนและจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย สายตามองลงที่ดาวนอนร้องไห้อยู่
เกล
เกล
ลุกขึ้นเดี๋ยวทำแผลให้ อย่าเพิ่งรีบตายละ
เกลลากดาวออกไปนอกห้องอย่างช้าๆ พอเธอไม่ทันใจที่ดาวเดินไม่ได้จึงอุ้มดาวขึ้น
เกล
เกล
อยู่คนเดียวไปก่อนนะ บายยยย
เกลพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงและปิดประตูเสียงดัง
ภายในห้องกลับมาเงียบอีกครั้ง ไวท์พยายามดิ้นจนเหนื่อยเธอจึงหยุดพัก

ตอนที่ 3

เกล
เกล
เมลพี่กลับมาแล้วจ้าา
เกลถือของที่ซื้อมาเต็มมือ และเอาไปวางบนโต๊ะ ตะโกนหาเมลที่ไม่เห็นตัว
เกลถอดเสื้อคลุมวางพาดเก้าอี้ และเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นดื่ม
เมล
เมล
กลับมาแล้วหรอ วันนี้งานเยอะหรอพี่กลับช้า
เกล
เกล
ใช่สิ งานเยอะมากเลยพี่ปวดเมื่อยไปทั้งตัวแล้วนี่
เมล
เมล
มานั่งเดี๋ยวเมลนวดให้
เมลนวดไหล่เกลไปสักพักและหยุดมือ เกลหันมามองหน้าน้อง
เกล
เกล
มีอะไรหรือเปล่า
เมล
เมล
ไม่มี
เมลยิ้มและนวดต่อ ภายในใจเธอกำลังคิดถึงบางอย่างที่เผลอไปเห็น
ตรงเสื้อที่ไหล่เกลมีรอยสีแดงเป็นจุดๆ ฉันเพ่งมองอย่างตั้งใจแต่ก็ไม่แน่ใจมันคืออะไร
เกล
เกล
พี่หายเมื่อยแล้ว ขอบใจนะคนสวยของพี่
เมล
เมล
งั้นเดี๋ยวเมลทำข้าวผัดให้นะ พี่ไปอาบน้ำก่อนก็ได้
เกลลุกขึ้นแล้วหันไปหอมแก้มเมลหนึ่งที เกลยิ้มหวาน จากนั้นเธอเดินเข้าไปในห้องตัวเองทันที
เมล
เมล
พี่เกลเมลทำข้าวเสร็จแล้วนะ
เกล
เกล
เดี๋ยวพี่ออกไปกินนะ
เมลทำข้าวเสร็จจึงเดินเข้าไปในห้องเกล เกลยังคงอาบน้ำอยู่
สายตาของเมลหันไปเห็นเสื้อที่เกลใส่อยู่ในตะกร้าจึงหันไปมองประตูห้องน้ำหนึ่งที
เมลค่อยๆหยิบเสื้อขึ้นและมองดูรอยสีแดงนั้น เสื้อเกลเป็นสีฟ้าอ่อนเพราะแบบนั้นรอยจึงเห็นชัด
เมล
เมล
ใช่ รอยเลือดหรือเปล่า
เมล
เมล
แต่ว่าทำไมมีรอยเลือดตรงนี้ได้
เมลสับสนและคิดไปมาถึงสาเหตุที่มีรอยเลือดบนเสื้อเกล เมลค่อยๆจมกับความคิดตัวเองจนได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำ
เมลรีบทิ้งเสื้อตัวนั้นลงตะกร้าและทำท่าดูรูปภาพที่ติดอยูาตรงผนังห้อง
เกล
เกล
มารอพี่หรอ รอแป๊บนะเธอจะช่วยพี่ใส่เสื้อผ้าด้วยไหมจะได้เสร็จเร็ว
เกลยิ้มหวานและพูดอย่างเจ้าเล่ห์ใส่เมล เมลตอบปฏิเสธและเดินออกจากห้องไป
เกล
เกล
เป็นเด็กที่น่ารักจริงๆเลยนะ
ที่โรงเรียนของเมล
ตะวัน
ตะวัน
ว่าไงเมล
ตะวันเพื่อนสนิทเมลทักขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนกำลังเดินมานั่งที่โต๊ะตัวเอง
เมล
เมล
วันนี้มาเช้านะเนี่ย
ตะวัน
ตะวัน
พอดีตื่นเร็วเลยมาเลย
ตะวัน
ตะวัน
ว่าแต่เมลเธอได้ยินข่าวช่วงนี้ไหมที่มีผู้หญิงหายตัวไปบ่อยๆแล้วก็เจอพวกเธอเป็นศพ
เมล
เมล
อ่อ เห็นอยู่ออกแทบทุกช่องเลย
ตะวัน
ตะวัน
ระวังตัวหน่อยนะช่วงนี้ คนที่หายไปก็อยู่ระแวกแถวนี้ด้วย
เมล
เมล
รู้แล้ว พี่เกลยังกำชับฉันหลายทีเลยเรื่องที่ให้รีบกลับบ้าน
ตะวัน
ตะวัน
ดีจังนะที่มีพี่ที่แสนดีแบบนี้
เมล
เมล
แน่นอน พี่เกลดีที่สุดในโลกแล้ว
ทั้งคู่ต่างหัวเราะให้กันและพูดคุยเรื่องทั่วไปกันอย่างสนุก
ที่ใต้ดินของตึกร้าง
ไวท์ยังคงถูกขังในห้องกับดาวที่เจ้าตัวนอนบาดเจ็บอยู่ที่พื้น
ไวท์ได้รับการถอดเชือกที่มัดอยู่เธอจึงเดินเข้าไปหาดาวอย่างเป็นห่วง
ไวท์
ไวท์
ดาวเธอไหวไหม อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ
ดาว
ดาว
ฉันเจ็บเหลือเกิน เจ็บไปหมดเลย
ดาว
ดาว
ฉันอยากกลับบ้านแล้ว ฮึกฮึก
ดาวร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เธอนอนเจ็บปวดจากแผลที่ได้รับถึงถูกทำแผลเรียบร้อยแล้ว แต่มันก็ยังไม่ได้รับการดูแลอย่างดี
ดาวเริ่มตัวร้อนและมีอาการสั่นเทา ไวท์จึงถอดเสื้อนอกมาคลุมดาวไว้
ไวท์
ไวท์
ดาวเธอรู้จักกับผู้หญิงคนนั้นหรอ
ไวท์ถามอย่างสงสัยเพราะเธอได้ยินดาวพูดว่าเป็นเพื่อนกับเธอ
ดาว
ดาว
ใช่แล้ว ไวท์ฉันหนาวมากเลย
ดาวงอตัวและกอดตัวเอง ไวท์ที่เห็นแบบนั้นจึงรีบดึงเธอเข้ามากอด
ดาว
ดาว
ขอบคุณนะไวท์
ไวท์
ไวท์
เราต้องรอดไปจากนี่ด้วยกัน
ไวท์
ไวท์
อดทนไว้ก่อนนะดาว
ไวท์ส่งความมั่นใจให้ดาวเชื่อ ถึงเธอไม่รู้ว่านี่เกิดอะไรขึ้นแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้และต้องออกจากที่นี่ให้ได้
ไวท์
ไวท์
ฉันจะเอาแกเข้าคุกให้ได้ ยัยโรคจิต

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!