แวมไพร์คลั่งรัก
บทนำ
คฤหาสน์ตระกูลเคาท์อัลเฟรอ
คฤหาสน์ที่อยู่ลึกและห่างใกล้จากผู้คน จนคนภายนอกต่างคิดว่าที่นี่คือคฤหาสน์ผีสิง ไม่มีมนุษย์คนใดกล้าที่จะแวะเวียนเข้ามาหรืออาศัย
ถึงคนภายนอกจะเห็นว่าที่นี่น่ากลัวและสำหรับครอบครัวอัลเฟรอกับเป็นอะไรที่ดีและปลอดภัย
แม่ของเฟดี้
เฟดี้!! ตื่นได้แล้วลูก
เฟดี้
หม่ามี้มันยังเช้าอยู่เลยค่ะ
แม่ของเฟดี้
เฟดี้ลูกต้องตื่นได้แล้ว คุณพ่อกำลังรอลูกอยู่
เฟดี้
อื้อออ แด๊ดดี้?? ห๊ะ!!! // ตกใจตื่น
หลังจากเสียงตกใจของคนในห้อง ไม่นานก็มีเสียงวิ่งวุ่นไปมาของคนด้านใน ก่อนจะเปิดประตูห้องออกมา
เฟดี้
หม่ามี้!!?? แด๊ดดี้มีเรื่องอะไรหรอค่ะ?? // ถามขึ้นด้วยความสงสัย
แม่ของเฟดี้
ลูกไปถามคุณพ่อเองเถอะ เร็วเขาคุณพ่อรอลูกนานแล้ว // พูดเสร็จก็เดินนำเธอลงมาจากบันไดมายังห้องทำงานของคุณพ่อ
เฟดี้
// เอื้อมมือเปิดประตูห้องทำงานเข้าไปด้านใน
เฟดี้
แด๊ดดี้เรียกหนูมามีอะไรค่ะ??
พ่อของเฟดี้
เฟดี้ตอนนี้ลูกอายุเท่าไรแล้ว??
เฟดี้
ถ้าเอาตามอายุพวกมนุษย์ หนูอายุ 18ค่ะ
แม่ของเฟดี้
// ยืนอยู่ข้างๆสามี
เฟดี้
ทำไมหรอค่ะ!!?? // เธอรู้สึกสงสัยและรู้สึกไม่ดี ที่แด๊ดดี้ถามถึงอายุของเธอทำไม
พ่อของเฟดี้
เฟดี้ลูกก็โตแล้ว พ่อและแม่ตัดสินใจว่าจะ ส่งให้ลูกไปลองใช้ชีวิตร่วมกับพวกมนุษย์
เฟดี้
ค่ะ!!!??? // ตกใจมาก
แม่ของเฟดี้
มันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่เหล่าแวมไพร์จะให้ลูกๆออกไปใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์
เฟดี้
แด๊ดดี้ก็รู้ว่าหนูไม่เคยออกไปนอกคฤกหาสน์เลยนะคะ และอีกอย่างหนูเป็นแวมไพร์
เฟดี้
หนูไม่สามารถไปใช้ชีวิตร่วมกับพวกมนุษย์ได้หรอกค่ะ
พ่อของเฟดี้
ถ้าลูกไม่ออกไป พ่อจะตัดชื่อลูกออกจากวงศ์ตระกูลอัลเฟรอ // จ้องมองหน้าลูกสาวอย่างจริงจังและยังขู่เธออีกด้วย
แม่ของเฟดี้
ลูกแม่ ไม่ต้องห่วงเรื่องที่ลูกเป็นแวมไพร์ แค่ลูกปิดบังตัวตนของตัวเองไม่ให้พวกมนุษย์รู้ และอดทนจนเรียนจบมหาลัย ลูกก็สามารถสอบผ่าน // ปลอบใจลูกสาว
เฟดี้
หม่ามี้ก็พูดง่ายสิ่ค่ะ คนที่ต้องออกไปใช้ชีวิตด้านนอกมันคือหนู
พ่อของเฟดี้
นี้คือข้อมูลเมืองและมหาลัยที่ลูกต้องไปอาศัยอยู่ ลูกต้องจำให้ขค้นใจว่า ห้ามให้ใครรู้เรื่องที่ลูกเป็นแวมไพร์เด็ดขาด // ไม่สนใจสีหน้าของลูกสาว ก่อนจะส่งเอกสารที่เตรียมไว้ให้ลูกสาว
เฟดี้
// เอื้อมมือไปรับเอกสารเข้ามหาลัยที่แด๊ดดี้เตรียมให้เธอเรียบร้อยแล้ว
