เกิดใหม่แล้วขอสนุกสักทีเถอะ
ตอนที่ 1 สงคราม
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
วันเวลามันช่างไร้ค่าเสียจริง
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ถ้าข้า
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ไปเกิดใหม่จะดีมั้ยนะ
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ปล่อยให้พวกเทพบ้าพวกนั้น
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ดูเองดีมั้ยนะ?
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
เอาเถอะ
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ข้ามีชีวิตอยู่มานานเกินไปแล้ว
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
คงถึงเวลาของข้าบ้างแล้วที่จะต้องหมุนเวียนตามเวลา
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
ข้าเหนื่อยมามากพอแล้ว
ไซนัส (เทพแห่งการทวงคืน)
เอาเถอะนะ
ณ เขตชายแดน
แบ่งดินแดน เทพ และ ปีศาจ
ตัวประกอบ
😇: จัดการพวกมันซะ!
ตัวประกอบ
😈: พวกเทพเหล่านี้ไม่รู้จักพอเสียที!
ตัวประกอบ
😈: ป้องกันไว้ซะ!!
ตัวประกอบ
😈: รอผู้บัญชาการกับผู้บัญชาการรองมา
เสียงร้องอย่างทรมานดังกังวานไปทั่วทั้งสนามรบมากมาย
ตัวประกอบ
😈: ท่านครับตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้ว!
ตัวประกอบ
😈: อดทนไว้ก่อนนะทุกตน!
ตัวประกอบ
😈: อีกไม่นานผู้บัญชาการทั้งสองจะต้องมาแน่
ตัวประกอบ
😇: ยอมแพ้แล้วยกแดนตรงนี้ให้พวกข้าซ่ะ!
ตัวประกอบ
😇: พวกเจ้ามันก็แค่มารปีศาจ!
ตัวประกอบ
😇: จะเอาไปทำไมพื้นที่เยอะแยะน่ะ!
ตัวประกอบ
😈: แล้วพวกเจ้าล่ะ!!
ตัวประกอบ
😈: จะเอาไปฝั่งศพบรรพบุรุษของพวกเจ้ารึไง!!
ตัวประกอบ
😇: นี่!! ไอเจ้าปีศาจ!!
ตัวประกอบ
😈: ดินแดนก็แบ่งเป็นครึ่งกันแล้ว!!
ตัวประกอบ
😈: เมื่อเทพเจ้าผู้อยู่เหนือทุกอย่างดับขันไปพวกเจ้ากลับคิดจะพังและทำลายกฎที่นางตั้งใจ!!
ตัวประกอบ
😈: นี่น่ะหรือเทพที่ท่านผู้นั้นอุส่าห์เสี่ยงชีวิตทั้งกายและใจปกป้อง!!!
ด้วยคำพูดของปีศาจตนนึงทำให้เทพหลายตนหยุดชะงักและคิดได้ขึ้นมาแต่ก็ยังมีเทพที่ไม่ได้สนใจคำพูดของปีศาจตนนั้นอยู่ก็เยอะ
ทำให้ลดกำลังลงไปบ้างแล้วเพราะมีเทพที่ยอมถอยเพราะเข้าใจคำที่ปีศาจตนนั้นต้องการจะสื่อและพูดออกมาแต่ก็อย่างที่ว่าไปมันก็ยังมีอีกเยอะที่ยังไม่สำนึก
ตัวประกอบ
😇: พวกเจ้าจัดการมันต่อซ่ะ!!!
ตัวประกอบ
😇: ชั่งหัวพวกที่ถอยไปก่อน!!
ตัวประกอบ
😇: ถ้าเราสู้ต่อตอนนี้พวกเราต้องได้ดินแดนตรงนี้แน่!!
เสียงที่โห่ออกมาดังกึกก้องไปหมดทำให้พวกปีศาจเริ่มจะไม่ไหวขึ้นทุกๆครั้ง
ตัวประกอบ
😈: ฮึก..จ..จะไม่ไหวแล้วครับ!!
ตัวประกอบ
😈: ทนไว้อีกหน่อย!!!
ตัวประกอบ
😈: อีกแค่เดี๋ยวเดียวเท่านั้น!!
