...—...

ในโรงเรียนที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายณ.ตอนนี้ วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนของโรงเรียนแห่งนี้และยังเป็นวันที่วุ่นวาย

ที่วันนี้ไม่ปกติคือ วันนี้มีคนจากทางรัฐมาชีดยาให้นักเรียนด้วยไม่รู้ว่ามันคือยาอะไร

หน้าเสาธงตอนนี้ที่นักเรียนนับพันยืนฟังผอ.ของโรงเรียนที่พูดแจ้งทุกอย่างๆที่เปบี่ยนไปและกำลังจะเกิดขึ้นให้นักเรียนฟัง

' อั้ย ชีดยาอีกและ '

หลังจบกิจกรรมหน้าเสาธงทุกคนก็เดินเข้ามาในอาคารพร้อมกับชุบชิบเรื่องไม่เป็นเรื่อง

แต่ในตอนนี้ณ.ทางเดินของอาคารก็มีความวุ่นวายเกิดขึ้นนั้นก็คือ เด็กนักเรียนหนุ่มนั้นคือกรที่กำลังวิ่งหนีครูที่ปรึกษาอย่างครูเต็มที่กำลังวิ่งไล่กรที่ขโมยข้อสอบจากห้องผอ.

' กร! หยุดเดียวนี้นะ '

' ผมไม่ได้ทำ! '

กรโต้ตอบพร้อมกับยกมือขึ้นเภยให้เห็นทือที่วาง้ปล่าไร้ซึ้งกระดาษข้อสอบ

ครูเต็มที่เห็นจึงหยุดดารวิ่งไบ่และมองกรที่วิ่งหนีไป ก่อนจะเดินกลับไป

—ในห้อง 6 / 9

ในห้องนี้ที่มีแต่นักเรียนที่นอกรอบไร้ซึ้งระเบียบและความฉลาด หนึ่งในคือกรที่ก็เรียนอยู่ในห้องนี้เช่นกัน

' เอ้าหล่ะ ไอ้พวกเด็กมีปัญหา ' เสียงของครูประจำชั้นห้องนี้ดังขึ้น

ครูประจำชั้นอธิบายเรื่องที่จะให้นักเรียนในห้องไปชีดยาและเอาเลือดไปวิจัย ก่อนที่อาจารย์จะให้กรเป็นคนนำทุกคนไปห้องพยาบาล

— ห้องพยาบาล

พยาบาลที่อยู่ภายในห้องได้แจกคิวให้กับนักเรียนทุกคน และให้ทุกคนนั่งเบียดรอ

' นายไตตั้นคิวที่35 '

' ครับ ! '

หลายๆคิวผ่านไปจนถึงคิวของกร

' เบอร์44ลุกด้วยค่ะ '

กรที่เห็นว่าเป็นคิวของตัวเองจึงลุกแบะเดินไปนั่งพร้อมกับมองยาที่จะชีดและเข็มอีกอันที่ไว้ดูดเลือดของตนเอง

— หลังผ่านไปจนครบทั้งชั้น ( ม.6 )

' เอ้าตอนนี้ก็หมดล่ะ ให้ทุกแยกย้ายกันไปที่ห้องนะส่วนนายกรตามครูมา '

เสียงของอาจารย์จบลงพร้อมกับความตกใจมหาสารของกรที่นึกว่าทำไมอาจารย์ถึงเรียกตนให้ไปด้วย

ทุกคนออกห้องไปหมดเหลือเพียงอาจารย์ที่ยืนมองกรด้วยสายตาเฉยชา

' กรครูจะให้เธอไปพบกับผอ. เชิญไปเดียวนี้ '

กรที่ได้ยินจึงลุกเดินออกไปเพื่อเดินไปยังอาคารของห้องผอ.

ในระหว่างเดินกรก็คอดนึกถึงวีรรกรมมของตนเองจนแถมจะเดินทะลุกำแพงเลยก็ว่าได้

และแล้วตอนนี้กรก็มาถึงยังหน้าห้องผอ.ที่มีป้ายติดไว้

— ห้องผอ.ของโรงเรียน —

' ขออนุญาตครับ ... '

' กร นายได้ย้ายห้องนะ เพราะจากผลเลือดที่ตรวจมาทำให้ฉันเห็นว่านายมีอะไรพิเศษอยู่ในตัว'

' ทำไมล่ะครับ แล้วผมต้องย้ายวันไหน '

' วันนี้นาย ส่วนกระเป๋าและของของนายฉันให้คนเอาไปไว้ในห้องนั้นให้แล้ว '

