ชาติหน้าข้าจะไม่รักท่าน // 下辈子，我不接受你。
เริ่มเรื่อง
ฟางหรง(พระเอก)
วันนี้ท่านแม่ขอเข้าพบเจ้ากับข้าทำตัวให้มันดีๆ//เย็นชา
เฟยหง(นายเอก)
ท่านอ๋องใยจึงเย็นช้ากันถึงเพียงนี้//พูดออกมา
ฟางหรง(พระเอก)
เพราะเจ้าไง//เย็นชา
เฟยหง(นายเอก)
เพราะข้าหมายความว่ากระไร???//หันไปหาฟางหรง
ฟางหรง(พระเอก)
ก็หมายความว่าที่ข้าเย็นชากับเจ้าก็เป็นเพราะเจ้าที่ทำให้ข้าต้องทำแบบนี้ไง
เฟยหง(นายเอก)
ข้าทำกระไรจึงไม่พอใจท่านรึ🥲
ฟางหรง(พระเอก)
ก็เพราะเจ้าไม่สามารถมอบเรื่องหลับนอนให้กับข้าได้ไง//บีบคอเฟยหง
เฟยหง(นายเอก)
ฮึก..ทะ ท่านข้า หะ หายใจไม่ออก//ตีแขนฟางหรง
ฟางหรง(พระเอก)
หึ..//เหวี่ยงเฟยหงออก
ฟางหรง(พระเอก)
อย่ามาสำออยให้ข้าเห็น//เย็นชา
เฟยหง(นายเอก)
ท่านต้องการให้ข้าทำสิ่งใดจึงจะพอใจท่านรึ แค่กๆๆ//ไอ
ฟางหรง(พระเอก)
ไปตายให้ข้าสิข้าจึงจะพอใจในตัวเจ้า//พูดลอยๆ
เฟยหง(นายเอก)
ทะ..ท่านต้องการแบบนี้ใช่หรือมั้ย //น้ำตาซึม
ฟางหรง(พระเอก)
ใช่ข้าต้องการให้เจ้า"ไปตาย"ให้ข้า//เย็นชา
เฟยหง(นายเอก)
ได้ถ้าท่านต้องการแบบนั้น//มองหน้าฟางหรง
ฟางหรง(พระเอก)
ชิ//เดินออกไป
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิงเป็นอะไรมั้ยเจ้าค่ะใยจึงร้องไห้หนักขนาดนี้เพค่ะ//เอาผ้ามาเช็ดน้ำตาให้เฟยหง
เฟยหง(นายเอก)
จางชวีเจ้าช่วยไปเอาเชือกให้ข้าได้มั้ย//เช็ดน้ำตา
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
ได้เจ้าค่ะ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
แต่นายหญิงจะเอาไปทำอะไรหรือเพค่ะ
เฟยหง(นายเอก)
เจ้ายังไม่ต้องรู้มีหน้าที่ไปเอาก็ไปเอามาให้ข้า//ขึ้นเสียงเบาๆ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ//หงอย
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นี้เพค่ะ//จะเปิดประตู
เฟยหง(นายเอก)
ไม่ต้องเข้ามา
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ//วางเชือกเอาไว้ข้างนอก
เฟยหง(นายเอก)
เจ้าไปเถอะหมดหน้าที่เจ้าแล้ว แต่หลังจากนี้ขอให้เจ้าได้เจอนายหญิงคนอื่นที่ดีกว่าข้าขอให้เขาดูแลเจ้าดีๆ//ร้องไห้
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ//เดินออกไปตามฟางหรง
เฟยหง(นายเอก)
//เดินไปเอาเชือก
เฟยหง(นายเอก)
ฮึก..ข้าจะทำตามที่ท่านต้องการ//จัดเตรียมทุกอย่างในการ ผูกคอต/ย
ก่อนที่จะ ผูกคอต/ย เฟยหงก็เขียนจดหมายไว้ 1 ฉบับ
เฟยหง(นายเอก)
ลาก่อนนะ//เอาเก้าอี้ออก
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายท่านเจ้าค่ะไปดูนายหญิงหน่อยเจ้าค่ะ//รีบร้อน
ฟางหรง(พระเอก)
เป็นอะไรอีกล่ะที่นี่จะเรียกร้องความสนใจอะไรอีก//เย็นชา
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิงสั่งให้เอาเชือกไปให้แต่มิบอกว่าเอาไปทำอะไร ข้าเป็นห่วงว่านายจะ.....