เฟดี้
พรุ่งนี้!!! ทำไมมันเร็วแบบนี้ค่ะ!!! // 😱
เฟดี้
หนูยังไม่ได้เตรียมตัวหรือเตรียมของอะไรเลยนะคะ?? // อย่างน้อยเธอก็ยังมีข้ออ้างที่จะถ่วงเวลา
แม่ของเฟดี้
เรื่องนั้นลูกไม่ต้องห่วงแม่จากการสั่งให้พ่อบ้านเก็บของที่จำเป็นให้ลูกไว้แล้ว // เธอรู้ว่าลูกสาวตัวเองกำลังจะหาข้ออ้างถ่วงเวลา
เฟดี้
เฮ้อ!! แด๊ดดี้หม่ามี้ไม่เหลือข้ออ้างให้หนูบ้างเลย // 😥
พ่อของเฟดี้
ไปอ่านข้อมูลให้เรียบร้อย พรุ่งนี้ลูกมาที่ห้องลับด้วย // พูดเสร็จก็ไล่ให้ลูกสาวออกไปได้
เฟดี้
ค่ะ // เธอเดินออกมาจากห้องทำงานของแด๊ดดี้ เพื่อกลับห้องตัวเองอย่างจำยอม
1 - ออกนอกคฤหาสน์ครั้งแรก
วันนี้เป็นวันที่เธอต้องออกไปใช้ชีวิตด้านนอกร่วมกับมนุษย์ เธอเปิดประตูออกมาจากห้องนอน ก่อนจะมายังห้องห้องหนึ่งที่ตอนนี้แด๊ดดี้และหม่ามี้ยืนรออยู่
เฟดี้
แด๊ดดี้หม่ามี๊!!?? หนูไม่ไปได้ไหมค่ะ?? // 😢
แม่ของเฟดี้
โอ้ลูก!! ไม่ทำหน้าแบบนั้นนะ แม่เชื่อว่าลูกทำได้ // เดินเข้าไปสวมกอดและปลอบเธอด้วยความรัก
เฟดี้
ฮืออ แด๊ดดี้ หม่ามี้ ฮืออ หนูไปก่อนนะคะ // ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในประตูมิติ
แม่ของเฟดี้
// ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่เห็นลูกสาวกำลังจะจากไปใช้ชีวิตด้านนอก
พ่อของเฟดี้
// กอดปลอบภรรยา
เฟดี้
แด๊ดดี้ หม่ามี้ หนูไปก่อนนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะ // เธอก่อนลาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ประตูมิติจะส่งเธอออกไปด้านนอกคฤหาสน์
แม่ของเฟดี้
ลูกก็ดูแลตัวเองด้วยนะ ลูกรัก ฮืออ
พ่อของเฟดี้
// หลับตาลงไม่กล้ามอง
เฟดี้
ลาก่อนค่ะ // พูดเสร็จประตูมิติก็วาร์ปเธอไปยังเมืองเมืองหนึ่งที่เธอต้องไปอาศัยอยู่และเรียนมหาลัย
ประตูมิติส่งเธอมายังเมืองซีแถบชานเมืองที่ห่างไกลจากผู้คน และนั้นมันทำให้เธอต้องหารถไปยังตัวเมือง
เฟดี้
แล้วนี่ฉันถูกส่งมาอยู่ที่ไหนเนี่ย?? // เธอที่ถูกส่งมายังสถานที่ไม่รู้จักและไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เฟดี้
// เธอหันมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นรถซะคันก็จะตัดสินใจใช้พลังของแวมไพร์
เฟดี้
ทำไมถึงใช้พลังไม่ได้!!!?? // เธอรู้สึกตกใจมาที่ไม่สามารถใช้พลังได้ ก่อนจะลองทำมันใหม่อีกครั้ง
เฟดี้
ไม่จริงใช่ไหมเนี้ย!!! แล้วแบบนี้ฉันจะทำอย่างไรดี!!??
