การพบรักของนายเย็นชา
ตอน 1 ถึงไทย
ไคโตะ!เสร็จรึยัง ใกล้ได้เวลาแล้วน้า
โทริยามะ ไคโตะ
ไปแล้วคร้าบๆ
เสียงแม่ที่ตะโกนมาจากข้างล่างทำให้ผมรู้สึกตัวว่าควรไปได้แล้ว
สวัสดีครับผมโทริยามะ ไคโตะ
วันนี้เป็นวันที่ผมจะออกเดินทางเดินทางไปที่ประเทศไทย
ที่ไปเพราะไม่ใช่ว่าย้ายบ้านหรอกนะครับ
ผมเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนต่างหาก
นากาโนะ ยูเมะ
กว่าจะลงมาได้นะจ๊ะพ่อหนุ่มชาเย็น
โทริยามะ ไคโตะ
ไม่ได้นานขนาดนั้นสักหน่อยน่า
นากาโนะ ยูเมะ
จ้าๆ//วางข้าวเช้า
โทริยามะ ทัตสึยะ
นายจะไปจริงๆเหรอออ
โทริยามะ ไคโตะ
อืม//พยักหน้า+กินข้าวเช้าไปด้วย
โทริยามะ ทัตสึยะ
ไม่ไปไม่ได้เหรอ เราสองแฝดไม่เคยห่างกันเลยน้าา
โทริยามะ ทัตสึยะ
ไคโตะจอมเย็นชา//บู้ปาก
โทริยามะ ไคโตะ
//ยิ้มมุมปาก
โทริยามะ ทัตสึยะ
อ้ะยิ้มแล้วๆ
โทริยามะ ไคโตะ
ได้เวลาแล้วผมไปนะครับ
โทริยามะ ชูคิจิ
เอานี่ไปด้วย//โยนอะไรบางอย่างให้
โทริยามะ ไคโตะ
ของที่ผมอยากได้//ตาเป็นประกาย
นากาโนะ ยูเมะ
ตายจริงซื้อมาแล้วสินะ
นากาโนะ ยูเมะ
พ่อตั้งใจเลือกมากเลยน้า
โทริยามะ ชูคิจิ
ใช้ให้ดีๆนะ//ยิ้ม
โทริยามะ ไคโตะ
ครับ//ยิ้มเล็กๆ
โทริยามะ ไคโตะ
งั้นผมไปแล้วนะครับทุกคน
โทริยามะ ไคโตะ
ทัตสึยะชั้นไม่อยู่ฝากดูแลพ่อกับแม่ด้วยนะ
โทริยามะ ทัตสึยะ
อื้ม วางใจเถอะ
โทริยามะ ทัตสึยะ
แล้วเจอกัน//ชนหมัด
โทริยามะ ไคโตะ
แล้วเจอกัน//ชนหมัด
หลังจากนั่งเครื่องประมาณไม่กี่ชั่วโมงผมก็มาถึงไทยแล้ว
ฝ่าฝูงชนและรถติดในที่สุดก็ถึงบ้านที่เช่าไว้แล้ว
สงสัยกันสินะครับปกติเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนต้องมีพ่อแม่โฮสต์แต่สำหรับผมแล้วนี่เป็นกรณีพิเศษ
เพราะไม่มีโฮสต์ครอบครัวไหนรับผมยังไงล่ะฟังดูน่าเศร้าแต่ผมว่ามันดีสุดๆเลยล่ะนะ
แต่ก็นั่นแหละเลยขอเงินเพิ่มเพื่อชดเชยจากรัฐซะเลย
ส่วนค่าบ้านที่นี่ผมได้ส่วนลดเพราะต้องอยู่ร่วมกับอีกคน
โทริยามะ ไคโตะ
ผมคิดแบบนั้น
แอด
เรื่องอัพถี่ไม่ค่อยเก่งแต่เรื่องแต่งเรื่องใหม่นี่ของถนัด!