ฟางหรง(พระเอก)
ผูกคอต/ยงั้นรึ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ
ฟางหรง(พระเอก)
คิดว่าจะกล้าทำจริงๆรึ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
คืออออ
ฟางหรง(พระเอก)
ข้าไปให้ก็ได้//ลุก+เดินไปที่ห้องเฟยหง
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
//เปิดประตูให้
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
!!!!!!!
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิง!!!!//ตะโกน+วิ่งไปดู
ฟางหรง(พระเอก)
.......//ช็อก+อึ้ง
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายท่านได้โปรดเอานายหญิงลงให้ข้าด้วยเพค่ะ ฮึก..//ร้องไห้
ฟางหรง(พระเอก)
ชิ//เอาเฟยหงลงมา
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิงเพค่ะตื่นขึ้นมาเถอะเพค่ะข้ารอนานหญิงนะเจ้าคะ//ร้องไห้
เอาคืนให้สาสม
เฟยหง(นายเอก)
(เหมือนมีใครกำลังเรียกข้าอยู่เลย)
เฟยหง(นายเอก)
(จางชวีใช่จางชวีเป็นคนพูด)
เฟยหง(นายเอก)
(ท่านอ๋องคงไม่พูดหรอก)
เฟยหง(นายเอก)
(ข้าไม่อยากตื่นขึ้นล....)
หมอหลวง
เรียบร้อยแล้วขอรับ
หมอหลวง
ฮูหยินชีพจรกลับมาสู่ภาวะปกติแล้วขอรับ
หมอหลวง
ข้าจอกลับไปพักผ่อนต่อนะขอรับ//คำนับ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
ขอบคุณนะเพค่ะที่ช่วยนายหญิง//คำนับ
ฟางหรง(พระเอก)
อือ//เย็นชา
เฟยหง(นายเอก)
อึก...//นิ้วขยับ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นะ...นายหญิง!!!!
เฟยหง(นายเอก)
ฮือออ//ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิง!!!//กอดเฟยหง
เฟยหง(นายเอก)
เฃจางขวีเจ้าเลิกกอดข้าเถอะข้าอึดอัด//ลูบหัวจางชวีเบาๆ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ//ดีใจ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายหญิงดื่มน้ำหน่อยนะเพค่ะ//ถือแก้วน้ำมาให้
เฟยหง(นายเอก)
อือ//ดื่มน้ำ
ฟางหรง(พระเอก)
แผนห่วยๆแบบนี้เจ้าก็คิดได้เรอะ
ฟางหรง(พระเอก)
คิดจะเรียกร้องความสนใจได้แค่นี้รึ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
นายท่านนายหญิงอากาไม่สู้ดีอย่าพึ่งทะเลาะกันเลยนะเพค่ะ//พยายามห้าม
ฟางหรง(พระเอก)
ที่นายหญิงเจ้าเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะนายหญิงเจ้าไม่ใช่รึ
เฟยหง(นายเอก)
ข้ายอมรับว่าที่ข้าเป็นแบบนี้เป็นเพราะข้า...
ฟางหรง(พระเอก)
หึ เจ้าก็ยอมรับง่ายดีนิ
เฟยหง(นายเอก)
แต่ที่ข้าต้องทำแบบนี้ก็เป็นเพราะ"ท่าน"มิใช่รึเพค่ะ//ลุกออกจากเตียง
แอดไม่รู้ว่าเขาใช้ศัพท์อะไรในการเรียกเตียงสมัยด่อน
เฟยหง(นายเอก)
ท่านเป็นคนบอกให้ข้าไปตาย ข้าก็ทำให้ท่านไง
เฟยหง(นายเอก)
ท่านสั่งข้าให้ข้าไปตายข้าก็ทำให้แล้วนี่ไง
เฟยหง(นายเอก)
ไม่พอใจรึ???//เดินเข้าไปใกล้ฟางหรง
ฟางหรง(พระเอก)
อย่างไงเจ้า.....//โดนพูดแทรก
เฟยหง(นายเอก)
พรุ่งนี้ข้าจะเข้าพบฮองเฮาเองไม่ต้องสอนข้า แล้วข้าจะทูนต่อฮองเฮาเรื่องที่ท่านทำอะไรไว่กับข้า//จริงจัง
เฟยหง(นายเอก)
ตั้งแต่วันที่เเต่งงานกันจนถึงวันนี้ท่านทำอะไรไว้กับข้า ข้าจะเอาคืนทุกอย่างแล้วท่านอย่าคิดว่าสนมที่พวกนั้นจะไม่โดน
เฟยหง(นายเอก)
ใครทำอะไรข้า ข้าจะแก้แค้ให้สาสม//หนักแน่น
เฟยหง(นายเอก)
จางชวีส่งแขก//กลับไปนอน
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เพค่ะ//คำนับ
จางชวี (บ่าวข้างกายนายเอก)
เชิญเพค่ะนายท่าน//ไล่ฟางหรงออก
ทูนฮองเฮา
เฟยหง(นายเอก)
ทูนฮองเฮา //คำนับ
เฟยหง(นายเอก)
หม่อมฉันขอประทานโทษเป็นอย่างสูงที่มิได้มาตามนัดเพค่ะ//อ่อนน้อม
เฟยหง(นายเอก)
แต่ที่หม่อมฉันมิมานักเพราะ.....