เธอที่รู้ว่าตัวเองไม่สามารถใช้พลังของแวมไพร์ได้ ก่อนจะยืนนิ่งคิดหาทางเข้าเมือง สุดท้ายเธอก็ต้องจำใจที่จะเดินเข้าเมือง จังหวะที่เธอเดินลากกระเป๋าที่มีขนาดใหญ่ได้ครึ่งทาง เธอก็ได้ยินเสียงรถขับมาทางนี้พอดี
เฟดี้
// หันไปมองด้านหลัง เห็นไฟหน้ารถที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ ก่อนที่เธอจะรีบโบกมือขอความช่วยเหลือทันที
คนขับรถที่เห็นเธอโบกเรียกก็ขับรถเข้ามาจอดด้านข้างเธอ ก่อนจะลดกระจกลงมาถามว่าเธอจะไปไหน
เฟดี้
หนูจะเข้าตัวเมืองค่ะ คุณลุงพอจะขับรถไปส่งที่ตัวเมืองได้ไหมค่ะ??
คุณลุงยกยิ้มอย่างเป็นมิตรก่อนจะอนุญาตให้เธออาศัยรถของคุณลุงเข้าเมือง เธอไม่รอช้าขนกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ขึ้นรถ ไม่นานรถของคุณลุงก็ขับตรงเข้าเมืองทันที
ไม่นานรถของคุณลุงก็ขับรถเข้ามาให้ตัวเมืองซี ก่อนที่คุณลุงจะเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง
เฟดี้
ขอบคุณนะคะ คุณลุง นี้ค่ะเงินค่าโดยสาร // เธอกล่าวขอบคุณมนุษย์ใจดีที่อุตส่าห์ขับรถมาส่งเธอ ก่อนจะหยิบเงินให้คุณลุงเป็นค่าน้ำใจ
เธอมองป้ายที่เขียนว่า สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง คุณลุงคนขับบอกว่าถ้าจะเข้าไปในอาศัยในเมืองต้องผ่านตรงนี้ก่อน เธอเดินลากกระเป๋าเข้าได้ด้านในสำนักงาน
หลังจากส่งเอกสารยืนยันตัวตนที่แด๊ดดี้ทำให้และเอกสารเข้าเรียนมหาลัย ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะทำเอกสารอนุญาตให้เธอสามารถเข้าเมืองได้
เฟดี้
ได้หนังสืออนุญาตแล้ว และต้องหาคอนโดพักอาศัยอยู่ และจะไปหาที่ไหนล่ะ?? // เธอเดินออกมาจากสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องหาที่พักที่อาศัย
เฟดี้
ถามคนแถวนี้แล้วกัน // พูดเสร็จก็โบกรถโดยสารและบอกกับคนขับให้หาคอนโดที่ดีที่สุดให้กับเธอ
ไม่นานรถโดยสารก็ขับมาถึงคอนโดหรูให้ตัวเมืองที่อยู่ใกล้กับรถไฟสามารถเดินทางไปมหาลัยได้ และยังอยู่ใกล้กับห้างสรรพสินค้าหรูอีกด้วย เป็นอะไรที่ครบวงจรจริงๆ
เธอจ่ายเงินค่ารถโดยสารและเปิดประตูรถออกมา ก่อนจะลากกระเป๋าเดินทางเดินเข้าไปด้านในคอนโด เพื่ิทำเรื่องของเข้าพัก
"สวัสดีค่ะคุณหนู ต้องการพักห้องไหนค่ะ"
เฟดี้
ขอห้องที่ดีที่สุดและใหญ่หน่อยค่ะ พอจะมีบ้างไหมค่ะ?? // เธอบอกห้องที่ต้องการจะเข้าพักให้กับพนักงาน
"มีค่ะเหลืออยู่ห้องนึงค่ะ จะขึ้นไปดูไหมค่ะ??"
