เวลาจำกัดชีวิต
เวลาจำกัดชีวิต
แนะนำตัวละคร
1.*ลูกชาย*
ชื่อ ลาโมส
อายุ 10 ปี
พิเศษ (เสียชีวิต)
2.*พ่อ*
ชื่อ คอเทียส
อายุ 36 ปี
พิเศษ (เสียชีวิต) (ชายธรรมดาจากโลกเทคโนโลยี)
3.*พี่สาวลาโมส*
ชื่อ เมอฟี่
อายุ 15 ปี
พิเศษ เป็นเหมือนพี่สาวของลาโมส
รักลาโมสมากๆ
[แบบพี่รักน้อง]
4.*แม่*
ชื่อ นีนี่
อายุ 34 ปี
พิเศษ (เสียชีวิต)
[หมู่บ้าน พิทอเลีย]
ทุกคนรักกันเหมือนครอบครัวเดียวกัน
[เนื้อเรื่องโดยสรุป]
ในโลกที่เทคโนโลยีล้ำยุคไปไกลแล้ว....
แต่กลับยังมีสงครามที่เกิดขึ้น.....
ขนาดเดียวกันชายคนหนึ่งได้พาลูกชายของเขาที่เพิ่งเกิดในวันนั้นหนีออกมาจากสถานการณ์สงคราม แห่งนี้
ขนาดที่หนีก็ถูกตามล่าโดยชายคนหนึ่ง
และทำให้ทั้งคู่ได้หลงเข้าไปในประตูมิติประหลาด
ขนาดที่ทั้ง2 คน ไปโผล่ที่หมู่บ้านแห่งที่มีชื่อว่า พิทอเลีย
และแล้วAiอัฉริยะที่มือของคอเทียส ก็ได้บอกกับเขาว่า
ในโลกแห่งนี้สิ่งมีชีวิตจากโลกอื่นแบบคอเทียสจะสามารถอยู่ได้แค่10ปีเท่านั้น และต้องกลับไปยังโลกเดิม
ไม่งั้นอย่างงั้นก็จะค่อยๆสลายไป
คอเทียสที่ไม่ต้องการพบสงครามอีกแล้วจึงตัดสินใจ
ที่จะอยู่ที่แห่งนี้และได้เลี้ยงดูลูกของเขาที่ชื่อว่าลาโมส
และลาโมสมีเพื่อนคนนึงที่คอยดูแลและปกป้องเขาเหมือนพี่สาวนั่นคือเมอฟี่ก่อนที่เมื่อเวลาจะครบ10 ปี
คอเทียสพ่อของลาโมสก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ลาโมสฟัง
ก่อนที่จะออกเดินทางกลับโลกเดิมของตน
แต่ด้วยว่าประตูนั้นอยู่ได้แค่10ปีก่อนจะสูญหายไปตลอดกาลจึงทำให้มีขนาดของประตูมิติที่เล็กจน คอเทียสไม่สามารถเข้าไปได้
คอเทียสที่ร่างกายกำลังค่อยๆสลายจึงสั่งให้ลาโมสรีบหนีไปแต่ด้วยที่ลาโมสมีแค่พ่อเขาจึงไม่ยอมไป
และแล้วคอเทียสก็ได้ผลักลาโมสเข้าประตูนั้นไปเพื่อให้ลูกเขาได้มีชีวิตต่อไป
แต่ทว่าลาโมสกลับกระโดดกลับมาหาคอเทียสในวินาทีสุดท้าย
ก่อนที่ประตูจะปิดไปตลอดกาลและคอเทียสกับลาโมสก็นั่งคุยกันแบบฉันพ่อลูก
ก่อนที่จะค่อยๆสูญสลาย....ไปทีละคน
เรื่อง "เวลาจำกัด....ชีวิต"
ที่เมืองแห่งหนึ่ง ที่ ที่ซึ่งมีเทคโนโลยีล้ำยุคเต็มไปหมด
แต่ทว่ากลับยังมีสงครามชิงดินแดนกันอยู่
ทันใดนั้นเองได้มีชายคนหนึ่งที่มีนามว่า คอเทียส
คอเทียสนั้นได้พาลูกน้อยหนีจากพิษของสงครามไปพร้อมกับน้ำตาที่สูญเสียภรรยาของเขาไปหลังจากที่ลูกเขาเกิดมาได้ไม่นาน
นีนี่
สัญญากับฉันได้มั้ย~ว่าจะปกป้องลูกของเรา.....