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ผิดก็คือผิด
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ไม่ควรมีข้ออ้าง//เยือกเย็น
เฟยหง(นายเอก)
ฮองเฮาได้โปรดฟังคำแก้ตัวของหม่อมฉันด้วยเพค่ะ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
คำแก้ตัวอะไรของเจ้าอีกละ //ผิดหวัง
เฟยหง(นายเอก)
ที่หม่อมฉันมิมานัดฮองเฮาเป็นเพราะหม่อมฉันทะเลาะกับท่านอ๋องเพค่ะ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
เรื่องของครอบครัวมิควรเอามาปะปนกับเรื่องนี้ นี่รึข้อแก้ตัวเจ้า
เฟยหง(นายเอก)
ท่านอ๋องสั่งข้าให้ข้า"ไปต/ย"หม่อมฉันก็ทำตามที่ท่านอ๋องสั่งจนหม่อมฉันเกือบต/ย
เฟยหง(นายเอก)
นี้คือข้อแก้ตัวของหม่อมฉันเพค่ะ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ว่ากระไรนะ /ลุกขึ้น+เดินตรงไปหาเฟยหง
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
นี้เจ้าจะฆ่าตัวต/ยตามที่ลูกชายข้าสั่งงั้นรึ//จับค่างเฟยหง
เฟยหง(นายเอก)
เพค่ะ//น้ำตาซึม
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ที่คอเจ้า!!!
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
นี้เจ้าคิดจะผูกคอต/ยงั้นรึ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ทำไมเจ้าถึงทำแบบนี้
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
มิคิดห่วงชีวิตเจ้าบ้างรึ //เป็นห่วง
เฟยหง(นายเอก)
จะให้หม่อมฉันทำกระไรได้รึเพค่ะ
เฟยหง(นายเอก)
ในเมื่อท่านอ๋องมิได้รักหม่อมฉันเลยแม้เเต่นิด
เฟยหง(นายเอก)
ขนาดวันเข้าหอท่านอ๋องก็ยังไปหลับนอนกับคนอื่นเลยเพค่ะ//ร้องไห้ออกมา
เฟยหง(นายเอก)
มีสิ่งเดียวที่หม่อมฉันทำให้ได้ก็คือ....
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ความต/ยของเจ้างั้นรึ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ข้าจะไม่ยอมให้ลูกชายข้าทำอะไรเจ้าอีกแล้ว//กอดเฟยหง+ลูบหัวเฟยหงเบาๆ
เฟยหง(นายเอก)
เพค่ะ//กอดตอบ
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ไปทานข้าวเถอะเจ้าคงยังมิได้ทานอะไรแต่เช้าใช่หรือไม่//เป็นห่วง
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
//กำลันทานข้าว
หนิงอัน(สนมเอก)
ท่านพี่เฟยหงมาทานข้าวกับฮองเฮาก็มิบอกข้าเลยนะเพค่ะ//เสแสร้ง
เฟยหง(นายเอก)
แล้วทำไมข้าต้องบอกสนมชั้นต่ำอย่างเจ้าล่ะ//กินข้าวต่อ
หนิงอัน(สนมเอก)
ใยจึงต้องว่าข้าแบบนั้นด้วยเพค่ะ//เสแสร้ง
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ที่นางพูดนั้นมันก็คือเรื่องจริง//หยุดกินข้าว
หนิงอัน(สนมเอก)
ขอบพระทัยนะเพค่ะที่....
ฮุ่ยเฟิน(ฮองเฮา)
ใครบอกว่าข้าเข้าข้างเจ้ารึ//มองเหยียดหนิงอัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