เฟดี้
ไม่ค่ะ เอาห้องนั้นเลยค่ะ เท่าไรค่ะ?? // เธอปฏิเสธที่จะขึ้นไปดูและยังตอบตกลงจะเอาห้องนั้น
"ค่ะ ห้อง G02 ราคา 35,000,000.-"
เฟดี้
// พอได้ยินราคาค่าห้อง ก็ไม่ค่อยแพงเท่าไร เธอหยิบบัตรเครดิตสีดำที่แด๊ดดี้ให้มาออกมาส่งให้พนักงาน
"เรียบร้อยแล้ว นี่ค่ะคีย์การ์ดห้อง เดี๋ยวดิฉันจะนำทางให้ค่ะ"
เฟดี้
ค่ะ ขอบคุณค่ะ // เธอกล่าวขอบคุณและเดินตามพนักงานเข้ามาด้านในลิฟท์
หลังการจ่ายเงินและเซ็นสัญญาเจ้าของเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่พนักงานจะอาสาเดินนำทางเธอไม่ยังห้องของตัวเอง ไม่นานประตูลิฟท์ก็เปิดออก ก่อนที่พนักงานจะพามายังห้องห้องหนึ่ง
เฟดี้
แล้วห้องนี้ห้องของใครค่ะ?? // ถามขึ้นด้วยความสงสัยและอยากรู้
"เป็นห้องของคุณชายท่านนึงค่ะ"
เฟดี้
ค่ะ // เธอพยักหน้ารับว่าเข้าใจและเลิกสนใจ ก่อนจะหันมาดูห้องของตัวเอง
หลังจากที่เธอเดินชมห้องและชอบมากไม่ผิดหวังที่ซื้อ ก่อนจะเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าหยิบเสื้อผ้าใส่ตู้และเตรียมตัวไปมหาลัยต่อ
2 - มีเพื่อนมนุษย์ครั้งแรก
หลังจากที่เธอจัดการกับเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว และมองดูนาฬิกาที่บอกว่าตอนนี้เธอกำลังจะไปมหาลัยสาย เธอรีบแต่งตัวด้วชุดนักศึกษา ก่อนจะเดินออกมาจากห้อง เพื่อไปหารถเดินทาง
เฟดี้
// ยืนอยู่หน้าคอนโดมองหารถ
เฟดี้
เสียงใครร้องขอความช่วยเหลือ?? // หันไปมองตามเสียง ก่อนจะเดินตามเสียงก่อนเห็นภาพของผู้หญิงกำลังถูกผู้ชายทำร้าย
"กริ๊ดดดดดด ช่วยเหลือค่ะ!!!"
"ร้องให้คอแตก ก็ไม่มีใครช่วยมึงหรอ!!"
เฟดี้
นี่!!! นายจะทำอะไรผู้หญิง // พูดขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปจับแขนของผู้ชายและกระชากให้ออกมาห่างจากผู้หญิง ถึงจะใช้พลังไม่ได้แต่แรงกระชากของเธอมันแรงกว่าพวกมนุษย์หลายเท่า
"แล้วเธอมาเสือกอะไรด้วยวะ!! ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็หลบไป"
เฟดี้
ก็ไม่ได้อยากจะเสือกหรอกนะ แต่กูรับไม่ได้ที่มึงจะทำร้ายผู้หญิง!!! // เธอจ้องมองหน้าของเขาด้วยสายตาดุและน่าหวาดกลัว จนร่างสูงของเขาสั่นกลัว
"มึ..ง...ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!"
หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นล่าถอยไป เธอก็รีบปรับสีหน้าและแรงกดดันให้มันเป็นปกติ ก่อนจะหันมาถามหญิงสาว
เฟดี้
เธอเป็นไงบ้าง บาดเจ็บตรงไหนไหม?? // ถามขึ้น
"ฉันไม่เป็นอะไร แต่ขอบใจเธอมากนะ ที่เข้ามาช่วยเหลือ"
เฟดี้
อื้ม เธอชื่ออะไร เราชื่อ เฟดี้ // เธอรู้สึกถูกชะตา ก่อนจะถามชื่อและแนะนำตัวเอง
เบรนดา
อื้ม เฟดี้ เราชื่อ เบรนดา เธอกำลังจะไปมหาลัย C หรอ
