...
... ใครเชื่อว่าผีมีจริงบ้าง ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่เชื่อเรื่องนี้ และไม่เห็น...
ด้วยกับคำว่า ' ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่ ' ที่ใครๆ พากันอ้างเวลาที่คนอื่น
ไม่เชื่อในเรื่องลึกลับที่ตัวเองเชื่อ ช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย
... ปีนี้ฉันเป็นนักเรียนชั้น ม.2 แล้ว โรงเรียนประจำจังหวัดที่...
เรียนอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก พ่อกับแม่เลยตัดสินใจซื้อจักรยานให้
ฉันขี่ไปโรงเรียน เพราะเห็นว่าโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว แต่ถึง
อย่างนั้นก็ยังไม่วายกำชับเสียมากมายในวันที่ฉันขี่จักรยานไป
โรงเรียนวันแรก
... "อย่าขี่ให้เร็วนักล่ะ ระวังรถด้วย" แม่เตือน...
... "มีจักรยานแล้วก็อย่าเถลไถลกลับบ้านค่ำๆ ถนนมืดๆ มัน...
...อันตราย"พ่อกำชับบ้าง...
..."เวลาขี่จับเบรกไว้ให้ดีๆ ล่ะ" แม่สั่ง...
^^^ และอีกหลายประโยคที่พ่อกับแม่ผลัดกันเตือนจนฉันจำ^^^
แทบไม่ไหว สรุปว่าการมีจักรยานไม่ได้ทำให้พ่อกับแม่ห่วงฉันน้อย
ลงเลย
... อีกคำเตือนมาในวันที่ฉันขี่จักรยานเข้าไปจอดในที่จอด...
จักรยาน คือคำเตือนของลุงยามประจำโรงเรียน
... "วันไหนฝนตกหนัก จั๊กจั่นร้องเสียงดัง หลังตะวันลับฟ้า...
อย่าอยู่ในโรงเรียน ระวังจะเจอดี"
... เป็นคำเตือนที่ฟังดูแปลกและทำให้ฉันรู้สึกหวั่นๆ เจอดีของ...
ลุงยามหมายถึงอะไร แต่ไหนแต่ไรลุงยามไม่เคยพูดอะไรแบบนี้
... ที่จอดจักรยานอยู่ลึกไปทางด้านหลังของโรงเรียนบรรยากาศ...
เงียบสงบกว่าด้านหน้าโรงเรียนมาก เพราะไม่ค่อยมีนักเรียนมาก
นัก ยิ่งหลังเลิกเรียนแถวนี้ยิ่งเงียบเพราะนักเรียนที่จอดจักรยาน
ไว้มาเอาจักรยานกลับบ้านไปจนหมด วันไหนที่ต้องอยู่ทำเวรตอน
เย็นหรือทำรายงานให็เสร็จ เวลาเดินมาเอาจักรยานคนเดียว ฉัน
ยังอดรู้สึกถึงความเงียบเชียบของบริเวณนี้ไม่ได้ โชคดีที่ฉันไม่ใช่
คนขี้กลัวหรือขวัญอ่อน
...ทุกวันหลังเลิกเรียนถ้าไม่มีกิจกรรมอะไร นักเรียนส่วนใหญ่...
มักออกจากโรงเรียนและตรงกลับบ้านไม่ค่อยมีใครเถลไถลที่ไหน
เวลาตอนเย็นหลังพระอาทิตย์ตกในกรุงเทพกับต่างจังหวัดนั้น
บรรยากาศ แตกต่างกันสิ้นเชิง จังหวัดเล็กๆ ที่ฉันอยู่ เวลาค่ำมักมืดและมาเร็วกว่าปกติ เพราะไม่มีแสงสีคอยขับไล่ความมืดมิด
ของค่ำคืน
ช่วงนี้เริ่มมีข่าวลือแปลกๆ ในโรงเรียนเกี่ยวกับที่จอดจักรยาน
มีคนได้ยินเสียงโซ่จักรยานดังทั้งที่ไม่มีใครขี่อยู่แถวนั้นหรือ อยู่ดีๆ
จักรยานที่จอดอยู่ก็ล้มลงไปทั้งที่ไม่มีลมพัดหรือใครไปกระแทก
แม้แต่น้อย จากเรื่องลือเล็กๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่ที่ทำให้หลาย
คนเริ่มกลัว ไม่กล้าไปที่จอดจักรยานตอนเย็นคนเดียว
...ฉันไม่เห็นว่าเรื่องที่ลือกันจะน่ากลัวตรงไหน ก็แค่ความ...