คอเทียส
ได้~ได้~ที่รัก.....ผมสัญญา~~
นีนี่
งั้นหรอขอบคุณนะ.....
นีนี่
ฉั้นคิดถูกแล้วละ...ที่เลือกคุณ.....
คอเทียส
ทำไม~ถึงได้พูดแบบนั้นละ~~~ที่รัก~~
คอเทียส
ผมน่ะดีใจมากเลยนะ~~~
คอเทียส
ที่มีคุณอยู่ด้วยน่ะ~~
คอเทียส
ได้โปรดเถอะ~อยู่กับผมก่อนนะ.....ที่รัก
นีนี่
ฉั้นอยู่ด้วยไม่ได้แล้ว.....
คอเทียส
ผมจะรักคุณคนเดียวตลอดไป~~~~~~~
คอเทียส
และจะไม่มีใครคนอื่นที่จะมาแทนที่ของคุณได้~~~
[เสียงตะโกนที่ออกมาจากใจจริงพร้อมน้ำตา]
นีนี่
ฉั้นเชื่อคุณค่ะที่รัก......
นีนี่
และดูแลลูกของเราดีๆด้วยละ.....
คอเทียส
ได้....ได้.....ผมสัญญากับคุณ.........ที่รัก.....
หลังจากที่เขานึกถึงภาพในอดีตเสร็จแล้วนั้น
เขาก็ยังคงวิ่งและพาลูกเขาหนีไปตามสัญญา
ก่อนที่จะมีทหารฝั่งศัตรูได้พบเขาเข้า และแล้วคอเทียสก็ได้ถูกตามล่าจากชายผู้นั้น
คอเทียสพยายามที่จะหลบหนีและปกป้องลูกของเขา
พอวิ่งหนีไปเรื่อยๆก็ได้บังเอิญไปพบเข้ากับประตูมิติประหลาด
คอเทียสที่คิดว่าหนียังไงก็ไม่รอดแล้วนั้น
จึงหนีเข้าไปในประตูมิตินั้น
ก่อนที่ทหารคนนั้นจะหาเขาไม่เจอและถอดใจกลับไปรบในสงครามต่อ
แต่ทว่าด้วยดวงหรืออะไรก็มิอาจทราบได้
คอเทียสได้บังเอิญไปโผล่ในหมู่บ้าน
ที่ ที่ซึ่งผู้คนนั้นรักใคร่และห่วงใยกันเสมือนครอบครัวเดียวกัน
หลังจากนั้นอุปกรณ์ล้ำสมัยที่มือขวาของเขาก็พูดขึ้นมาว่า
Artificial intelligence(Ai)ปัญญาประดิษฐ์
วิเคราะห์สถานการณ์และภูมิภาคกับที่อยู่อาศัยเรียบร้อยแล้วครับท่าน
Artificial intelligence(Ai)ปัญญาประดิษฐ์
ในสถานที่แห่งนี้
สิ่งมีชิวีตแบบท่านสามารถอาศัยอยู่ได้เพียงแค่10ปีก่อนที่จะสลายไปถ้าหากไม่รีบกลับไปที่โลกของท่านและต้องอยู่ที่โลกของท่านอีก5ปีถึงจะกลับมาอยู่ที่นี่ได้อีก10ปีครับท่าน
คอเทียส
อื้ม...ขอบคุณใจนะ.....