เฟดี้
ใช่แล้วเบรนดา เธอก็จะไปมหาลัย C ด้วยหรอ
เบรนดา
บังเอิญจริง ไปด้วยกันไหม
เฟดี้
ตกลง // เธอตอบตกลงทันที ถึงเธอจะเพิ่งรู้จักเบรนดาก็ตาม
เบรนดาพาฉันมาที่รถของเธอ ก่อนจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านใน เบรนดาเธอเล่าให้ฟังว่า ผู้ชายคนนั้นคือแฟนเก่าของเธอที่เลิกกันไปนานแล้ว
เบรนดา
ในเมื่อ มึงและกูเป็นเพื่อนกันแล้ว เรียกมึงกูก็ได้
เฟดี้
ก็ได้!! มึงพักอยู่ที่ไหนอ่ะ?? หรือพักอยู่ที่คอนโดหรู // ถามขึ้นถ้าเบรนดาพักคอนโดที่เดียวกันกับเธอก็ดีเลย หรือถ้าไม่มีที่พักเธอจะชวนให้มาอยู่ด้วยกัน
เบรนดา
กูไม่ได้รวยขนาดนั้นเว้ยที่จะสามารถพักที่คอนโดหรูได้ กูกำลังหาที่พักและโชคไม่ดีเจอแฟนเก่า
เฟดี้
เอาแบบนี้ไหมมึง มึงมาพักกับกูไหม?? // เธอออกปากชวนเพื่อนคนแรกให้มาพักด้วยกัน แต่เธอลืมอะไรไปหรือเปล่าว่า ตัวเองเป็นแวมไพร์
เบรนดา
ที่ไหน?? // ถามขึ้นด้วยความสงสัย
เฟดี้
หลังกลับมหาลัย มึงมารับกูที่คณะบริหาร กูจะพามึงไปดูห้อง // เธอบอกและนัดแนะเบรนดาให้มารับเธอที่คณะ
เบรนดา
ไม่ต้องไปรับมึงที่คณะหรอ กูก็อยู่คณะบริหารกับมึง
เฟดี้
ฮ่าาาา อะไรมันจะบังเอิญแบบนี้วะ
ไม่นานรถของเบรนดาก็เลี้ยวเข้ามาในหมาลัยก่อนจะขับหาคณะบริหารที่พวกเธอต้องไปรายงานตัว ไม่นานรถก็จอดที่หน้าคณะบริหาร ก่อนที่พวกเธอจะเปิดประตูรถออกมา
เคลี่
ไอ้ดา!!! // เสียงตะโกนเรียกดังขึ้น
เบรนดา
// หันไปมองก่อนจะพาเธอมาหาสองสาวที่ยืนรออยู่
เฟดี้
// เดินตามเบรนดาไปยังสองสาวที่น่าจะเป็นเพื่อนของเบรนดา
เดซี่
นี่มึงพาใครมาวะ?? // เห็นว่าเบรนดาพาใครมาด้วย ก็ถามขึ้นด้วยความสงสัย
เบรนดา
เดซี่ เคลี่ นี่ เฟดี้ ส่วน เฟดี้ นี่ เดซี่ เคลี่ // แนะนำเธอให้รู้จักกับทั้งสอง และแนะนำทั้งสองให้เธอรู้จัก
เฟดี้
ยินดีที่ได้รู้จัก // 😊
เดซี่
มึงนี้แนะนำกูกับเพื่อนใหม่ได้เชี้ยมาก แต่เอาเถอะยินดีที่ได้รู้จัก เรา เดซี่
เคลี่
ยินดีที่ได้รู้จัก // 😊
เคลี่
มึงไปรู้จักกันได้ไงวะ??
เบรนดา
เฟดี้ มันช่วยกูจากไอ้เชี้ยมาร์ค
เดซี่
เชี้ยยย!! มันยังไม่เริ่มมาตามตอแยมึงอีกหรอวะ
เบรนดา
เอออดิ่ เลิกก็เลิกไปแล้ว จะมายุ่งวุ่นวายกับกูทำไมไม่รู้
เคลี่
แล้วมึงสองคนรายงานตัวยัง ถ้ายังรีบไปรายงานให้เรียบร้อย
เบรนดา
งั้นกูและเฟดี้ไปรายงานตัวก่อน
เธอและเบรนดาเดินเข้ามาในตึกคณะที่มีโต๊ะและอาจารย์นั่งรอให้นักศึกษามายื่นเอกสารรายงานตัว หลังจากยื่นเอกสารรายงานตัวเรียบร้อยแล้ว อาจาร์ยก็แนะและบอกว่ามหาลัยจะเปิดเรียนเดือนหน้า ให้พวกเธอเตรียมตัวให้เรียบร้อย
เดซี่
ไอ้ดา!! ไอ้เฟดี้ทางนี้!! // ตะโกนสองสาวให้มานั่งทางนี้
เดซี่
แล้วนี่พวกมึงพักกันอยู่ที่ไหนวะ??