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ฝ่าบาทพะย่ะค่ะ
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ตอนนี้มันกำลังจะแย่
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ท่านจะไม่ให้พวกข้าออกไปหรือ
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
นั่นสิพะย่ะค่ะ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
หากพวกเจ้าออกไปตอนนี้มันจะต่างอะไรไป
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
กับการออกไปตายในตอนที่ใกล้จะสิ้นสุดหรือ
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
แต่ท่าน!!
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
เหล่าทหารของเราตอนนี้กำลังไม่ไหวนะพะย่ะค่ะ!!
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
จิ๊!
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
พวกเจ้า!!
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ฮึก//โดนแรงกดดัน
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
ฮึก//โดนลูกหลงจากเเรงกดดัน
แต่ทันใดนั้นได้มีเสียงของใครคนหนึ่งพูดขึ้นมา
???
หากพวกเจ้าจะออกไปช่วยเหล่ากองทหารผู้กล้าของเมืองเราก็จงไปเถิด
???
จงไปช่วยและกลับคืนมานำไชสู่เมืองเราและเมื่อนำไชกลับมาจงประกาศให้กึกก้องเสียเถิดว่าปีศาจเราบัดนี้ไม่เหมือนเมื่ออดีตกาลอีกต่อไป
เสียงที่มีพลังดังกึกก้องไปทั่วทั้งท้องพระโรง เสียงที่หาต้นเสียงไม่ได้ว่ามาจากที่ใด เสียงที่แสนคุ้นเคยแต่ไม่อาจจดจำได้ว่าเคยเป็นเสียงผู้ใด ตอนนี้ได้ยินซ้อนกับเสียงของผู้ที่พวกเค้านั้นจดจำได้อย่างดี
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
(เสียงนี้มัน)
ตัวประกอบ
😈: (เสียงที่อบอุ่นและทรงคุ้นเลยมีพลังนี่มัน!?)
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
(องค์หญิง)
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
(เกรซหรอ?)
ตัวประกอบ
😈: นี่มันเสียงขององค์หญิงนิ
ตัวประกอบ
😈: เสียงขององค์หญิงบอกกับพวกท่านทั้งสอง
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
(องค์หญิง)
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
(องค์หญิง)
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ฝ่าบาท! ข้าจะมารับโทษที่ขัดคำสั่งท่านทีหลังในเมื่อองค์หญิงทรงตรัสเช่นนี้ข้ามิอาจอยู่เฉยได้ต่อไป!
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
//ไม่พูดอะไร
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
(เกรซเสียงของลูกตอนนี้มันทำให้จิตใจของทุกคนกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้งแล้ว)
ตัวประกอบ
😈: ทนอีกหน่อยนะ! อีกหน่อย!
???
ไม่ต้องทนทุกข์ขนาดนั้นหรอกเหล่ากองทหารกล้าของเรา
???
จงยืนหยัดอย่างที่พวกเจ้าไหวเถิด
ตัวประกอบ
😈: เสียงอบอุ่นนี่มัน!!
ตัวประกอบ
😈: ร..ร่างกายค่อยๆหายดีพลังกำลังค่อยๆไหลเข้ามา
ตัวประกอบ
😈: พลังระดับนี้นี่อะไรกันเนี่ย!!!
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ทหารกองกำลังเสริมจงฟัง!!
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
จงไปเสริมกำลังกองหน้าซ่ะ!!
ตัวประกอบ
😈: ท..ท่านผู้บัญชาการกับผู้บัญชาการรองนี่!!!
ตัวประกอบ
😈: ทุกนายทำตามคำสั่งซ่ะ!!!
ตอนที่ 2 อำนาจที่เหนือกว่า
หลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในสนามรบ
และเกิดการต่อสู้กันอย่างนานหลายวัน
และได้ดินแดนเขตแดนของเหล่าเทพมาเป็นรางวัลที่พวกเค้าเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย
และยังปกป้องดินแดนที่ตนรักไว้ได้อีก
ถือเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่เหมาะแก่การได้รับแล้ว
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
//นั่งเงียบอยู่บนบัลลังก์
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
//ยืนอยู่
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
//+
ภายในห้องตอนนี้ได้มีเหล่าทหารกล้าที่ได้กลับมาจากสนามรบและได้ไชมายังเผ่าพันธุ์
แต่บรรยากาศกลับน่ากลัวเสียนี่ แทนที่จะดีใจ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ผู้บัญชาการไทสันและรองผู้บัญชาการนาคกนก
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
พะย่ะค่ะ!!