บังเอิญของสายลมและบรรยากาศที่จินตนาการกันไปเท่านั้นเอง
...เพราะบางเวลาที่ลมฤดูร้อนพัดแรงจนฝุ่นตลบ ใครๆ ก็รู้...
ว่าจักรยานที่จอดไว้ไม่ดีอาจล้มลงได้ บางทีก็ล้มไปทับคันอื่นที่
จอดติดกันเป็นโดมิโนไปทั้งแถวก็มี ถ้าเป็นอย่างหลัง คนที่ไปจอด
จักรยานในเวลานั้นก็ต้องรับภาระยกจักรยานทั้งแถวให้ตั้งขึ้นใหม่
ทีละคน โชคดีที่ฉันไม่เคยเจอเรื่องแบบนั้น
...ข่าวลือเรื่องลึกลับในโรงเรียนยังมีมาเรื่อยๆ และเปลี่ยนเรื่อง...
...ไปเรื่อยๆโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าต้นตอที่แท้จริงมาจากไหน และเรื่องที่...
เล่ามีข้อพิสูจน์จริงๆ หรือเปล่า เมื่อเรื่องเดิมเงียบหายไป ก็มีเรื่อง
...ใหม่ มาแทน ฉันตัดสินใจเก็บเรื่องที่ลุงยามพูดไว้ไม่เล่าให้เพื่อนฟัง เพราะ...
...ไม่งั้นคงมีคนเอาไปลือกันจนกลายเป็นเรื่องน่ากลัวเพิ่มขึ้นอีก...
...เรื่องแน่ๆ ข่าวลือเรื่องผีล่าสุดมาถึงหูฉันในในเช้าวันต่อมา คนที่เอาข่าว...
มาบอกก็คือแหม่ม
...เล่ากันว่าเคยมีอุบัติเหตุรถยนต์ชนกับรถบรรทุกตรงโค้ง...
มรณะก่อนถึงโรงเรียน ผู้หญิงที่ถูกชนกำลังขับรถมารับลูก พอตาย
วิญญาณยังก็ห่วงกลัวไม่มีใครมารับลูก กลางคืนจึงมาวนเวียน
อยู่หน้า โรงเรียน บางทีก็ยืนโบกรถอยู่ตรงโค้งมรณะเพื่อขออาศัย
มาลง ที่โรงเรียน พอรถมาส่งก็หายตัวไปเฉยๆ
...ล่าสุดมีนักเรียนคนหนึ่งกลับบ้านค่ำ เห็น ผู้หญิง นั่งอยู่...
หน้า โรงเรียน ถามว่ามารอใคร ผู้หญิงคนนั้นบอกว่ามารับลูก
นักเรียนคนนั้นจะไปตามให้ หันกลับมาอีกทีผู้หญิงคนนั้นก็หายตัว
ไปแล้ว
..."น่ากลัวเนอะ"...
...แหม่มทำท่าทางหวาดกลัวทั้งที่เป็นคนเล่า...
เอง แถมยังว่าฉันมัวแต่ไปอยู่ไหนมาถึงไม่รู้เรื่องนี้
..."จะรู้ไปทำไมล่ะ ตัวเองนั่นแหละกลัวผีแล้วยังชอบฟังเรื่อง...