ก่อนที่เขาจะเดินไปในหมู่บ้านและพบกับผู้คนธรรมดาที่ใช้ชีวิตแบบบ้านๆ
แต่เรื่องที่แปลกคือชาวบ้านและคอเทียสพูดคุยกันได้
ก่อนที่คอเทียสจะได้ถามที่อยู่กับชาวบ้านแถวนั้นไป
และได้มีหญิงชราคนหนึ่งที่ตอบเขามา
คอเทียส
ทะ....ที่นี่ ที่ไหน~~ครับ
[เสียงที่อ่อนแรงและเหนื่อยจากการถูกตามล่า]
ยายดาน่า
ที่นี่คือหมู่บ้านพิทอเลียจ้า~~
ด้วยความเหนื่อยคอเทียสจึงได้ล้มลงและหมดสติ
ไปพร้อมกลับลูกน้อยที่ตกลงไปยังพื้น
และแล้วพอคอเทียสลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเขานั้นได้อยู่ที่บ้านของหญิงชราผู้นั้นแล้ว
พร้อมกับอาหารด้านหน้าเขา
คอเทียส
ลูกของผมละ.....ลูกผม~~~
ยายดาน่า
ในนั้นเลยจ้า~
นอนอยู่ในเปลนั้นจ่ะ~~~
คอเทียส
ขอบคุณนะครับคุณยายที่ช่วยผมไว้
คอเทียส
ขอโทษที่ทำรุนแรงกับคุณยายนะครับ
ยายดาน่า
ไม่เป็นไรหรอกจ้า~~
ยายดาน่า
ก็...เธอ..น่ะรักลูกมากๆเลยใช่มั้ยละ~~
ยายดาน่า
เป็นพ่อของเด็กคนนั้นสินะ~~~
คอเทียส
คุณยายรู้ได้ยังไงหรอ....ครับ
ยายดาน่า
คงไม่มีใครรักลูกไปมากกว่าพ่อแม่อีกแล้ว~~~
ยายดาน่า
ก็ดูจากที่ตื่นขึ้นด้วยร่างกลายที่สะบักสะบอมขนาดนั้น~~แต่กลับถามหาลูกก่อนเนี่ย~~
ยายดาน่า
คงไม่ใช่คนไม่ดีที่ไปลักพาตัวลูกคนอื่นมาหรอกใช่มั้ยละ~~~
คอเทียส
ขอขอบคุณอีกครั้งครับยายที่ช่วยผมและลูกไว้
คอเทียส
ได้สัญญากับเธอคนนั้นแล้วว่าจะปกป้องลูกให้ดีที่สุด
ยายดาน่า
ไปกินและตรงนั้นก่อนสิจ๊ะ~~~แล้วค่อยคุยกัน
จากนั้นก็ได้ไปนั่งพูดคุยกัน
คอเทียส
ขอบคุณสำหรับอาหารครับ
คอเทียส
อ่อ.....ยายครับ....
ยายดาน่า
หรือว่าอาหารไม่ถูกปากละ~~~
คอเทียส
ยายมีลูกด้วยหรอครับ...
คอเทียส
ทำไมถึงดูเหมือนยายเคยมีลูกมาก่อนเลยครับ....
คอเทียส
แล้วลูกยายหายไปไหนแล้วละครับ...
ยายดาน่า
ลูก~~ของยายนั้น~~
ยายดาน่า
ถูกทางกองทัพนำตัวไปเป็นทหารศึกแล้วละ.....
ยายดาน่า
ยายรักเขามากๆเลยละ
ยายดาน่า
แต่ก็ทำได้แค่เห็นเขาถูกจับตัวไป~~~
คอเทียส
ขะ....ขะ...ขอโทษครับคุณยาย...
คอเทียส
ที่ผมถามอะไรแบบนั้นออกไปน่ะครับ....
ยายดาน่า
ไม่เป็นไร~~~จ้ะ~~~
คอเทียส
ผมเอง...ก็เสียคนที่รักไปเหมือนกันครับ
คอเทียส
ในวันที่เด็กคนนี้เกิด.....
คอเทียส
ก่อนที่ภรรยาผมจะตาย
คอเทียส
เธอได้บอกกับผมว่าให้ดูแลเด็กคนนี้ให้ดีๆ
คอเทียส
ผมเองก็ได้สัญญาไว้กับเธอแล้ว....