แอด
หวังว่าจะยังไม่เบื่อเรานะค้า555
ตอน 2 เพื่อนร่วมบ้าน
โทริยามะ ไคโตะ
(จัดของเสร็จซะที)
โทริยามะ ไคโตะ
อื้อ~//ยืดหลัง
โทริยามะ ไคโตะ
ไปสำรวจซักหน่อยดีมั้ยนะ
โทริยามะ ไคโตะ
//ออกจากบ้าน
โทริยามะ ไคโตะ
//เดินดูในหมูบ้าน
โทริยามะ ไคโตะ
(คนน้อยดีแฮะ คงเพราะแถวนี้แถบชายเมืองด้วยแหละนะ)
โทริยามะ ไคโตะ
//ได้ยินอะไรบางอย่าง
โทริยามะ ไคโตะ
(อะไรน่ะ)ประสาทสัมผัสจะดีกว่ามนุษย์ทั่วไป↗️↗️
โทริยามะ ไคโตะ
โอ้ะ เบ้อเริ่มเลยแฮะ
โทริยามะ ไคโตะ
ให้ตายเถอะ//ใบไม้เข้าตา
โทริยามะ ไคโตะ
//เงยหน้าขึ้นมา
ผมแทบไม่อยากจะเชื่อภาพที่เห็นตรงหน้า
เธอมีผมสีดำ สวมใส่ชุดสีขาว รูปร่างดูเล็กน่ารัก กำลังนอนหลับอยู่บนกิ่งที่ใหญ่ที่สุดของต้นไม้ที่อยู่ข้างหน้าผม
ด้วยแรงลมทำให้ผมที่ยาวสลวยของเธอพลิ้วไหว ถึงแม้จะน่าอายที่จะพูดแต่ผม..ละสายตาจากเธอไม่ได้เลย..
โทริยามะ ไคโตะ
อ่ะ(จ้องนานไปซะละ)
โทริยามะ ไคโตะ
ชั้นโทริยามะ ไคโตะ
โทริยามะ ไคโตะ
เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ
???
อ๋อคุณคนนั้นที่จะมาอยู่บ้านหลังเดียวกับชั้นสินะคะ
???
ไม่ใช่เวลาจะมาโอ้เอ้แล้วนี่นา
โทริยามะ ไคโตะ
จริงด้วยสินะ
???
อ้ะ!//พลาดตกจากกิ่งไม้
โทริยามะ ไคโตะ
//เข้าไปรับ
โทริยามะ ไคโตะ
เป็นไรรึเปล่า//อุ้ม???ท่าเจ้าหญิง
???
อ่า ขอบคุณค่ะ//หน้าแดง
???
ระ..เราไปคุยกับคุณหัวหน้าหมู่บ้านกันเถอะค่ะ
ผู้ใหญ่บ้าน
หืมอยากเปลี่ยนหลังเหรอ
ผู้ใหญ่บ้าน
ก็อยากเปลี่ยนอยู่หรอกแต่มันเต็มแล้วน่ะสิ
ขอร้องอยู่นานแต่ก็ไม่สำเร็จทั้งสองคนเลยออกมา
???
(แล้วเราต้องอยู่ร่วมบ้านกับผู้ชายคนนี้งั้นเหรอ)
โทริยามะ ไคโตะ
กลุ้มขนาดนั้นเลยเหรอ
โทริยามะ ไคโตะ
แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ
???
ตายแล้วชั้นนี้เสียมารยาทจริงๆเลย
???
เอ้ะคุณเป็นคนญี่ปุ่นนี่นา
???
เอาชื่อจริงด้วยมั้ยคะ?
โทริยามะ ไคโตะ
ไม่ต้องหรอก
โทริยามะ ไคโตะ
มีสำนวนไทยบอกไว้ว่าเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตามนี่
ริน
ว้าว ศึกษามาดีมากเลยนะคะเนี่ย
ริน
งั้นกลับบ้านกันเลยมั้ยคะ
โทริยามะ ไคโตะ
เธอโอเคเหรอ?