แบบนี้อีก"
...ฉัน บ่นแหม่มงอนที่ฉันไม่สนใจเรื่องที่เล่า บอกว่าทีหลังถ้ามีเรื่อง...
ดีๆ จะไม่เล่าให้ฉันฟังอีก
..."เรื่องผีนี่เรียกว่าเรื่องดีๆ ตรงไหน"...
...ฉันคิดในใจแต่ไม่ได้เถียง...
...แหม่มออกไปไม่รู้เลยว่าตัวเองนี่แหละจะเป็นคนได้เจอเรื่องดีๆ แบบนี้...
เข้าจังๆ
...ผ่านไปไม่ถึงสองสัปดาห์ ข่าวลือเรื่องมีผีผู้หญิงที่ทำให้หลายคน...
กลัวจนไม่กล้ากลับบ้านค่ำๆ และไม่กล้าเดินผ่านไปทางโค้งมรณะ
ค่อยๆ เงียบหายไป ทุกคนหันมาสนใจเรื่องใหม่คือการเตรียมตัว
สอบกลางภาคที่กำลังจะมาถึง
...วันหนึ่งอาจารย์จินตนาซึ่งเป็นอาจารย์ประจำชั้นเรียกฉัน...
ให้ ไปพบ เพราะมีงานจะให้ช่วยทำหลังเลิกเรียน เป็นงานจัดเตรียม
อุปกรณ์ทดลองวิทยาศาสตร์และเตรียมเอกสารในการสอบ อาจารย์
ไว้ใจฉัน และไม่อยากให้มีนักเรียนคนอื่นเข้าไปยุ่มย่ามในห้องพัก
ครูในช่วงเตรียมข้อสอบ ฉันเต็มใจช่วยอาจารย์แต่ปัญหาก็คือฉัน
...ต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติ บรรยากาศเย็นย่ำในโรงเรียนเงียบเหงากว่าปกติ ไม่มีใคร...
...เถลไถล ไม่มีนักเรียนอยู่ในสนามที่จอดจักรยานมีรถเหลืออยู่แค่สามคัน คือ ของฉันของลุงยาม และจักรยานสีฟ้าเก่าๆ อีกคันที่จอดอยู่ด้านในสุด...
..."ยังมีคนไม่กลับบ้านอีกหรอ"...
...ฉันคิดในใจ ก่อนจะไขกุญแจจักรยานและรีบขี่กลับบ้านให้เร็วที่สุด ป่านนี้พ่อกับแม่คงเป็นห่วงฉันแล้ววันต่อมาฉันอยูช่วยงานอาจารย์จนใกล้ค่ำเหมือนเดิม แต่วันนี้ยังมีเด็กผู้ชายสี่ห้าคนเตะฟุตบอลอยู่ในสนาม ฉันเดินตรงไปยังลานจอดจักรยานหลังโรงเรียนที่แม้จะเงียบเหงาแต่ก็ยังมีไฟเปิดสว่าง ฉันถอยจักรยานออกจากลานจอดและรีบปั่นกลับบ้านเหมือนเดิม...
วันต่อมาฉันอยู่ช่วยงานอาจารย๋จนใกล้ค่ำเหมือนเดิม แต่วันนี้ยังมีเด็กผู้ชายสี่หัาคนเตะฟุตบอลอยู่ในสนาม ฉันเดินตรงไปยังลานจอดจักรยานหลังโรงเรียนที่แม้จะเงียบเหงาแต่ก็ยังมีไฟเปิดสว่าง ฉันถอยจักรยานออกจากลานจอดและรีบปั่นกลับบ้านเหมือนเดิม
วันสุดท้ายที่ฉันต้องอยู่ช่วยอาจารย์ งานเสร็จช้ากว่าทุกวันฉันจึงกลับบ้านค่ำกว่าสองวันแรกบรรยากาศในโรงเรียนเงียบเชียบ ไม่มีนักเรียนเหลืออยู่ในสนามสักคน แต่ฉันไม่รู้สึกกลัวคงเพราะเริ่มชินกับการกลับบ้านค่ำจักรยานฉันจอดอยู่โดดเดี่ยว ไม่มีจักรยานของลุงยามจอดเป็นเพื่อนเหมือนเคย แต่ก่อนจะเลี้ยวรถออกจากที่จอด สายตาฉันเหลือบไปเห็นว่ายังมีจักรยานจอดอยู่อีกคัน
...จักรยานสีฟ้าเก่าๆ คันนั้น!...