จากนั้นคอเทียสก็เล่าทุกเรื่องให้หญิงชราฟัง
ยายดาน่า
แล้ว~เด็กคนนี้ชื่ออะไรละจ้ะ~~
คอเทียส
ยังไม่ได้ตั้งชื่อให้เลยครับ....
ยายดาน่า
ก็ควรจะมีชื่อนะจ๊ะ~~
คอเทียส
งั้นผมจะเรียกเขาว่า
ลาโมสแล้วกันครับ
ยายดาน่า
เป็นขื่อที่เพราะดีนะ~~
คอเทียส
จะเป็นอะไรมั้ยครับ
ถ้าผมจะขออาศัยอยู่กับยายที่เมืองแห่งนี้ด้วยน่ะครับ
[8ปีต่อมา]
ลาโมสได้เติบโตขึ้นและมีเพื่อนที่เปรียบเสมือนกับพี่สาวคนนึงของเขา
ลาโมสมักจะถูกรังแกและได้พี่สาวที่ชื่อว่าเมอฟี่ช่วยไว้อยู่เสมอ
เหตุที่พ่อไม่ได้มาคอยดูแลเพราะพ่อต้องทำงานหาเงินและเรื่องเด็กทะเลาะกัน
ถ้าไม่ร้ายแรงจนถึงชีวิต
คอเทียสนั้นอยากให้ลูกของเขาได้เรียนรู้ถึงโลกภายนอก
เพื่อที่เมื่อคอเทียสไม่อยู่แล้ว ลูกเขาจะดูแลตัวเองได้
คอเทียสไม่เคยเหลวมองผู้หญิงคนใดเลย
เพราะเขาให้ทั้งใจกับนีนี่ไปหมดแล้ว
[อีก1ปีกว่าก็ผ่านไป]
2วันก่อนที่เมื่อเวลานั้นจะใกล้เข้ามา และมันก็ต้องมีการจากลา
คอเทียสได้บอกลาคุณยาย
คอเทียส
ลาก่อนนะครับ...คุณยาย
คอเทียส
ขอบคุณคุณที่ดูแลผมและลูกมาตลอดนะครับ
[คอเทียสเล่าเรื่องราวทั้งหมด ให้ยายฟังตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้ว]
คอเทียสได้ทำใจและเดินไปบอกทุกเรื่องราวให้ลาโมสได้ฟังว่า
คอเทียส
พ่อมีเรื่องที่ควรเล่าให้ลูกฟังมาตั้งนานแล้ว....
พ่อเขาได้เล่าทุกอย่างให้ลาโมสฟัง
และแล้วลาโมสก็ได้ไปเรื่องเล่าทั้งหมดให้เมอฟี่ฟังก่อนที่จะจากลากัน
หลังจากนั้นลาโมสกับพ่อก็เตรียมออกเดินทางไปในอีก2วันข้างหน้าซึ่งเป็นวันครบกำหนดพอดี
เนื่องด้วยที่เมืองแห่งนี้มีแต่ความสุขคอเทียสที่ไม่อยากพบเจอกับสงครามเลยอยากอยู่ที่นี่ให้นานที่สุด
แต่พอวันนั้นมาถึงก็ต้องบอกลากันแบบจริงๆ
เนื่องด้วยว่าเป็นวันสุดท้ายเลยเกิดข้อผิดพลาดขึ้น...!!!