' ห้องนี้อยู่ในห้องสมุดเก่าของที่นี่ นายลองไปหาดูนะล่ะจะพบ '

หลังจากจบการสนทนาพูดคุยของทั้งสอง ท่านผอ.จึงเชิญให้กรออกขากห้องไปเพื่อให้ไปเข้าชั้นเรียนใหม่ที่ลึกลับชะยิ่งกว่าเดิมเพราะมันอยู่ในห้องสมุดนะสิ

ณ . ห้องสมุดเก่าของโรงเรียน ที่นี้มีอาจารย์เต็มหรือครูปรึกษานั่งรอกรอยู่ภายในห้อง ที่ๆโต๊ะตัวหนึ่ง

' อาจารย์ครับ... ' กรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสิ้นหวัง

อาจารย์ที่เหมือนจะรู้ว่ากรมาเพื่อเข้าเรียนจึงจับแขนกรล่ะพาลัดตามชั้นหนังสือ จนสุดปลายทางที่มีกรอบรูปสีน้ำตาลในนั้นมีดอกทานตะวัน

กรได้เพียงแต่ยืนนิ่งเพราะไม่รู้เรื่องอะไรส่วนครูเต็มนนั้นก็ทำการพลักกรอบรูปขนาดใหญ่นั้น เผยให้เห็นบรรไดที่เชื่อมต่อกับห้องไปหนึ่ง

พอเดินมาแล้วจนสุดทางก็มีประตูบานหนึ่งที่เป็นประตูใส จึงทำให้เห็นว่าไม่มีแค่เพียงกรที่ได้เรีวนในชั้นพิเศษนี้ ในนั้นมีนักเรียนที่มีอยู่จำนวนหนึ่งแต่ไม่เกิน15 นั่งพูดคุยกันอยู่หรือบางคนก็นั่งเงียบ

กรเดินเข้าไปพร้อมกับเดินไปดูโต๊ะหนึ่งที่มีกระเป๋าของตนวางไว้อยู่

' นี้โต๊ะกู...? ' กรพูดุามขขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะมีเสียงชายอีกคนแทรกเข้ามา

' ก็โต๊ะมึงนั้นแหละมีตั้งตัวเดียวที้ไม่มีคนนั่ง '

เจ้าของเสียงนี้คือไตตั้นหนุ่มจากห้อง 6 / 3 ที่ขึ้นชื่อเรื่องการกวนตีนเป็นชีวิตจิตใจและยังมีความขี้โป๊ะอยู่ในตัว

กรที่เห็นว่าเป็นคนขากห้องสามจึงไม่ตอบโต้อะไรเพราะขี้เกียจะไปมีปัญหากับพวกที่ฉลาด แต่เอาจริงๆกรก็คิดในใจว่าไตตั้นมันสอบติดห้องสามได้ไงเพราะมันโครตติดเล่น

' เอ้าหล่ะนี้คือชั้นเรียนพิเศษที่สำหรับพวกไม่ปกติหรือรวมเด็กมีปัญหาไว้ด้วยกัน แต่ก็มีความพิเศษ '

' งานแรกฉันจะให้พวกเธอขึ้นไปหาข้อมูลเกี่ยวกับคดีต่างๆในโรงเรียน ' จารย์เต็มพูดเสร็จก็แจกกระดาษสิ่งที่จะเขียนไว้ให้ทุกคนก่อนจะเดินออกไปด้วยไม่ทิ้งลองรอยให้นักเรียนสอบถามเพิ่มเติม

' โห่!!! งานไรว่ะแม่งปาร์ตี้ดีกว่า ' ไตตั้นที้คิดสนุกเลยชวนืุกคนมาปาร์ตี้ด้วยกัน

' กูไม่เอาด้วยกับมึงหรอก ไอ้พวกเด็กมีปัญหา '

เสียงที่ไร้อารมณ์และดูเคียงๆของ โน๊ตหนุ่มจากห้องอันอับ1ของม.6ดังขึ้น พร้อมกับสีหน้าที่ดูจริงจัง

'เรื่องของคุณ' ไตตั้นพูดตอบก่อนจะมานั่งหงอยที่โต๊ะของตนเอง ส่วนนักเรียนในห้องบางส่วนก็เล่นเกมหรือไม่งันกูคุยกัน มีเพียงกรินหนุ่มจากห้อง1เหมือนกันกับโน๊ตและเจฟโจสองเพื่อนสนิทจากห้อง1-2 ที่ขึ้นไปหาข้อมูลในห้องสมุดเก่า

— จบตอน —