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
ทั้งสองคนรีบคุกเข่าลงอย่างไม่ต้องสั่งการใดๆ
ทำเอาเหล่าทหารที่พึ่งกลับมาจากสนามรบที่ยังไม่รู้เรื่องราวที่ทั้งสองขัดคำสั่งของฝ่าบาทเพื่อไปยังสนามรบเพื่อช่วยพวกเค้าสงสัยกันไปตามๆกัน
ว่าเหตุใดแทนที่จะได้รับคำชมจากฝ่าบาทตอนนี้กลับเหมือนบรรยากาศจะจ้องเอาชีวิตเยี่ยงนั้น
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
พวกเจ้ารู้ใช่หรือไม่
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ว่าการขัดคำสั่งของข้าผลที่ตามมาจะเป็นเช่นไร
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
พะย่ะค่ะ
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
เชิญฝ่าบาทลงทัน
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ดี!
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ในเมื่อพวกเจ้ายอมรับกับผลที่ตามมาก็ดี!
ตัวประกอบ
😈: นี่มันเรื่องอะไรกัน//พูดเบาๆ
ตัวประกอบ
😈: ข้าจะรู้เรอะข้าอยู่ในสงครามกับเจ้านะ//+
ตัวประกอบ
😈: ชู้ว เงียบกันหน่อยอยากโดนไปด้วยหรือ?//+
ทั่วทั้งท้องพระโรงได้หันไปมองต้นเสียงเป็นตาเดียวกัน
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เกรซ
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
องค์หญิง
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
องค์หญิง
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เจ้ามาที่นี่ทำไม
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ในเมื่อท่านจะทำการลงทัณฑ์เหล่าผู้บัญชาการของข้าเหตุใดข้าจึงต้องนิ่งเฉยไม่ทุกข์ร้อนทุกข์หหนาวเล่า
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เดี๋ยวนี้เจ้าเริ่มจะเสียมารยาทแล้วนะเกรซ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าเป็นองค์หญิง
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
และเป็นผู้ที่จะได้ขึ้นปกครองดินแดนนี้ในอนาคต
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เหตุใดจึงต้องก้มหัวหรือต้องเชื่อฟังใครเล่าเสด็จพ่อ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เกรซ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เจ้ากำลังหมายความว่าเหตุใด
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้ามีตำแหน่งเป็นองค์หญิงทุกท่านคงจะรู้ดี
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
แต่ทุกท่านร่วมถึงท่านพ่อของข้าคงไม่รู้ว่าข้าไม่ได้มียศแค่องค์หญิง
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เกรซนี่เจ้ากำลังจะบอกอะไรกันแน่
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นองค์หญิงรัชทายาทตั้งแต่200ปีที่แล้วโดยผู้ที่แต่งตั้งคือเสด็จปู่หรือฝ่าบาทสิรุกรฝ่าบาทองค์ก่อน
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
และท่านได้ฝากข้อความมาถึงท่านว่า-
???
ใครกล้าปลดหลานข้าเกรซองค์หญิงรัชทายาทแล้วล่ะก็จงจำใส่สมองกรวงๆของพวกเจ้าไว้ซะดินแดนของพวกเจ้าจักไม่เป็นสุขและจะโดนข้าผู้นี้ทำลายให้สิ้น!!
เสียงปริศนาของใครบางคนดังกึกก้องไปทั่วทั้งท้องพระโรง
ตัวประกอบ
😈: ส เสียงแบบนี้//เกิดความหวาดกลัวขึ้น
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
(เสด็จพ่อ!)
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
(เสียงของฝ่าบาทองค์ก่อน)
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
(ช่างน่ากลัวเสียจริงแรงกดดันที่ส่งผ่านกระแสเสียงนี้)
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เสด็จพ่อ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ท่านจะปล่อยทั้งสองคนนี้ได้หรือยัง
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
เห้ออ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ก็คงต้องทำล่ะนะ
สึไน (ราชันย์ปีศาจ)+(พ่อเกรซ)
ในเมื่อเป็นคำสั่งขององค์หญิงรัชทายาทที่ออกคำสั่งสั่งผู้บัญชาการทั้งสองออกไปด้วยตัวของพระองค์เองนิ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ขอบพระทัย
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
ขอบคุณความกรุณาธิคุณของฝ่าบาทและองค์หญิงรัชทายาท
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
จงทำสิ่งที่ถูกต้องเถิดพวกท่านทั้งสอง
ไทสัน (ผู้บัญชาการ)
พะย่ะค่ะองค์หญิงรัชทายาท
นาคกนก (นาก-กะ-นก)+(รองผู้บัญชาการ)
+
ตอนที่ 3
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เห้ออ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ถึงข้าจะเป็นผู้อยากลงมาเกิดเองก็เถอะ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
แต่ชีวิตที่ข้าต้องการ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ!!!