ริน
อีกอย่างคุณคงไม่ทำอะไรชั้นหรอกค่ะ
โทริยามะ ไคโตะ
ไว้ใจชั้นขนาดนั้นเลยเหรอ
โทริยามะ ไคโตะ
(จะใสซื่อไปแล้วนะ)
ตอน 3 โรงเรียน
ริน
ไคโตะคุง เครื่องซักผ้าซักผ้าเสร็จรึยัง//ตะโกนถาม+ล้างจานอยู่
โทริยามะ ไคโตะ
เหมือนจะยังนะ//เดินมา
โทริยามะ ไคโตะ
ตกใจง่ายจังนะ
ริน
ก็นายนั่นแหละเล่นมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงอีกแล้ว
โทริยามะ ไคโตะ
โทษทีละกันนะ
ริน
เป็นการขอโทษที่น่าหมั่นไส้จังนะ
โทริยามะ ไคโตะ
หึ//ยิ้มมุมปาก
ก็เป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้วที่ผมมาเรียนที่เมืองไทย เป็นเวลาที่ว่างสุดๆไม่มีอะไรทำเลย
ในที่สุดพรุ่งนี้ก็จะได้ไปเรียนสักที
โทริยามะ ไคโตะ
//กำลังจะเข้านอน
โทริยามะ ไคโตะ
นี่อะไร//ชี้ไปที่กล่องตรงหน้าที่ในนั้นมีตุ๊กแกถูกครอบอยู่
ริน
อยู่ดีๆมันก็ร่วงลงมาชั้นตกใจเลยคว้ากล่องมาครอบไว้เฉยเลยอ่ะ
ริน
แต่ว่าไม่รู้จะจัดการมันยังไง😅
โทริยามะ ไคโตะ
เฮ้อ ช่างเถอะ
โทริยามะ ไคโตะ
ชั้นจัดการเอง
โทริยามะ ไคโตะ
//จัดการกับกล่องตุ๊กแก
ริน
ตอนไปโรงเรียนพรุ่งนี้…
ริน
ช่วยทำเป็นไม่รู้จักชั้นทีได้มั้ย
ริน
ขอบคุณที่ยอมทำตามนะ//ยิ้มแบบขมขื่น
โทริยามะ ไคโตะ
(ทำไมกันนะ…)
โทริยามะ ไคโตะ
(ทำไมต้องให้ทำเป็นไม่รู้จักด้วย)
โทริยามะ ไคโตะ
(ช่างเถอะ ก็คงมีเหตุผลของเค้าล่ะมั้ง)
โทริยามะ ไคโตะ
(สุดท้ายก็ไม่ได้ถามไปแฮะ)
ตัวประกอบ
1;เฮ้ย แกนั่นใครอ่ะ หล่อมากกกกกก
ตัวประกอบ
2;จริงด้วยอ่ะ งานดีเว่อ
ตัวประกอบ
3;ไม่เห็นหล่อเลยชั้นหล่อกว่าเยอะ
ตัวประกอบ
1,2;อยู่เงียบๆไป๊
ตัวประกอบ
ครู:นักเรียนคะอย่างที่รู้กันนะว่าวันนี้จะมีนักเรียนแลกเปลี่ยนมา
ตัวประกอบ
ครู:ไคโตะคุงแนะนำตัวสิจ้ะ
โทริยามะ ไคโตะ
โทริยามะ ไคโตะครับอย่างที่รู้กันผมเป็นคนญี่ปุ่น เลยไม่ชินกับการเรียกชื่อจริง
โทริยามะ ไคโตะ
เพราะฉะนั้นช่วยเรียกผมด้วยนามสกุลด้วยนะครับ
ตัวประกอบ
ครู:เอ่อ..เอาเป็นว่าจบการแนะนำตัวเลยแล้วกันนะ😅
ตัวประกอบ
ครู:งั้น..ไปนั่งข้างรรินดาแล้วกันจ้ะ แถวหลังสุดนะจ้ะ
ตัวประกอบ
1;ตายแล้วนั่งข้างยัยนั่นน่ะเหรอ
โทริยามะ ไคโตะ
(ต้องมีอะไรแน่ๆ)//เดินมานั่ง
ตัวประกอบ
ครู:การบ้านวันนี้คือ ให้ไปจับคู่กันพอได้คู่แล้วก็ให้มาลงชื่อที่ครูก่อน ค่อยไปทำรายงาน หัวข้อคือหนังสืออะไรก็ได้ในห้องสมุดจ้ะ
ตัวประกอบ
ครู:แล้วก็ขอแนะนำให้เลือกดีๆนะเพราะ คู่ที่เธอเลือกมาจะต้องคู่ด้วยกันตลอดทั้งเทอม เลิกคลาสได้จ้ะ
เชอรี่