นั่นก็คือเมื่อเวลาผ่านไป ประตูนั้นจะค่อยๆหดตามไปด้วย
10ปีที่พูดถึงคือเวลาที่อาศัยอยู่ได้ส่วน5ปีที่กลับมาได้คือเวลาที่
เมื่อ10ปีก็จะกลับได้อีกครั้ง
ส่วนจะกลับมานั้นสามารถใช้ด้วยวิธีไหนก็ได้
และถ้าไม่ออกไปก่อนประตูปิดก็ติดในโลกแห่งนี้และสูญสลายไป
จากนั้น ก่อนคอเทียสจะลองเข้าไปข้างในประตูนั้นแต่ก็เข้าไปไม่ได้
เนื่องด้วยว่าประตูมิตินั้นเหลือขนาดเล็กจนเกินไป
และเมื่อเวลาใกล้หมดเข้าไปทุกที
คอเทียสก็ได้บอกให้ลาโมสทิ้งเขาไว้และหนีไปในประตูมิตินั้นซะ
แต่ลาโมสกลับไม่ยอมไป
คอเทียสเลยได้ผลักลาโมสเข้าไปในประตูมิตินั้น
แต่ด้วยที่ว่าลาโมสมีแค่พ่อของเขา
เขาจึงรีบวิ่งและกระโดนกลับเข้ามาในประตูมิตินั้นในวินาทีสุดท้าย
ก่อนที่ประตูมิตินั้นจะได้หายไปตลอดกาล
และแล้วทั้ง2พ่อลูกก็นั่งเปิดใจคุยกันในขนาดที่ร่างกายกำลังสลายหายไป
คอเทียส
ลูกจะกลับ.....มาทำไม!!!
ลาโมส
กะ....กะ....ก็ผมไม่มีใครนอกจากพ่อแล้วนี่นา~~~
[ลาโมสพูดพร้อมกับร้องให้]
คอเทียส
...............!!!
ลาโมส
ทุกครั้งที่ผมเล่นอยู่กับเด็กคนอื่น
ลาโมส
เขามักจะเรียกผมว่า ไอ่ลูกไม่มีแม่...
ลาโมส
มันเจ็บมากเลยนะครับ~
ลาโมส
เจ็บทุกครั้งที่ถูกพูดใส่~~~
คอเทียส
พ่อ....พ่อ....ขอโทษ...
คอเทียส
พ่อขอโทษนะ ที่พ่อไม่สามารถรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับแม่ของลูกได้
[ร่างกายค่อยๆสลายไปทีละนิด]
ลาโมส
แล้ว...แม่ผมเป็นใจดีมั้ยครับ
คอเทียส
พ่อน่ะได้พบกับแม่ของลูกในวันที่ฝนตก
คอเทียส
และเราทั้ง2ได้หนีไปหลบฝนในที่เดียวกัน....
เลยทำให้เราได้รู้จักกันตั้งแต่นั้นมา
คอเทียส
แม่ของลูกน่ะเป็นคนที่จิตใจดี
คอเทียส
ชอบช่วยเหลือสัตว์น้อยใหญ่และยังมีเมตตาต่อคนรอบข้างจนใครๆก็รักแม่ของลูก
คอเทียส
แต่แม่เขานั้นก็เลือกพ่อ~~
คนที่ไม่เอาไหน~~
คอเทียส
ขนาดแค่คำสัญญาก็ยังรักษาไว้ไม่ได้~~~~~
ลาโมส
ตอนนี้ผมรู้สึก...ดีใจมากเลยละครับ
ลาโมส
ที่ได้เป็นลูกของพ่อกับแม่น่ะครับ
คอเทียส
พ่อเอง...ก็ดีใจเหมือนกัน~~
คอเทียส
ที่ได้มีลูกเป็นลูกของพ่อน่ะ~~
หลังคุยกันไปสักพัก ร่างกายของลาโมสก็ได้กำลังจะหายไปแล้ว
คอเทียสได้ร้องให้และพูดลอยๆขึ้นมาว่า
คอเทียส
ทำไมถึงต้องพลักทุกอย่างไปจากฉั้นด้วย~~~~~~~~~~
คอเทียส
และแล้วร่างกายคอเทียสก็สลายหายไปพร้อมกับน้ำตาหยดสุดท้ายที่ตกลงบนฝืนดินและแล้วก็ไม่มีคนได้พบเห็นทั้งคู่อีกเลยไปตลอดกาล
กร๊วก
จบบทของคอเทียสแล้ว
แต่ยังมีบทของลาโมสในอีก1ไทม์ไลน์ที่ต้องล้างแค้นให้พ่อของเขา
ในชีวิตจำกัดความแค้น(จบดี)
กร๊วก
เรื่องต่อไป
ฉันเป็นผู้สร้างทุกสิ่งจริงๆใช่มั้ยเนี่ย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