เบรนดา
กูยังไม่มีที่พัก แต่ไอ้เฟดี้มันชวนกูไปอยู่ด้วย
เบรนดา
นี่มึงเป็นลูกคุณหนูที่ไหนหรือเปล่าวะ!!??
เดซี่
ในมหาลัยมีคนเข้าไปพักอยู่ที่นั้น รวมมึงด้วย ก็สองคน
เดซี่
นู่นมึงเห็นกลุ่มนั้นไหม!!?? // พูดขึ้นพร้อมชี้ไปยังกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่ง
เฟดี้
// หันไปมองตามเดซี่ชี้
เฟดี้
ทำไมหรอ?? // เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมเดซี่ถึงชี้ไปที่กลุ่มผู้ชายกลุ่มนั้น
เคลี่
มึงเห็นผู้ชายที่หน้าตาดีคนนั้นไหม!!??
เฟดี้
และมันคนไหนล่ะ!!?? // เธอก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
เบรนดา
โอ้ยยยยย!!! ไอ้แอชตัน!!! // เบรนดาที่เห็นว่าเธอดูงงและไม่เข้าใจ เลยตะโกนเรียกคนที่มันรู้จัก ทำให้กลุ่มผู้ชายหันมามองที่พวกเธอ
แอชตัน
มึงตะโกนเรียกกูทำไมวะ??
เบรนดา
มึงพาเพื่อนมึงมานี่ดิ!!??
แอชตัน
แล้วทำไมกูต้องพาเพื่อนกูไปหาพวกมึงด้วยวะ!!??
เบรนดา
เอ้าอีเวรกูจะแนะนำเพื่อนมึงให้รู้จักกับเพื่อนกู
แอชตัน
เพื่อนมึงจะมารู้จักเพื่อนกูทำส้นตีนอะไรวะ!!??
เคลี่
กูว่ามึงสองตัวเลิกด่ากันไปด่ากันมาสักทีเถอะ // รีบพูดห้ามเพื่อนตัวเองทั้งสองให้เลิกตะโกนด่าไปมาได้แล้ว
เคลี่
ไอ้แอชตัน เพื่อนมึงคนไหนวะที่ อยู่คอนโดหรูใจกลางเมือง
วาลอน
พวกมึงเป็นอะไรกันวะ จะไปอยากรู้เรื่องของไอ้โคเรย์ทำไมวะ!!??
เบรนดา
คนนั้นล่ะที่ชื่อ โคเรย์อยู่คอนโดเดียวกับมึง!!
เฟดี้
อื้มม // เธอรีบพยักหน้าอย่างเข้าใจ ถึงแม้เธอก็ไม่รู้อยู่ดีว่าใครคือ โคเรย์ แต่ช่างเถอะ
เฟดี้
แล้วตกลงมึงจะมาอยู่คอนโดกับกูไหม // เธอเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนจะไปชวนเบรนดา
เบรนดา
ตกลง กูจะไปอาศัยอยู่กับมึง
เดซี่
เสียดายว่ะกูมีที่พักแล้ว // 😩
เคลี่
อดอยู่ใกล้คุณชายโคเรย์เลย // 😭
เฟดี้
ถ้าพวกมึงอยากมาก็มาเที่ยวเล่นที่ห้องกูก็ได้ กูอนุญาต // เธอบอกอย่างใจดีที่เห็นเพื่อนสาวสองคนทำหน้าเสียอกเสียใจ แต่เธอลืมอะไรหรือเปล่าว่าตัวเองเป็นแวมไพร์
เบรนดา
งั้นกูกับเฟดี้กลับก่อนนะเว้ย กูต้องไปขนของ // พูดขึ้นเพราะตอนนี้เธอได้ที่พักแล้ว และต้องไปขนของ
เคลี่
เออ!! บายเจอกันวันเปิดเรียน
หลังจากที่เธอและเบรนดาบอกลากับเพื่อนทั้งสองคนเรียบร้อยแล้ว พวกเธอก็เดินออกมาจากคณะบริหารเพื่อมายังรถของเบรนดา เธอรู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองมาที่เธอ
เฟดี้
// หยุดเดินและหันกลับไปมอง
เฟดี้
ไม่มีอะไรวะ ไปกันเถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