ไคโตะใช่มั้ย//มายืนหน้าโต้ะ
เชอรี่
ชั้นเชอรี่//ก้มลงมาเผยให้เห็นร่องอก
เชอรี่
เย็นนี้พวกเราวางแผนจะไปคาราโอเกะกันเพื่อต้อนรับนาย
โทริยามะ ไคโตะ
ชั้นไม่ว่างแล้วก็
โทริยามะ ไคโตะ
ชั้นว่าชั้นพูดไปแล้วนะ
โทริยามะ ไคโตะ
ว่าให้เรียกกันด้วยนามสกุล//สายตาเย็นชา
เชอรี่
อะ..เอ่อ ขอโทษด้วยนะ
โทริยามะ ไคโตะ
(ไปไหนแล้วนะ)
โทริยามะ ไคโตะ
(อะไรน่ะ)//แอบดู
ตัวประกอบ
1;แหมๆได้นั่งใกล้หนุ่มหล่อเข้าหน่อย
ตัวประกอบ
1;ผยองเลยเหรอจ้ะ
ริน
ชั้นไม่ได้ผยองแต่เธอเคยจับชั้นได้ด้วยเหรอ//แสยะยิ้ม
ตัวประกอบ
3;ปากดีนักนะ แกต้องโดนสั่งสอน//ง้างมือจะตบ
ตัวประกอบ
1,2;//หันไปมอง 3
ตัวประกอบ
1,2,3;หนอยแก!//หันกลับมาหาริน
ตัวประกอบ
2;มันวิ่งไปทางนั้น
โทริยามะ ไคโตะ
ชั้นเอง//รับหมัด
โทริยามะ ไคโตะ
ชู่วว//ปิดปากริน
ตัวประกอบ
2;ไปไหนแล้วเนี่ย
ตัวประกอบ
3;อย่าให้เจอตัวนะ ฮึ่ย!
โทริยามะ ไคโตะ
//ค่อยๆเอามือออกจากปากริน
โทริยามะ ไคโตะ
ทีนี้เล่ามาได้รึยัง
โทริยามะ ไคโตะ
ทำไมพวกผู้หญิงกลุ่มนั้นถึงแกล้งเธอ
ริน
นายไม่ต้องรู้หรอก//หลบตา
โทริยามะ ไคโตะ
//จับแขนริน
โทริยามะ ไคโตะ
ครูครับผมจับคู่ได้แล้วเลยจะมาลงชื่อครับ//จับแขนรินอยู่
ตัวประกอบ
ครู:ได้จ้ะแต่ว่า..
ตัวประกอบ
ครู:สมัครใจรึเปล่า?
ริน
(พูดออกไปสิรินพูดว่าไม่เอา)
ริน
//เงยหน้า+หันไปหาไคโตะ
ตัวประกอบ
ครู:งั้นก็ลงชื่อตรงนี้นะทั้งสองคน
โทริยามะ ไคโตะ
จะรีบไปไหนเหรอ
ริน
โผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงอีกแล้ว
โทริยามะ ไคโตะ
ถ้าชั้นไม่มาดักรอตรงนี้แล้วจะเจอเธอมั้ย
โทริยามะ ไคโตะ
นี่กะจะอยู่จนภารโรงปิดประตูเลยรึไง//มองนาฬิกา
โทริยามะ ไคโตะ
เธอรู้อะไรมั้ย
โทริยามะ ไคโตะ
เวลาที่เธอรู้สึกอึดอัดกับใครเธอจะไม่มองหน้าคนๆนั้นเลย//จับหน้ารินหันมา
โทริยามะ ไคโตะ
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เธอเป็นเพื่อนคนแรกของชั้น
โทริยามะ ไคโตะ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นชั้นก็จะไม่ทิ้งเธอไปไหน
โทริยามะ ไคโตะ
สัญญาเลย//ชูนิ้วก้อยขึ้นมา
ริน
อื้ม//เกี่ยวก้อย+ยิ้มทั้งน้ำตา
โทริยามะ ไคโตะ
ปะ หลับบ้านกันเถอะ//ยิ้ม
ริน
มะ..เมื่อกี้นายยิ้มเหรอ
โทริยามะ ไคโตะ
หืม//จับปากตัวเอง
โทริยามะ ไคโตะ
คงงั้นมั้ง//ยิ้มมุมปาก
ริน
นี่เจ้าชายเย็นชายิ้มเหรอเนี่ย
ริน
นี่มันสุดยอดสกู๊ปเลยนะเนี่ย
โทริยามะ ไคโตะ
//หัวเราะเบาๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