ในทึ่สุดช่วงเวลาแห่งการสอบกลางภาคก็ผ่านพ้นไปบรรยากาศร่าเริงสนุกสนานในโรงเรียนกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ถึงเวลาที่ฉันจะได้เอาคืนเสียที...
เมื่ออาทิตย์ก่อนสอบมีครแอบปล่อยลมยางจักรยานของฉันจนล้อทั้งสองข้างแบนติดพื้นถึงไม่มีใครยอมรับว่าเป็นคนทำ แต่ฉันก็พอเดาได้ว่าต้องเป็นนายตี๋ หัวใจกของห้องห้อง 2/2 ที่ชอบแกล้งปล่อยลมยางจักรยานคนอื่นประจำ
......"นายเป็นคนปล่อยลมจักรยานของฉันใช่มั้ย......
ฉันไปดักรอตี๋ที่ห้องเรียน
......"กล่าวหากันแบบนี้ มีหลักฐานหรือปล่าว"......
ตี๋ทำหน้ายียวน ทำให้ฉันยิ่งมั่นใจว่าเขาต้องเป็นตัวการ เมื่อเอาคืนแบบตรงๆ ไม่ได้ ฉันจึงเอาคืนแบบแสบๆ โดยอาศัยข่าวลือเรื่องผีที่ทุกคนกลัว รอจังหวะที่ตี๋มาเข้าห้องน้ำคนเดียว โดยฉันให้แหม่มเป็นคนดูต้นทางให้ ส่วนฉันเข้าไปแอบในห้องเก็บของใกล้ๆ มีช่องเล็กๆ มองเห็นด้านนอกได้ พอตี๋เดินมาใกล้ฉันก็แกล้งทำของตกเสียงดัง ฉันแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่เมื่อเห็นตี๋สะดุ้งโหยงสุดตัวและรีบเดินผ่านไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ขากลับตี๋ต้องผ่านทางเดิมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ฉันทำของตกอีกครั้ง และแกล้งปิดหน้าต่างเสียงดัง
..."ช่วยตามหาลูกฉันให้หน่อย~ ฉันจะมารับลูกฉันกลับบ้าน~"...
ฉันแกล้งบีบเสียงยานๆ เท่านั้นแหละตี๋ก็วิ่งแบบไม่คิดชีวิต แหม่มที่แอบดูอยู่บอกว่าหน้าของตี๋ตอนกลัวผีนั้นตลกสุดๆ
วันรุ่งขึ้นข่าวลือเรื่องผีห้องเก็บของก็ระบาดไปทั่วโรงเรียนแถมยังลือต่อกันไปอีกว่าเป็นผีที่มารอรับลูกหน้าโรงเรียนๅ ข่าวนี้ทำให้เด็กผู้ชายต้องเกาะกลุ่มกันไปเข้าห้องน้ำด้วยกันอยู่หลายวัน ส่วนตี๋ก็ถูกเพื่อนล้อเรื่องกลัวผีจนหายซ่าไปซักพักใหญ่ หลังจากที่ฉันได้แก้แค้นตี๋แล้ว ก็ไม่มีใครเจอผีห้องเก็บของอีก ไม่มีใครรู้เบื้องหลังเรื่องนี้นอกจากฉันกับแหม่ม ไม่นานทุกคนก็ลืมเรื่องผีห้องเก็บของ และฉันก็ไม่คิดว่าจะมีเหตุการณ์น่ากลัวอะไรเกิดขึ้นอีก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