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
สงครามสงครามสงคราม
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
อะไรๆก็สงคราม
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
จะกี่ชาติก็สงคราม
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
มันจะอะไรกันนักกันหนา
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าเหนื่อยแล้วนะ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ไอพวกเวรนั่นอีก
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าอุส่าห์ปกป้องพวกมัน
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
แต่กลับพอข้าหายไปเท่านั้นแหละ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
กลับโลภมากเสียนี่สงสัยพวกมันจักอยากท้าทายอำนาจข้า
???
ท่านนี่เหมือนเดิมจริงๆเลยนะ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เเล้วมันทำไมเล่า
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เจ้าก็ดูที่พวกมันทำสิ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
มันน่ามั้ยเล่า
???
555ข้าไม่เห็นเจ้าหัวร้อนเช่นนี้มานานนัก
???
เมื่อเห็นกลับรู้สึกน่าเอ็นดูและน่าขันในเวลาเดียวกัน
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
อะไรของเจ้าเนี่ย
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
คิดจะหาเรื่องข้าอีกหรือไร
???
ข้ามิได้อยากจะหาเรื่องเจ้าอย่างเดียวหนา
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เหอะ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าไม่สน
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ท่าทางของเจ้าทำให้ข้ารู้สึกหมั่นไส้ยิ่ง
???
ข้าจะทำอะไรไม่ได้เลยรึ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ไม่ได้(・∀・)
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ถ้าเหนื่อยก็พักผ่อนซะสิ(✿^‿^)
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ก็มันมีให้ได้ฟังเหตุใดจะฟังมิได้
???
เพราะเรื่องบางเรื่องเจ้าไม่ควรรู้ไง
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ห๊าา
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เดี๋ยวนี้มีความลับกับข้าแล้วรึ
???
ว่าเจ้าแกล้งโง่หรือโง่ของโคตรคนโง่จริงๆ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ห๊าาา
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เจ้าๆๆ
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
ข้าจะฆ่าเจ้า!
???
ข้าจะอยู่ให้โง่เหมือนเจ้าทำไม
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
Σ(ಠ_ಠ)
เกรซ (แวมไพร์)+(องค์หญิงรัชทายาท)
เจ้า!!
???
ข้าว่าข้าก็แสดงออกไปเยอะแล้วนะ
???
แต่ทำไมนางถึงไม่รู้ตัวเสียที
???
หรือข้ายังแสดงออกไม่พอหรือโดชิ
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
นายท่านเก็นจิข้าว่าท่านแสดงออกจนฟ้าดินแดนสวรรค์นรกดูออกแล้วนะขอรับ
เก็นจิ (???)
ปัญหาคือนางไม่รู้!
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
เอ่อ..ข้าก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดีขอรับ
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
ข้าหมดปัญญาแล้วจริงๆขอรับนางที่ท่านชอบพอในดวงใจท่านน่ะ
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
ตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้ว
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
ข้าไม่อยากคิดเลยขอรับ(￣ヘ￣;)
โดชิความจริงที่ไม่อาจบรรยายได้ในชาติที่แล้วของเกรซเมื่อยังเป็นไซนัสนั้นเกินคำบรรยายมากเลยล่ะที่เค้านั้นหาวิธีต่างๆเพื่อช่วยให้ไซนัสหรือเกรซนั้นหลงรักนายของตนแต่ทุกวิธีเค้าทำแบบเปิดเผยมากๆแต่มันก็ไม่สำเร็จเลยสักวิธีเพราะเกรซชาติที่แล้วนั้นซื่อบื้อเรื่องพวกที่เรียกว่าความรักมากๆ
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
//นึกเรื่องที่ผ่านมาที่ช่วยเก็นจิให้ได้คู่กับเกรซตลอดเวลาที่ช่วยมา
โดชิ (องครักษ์เพลิงมังกรคนสนิทเก็นจิ)
(─.─||）
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
